• Naar het gelijknamige verhaal hier op Quizlet van Coldest en mij (bloos)



    Drie verhalen.
    Drie scholen.
    Drie bands.
    Drie audities.
    Een droom.

    Drie verschillende scholen hebben allebei een vaste schoolband. Allemaal hebben ze een eigen verhaal, maar ondanks dat hebben ze wel allebei dezelfde droom. Meer zijn dan een schoolband. Een flyer over een wedstrijd word door heel het land bij elke school uitgedeeld alsof de droom gehoord was. De bands twijfelen geen moment en schrijven zich in. Maar niet zonder problemen. De audities zullen dan ook niet vlekkeloos verlopen. Komt het door de concurrentie? Is het meer? En is het eigenlijk wel de haat die speelt? Of speelt liefde hier ook mee?.



    Lijstje dat je in moet vullen :
    Rol:
    Naam:
    Nationaliteit
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:
    In welke band: (Vergeet niet dat de jongens niet allemaal bij elkaar zitten.)



    Rollen:
    -Niall James Horan; Nathness
    -Louis William Tomlinson; Paynelinson
    -Liam James Payne; Paynez
    -Harry Edward Styles; Limits
    -Zayn Javadd Malik; Abelard


    De mede-bandleden:
    (voorlopig zitten de meiden vol, want we hebben JONGENS nodig)
    (Zowel jongens als meiden.)
    - Aphrodite "Aphro" Calita Smith Aquari
    - Skylar Andy Valencia HurtedHeart
    - Jenna Lucy Martens xSunshineee
    - Quincy Jasmine Jones MonkeySwag
    - Camille Kendra Wright. After
    - Mabel Sonny Puckerman Cannibal
    - Max Jared Tommo Cannibal
    - Aidan Liam O'GormanLlamarmy
    - Luke Adams ItsNiall
    - Sean Bradley Andrews Licorne

    De bandindeling:

    Countless:
    - Harry Styles - Zanger
    - Camille Wright. - Zangeres en Bassiste
    - Niall Horan - Zanger en Gitarist
    - Aphrodite "Aphro" Smith. - Zangeres
    - Skylar Valencia - Zangeres en Drummer


    Fall out:
    - Quincy Jones - Zangeres en Bassiste
    - Mabel Puckerman - Drumster
    - Liam Payne - Zanger
    - Louis Tomlinson - Zanger
    - Luke Adams. - Gitarist


    Wishing:
    - Jenna Martens - Zangeres
    - Aidan O'Gorman - Drummer
    - Max Tommo - Zanger en Gitarist
    - Zayn Malik - Zanger
    - Sean Andrews - Bassist en Achtergrondzanger



    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    - 2 weken niet reageren zonder afmelding, is eruit zonder sorry.
    -Alleen Paynlinson en Aquari maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.


    Het begin
    Het is een normale schooldag voor iedereen. Gewoon lessen volgen, pauze en aan het einde van de dag repeteren voor een schoolfeest wat eraan komt.
    Maar wat als iemand te laat de binnenkomt bij de repetitie? Niet omdat deze moest nablijven van de leraar bij de laatste les, maar omdat er een flyer werd uitgedeeld voor Battle of the Bands? Een bekende wedstrijd waar onbekende schoolbands van het hele land aan mee kunnen doen, om zo de eerste stap te zetten naar een wereldberoemde band? Zullen de bands de stap wagen en meedoen of is er iemand die tegen zal werken?

    [ bericht aangepast op 10 juli 2013 - 22:55 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis Tomlinson
    Het zingen hielp me keer op keer weer om mijn hoofd leeg te maken. Tijdens het zongen richtte ik me maar op een ding en dat was de tekst van het nummer. Tenminste als deze ook al niet vanzelf mijn mond verliet, want sommige nummers had ik echt al te vaak gehoord. Voor en moment draaide ik mijn hoofd, om Liam aan te kunnen kijken. Een hele zachte grinnik verliet mijn mond doordat hij zich iets onderuit liet zakken en het flesje water bijna omver stootte.
    Daarna sloot ik mijn ogen en zong rustig door. Met mijn voet tikte ik rustig op de tafel. Heel even de rust, zodat we na konden denken, voor we straks weer terugvielen op het gesprek.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    Louis grinnikt zachtjes als het flesje water bijna omver gaat. Ik kijk hem zogenaamd verontwaardigd aan. Dat Louis zijn ogen sluit en rustig doorzingt, met zijn voet tikkend op de tafel, is voor mij een teken om ook weer, met gesloten ogen, naar zijn zang te luisteren. Heel zachtjes begin ik toch met hem mee te zingen. Zo zacht dat hij het hoogstwaarschijnlijk niet kan horen. Of hij heeft een ultragehoor. Uiteindelijk zing ik ietsjes harder mee. Nog steeds heel zachtjes, maar wel een beetje hoorbaar. Mijn ogen open ik en ik volg het tikken van zijn voet.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson
    Heel onschuldig stak ik mijn tong uit naar Liam toen hij me zogenaamd verontwaardigd aankeek. Dat zag ik namelijk nog wel voor ik mijn ogen sloot en verderging waar ik mee bezig was. Niet dat -dat voor lange duur was, want ik kon niet zo lang stil blijven zitten. Binnen een aantal seconde stond ik dan ook met beide benen op de grond terwijl ik langzaam in de richting van Liam liep. Natuurlijk bleef ik nog wel door zingen en verscheen een grijns op mijn gezicht toen de jongen ook mee begon te zingen. Eerst bijna onhoorbaar, maar wel iets harder, waardoor ik juist weer zachter begon te zingen. Zijn stem paste perfect bij hem en het klonk gewoon geweldig. Heel langzaam nam ik naast hem plaats terwijl ik voor een seconde twijfelende hoe ik moest gaan zitten. Uiteindelijk bleef ik maar gewoon stil zitten en trok mijn benen op, om gewoon weet door te tikken en mijn armen eromheen te slaan.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    Heel onschuldig steekt Louis zijn tong naar me uit voor hij zijn ogen sluit. Lang houd hij deze echter niet gesloten, want Louis staat op en komt in mijn richting. Nog steeds zingend. Een grijns speelt zich op zijn lippen als ik mee begin te zingen en laat me weten dat hij me dus wél hoort. Als ik ietsjes harder ga zingen zingt Louis zachter. Ik bijt op mijn lip en kijk hem verontschuldigend aan. Heb ik hem nou verstoord? Dan pas merk ik dat ik stil ben gevallen en ik zing weer - net zo zacht en bijna onverstaanbaar als op het begin - mee. Langzaam gaat Louis naast me zitten en ik verstijf even. Al snel ontspan ik weer enigszins als Louis zijn benen optrekt en zijn armen er omheen slaat, waarna hij behalve het constante tikken van zijn voet stil blijft zitten.


    Reality's overrated.

    KiliOfDurin schreef:
    Aidan Liam O'Gorman
    Ik grijnsde en knikte naar Max. We waren misschien anders, we waren uniek en speelden nog echte muziek. Ik schudde mijn krullen uit en keek naar ze. "Kom dan, naar het repetitiehok." Het drumstel hier op school was eigenlijk niet helemaal naar mijn goeding, maar het kon er prima mee door. Met een optreden had ik toch mijn eigen. Ik maakte een radslag, maar het ging verschrikkelijk mis omdat ik over mijn tas struikelde en ik landde zo op mijn hoofd. Ik zuchtte zacht en sprong weer op, waarbij ik alweer het zand van mijn broek af klopte. De grond moest me wel hebben vandaag. Gelukkig mocht ik straks een hele tijd zitten achter mijn drumstel. Daarna zou ik naar de klas lopen, waarschijnlijk iets vergeten, en weer terug gaan.


    Bowties were never Cooler

    Jenna Lucy Martens

    Ik merk dat als ik terug ben van de wc ik niet veel gemist heb. Max zegt dat we is moeten gaan repeteren dus ik knik maar, het was eens tijd ja. Ik neem mijn tas die nog op de tafel lag naast Zayn en hang deze over mijn schouder. Ik ben al klaar om door te stappen, maar wacht even op de jongens. "Kom dan, naar het repetitiehok." zegt Aidan. "Ben er klaar voor." zeg ik glimlachend. Ik wil doorlopen als Aiden een radslag maakt en dan over zijn tas struikelt. Ik sla geschrokken mijn handen voor mijn mond. "Omg, Aiden, gaat het?" vraag ik meteen bezorgd als hij zuchtend opstaat en zijn broek afklopt.

    [t is kort, i know]


    16 - 09 - '17

    Aidan Liam O'Gorman
    Ik grinnekte toen ik Jenny overbezorgd begon te doen. Ik stond op en klopte mijn broek af en liep naar haar toe. "Alles prima. Je kent me toch langer dan vandaag?" Ik pakte haar bij haar arm en trok haar vrolijk mee naar binnen. Eenmaal binnen in het hok liet ik haar los en schoof achter mjjn drumstel. Mijn rugzak zette ik met mijn skateboard achter me neer en trok de drumstokjes eruit. Even draaide ik ze om mijn handen en maakte een korte roffel. "Hopla. Ik heb er zin in. Waar gaan we voor, voor de wedstrijd?" Ik begon ondertussen een kalm deuntje te drummen om bezig te blijven. Als ik dat niet deed viel ik geheid van mijn krukje af.


    Bowties were never Cooler

    [Kan je er wat mee?]


    Bowties were never Cooler

    [Oh sorry, ja, ik ga zo wat schrijven]


    16 - 09 - '17

    Louis Tomlinson
    Ik schudde mijn hoofd toen Liam me verontschuldigend aankeek, nadat hij op zijn lip beet, om daarna stil te vallen. Dat was namelijk nergens voor nodig, want het was niet zijn schuld dat ik zachter begon te zingen. 'Liam, zing nu gewoon wat harder. Het klinkt perfect, zoals altijd.' zei ik toen hij uiteindelijk toch weer begon te zingen, maar precies hetzelfde als eerst. Daarna zong ik ook weer zacht door, maar het was nog steeds hoorbaar. Sowieso was dat toch wel zo, omdat ik inmiddels naast hem zat. Het was vreemd, heel vreemd. Dat was het enige wat ik kon zeggen over dit allemaal.

    ( Meh, mijn inspiratie is ver te zoeken.)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    "Liam, zing nu gewoon wat harder. Het klinkt perfect, zoals altijd," zegt Louis als hij even stopt met zingen.
    Als hij weer verder gaat slik ik even, mijn keel is droog als perkament. Dan knik ik en zing net ietsjes harder. Door de knik raakt mijn been die van Louis even en ik schrik, waarna ik opzij deins, waarbij ik dan ook het flesje water omver gooi. Dat nu over zowel mij als Louis heen ligt. Meteen stop ik te zingen.
    "Sorry, sorry!" zeg ik een beetje paniekerig terwijl ik het flesje weer overeind zet. Te laat. Het flesje is leeg en Louis en ik zijn zeiknat. Al lijkt mijn been nog steeds te branden op de plek waar ie die van hem raakte.


    Reality's overrated.

    [Kun je hier wat mee? (Sorry, ik heb ook even geen inspiratie meer. BUT ME WANTS LILO. Haha.)]


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson
    Liam knikte en zong net ietsjes harder waardoor mijn grijns alleen maar breder word. Deze vervaagde ietwat door zijn been die de mijne raakte, want op een of andere manier zorgde dat toch voor een brandende blik. Vanuit mijn ooghoeken keek ik naar Liam, die blijkbaar schrok, en opzij deinsde. Het enige wat ik later pas doorkreeg was dat het flesje water ook omver lag. Dat merkte ik toen het over zowel Liam als mij lag. 'Liam, doe is een beetje rustig.' zei ik en schoof iets opzij, om vervolgens mijn hand op zijn schouder te leggen. 'Het is alleen maar water en da droogt vanzelf wel. Daarbij deed je het ook niet expres.'
    Ik wierp een blik op onze kleding en kon er niets aandoen dat ik toch in de lach schoot. Dit was gewoon typisch iets voor ons.

    ( Ik flans wel iets ^^ En misschien komt dat zo nog wel, want ik ook xd)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Jenna Lucy Martens

    Aiden grinnikt als ik meteen bezorgd ben om hem omdat hij gevallen is en klopt dan zijn broek af. Hij komt op me af. "Alles prima. Je kent me toch langer dan vandaag?" zegt hij en neemt mijn arm vast. "Ja, dat is niet de eerste keer dat je zoiets overkomt, maar kon toch dat je jezelf pijn had gedaan?" zeg ik glimlachend en laat me door hem meetrekken naar binnen. Als we binnen zijn laat hij mijn arm los en gaat meteen achter zijn drumstel zitten, volgens mij kan hij geen dag zonder drummen. Ik zet mijn tas naast de zijn neer. "Hopla. Ik heb er zin in. Waar gaan we voor, voor de wedstrijd?" vraagt Aiden. Ik bijt even op mijn lip. "Jullie vinden het wel een goed idee, maar ik weet niet hoor. We hebben al wel opgetreden, maar daar komt vast veel meer volk op af." zeg ik een beetje onzeker, ik ben nu eenmaal een meisje en heel erg veel volk ben ik niet gewend. "Misschien moeten we er toch maar voor gaan." zeg ik glimlachend en neem er een microfoon bij om die vervolgens voor me te zetten, terwijl luister ik naar het deuntje dat Aiden op zijn drumstel speelt.


    16 - 09 - '17

    Liam James Payne

    Dat Louis nog breder grijnst als ik iets harder begin te zingen maakt mij ook een klein beetje glimlachen. Tot de grote 'watersnoodramp' gebeurt.
    "Liam, doe is een beetje rustig," zegt Louis en hij schuift iets opzij. Mijn lichaam verstijfd ietsjes. Al helemaal als hij zijn hand op mijn schouder legt. "Het is alleen maar water en dat droogt vanzelf wel. Daarbij deed je het ook niet expres."
    Louis werpt en blik op onze kleding en schiet in de lach. Terwijl hij lacht kijk ik naar zijn hand op mijn schouder en dan weer naar zijn ogen. Zo gaan mijn ogen nog een keer heen en weer. En weer slik ik.


    Reality's overrated.