• Naar het gelijknamige verhaal hier op Quizlet van Coldest en mij (bloos)



    Drie verhalen.
    Drie scholen.
    Drie bands.
    Drie audities.
    Een droom.

    Drie verschillende scholen hebben allebei een vaste schoolband. Allemaal hebben ze een eigen verhaal, maar ondanks dat hebben ze wel allebei dezelfde droom. Meer zijn dan een schoolband. Een flyer over een wedstrijd word door heel het land bij elke school uitgedeeld alsof de droom gehoord was. De bands twijfelen geen moment en schrijven zich in. Maar niet zonder problemen. De audities zullen dan ook niet vlekkeloos verlopen. Komt het door de concurrentie? Is het meer? En is het eigenlijk wel de haat die speelt? Of speelt liefde hier ook mee?.



    Lijstje dat je in moet vullen :
    Rol:
    Naam:
    Nationaliteit
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:
    In welke band: (Vergeet niet dat de jongens niet allemaal bij elkaar zitten.)



    Rollen:
    -Niall James Horan; Nathness
    -Louis William Tomlinson; Paynelinson
    -Liam James Payne; Paynez
    -Harry Edward Styles; Limits
    -Zayn Javadd Malik; Abelard


    De mede-bandleden:
    (voorlopig zitten de meiden vol, want we hebben JONGENS nodig)
    (Zowel jongens als meiden.)
    - Aphrodite "Aphro" Calita Smith Aquari
    - Skylar Andy Valencia HurtedHeart
    - Jenna Lucy Martens xSunshineee
    - Quincy Jasmine Jones MonkeySwag
    - Camille Kendra Wright. After
    - Mabel Sonny Puckerman Cannibal
    - Max Jared Tommo Cannibal
    - Aidan Liam O'GormanLlamarmy
    - Luke Adams ItsNiall
    - Sean Bradley Andrews Licorne

    De bandindeling:

    Countless:
    - Harry Styles - Zanger
    - Camille Wright. - Zangeres en Bassiste
    - Niall Horan - Zanger en Gitarist
    - Aphrodite "Aphro" Smith. - Zangeres
    - Skylar Valencia - Zangeres en Drummer


    Fall out:
    - Quincy Jones - Zangeres en Bassiste
    - Mabel Puckerman - Drumster
    - Liam Payne - Zanger
    - Louis Tomlinson - Zanger
    - Luke Adams. - Gitarist


    Wishing:
    - Jenna Martens - Zangeres
    - Aidan O'Gorman - Drummer
    - Max Tommo - Zanger en Gitarist
    - Zayn Malik - Zanger
    - Sean Andrews - Bassist en Achtergrondzanger



    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    - 2 weken niet reageren zonder afmelding, is eruit zonder sorry.
    -Alleen Paynlinson en Aquari maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.


    Het begin
    Het is een normale schooldag voor iedereen. Gewoon lessen volgen, pauze en aan het einde van de dag repeteren voor een schoolfeest wat eraan komt.
    Maar wat als iemand te laat de binnenkomt bij de repetitie? Niet omdat deze moest nablijven van de leraar bij de laatste les, maar omdat er een flyer werd uitgedeeld voor Battle of the Bands? Een bekende wedstrijd waar onbekende schoolbands van het hele land aan mee kunnen doen, om zo de eerste stap te zetten naar een wereldberoemde band? Zullen de bands de stap wagen en meedoen of is er iemand die tegen zal werken?

    [ bericht aangepast op 10 juli 2013 - 22:55 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    "Dus je gaat het erg vinden zodra ik dit doe?" vraagt Louis en terwijl hij een stap naar voren zet kijk ik hem bijna angstig aan.
    Een kus plaatst hij op mijn lippen en ik bevries even. Dan beweeg ik rustig en vooral héél voorzichtig mijn lippen tegen die van hem. Mijn handen haal ik uit mijn zakken en plaats ik onbewust op zijn heupen. Op een één of andere manier ben ik onzeker. Gewoon heel onzeker. Extreem onzeker. En ik kan niet eens goed plaatsen waarom. Wel weet ik dat ik hier niks van snap. En dat ik me voel als een robot. Het gaat me als een waas. Als een impuls. Alsof ik nog niet doorheb wat ik doe. Wat ook exact de waarheid is.

    [Lilo. ^^]


    Reality's overrated.

    [Ik ben tot 10 augustus op vakantie. Geen wifi.]


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson
    De angstige blik liet me niet twijfelen en mijn actie gewoon doorzetten. Niet dat het echt voor de volle honderd procent tot me doordrong wat ik aan het doen was. Dit was weer een actie van eerst doen en dan pas nadenken.
    Liam bevroor op het moment dat ik een kus op zijn lippen plaatste, maar op het moment dat ik weer een stap naar achteren wilde zetten, bewoog hij heel rustig en voorzichtig zijn lippen over de mijne. Daardoor zette ik juist een stap dichterbij en verplaatste mijn handen zich naar rond zijn nek.
    Voor het eerst sinds tijden keerde mijn zenuwen en onzekerheid terug. De gevoelens die ik bijna niet meer herkende. Alsof dit de allereerste keer was dat dit gebeurde. Dat was het enige wat ik erbij kon zeggen, want het was onbeschrijfelijk. En het kwam niet doordat het nog steeds niet helemaal tot me doordrong.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    Louis zet een stap dichterbij en verplaats zijn handen naar mijn nek. Mijn handen gaan naar zijn bruine haar. Strelen heel zacht over de lokken. Voorzichtig, alsof ik hem zelfs daarmee pijn doe.
    Dan duw ik Louis ruw weg.
    "Wat zijn we aan het doen?" ratel ik, compleet van slag. Ik doe een paar stappen achteruit. Pak dan mijn tas. Gooi die, terwijl ik - nog steeds achteruit - wegloop, over mijn schouder. En bij de deur aangekomen rijk ik naar de deurklink. Om die los te laten als ik bedenk dat ik hier wel moet blijven. Waar zou ik anders heen moeten? We hebben zomenteen repetitie.
    Zover mogelijk bij Louis vandaan ga ik zitten. Ik wil niet naar hem kijken, maar verhinderen kan ik het niet. Met grote ogen staar ik hem aan. Alsof hij een monster is. Maar zo voel ik me nog niet eens. Ik voel mezelf alsof ik een monster ben.
    "Waarom deed je dat?" vraag ik trillerig. "Waarom deed ik dat?" vraag ik dan mezelf hardop af. Ik staar naar mijn handen. Vouw die dan in mijn haar. Krimp in elkaar en trek even aan mijn haar. Alsof ik op die manier weer helder na kan denken.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson
    Liam zijn handen voelde ik verplaatsen naar mijn bruine lokken, maar voor knipperen mogelijk was, werd ik ruw wegduwt. Geratel verliet zijn mond waardoor mij duidelijk werd wat er net erg was gebeurd. Toen drong het pas echt tot me door.
    'I-I-Ik weet het niet.' antwoordde ik met een duidelijk verwarde ondertoon. Ik liet me langs de muur naar beneden zakken terwijl ik met grote ogen de bewegingen van Liam volgde. Waar kwam dit ineens vandaan? Hoe kwam ik ineens bij deze actie? En nog beter..waarom voelde ik me zo raar bij of haalde ik het lef vandaan om het te doen? Het was meer dan duidelijk wat hiermee op het spel stond.
    Pas toen ik de blik van Liam op me voelde branden, kwam ik terug bij waar we waren, dus de werkelijkheid en keek ik op.
    'Dat is de vraag waar we beide mee zitten.' mompelde ik bijna onhoorbaar. 'Net als nog een aantal andere vragen die dit oproept.'
    Mijn ogen sloeg ik weer neer en speelde wat met mijn bretels. Ondertussen beet ik zo hard op mijn lip dat ik de ijzeren smaak van bloed proefde. Dit kon toch niet echt gebeurd zijn?


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [xSunshineee > Cenation]

    [ bericht aangepast op 19 aug 2013 - 2:19 ]


    16 - 09 - '17

    Quincy Jones

    Als ik terug kom zoek ik de rest. Ik kan opeens niemand meer vinden. Ik hoor Louis' stem en ren er op af. Als ik hem zie zou ik willen dat ik dat niet gedaan had, en ren ik weer weg. Hoezo... Ik snap het even niet meer. Of wil ik het gewoon niet snappen? Ik begrijp heus wel dat ik ook verder zou moeten gaan en dat hij lekker mag doen wat hij wil, maar toch voelt het niet goed. Alsof ik verraden ben. Dat was ik toch wel. Ik loop maar naar de zaal waar we met de band repeteren. Nee, dit had ik niet verwacht. Ik begin opeens te schelden tegen Louis, hoewel hij er helemaal niet is. Mijn woorden klinken hol, aangezien ze zo horen te klinken.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Liam James Payne

    "I-I-Ik weet het niet," antwoord Louis verward. Zijn bewegingen volg ik terwijl ik achteruit stap. Iedere beweging. Zelfs zijn manier van ademhalen.
    "Dat is de vraag waar we beiden mee zitten," mompelt Louis, ik kan hem bijna niet verstaan. "Net als nog een aantal andere vragen die dit oproept."
    Bijna verlaat een gefrustreerde schreeuw mijn mond. Maar ik kan me nog net inhouden. Waarom? Waarom? Waarom? Die vraag blijft zich herhalen in mijn hoofd. Dat is het enige wat ik kan opmaken uit de verdere warboel.
    "Louis?" Ik piep zijn naam. Ik ben gewoon bang. Voor mezelf. Dat vooral. Dit is ineens zo nieuw. Ik had het nooit zien aankomen. "Zijn we gay?" vraag ik dan maar. "Jij, ik?" Waarom ik zo vaag aan het brabbelen ben alsof ik een kleuter ben met het IQ van een aardappel weet ik niet. Maar eerlijk gezegd voel ik me wel een beetje zo.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson
    Deze actie sloeg echt werkelijk alles met wat zich allemaal wel eens voor had gedaan. Deze kon dan ook meer veranderen dan dat we konden overzien. Ik kon nu dan ook geen enkele vraag beantwoorden. Niet die Liam me stelde, maar al helemaal niet de vragen die door mijn hoofd spookte.
    Het was allemaal een grote warboel terwijl ik nu wel zeker wist dat het was gebeurd.
    "Louis?" Ik keek op toen Liam mijn naam piepte. We waren blijkbaar even bang. Voor onszelf. Dat vooral. Dit is ineens zo nieuw. Ik had niet snel deze gevoelens of gedachten, maar ze waren nu wel weer teruggekeerd. "Zijn we gay?" vroeg hij toen.
    Ik beet op mijn lip, want was dit voor een vraag. Ja, ik snapte waar het vandaan kwam, heel goed zelfs, maar dat betekende niet dat ik het ook zo kon zeggen. Althans bij mij kon ik het wel beantwoorden, want het was al langer tijd bekend dat ik zowel op jongen als op meiden viel. Maar mijn beste vriend? Dat ging er niet helemaal in en was dat ook wel zo?
    Een zachte, trillende zucht verliet mijn mond. 'Wat voelde je net? Waarschijnlijk is dat de enige vraag die ons zal leiden naar het antwoord.' Zei ik zacht.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    Louis bijt weer op zijn lip en ik heb meteen spijt van mijn vraag. Een zachte en trillerige zucht rolt over zijn lippen. "Wat voelde je net? Waarschijnlijk is dat de enige vraag die ons zal leiden naar het antwoord," zegt Louis zacht.
    Ik sla mijn ogen weer neer en denk na. Wat voelde ik? Ik voelde me onzeker. Voelde ik nog meer? Verwarring. Was dat het enige? Ik weet het niet. Ik durf bijna niet dieper te graven. Stel ik iets anders erbij voelde. En dat nu tegen Louis zou zeggen en hij dat niet had gevoeld. Wat dan? Dan zou hij me verafschuwen. Maar op het moment weet ik het niet zo.
    "Ik weet het niet," zeg ik uiteindelijk schouderophalend. "Jij?"


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson
    Liam sloeg zijn ogen neer na mijn woorden. Ondertussen dacht ik na over wat ik voelde, want hoogstwaarschijnlijk zou ik die vraag ook weer terugkrijgen. Tenminste dat dacht ik, want dat was niet meer dan logisch. Maar wat voelde ik behalve de verwarring en onzekerheid? En durfde ik dat te zeggen dan of zou onze vriendschap er dan echt aangaan?
    "Ik weet het niet," zei hij uiteindelijk schouderophalend. "Jij?"
    Daar hadden we de verwachtte vraag al. Een zachte 'hmm' verliet mijn mond als teken dat ik nog nadacht, maar opende toen wel mijn mond. 'Onzekerheid, verwarring.' verliet sowieso mijn mond. 'Verder zou ik het nog niet kunnen zeggen. Behalve dat ik nu bang ben. Bang om mijn beste vriend te verliezen door deze actie.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    Een zachte "Hmm," laat me weten dat hij nadenkt. "Onzekerhied, verwarring," zegt hij dan. "Verder zou ik het nog niet kunnen zeggen. Behalve dat ik nu bang ben. Bang om mijn beste vriend te verliezen door deze actie."
    Ik knik en beaam zijn woorden dan. Ik denk namelijk precies dat. En misschien nog wel meer. "Maar wat nu?" vraag ik mezelf hardop af. "Doen alsof er niks is gebeurd?" Ik kijk Louis vragend aan. "We kunnen hier toch geen heel punt van maken?" Dat is niet alleen omdat dat het einde van onze vriendschap betekend. Maar ook omdat dat nou niet erg goed is voor de band.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson
    Een opgelucht gevoel overspoelde me toch toen hij niet tegen mijn woorden inging, dat ik niet de woorden te horen kreeg die ik niet wilde horen. Dat Liam nu knikte en mijn woorden beaamde.
    "Maar wat nu?" vroeg Liam zichzelf hardop af. "Doen alsof er niks is gebeurd?" Een vragende blik in mijn richting. "We kunnen hier toch geen heel punt van maken?"
    Ik knikte langzaam en ietwat afwezig. Kon ik dit zomaar vergeten, om vervolgens te doen dat er niets was gebeurd? Zou ik het voor elkaar kunnen krijgen om mijn beste vriend aan te kunnen met de blik waar ik hem altijd mee aankeek? Of wilde ik weten wat hierachter zat? Als er wat achter zat..
    'Misschien is dat toch het beste. Gewoon doen alsof er niets is gebeurd en doorgaan waar we gebleven waren.' zei ik zonder dat ik me ervan bewust was. 'Al heb ik ergens het vage vermoeden dat iemand ons eraan gaat herinneren. Ik weet niet waardoor, maar ik heb er een vreemd gevoel bij.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    Louis knikt langzaam en een beetje afwezig. "Misschien is dat toch het beste. Gewoon doen alsof er niets is gebeurd en doorgaan waar we gebleven waren. "Al heb ik ergens het vage vermoeden dat iemand ons eraan gaat herinneren. Ik weet niet waardoor, maar ik heb er een vreemd gevoel bij."
    Fronsend om de laatste woorden kijk ik hem aan. Dan haal ik mijn schouders maar op. "Doen alsof er niets is gebeurd dus." Bevestig ik dan. Waarna ik schrik van de ietwat spijtige ondertoon die in mijn stem te vinden is.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson
    Fronsend om de laatste woorden keek Liam me aan. Dan haalde hij zijn schouders maar op. "Doen alsof er niets is gebeurd dus." Bevestigde hij dan met een ietwat spijtig ondertoon. Ik keek met een ietwat verbaasde blik zijn kant op. Ik opende mijn mond om iets te zeggen, maar alleen een zucht verliet mijn mond.
    'Ik weet niet of ik het kan, Liam.' Zei ik onhoorbaar en schrok ervan. Het waren andere woorden dan dat ik net zei. Maar nu was het dan ook mijn gevoel die nu sprak, dan alleen mijn verstand. Mijn ogen werden dan ook groot en keek omhoog doordat ik me wangen voelde kleuren. Waarom zei ik dit? Waar kwam het vandaan?


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer