• ER KUNNEN NOG MENSEN MEEDOEN

    THE BREW

    Als je New York hoort denk je natuurlijk meteen aan het Vrijheidsbeeld, de prachtige skyline, het lichtgevende Times Square, het sprookjesachtige Central Park, het chique Upper East Side, maar waar je niet aan denkt is The Brew.
    In the concrete jungle where dreams are made of, staat een klein koffietentje, The Brew. Vlakbij Central Park heft dit tentje de perfecte plek. The Brew is een ontmoetingsplek voor vele jongeren uit New York. Of je nou bij de rijke elite hoort, of een centje minder te makken hebt, The Brew is voor iedereen. Je kunt hier altijd terecht voor een Latte Macchiato en een overheerlijke donut, maar je kunt ook snel langs wippen voor een Iced Coffee to-go. Bij the Brew kan het allemaal.


    In dit RPG speel je een jongere uit New York. Je mag helemaal zelf bepalen hoe het leven van deze jongere eruit ziet. Is hij of zij arm, of juist heel rijk? Kent hij/zij al veel van de andere personages of is hij/zij juist nieuw in New York? Het ligt allemaal in jouw handen!
    Het is niet zo dat The Brew in dit RPG de enige locatie is waar je je personage heen kunt laten gaan, je kunt ze overal heen laten gaan waar je wilt, maar The Brew zal wel een grote rol spelen. Hier ontmoeten veel jongeren elkaar.
    Onderling mag er al afgesproken zijn welke personages jouw personage allemaal al kent, maar er mag niemand buiten gesloten zijn! Ten slotte is het natuurlijk ook leuk als er een aantal personages zijn waar jouw personage nog kennis mee moet maken. Richt je dus niet alleen op de personages die die van jou al kent!

    REGELS:
    • Als je een week lang niet hebt gereageerd, zul je eerst een bericht van mij krijgen, reageer je hier binnen twee dagen NIET op, zal ik je zonder pardon uit het topic zetten. Dit zal ik doen zodat het topic niet te vol wordt en ik hoop dat hierdoor het topic een beetje zal blijven leven. Kan je om een bepaalde reden een tijdje niet reageren, wil ik dit graag horen. De reden van je afwezigheid hoef je dan niet perse te vertellen.
    • Geen berichten van één zinnetje. Het liefst graag minimaal twee regels per bericht. Weet je echt niets te verzinnen zal ik voor een aantal keer een bericht van één zin door de vingers zien, komt dit te vaak voor, zal ik je verzoeken langere berichten te plaatsen.
    • Elke schrijfwijze wordt getolereerd.
    • Je mag twee personages aanmaken, maar dan wel een jongen en een meisje, zodat het verschil tussen het aantal jongens en het aantal meisjes niet te hoog oploopt!
    Deze regels klinken misschien een beetje streng, maar deze zijn er omdat ik niet wil dat het topic al te snel doodloopt.

    INVULLIJSTJE:
    Volledige naam:
    Leeftijd (17/22):
    Innerlijk:
    Uiterlijk (foto is verplicht):
    Extra:
    Huis van je personage:

    Er is geen maximum personages, wel wil ik graag het aantal meisjes en het aantal jongens ongeveer gelijk houden!
    Meisjes:
    - Kayleigh Isabelle Hunter - MinnieMouseX
    - Zoella "Zoë" Niamh West - Sourire
    - Esmée Sophia Pearson - mismi
    - Robyn Ferguson - Lovelydemon
    - Felicity Harper - Amell
    - Valentine Julie Rosefield - Lumineers
    - Julia Miller - Mamo
    - Hannah Kenningston - Junglefruit
    - Lore Marith Dorner - MaitePayne
    - Amy Lisa Parker - mismi
    - Rosie Vanderwaal - Mamo

    Jongens:
    - Jake Harper - Amell
    - Blake Austin Gabriëls - Lumineers
    - Drew Austin Whiteley - Mamo
    - Aiden Sean Watterly - Sourire
    - Cameron Pathe - Junglefruit
    - Christian Grey - mismi
    - Justin Benjamin Smith - KiliOfDurin
    - Cedric Beckett - Amell
    - Matthew Simon Collins - Lumineers
    - Marcus Bell - LaSz

    Nog wat extra informatie:
    De tijd in het RPG zal ongeveer gelijk zijn als de echte tijd. Het is al wel zomer, dus de personages hoeven niet naar school.

    Have fun!

    The BrewCentral Park

    Speeltopic 2!
    Speeltopic 3!
    Speeltopic 4!
    Speeltopic 5!
    Praat- en rollentopic!

    [ bericht aangepast op 5 juli 2013 - 22:01 ]


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Cameron
    'Gewoon een zwarte koffie. Wat neem jij?' Vroeg hij toen. Ik keek even op en zei toen dat ik een biertje wilde. Ik zag dat hij uit z'n portemonnee geld pakte maar ik duwde het al weg. 'Ik betaal,' zei ik en pakte mijn portemonnee. Weer had ik geen idee wat ik pakte en legde maar een briefje van 10 neer. Geld was voor mij dan ook geen probleem, nu dan. Justin keek me weer aan en ik zag dat de wallen tot ver onder zijn ogen stonden. Hij zou vast zo moe zijn.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Rosie Vanderwaal
    "Maar ik wel, kom," zegt hij met een glimlach. Hij trekt me vervolgens zachtjes mee. Na een paar minuten komen we aan bij the Brew. "En nu?" Matthew kijkt me vragend aan. Nu is het mijn beurt om hem mee te trekken. Ik trek hem de hoek om, de straat in waar het dierenasiel zich bevindt. "Hier is het," zeg ik. We staan voor een pand met een stenen trap, die ik op loop. Ik trek de deur open en loop naar binnen. "Treed binnen," zeg ik lachend tegen Matthew.
    Je kon alle honden nu al horen blaffen, alle katten horen miauwen en er waren nog een heleboel andere dierengeluiden, die niet te onderscheiden vielen.

    (Ik moet nu weg, dus ik reageer pas morgenochtend weer!)


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Matthew Simon Collins

    Rosie trok me mee de hoek om en stopte dan voor een gebouw. "Hier is het," zei ze en ik kijk even naar het gebouw.
    We lopen de stenentrap op en Rosie trok de deur open en liep naar binnen "Treed binnen," zei ze lachend ,waardoor ik ook even lachte en haar naar binnen volgde volgde. Zodra we binnen waren ,kon je al honden horen blaffen en katten miauwen en nog meer verschillende dierengeluiden.Ik glimlachte even


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Justin Benjamin Smith
    Ik zuchtte licht toen hij zei dat hij een biertje wilde, maar probeerde het niet te laten merken dat ik het neit echt leuk vond. Ik trok een wenkbrauw op toen hij zei dat hij betaalde. Ik pakte de muntjes langzaam terug en liet ze terugglijden in mijn portemonee. Ik keek naar het 10tje dat hij zo nongalant neerlegde. Alsof het niets was. Voor hem misschien niet, maar voor mij wel. Ik keek nog eens uit het raam maar besloot toen maar dat ze het wel zouden overleven. Ik zuchtte zacht en hief mijn hand omhoog om te bestellen.


    Bowties were never Cooler

    Cameron
    Ik zag dat hij de muntjes langzaam terug pakte en ze terug liet glijden in zijn portemonnee. Hij keek nog eens uit het raam en zuchtte daarna zacht waarna hij zijn hand opstak. Ik keek wat naar achter naar een of ander bediende kwam. Ik noemde op wat we wouden, 'hou de rest maar,' zei ik toen hij het geld pakte. Ik had er toch niks aan. 'Wil je echt niks sterkers?' Vroeg ik toen. Het maakte me niet veel uit, maar hij mocht heus wel wat losser komen.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Esmee Sophia Pearson
    Hij kijkt naar me om. "Oh, hey, ja inderdaad ik was daar" zegt hij met een glimlachje. "Esmee was het roch?" Vraagt hij. Ik knik. "Ja, Esmee. Ik ben alleen jou naam vergeten.." zeg ik dan. "Ik ben niet zo heel goed met namen.. en het was nogal een rare ochtend vandaag.." zeg ik dan.

    Justin Benjamin Smith
    Ik liet mijn hand zakken toen de ober kwam voor onze bestelling. Ik keek naar mijn handen en friemelde wat met mijn vingers, wat er heel raar uit zag. Ik keek op bij Cameron's vraag en schudde mijn hoofd. "Nee, geen drank voor mij. Daarbij ben ik nog geen 21." The Brew schonk toch wel, of je nou mocht drinken of niet, maar ik wilde het zelf niet. Ook wilde ik niet dat Aidan en Dean met alcohol in contact kwamen. Ik haald eeen hand nogmaals door mijn pluizige haren en kraakte mijn knokkels. Het was slecht, dat wist ik, maar het was een gewoonte geworden als ik niet wist wat te doen, dan kraakte ik mijn knokkels vaak. De ober kwam met onze drankjes aan en ik nam een slokje koffie. Daar was ik wel aan toe. Gewoon even om nog beter wakker te blijven. 2 ukkies putte je echt uit.


    Bowties were never Cooler

    Cameron
    Ik zag dat Justin opkeek en hij zijn hoofd schudde. 'Nee, geen drank voor mij. Daarbij ben ik nog geen 21.' Ik was het zelf ook nog niet, maar ze keken niet naar leeftijd. Ik rolde met mijn ogen en zag hoe hij een hand door zijn pluizige haren haalde en zijn knokkels kraakte. Het waren nare geluiden maar veel aandacht schonk ik er niet aan. De ober kwam er al snel weer aan met twee drankjes op een dienblad. 'Echt niet?' Vroeg ik toen terwijl ik een slokje nam. Ik kon veel hebben, misschien omdat ik er zo gewend aan was. Ik staarde hem even aan en glimlachtte.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Justin Benjamin Smith
    Ik keek op en schudde mijn hoofd. "Nee." Ik had nooit gedronken en ik was het ook niet van plan. Ik moest er nou eenmaal voor mijn kinderen zijn en dat kon niet als je lam was. Ik nam nog een slok koffie en keek naar Cameron. "Heb jij eigenlijk een vriendin?" vroeg ik zo nongalant mogelijk, maar eigenlijk klonk het gewoon als een heel onhandige openingszin. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. "Sorry, dat kwam er niet lekker uit." zei ik voor ik snel weer naar het tafelblad keek en met het zakje suiker op het schoteltje begon te spelen.


    Bowties were never Cooler

    Cedric Beckett

    Amy knuffelt me. "Mijn hart was gebroken toen we echt besloten hadden er een punt achter te zetten. Ik heb vaak met de telefoon in mijn handen gezeten op het punt jou te bellen. Maar ik was bang vooor je reactie, bang dat het jou misschien net zoveel deed. Bang dat je misschien nier eens de telefoon zou nemen of juist wel. Wat moest ik zeggen als je opnam? Stiekem hoopte ik dat jij mij zou bellen" daar heb ik al die tijd niet aan gedacht. Amy pakt mijn gezicht vast zodat ik haar aan moet kijken. "Dat je bent afgewezen heeft niks met jou te maken. Zij kent je niet en jij haar niet. Je hebt een geweldige persoonlijkheid. Je moet jezelf niet veranderen voor iemand. Als iemans echt 100% voor je wilt gaan neemt diegene je zoals je bent. Daar ben je tenslotte voor gevallen. Je moet niet zo onzeker over jezelf zijn. Dat zei je ook altijd tegen mij" ik glimlach even. "Ik ben normaal ook niet onzeker" ik zucht en haal haar handen van mijn gezicht. "Ik voel me zo stom. Ik ben veels te snel gegaan. Ik heb haar waarschijnlijk gewoon geïntimideerd met mijn geld.."


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Amy Lisa Parker
    "Ik ben normaal ook niet zo onzeker." Hij zucht en haalt mijn handen van zijn gezicht af. "Ik voel me zo stom. Ik ben veel te snel gegaan. Ik heb haar waarschijnlijk gewoon geïntimideerd met mijn geld." Zegt hij. "Lieve schat, stop met de schuld alleen bij jezelf te leggen. Ja je had waarschijnlijk eerst een paar keer kunnen daten, maar als zij geen vaste relatie wil, dan wil ze dat niet. Er is niks wat je daar nu aan kan veranderen." Vertel ik. "Ik ga zo even wandelen met Spot, wou je mee of wil je even gaan liggen?" Vraag ik dan. Ik denk dat ik Spot meeneem naar het strans. Dat vind ie vast wel leuk. Hmm.. ik moet wel eerst langs huis om andere kleren aan te trekken... Ik had hier wel kleren liggen toen, de meeste kleren had hij toen gekocht.. hij vond het leuk om mij mee uit shoppen te nemen. Ik had de kleren toen laten liggen. Ik had een paar jurken meegomen die ik echt heel mooi vond, de resy had ik laten ligggen. Niet dat dat geen mooie kleren waren.

    [ bericht aangepast op 24 juni 2013 - 10:16 ]

    Mamo schreef:
    Julia Miller
    Hannah rolt even met haar ogen. Ze kijkt me even aan en staat dan op. "Nou wordt het mooi, volgens mij ben ik jouw beste vriendin niet meer?" Ik kijk haar fronsend aan. "Waar heb je het over?" vraag ik. "Ik vraag hier iets aan je, omdat ik duidelijk merk dat er iets is, omdat ik, als beste vriendin, jouw graag blij zie en dan is het niet goed?!" Ik kon dit niet geloven. "En als er iets mis mee vertel je het meestal wel aan je beste vriendin." Ik keek haar even aan en toen schoot het me te binnen. "Tenzij het natuurlijk over mij gaat, of als je mij niet meer als je beste vriendin ziet.."

    Hannah
    'Waar heb je het over?' Julia's stem klinkt hard en ik doe een stapje naar voren. 'Ik vraag hier iets aan je, omdat ik duidelijk merk dat er iets is, omdat ik, als beste vriendin, jouw graag blij zie en dan is het niet goed?!' Ik zuchtte even snel en zacht. 'En als er iets mis is vertel je het meestal wel aan je beste vriendin,' zegt Julia dan en ze kijkt me even aan. 'Tenzij het natuurlijk over mij gaat, of als je mij niet meer als je beste vriendin ziet..' Ik schud me hoofd. 'Er is niks,' mijn stem klinkt nu ook wat luider en ik wend me gezicht af. 'Laat maar oké?'


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Cameron
    'Nee,' antwoordde Justin en ik rolde wat vermoeid met mijn ogen. Hij nam nog een slok koffie en keek me daarna weer aan. 'Heb je trouwens een vriendin?' Vroeg hij. IK keek hem eerst wat verbaasd aan waarna ik nadacht over de vraag. 'Nee, nog niet.' Ik grijnsde naar hem. Al snel excuseerde hij zich over het feit dat het er niet lekker uit kwam. Ik lachtte even en keek hem toen weer aan nadat ik door mijn haar heen had gegaan.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Julia Miller
    "Er is niks," zegt ze. Haar stem klinkt luider en ze wendt haar gezicht af. "Laat maar oké?"
    Ik rol even met mijn ogen en zucht dan. "Waar maak je dan zo'n probleem van, als er toch niets is," zucht ik geërgerd. Ik bestel nog een cappuccino to go en betaal dan. "Ik ga een rondje door Central Park lopen," zeg ik tegen haar, "Je mag mee, als je wilt."


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Justin Benjamin Smith
    Ik excuseerde me al snel met knal rode wangen nog voor ik opmerkte dat hij nee had gezegd. Ik keek op en zag hem grijnzend lachen. De blos op mijn wangen werd er alleen maar erger door. Toch keek ik nu niet weg. Het leek toch wel of ik me langzaam beter op mijn gemak begon te voelen. Ik keek nog eens over zijn schouder en zag mijn jongens over de klimtoestellen klimmen als hyperactieve aapjes. Ik vond het toch wel knap. Die coördinatie had ik zo jong niet gehad. Pas toen mijn ouders me op free-runnen hadden gedaan om me eens wat handigheid aan te leren kwam het vrij snel. Ervoor was ik namelijk vaker dan dagelijks over mijn eigen voeten gestruikeld.


    Bowties were never Cooler