Complicated • One Direction [Topic vier] - Speeltopics

One Direction vriendinnen zussen?

Vriendin van Louis, een zusje van Liam. Liam vindt het maar goed, maar heeft wel één voorwaarde: Geen seks. Maar wat als Liam uitvindt dat ze zwanger is? Hoe gaat hij reageren? Vriendin Liam, een zusje van Zayn. Zayn vindt alles goed, kom op, Liam is schattig en beschermend. Maar wat als Liam vreemdgaat met Danielle? Gaat Zayn voor zijn zusje of toch voor zijn beste vriend? Zayn's vriendin, een zusje van Harry. Harry is heel beschermend en houdt haar van de wereld van jongen. Harry wilt zelfs niet dat een jongen nog naar haar kijkt, laat staan met Zayn daten. Wat gaat hij doen als hij er achterkomt? Harry's vriendin, de tweelingzus van Niall. Niall vond het eerst wel oké dat zijn zusje met hem uitging, maar als Harry compleet dronken wordt en dan vreemdgaat, wilt Niall absoluut niet dat ze nog met hem omgaat. Maar toch gaat ze nog met Harry, zonder dat Niall het weet. Niall's vriendin, een zusje van Louis. Louis vindt het maar niks dat ze samen zijn en doet er alles voor om ze uit elkaar te halen. Toch luistert ze niet naar Louis en gaat gewoon met Niall om.

Rollen:
meisjes:
- Liam's vriendin - Marie-Anne Malik Amliandeq]
- Zayn's vriendin - Chayenne Rose Styles [q]Adnane
- Vriendin Harry - Megan Horan Erestor
- Vriendin Niall gereserveerd voor Europe
- Vriendin Louis - Ophelia Annabelle Payne Exposed

De jongens:
- Zayn Javadd Malik - Depay
- Harry Edward Styles - Faisean
- Louis William Tomlinson - xMerlex
- Niall James Horan - quin98
- Liam James Payne KiliOfDurin


- Reservering blijven 24 uur.
- Geen perfecte personages.
- Minimaal 3 á 4 regels
- Melden als je langer weg bent.
- OOC tussen haakjes of spoiler
- Geen ruzie OOC wel IC
- Niemand buitensluiten.
- Alleen ik, Curlies maak de topics aan, tenzij ik er iemand anders voor wijs.

Rollentopic


Situatie
Iedereen is op het May Day festival.

Tinychat^^
Complicated lied
Praattopic om het topic 'schoon' te houden

[ bericht aangepast op 15 aug 2013 - 4:48 ]

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Marie-Anne Malik

Ik keek toe hoe hij alles klaar maakte voor het eten, ik moest toegeven dat het er ingewikkeld uitzag voor mij doen. Ik maakte het altijd met mijn moeder samen en die liet me altijd dingen doen, maar dat was juist grappig eigenlijk. Zuchtend sprong ik van het aanrecht en drukte nog snel een kus op zijn lippen. "Ik kom zo terug." Glimlachte ik en huppelde de trap op. Ik deed mijn jurkje uit en verwisselde die met een kort broekje en een te groot shirt van Liam die bijna tot mijn knieën kwam. Mijn haar deed ik in een hoge paardenstaart en met een glimlach op mijn gezicht naar beneden. Ik liet mijn armen in zijn nek hangen en glimlachte breed. Dat ik verloofd was aan hem maakte mijn leven nog completer, ik zou nooit iemand anders vinden die me zo goed aanvulde. Ik grinnikte even en drukte mijn lippen zacht op de zijne, maar ik deed voor de grap mijn mond nog niet open. Ik was in een bui dat ik iedereen even tegenwerkte, maar dat zou later wel weer niet zo zijn. Mijn mondhoeken krulden omhoog en werd een grote grijns op mijn gezicht.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam Payne
Ik keek hoe ze van het aanrecht sprong en kuste haar even kort terug. "Schiet op." zei ik zacht. Ik keek haar nog even na en ging verder met het klaarmaken van de vulling voor de lasagne. Ik zette de oven op voorverwarmen. Toen alles klaar was stapelde ik de lasagne op en strooide er lekker veel kaas over voor ik het in de oven stak. Net op dat moment hoorde ik trippel voetjes achter me. Ik deed de deur dicht en draaide me om. Ik zag haar voor een seconde of was voor me staan in een shirt van mij, dat bij haar tot haar knieën kwam. Na die seconde hing ze rond mijn nek. Ik glimlachte en tilde haar op zodat ze haar benen rond mijn middel kon slaan terwijl ik breed glimlachte. Ik voelde al snel weer haar lippen op de mijne en ik kuste haar gretig terug. Al hadden we dit al voor bijna een week alleen maar gedaan zodat we allebei vrij waren, ik kon het niet laten gretig te zijn. Binnen de kortste keren kon ik namelijk weer weg zijn en dan zou ik het weer voor een lange tijd moeten missen. Ik beet zacht op haar lip, maar merkte dat ze haar mond niet open deed. Straks vast wel weer. Ik kneep even zacht in haar kont voor ik weer op haar lip beet, terwijl ik tegen het aanrecht aan leunde. We hadden nu echt alle tijd om aan te klooien want de lasagne moest toch een uur in de oven.

---

Bowties were never Cooler

Marie-Anne Malik

Ik wikkelde mijn benen om zijn middel heen en glimlachte breed. Al merkte ik dat hij in mijn lip beet en in mijn kont kneep, ik deed mijn mond nog niet open. Vandaag was ik echt vaag en ik wisselde van elke bui die er was. Ik kietelde met mijn vingers in zijn nek en grijnsde breed, ik moest er even van genieten nu hij hier was en niet aan de andere kant van de wereld. Als hij later op tour zou gaan, zou ik tijd gaan maken om ze op te zoeken. Ik miste mijn broer ook altijd heel erg, ik miste hoe beschermend ze allebei waren. School was moeilijk zonder hun en ik had meer problemen dan gewoonlijk. Leraren zoals altijd en soms wat lastige leerlingen, het gewoonlijke. Ik zou vroeg of laat mijn mond wel open doen, daar had ik een behoefte aan, maar dit was gewoon veel te leuk. Grijnzend ging ik met mijn handen van zijn nek naar zijn zij en weer terug. Wat had ik zin in zomervakantie als hij dan weer bij me was, dan zou ik altijd in zijn huis zijn. Mijn moeder begreep me ook wel, ze was ook ooit een tiener. Dit keer was ik blij dat de lasagne een uur in de oven moest, anders zou ik me eraan ergeren en niet zo'n beetje ook.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam Payne
Ik voelde al snel haar benen om mijn middel en grijnsde licht tegen haar lippen voor ik er zacht op begon te bijten, haar lip dan. Ze was me echt heel erg aan het plagen met haar vingers en het feit dat ze niet haar lippen opende. Ik gromde zacht tegen haar lippen en trok haar wat dichter tegen me aan. God, wat wilde ik graag verder gaan dan dit, maar ik hield me al heel erg in nu. Ik gromde weer zacht en beet wat harder in haar lip, maar echt niet genoeg om haar pijn te doen. Ik liep een paar stappen en duwde haar zacht tegen de muur. Ik duwde mijn handen tegen de muur naast haar hoofd. Ik probeerde de zoen dieper en gepassioneerde te maken, maar ik werd er alleen maar gefrustreerder van. Ik wilde dat dit perfect en geweldig was, maar ik werd alleen maar gefrustreerd van. Niet alleen sexueel gefrustreerd, maar ook emotioneel. In mijn lijf vochten het gevoel om haar hard te nemen en een gat in de muur te slaan met elkaar.Uiteindelijk liet ik haar los en zette haar neer voor ik me langs de muur omlaag liet vallen. "Sorry" mompelde ik zacht voor ik naar de witte muur bleef staren.

---

Bowties were never Cooler

Marie-Anne Malik

Hij gromde wat en trok me wat dichter tegen me aan, ik wist wel dat hij gefrustreerd raakte, maar ik bleef met mijn lippen op elkaar. Hij gromde opnieuw en beet wat harder op mijn lip om daarna mij zacht tegen de muur te duwen. Ik vond het aan de andere kant zielig voor hem, maar ik was nou eenmaal in zo'n vage bui. Opeens zette hij me los en liet zich van de muur omlaag glijden. "Sorry? Sorry waarvoor? Het spijt mij dat ik je steeds plaag. Ik begrijp wel dat je op een gegeven moment gefrustreerd raakt en ja, ik heb gezegd dat je alles met mij mag doen en plus we zijn verloofd. Je hebt mijn toestemming." Zei ik met een brede glimlach en plofte neer op zijn schoot. Ik drukte mijn lippen in zijn nek en zoog het bloed omhoog. Mijn lippen vormden langzaam een grijns en ik drukte nog een kus op zijn voorhoofd. "Ga je gang." Fluisterde ik zacht in zijn oor en drukte mijn lippen weer opnieuw op de zijne. Dit keer deed ik gelijk mijn mond open en speelde met zijn tong. Ik sloeg mijn benen weer om zijn middel en liet mijn armen in zijn nek hangen. Als ik ook werd ontmaagd, kon het mij niets schelen. Al kon Zayn wel boos worden, maar altijd liever Liam dan een zwerver die me probeert te verkrachten.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

DamnBiber --> Scairp ----> Cairde

---

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Liam Payne
Ik keek op toen ze begon te praten. Mijn frustraties hadden zichzelf omgezet in een gigantisch schuldgevoel. Ik kon me niet eens inhouden tegen mijn eigen verloofde. Ik wou dat het speciaal was voor haar, niet omdat ik me gewoon niet in de hand kon houden. Ik sloeg mijn armen om haar heen toen ze op mijn schoot plofte en verborg mijn gezicht in haar haren. Ik voelde haar een zuigzoen in mijn nek zetten, maar ik kon er nou niet van genieten. Ik had me slecht gedragen. Ik liep mijn hoofd een beetje hangen. Vreemd genoeg kon ik zelfs van haar zoen niet meer genieten. Ik duwde haar voorzichtig een stukje terug en keek haar recht aan. "Dit moet een speciaal moment zijn, lief, niet iets omdat ik me zo nodig niet kan beheersen. Misschien vind je nu van niet, maar voor zoiets moet je de tijd nemen en niet gehaast op het aanrecht van de keuken." Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd en keek naar de timer op de oven. Nog een half uur."Zullen we anders maar gewoon even tv gaan kijken?" Vanavond was altijd nog een optie, maar niet nu. Ik had me als een knurft gedragen en daar mocht ik geen beloning voor krijgen.

---

Bowties were never Cooler

Marie-Anne Malik

Ik keek hem fronsend aan en rolde met mijn ogen. "Dat snap ik heus wel. Dus als je al je frustraties kwijt wilt ga je met een ander naar bed en dan ga je mij ontmaagden? Dat klinkt heel logisch." Bromde ik en stond op. Ik had al gelijk spijt met mijn woorden en ik ging op de bank zitten. Ik wist dat Liam mij nooit zou bedriegen, dat wist ik met heel mijn hart. De woorden kwamen gewoon uit mijn mond zonder enige mening. Oké, misschien was ik gewoon teleurgesteld. Ik zuchtte diep en verborg mijn gezicht in mijn handen. Misschien reageerde ik wat over en ik begon mezelf langzamerhand meer te haten. "Het spijt me." Murmelde ik zacht en haalde diep adem. Ik kon hier niet meer tegen, waarom kon ik niet gewoon normaal zijn? Zoals andere meisjes van mijn school? Ik was een freak, daarom mochten de meeste mensen me niet. Ik beet hard op mijn lip en keek hem aan. "Ik.. Ik wist niet wat me bezielde." Zei ik zacht. Kon ik zonder die stomme stemmingswisselingen leven? Blijkbaar niet dus. Ik haatte ze en ik wilde van ze af, mijn leven zou veel beter zijn als ik geen stemmingswisselingen had. Dan zou alles dan bijna perfect zijn.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam Payne
Bij haar woorden schrok ik en mijn ogen werden wijd. "Dat zou ik nooit doen! Echt niet. Ik wil gewoon dat het speciaal voor je is en ik wil je ook geen pijn doen en dat gaat zo niet." Onmacht en wanhoop stonden lagen dik op mijn gezicht geschreven. Ik had zelfs niet op zo'n manier naar ook maar een meisje gekeken sinds ik haar had ontmoet. Het was vreemd voor sommigen om te bedenken, misschien, met al die meisjes constant om ons heen tijden het touren, maar ik zag ze echt niet zo. Toen ik zag hoe ze op de bank ging zitten krabbelde ik voorzichtig op en liet me naast haar neerzakken. Ik sloeg een arm om haar heen. "Het maakt niet uit." Ik drukte een kus op aar haren en trok haar wat dichter tegen me aan. Haar stemmingwisselingen waren niet altijd makkelijk om mee te leven, maar ze hoorden bij haar. Ik legde mijn hoofd tegen het hare en drukte nog zacht een kusje op haar slaap. "Als je echt wil kunnen we het vanavond proberen, maar jij hebt de touwtjes in handen. Zodra je niet verder wil stoppen we." Zayn zou me al vermoorden als hij dit voorstel zou horen, maar het kon me niet schelen. Ik wilde mijn Annie gelukkig zien. Dat was alles wat ik wilde.

---

Bowties were never Cooler

Marie-Anne Malik

Ik had echt spijt van mijn woorden die uit mijn mond kwamen en ook zonder enige mening. "Het spijt me echt. Ik weet dat je me nooit zou bedriegen en zeker niet op zo'n manier. Al hoop ik het en anders gaat Zayn je vermoorden." Mompelde ik en haalde een hand door mijn haar. "En sommige dingen floepen uit mijn mond zonder mening. Daar haat ik mezelf voor." Ik wist niet hoe hij met me kon leven zo, ik was een lastig iemand om mee te leven, maar ik hield van hem. "En het spijt me als ik je heb laten schrikken." Ik begon met mijn vingers te spelen en ging in een kleermakerszit op de bank zitten. "Euh.. We zien wel hoe het vanavond afloopt en ik heb liever dat jij de touwtjes in de handen hebt. Ik ben bang." Dat laatste mompelde ik zacht. Alle meiden van mijn leeftijd hebben hun benen al geopend voor ieder jongen die er langskwam, maar ik niet. Ik haatte zulke mensjes en ik wilde er zelf niet zo worden, dat was de laagste level dat je kon zinken. Soms dronk ik wel, maar niet teveel. Ik nestelde me tegen zijn borst aan en zuchtte gelukzalig. "Het spijt me, al heb ik dit al honderd keer gezegd. Het spijt me echt. Ik weet dat mijn stemmingswisselingen moeilijk zijn voor je en ik apprecieer het al dat je nog met me leeft." Ik zou morgen echt naar het ziekenhuis gaan voor nieuwe pillen, ik wilde niet weer zoiets doen.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam Payne
Ik liet haar rustig door ratelen. Ondertussen had ik een paar van haar lokken in mijn vingers en friemelde er rustig mee. "Alles is goed, Annie. Ik ken je langer dan vandaag, veel langer en ik kan er wel mee omgaan." Ik drukte nog een kus op haar kruin. Toen ze zei dat ze bang was schudde ik mijn hoofd. "Dan doen we het niet. Pas als jij er klaar voor bent, ben je er klaar voor en ik wil niet dat je je ergens toe gedwongen voelt waar je eigenlijk nog best bang voor bent. De eerste keer is spannend, maar wel fijn als je er klaar voor bent. We doen het dus pas als je er echt klaar voor bent. Ik kan wachten, maar een eerste keer heb je maar een keer." Ik vond het misschien ook nog wel fijn dat ze zo preuts en onschuldig was. Ze hield me op het goede pad met alles en soms had zelf ik, die bekent stond als verantwoordelijk, dan nodig, best vaak zelfs. Ik trok haar dicht tegen me aan toen ze zich tegen mijn borst nestelde en weer verontschuldigde. "Ik ben maar als te blij dat jij je leven met me wil delen." Ik boog mijn hoofd voorover en drukte een zacht klein kusje op haar lippen.

---

Bowties were never Cooler

Marie-Anne Malik

Ik zuchtte opgelucht en glimlachte licht. "Dat is dan maar goed. Ik wil geen last voor je zijn en als ik dat ben, moet je het me vertellen. Dan kan ik er iets aan doen." Grinnikte ik. Ik keek hem fronsend aan en schudde mijn hoofd. "Nee, ik ben er echt klaar voor, maar je snapt me wel. Iedereen is wel bang, denk ik, hoop ik." Lachte ik zacht, maar onzeker. Glimlachend pakte ik zijn hand vast en verstrengelde die met mijn eigen vingers. Ik was echt gelukkig, maar soms had ik zo mijn ups en downs - de dingen die iedereen wel had. "Ik ben blij dat je je leven met mij delen. Al zijn er meer vissen in de zee die minder vaag zijn dan mij, maar je hebt mij gekozen." Ik keek naar de ring om mijn ringvinger en ik grinnikte. Mijn geluk kon niet meer op en zeker niet op mijn verjaardag. Hij drukte een klein kusje op mijn lippen en ik kuste even mee, waarna ik grijnzend op zijn lip beet. Ik was echt gelukkig desondanks mijn broer die niet wilt dat ik nu al verloofd was, maar ja, ik was nu verloofd en hij wilde mij niet verdrietig zien. Het was iets waar hij mee moest leven en hij had Chayenne waarvan hij van hield. "Je weet niet hoeveel ik van je houd." Mompelde ik tegen zijn lippen. Ik vond het irritant als stelletjes klef deden in het openbaar, maar dat deden we niet. Het was raar om mezelf op internet te zien en ik wilde geen publiciteit. Alleen maar omdat ik het zusje van Zayn ben en de vriendin van Liam ben, nee, ik heb nog geen eens een geldig talent. Tenzij je raar zijn een talent noemt.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam Payne
Ik glimlachte en streek door haar haren. "We zien wel hoe het loopt." Ik voelde wat ze deed met mijn hand en keek gelukkig naar onze handen zo samen. De delicate ring zat een klein beetje losjes rond haar vinger, maar volgens mij hoefde ik hem ook niet kleiner te laten maken. Ik kneep zacht in haar hand en glimlachte. "Ik weet zeker dat ik de meest geweldige vis eruit heb gevist hoor." Ik glimlachte en kuste haar zacht. Het was nog steeds haar verjaardag en we zouden doen wat zij wilde. Al snel voelde ik haar op mijn lip bijten. Ik opende mijn mond een klein stukje en tikte met mijn tong op haar lippen voor ik mijn mond weer sloot. Ik glimlachte tegen haar lippen bij haar woorden. "Ik kan het denk ik wel raden aan hoeveel ik van jou hou." mompelde ik terug. We deden nooit klef in het openbaar, behalve handjes vasthouden. De eerste keer dat ik zelfs maar haar had gekust in het openbaar was net op het podium geweest. Zij hield niet van de publiciteit en ik hield haar er dan ook graag buiten. Ik wilde haar niet ongemakkelijk maken. De kamer begon ondertussen zich langzaam aan te vullen met de geur van lasagne. Heerlijk. "Misschien moeten we maar eens gaan tafeldekken... Of eten we op de bank?" mompelde ik zacht voor ik mijn hoofd op hief en naar het klokje op de oven keek. Nog 10 minuten. Ik zou er zeker geen problemen mee hebben zo als dat we nu zaten te eten, maar het kon natuurlijk dat zij liever aan tafel at.

---

Bowties were never Cooler

Marie-Anne Malik

Ik knikte en glimlachte wat. "Daar heb ik vrede mee." Glimlachte ik. Grijnzend opende ik mijn mond waarna ik even langs zijn tanden likte. Ik kneep zacht in zijn hand en keek hem even aan. "Ik eet altijd liever op de bank, dat zit comfortabeler en we eten alleen aan de tafel als het Kerstmis is of zo." Grinnikte ik. Ik kuste hem kort op zijn lippen en woelde door zijn haren. "Kom, dan kunnen we na het eten even verder." Ik wiebelde speels met mijn wenkbrauwen en grinnikte. Ik deed mijn haar even los en liet het even adem. Later zou ik het weer in een staart doen, dat zat altijd veel lekkerder en dat kietelde minder in mijn nek. Beroemd zijn leek me niet leuk eigenlijk. Niemand gunt je wat privacy en opeens zie je een foto van jezelf rustig wandelend naar de winkel, dat verbaast je toch wel een beetje. Ik geef toe dat het voor mij zelfs irritant werd, moest ik me eens voorstellen hoe de jongens ervoor stonden. Geen privacy. Helemaal niets. Ik trok hem naar de keuken en plofte neer op het aanrecht. "Ik heb nu al trek door die lucht," mompelde ik. "En je kan koken! Dat verbaast me echt." Lachte ik en drukte nog een korte kus op zijn lippen. Ik sprong van het aanrecht en liet zijn hand los. Fluitend pakte ik twee borden en wat bestek voor ik weer naar hem liep. Ik pakte een fles cola uit de koelkast en zocht haar de twee glazen. Uiteindelijk zette ik alles op het aanrecht en glimlachte breed. "Na het eten hebben we de avond vrij voor onszelf, dat was een lange tijd geleden." Zuchtte ik terwijl ik tegen Liam's borst leunde.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam payne
Ik glimlachte toen ze zei dat ze liever op de bank at. Daar had ik echt 0 problemen mee. De bank zat zoizo al veel lekkerder dan de eettafel stoelen, om maar eens een puntje te noemen. Ik kuste haar kort terug en fronste licht toen ze door mijn haar woelde. Er was weinig door de war te schoppen, maar goed. Bij het wiebelen van haar wenkbrauwen schoot ik in de lach. Het zag er namelijk erg belachelijk uit. Zag ik er zo ook uit als ik dat deed? Dan moest ik dat echt nooit meer doen. Ik stond op en keek hoe ze haar haren losgooide. Ze had echt prachtig haar en ik vond het jammer dat ze het altijd vast deed, maar ik snapte ook wel dat lang haar lastig kon zijn, aangezien ik was opgegroeit met een aantal zussen. Ik liep met haar mee naar de keuken en aaide even over haar bol. "Dat komt mooi uit, want het is klaar." ik zette de timer uit en haalde voorzichtig met twee ovenwanten de schaal uit de oven. De stoom sloeg er vanaf, maar het rook echt hemels. "Die opmerking van het koken neem ik maar als compliment en niet als beledeging." zei ik toen ze terug naast me stond met de rest van de spullen die we nodig hadden. Ik deed de wanten uit en drukte kort met mijn vinger op haar neus. Met een lepel die ik uit een la toverde verdeelde ik het in tweeen en schepte de delen op op de borden. Het was misschien een klein beetje veel, maar niet genoeg voor een derde persoon om later een keer op te eten als ik te lui was om te koken. Ik glimlachte bij haar woorden en sloeg mijn armen om haar heen. "Ik heb het echt heel erg gemist, zulke avonden." zei ik zacht. Met tegenzin liet ik haar los en pakte de borden met het bestek op. De schaal en de opscheplepel konden gewoon hier blijven. "Neem jij het drinken mee?" vroeg ik terwijl ik met de borden terug naar de bank liep en ze daar op de koffietafel zette voor ik terug op de bank plofte. Ik had dit echt heel erg gemist.

---

Bowties were never Cooler