• Topic van manonlarissa

    THE BREW

    Als je New York hoort denk je natuurlijk meteen aan het Vrijheidsbeeld, de prachtige skyline, het lichtgevende Times Square, het sprookjesachtige Central Park, het chique Upper East Side, maar waar je niet aan denkt is The Brew.
    In the concrete jungle where dreams are made of, staat een klein koffietentje, The Brew. Vlakbij Central Park heft dit tentje de perfecte plek. The Brew is een ontmoetingsplek voor vele jongeren uit New York. Of je nou bij de rijke elite hoort, of een centje minder te makken hebt, The Brew is voor iedereen. Je kunt hier altijd terecht voor een Latte Macchiato en een overheerlijke donut, maar je kunt ook snel langs wippen voor een Iced Coffee to-go. Bij the Brew kan het allemaal.


    In dit RPG speel je een jongere uit New York. Je mag helemaal zelf bepalen hoe het leven van deze jongere eruit ziet. Is hij of zij arm, of juist heel rijk? Kent hij/zij al veel van de andere personages of is hij/zij juist nieuw in New York? Het ligt allemaal in jouw handen!
    Het is niet zo dat The Brew in dit RPG de enige locatie is waar je je personage heen kunt laten gaan, je kunt ze overal heen laten gaan waar je wilt, maar The Brew zal wel een grote rol spelen. Hier ontmoeten veel jongeren elkaar.
    Onderling mag er al afgesproken zijn welke personages jouw personage allemaal al kent, maar er mag niemand buiten gesloten zijn! Ten slotte is het natuurlijk ook leuk als er een aantal personages zijn waar jouw personage nog kennis mee moet maken. Richt je dus niet alleen op de personages die die van jou al kent!

    REGELS:
    • Als je een week lang niet hebt gereageerd, zul je eerst een bericht van mij krijgen, reageer je hier binnen twee dagen NIET op, zal ik je zonder pardon uit het topic zetten. Dit zal ik doen zodat het topic niet te vol wordt en ik hoop dat hierdoor het topic een beetje zal blijven leven. Kan je om een bepaalde reden een tijdje niet reageren, wil ik dit graag horen. De reden van je afwezigheid hoef je dan niet perse te vertellen.
    • Geen berichten van één zinnetje. Het liefst graag minimaal twee regels per bericht. Weet je echt niets te verzinnen zal ik voor een aantal keer een bericht van één zin door de vingers zien, komt dit te vaak voor, zal ik je verzoeken langere berichten te plaatsen.
    • Elke schrijfwijze wordt getolereerd.
    • Je mag twee personages aanmaken, maar dan wel een jongen en een meisje, zodat het verschil tussen het aantal jongens en het aantal meisjes niet te hoog oploopt!
    Deze regels klinken misschien een beetje streng, maar deze zijn er omdat ik niet wil dat het topic al te snel doodloopt.

    INVULLIJSTJE:
    Volledige naam:
    Leeftijd (17/22):
    Innerlijk:
    Uiterlijk (foto is verplicht):
    Extra:
    Huis van je personage:

    Er is geen maximum personages, wel wil ik graag het aantal meisjes en het aantal jongens ongeveer gelijk houden!
    Meisjes:
    - Amber 'Ambs' McJohnson - Sempra
    - Kayleigh Isabelle Hunter - MinnieMouseX
    - Brookelle "Brooke" Esmée Mason - Luminoase
    - Rochelle Leah George - Malino
    - Zoella "Zoë" Niamh West - Sourire
    - Esmée Sophia Pearson - mismi
    - Robyn Ferguson - Lovelydemon
    - Felicity Harper - Amell
    - Valentine Julie Rosefield - Fleeko
    - Julia Miller - manonlarissa

    Jongens:
    - Jake Harper - Amell
    - Alexander Jay Romano - Malino
    - Blake Austin Gabriëls - Fleeko
    - Drew Austin Whiteley - manonlarissa
    - Aiden Sean Watterly - Sourire
    - Cameron Pathe - lovehopex
    - Christian Grey - mismi
    - Justin Benjamin Smith - Llamarmy
    - Cedric Beckett - Amell

    Nog wat extra informatie:
    De tijd in het RPG zal ongeveer gelijk zijn als de echte tijd. Het is al wel zomer, dus de personages hoeven niet naar school.

    Have fun!

    The BrewCentral Park

    Speeltopic 2!

    [ bericht aangepast op 13 juni 2013 - 21:29 ]

    Zoella "Zoë" Niamh West.

    Ik had besloten om naar The Brew te gaan en na een tijdje lopen kwam ik daar aan. Ik deed de deur open. "Halooo...' zei ik en mijn stem stierf af toen ik Cameron zag zitten. 'Niet jij ook hier..' zei ik met een zucht en ik liep naar de bar. "Heey Justin, hoe gaat het met jou en je kleine hummeltjes?' vroeg ik hem met een glimlach. Ik was goed bevriend met Justin en kwam vaak bij hem over de vloer, soms paste ik op zijn kleintjes. Echt super schattig zijn ze. Ik vroeg me eigenlijk af hoe het nu met Justin ging, hij zei altijd dat het wel goed ging, maar ik had daar zo mijn twijfels over.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Justin Benjamin Smith
    Ik glimalchte toen hij zei dat hij toch nergens heen kon. Het was heel triest, maar al dat alleen zijn brak me wat op. "Gezellig. Dan blijf je lekker zitten en als je op mijn bank wilt crashen kan dat, maar er zijn wel kraaiende peuters en geen drank." Ik wilde absoluut geen drank in huis hebben. zelf dronk ik weinig en ik wilde zeker niet dat Aidan of Dean ermee in aanraking zou komen. Op dat moment kwam Zoë binnen. "hey, Zoo." zei ik vrolijk. "Alles gaat prima, beetje moe, Aidan had monsters onder zijn bed. Gewoon het gebruikelijke." Zoë kwam vaak over de vloer. Ze was heel aardig en de jongens vonden haar ook super, maar ze was gewoon een vriendin. "Kan ik wat voor je maken?" Ik sprong op van mijn stoel en hield die voor haar uit. Ik vond het echt leuk dat ze weer eens langs kwam, al leek ze Cameron niet te mogen. het kan ook gewoon door de drank komen. Zelf vond ik dat ook maar neits, maar ik zou waarschijnlijk ook zo zijn geworden als Layla was gestorven en ik zonder Aidan en Dean over was gebleven.


    Bowties were never Cooler

    Cameron
    'Geen drank,' dat was waarschijnlijk het enigste wat ik hoorde. Ik schudde mijn hoofd, 'niks voor mij.' Ik knipoogde naar hem. Op dat moment kwam Zoë binnen en ik grijnsde naar haar. Ze had duidelijk geen zin in mij, en ging gelijk naar de jongen die blijkbaar Justin heette. 'Zoë, schatje,' zei ik en keek haar even na. Ze had me keihard afgewezen maar ik liet het niet merken. Het kwam waarschijnlijk deels door de drank, maar ik deed uiteindelijk toch wat ik zelf wilde. 'Je krijgt altijd een tweede kans bij mij.'


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Sorry als ik laat reageer ,mijn ouders lopen hier rond s:
    Blake Austin Gabriëls

    Ik hoorde haar ademhaling versnellen en ik voelde haar vingertoppen langs mijn buik glijden.Ik laat mijn lippen ,naar haar stepel en zuig er zachtjes aan ,terwijl ik met mijn handen ,afdwaal tot tussen haar benen. Ik Sprijd ze een beetje en begin dan een beetje te spelen ,met de rand van haar slipje.Mijn lippen ,laat ik los van haar borst en druk ze weer op haar lippen ,tewijl ik mijn broeksknoop ,probeer los te krijgen ,maar ik sukkelde er een beetje mee.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Felicity Harper

    Blake laat zijn lippen naar mijn tepel gaan en zuigt er zacht aan. Ik hap onhoorbaar naar adem. Dat voelt zo lekker. Hij laat zijn handen naar mijn benen afdwalen en sprijd mijn benen een beetje. Hij begint te spelen met mijn slip en laat een zachte kreun horen. Hij kust me weer en sukkelt een beetje met de knoop van zijn broek. Ik besluit hem te helpen en heb zijn broek zo open. Ik leg mijn handen op zijn gezicht en kus hem weer, Ik druk mijn heupen tegen hem aan en mijn adem is versneld. Ik voel getintel en gekriebel daar als hij me aanraakt en het voelt zo prettig. Stop niet smeek ik in mijn hoofd. Ik trek Blake zijn broek omlaag.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Zoella "Zoë" Niamh West.

    'Heey Zoo.' zei hij vrolijk en ik glimlachte even. 'Alles gaat prima, beetje moe, Aidan had monsters onder zijn bed. Gewoon het gebruikelijke.' beantwoorde hij mijn vraag. Ik grinnikte even. Hij had altijd monsters onder zijn bed. 'Zoë, schatje.' zei Cameron en ik keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan terwijl ik me op de stoel liet zakken die Justin zojuist voor me naar achter had geschoven. 'Ik ben je schatje niet.' zei ik bot en ik keek hem even arrogant aan. 'Kan ik wat voor je maken?' vroeg Justin. 'Ehm.. Een chocomelk.' zei ik met een glimlach. Ik was daar verslaafd aan, net zoals oreo koekjes. Goddelijk waren die dingen.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Justin Benjamin Smith
    Ik glimlachte en liet de twee maar kibbelen. Ik liep naar achter de bar en maakte de warme chocomel. Ik deed er slagroom op en legde 3 oreo-koekjes, die ik hier ook nog had liggen, op de rand van het schoteltje. Ik betaalde het met mijn fooi. Ik bracht haar de hete mok. "Alsjeblieft, Zoo." Ik gaf haar een kus op haar kruin. Ik ging op een stoel zitten en keek naar de klok. Zo laat was het nog niet. Ik keek even naar buiten. De donkere bomen blokkeerde eigenlijk al het zicht. Ik zuchtte even en haalde een hand door mijn haren. Ik wist niet goed hoe ik nog een aantal uren vol kon houden, maar het zou me vast wel lukken, zeker met wat gezelligheid als dit.


    Bowties were never Cooler

    Cameron
    Ik volgde met mijn blik Justin die chocomelk klaarmaakte voor Zoë en haar een kus op haar kruin gaf. 'Daarnet zei je wat heel anders schoonheid.' Ze was nog heel pissig blijkbaar en ik vond het al verrassend dat ze me überhaupt aankeek. Justin was vast net zo gek op Zoë dan als iedereen.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    [sorry kort bericht, viel wat korter uit dan gedacht op mijn mobiel :)]


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Blake Austin Gabriëls

    Ze liet een zachte kreun horen en hielp me met mijn broeksknoop. Ze drukte haar heupen degen me aan en de adrenaline begon te stijgen ,waardoor mijn ademhaling sneller werd. In enkele luttele seconden ,had ze mijn broek uitgetrokken lag die al ergens op de grond.
    Ik drukte mijn lippen op de hare en mijn handen ,gingen weer richting haar slipje ,die ik langzaam naar beneden trok. Mijn ene hand liet ik langs haar plekje haar en ik streelde haar clitoris. Ik moest haar eerst natter en opgewonden waken ,voordat ik verder kon gaan.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Zoella "Zoë" Niamh West.

    'Daarnet zei je wat heel anders schoonheid.' zei Cameron. Net toen ik tegen hem in wou gaan zag ik Justin aankomen met een chocomelk. Hij zette het voor me neer en ik zag drie oreo koekjes op het schoteltje liggen. Ik voelde dat hij een kus op mijn kruin drukte en mijn ogen werden groot. 'Oh my god! Dankjee!! ' zei ik blij en ik glimlachte breed. Ik pakte een koekje en nam er een hapje van. Mmm heerlijk. Ik glimlachte even naar hem en at het koekje toen helemaal op. Ik kon echt een klein kind zijn als het om oreo koekjes ging. Vaak nam ik een rol mee als ik bij Justin langs ging en dan had ik altijd een gevecht met Aidan en Dean om het laatste koekje.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Esmée Sophia Pearson
    Hij kijkt me geschrokken aan met opengesperde ogen, waardoor ik denk dat ik iets verkeerd heb gezegd. Hij duwt me zacht van zich af en kijkt me aan. "Weet je zeker dat je die kant van mij wilt leren kennen?" fluistert hij zachtjes, maar ook een tikkeltje duister. "Weet je zeker dat je dat wilt weten?" fluistert hij zacht voor hij me kust. Ik ben een beetje opgelucht, maar een deel van de spanning blijft hangen. Eigenlijk had ik niet zo heel veel ervaring als het op seks aankomt, maar het klinkt spannend en vastbinden lijkt me niet zo heel erg. "Ik zal je eerlijk zeggen dat ik dit nog nooit gedaan heb, maar als je rustig aan doet en het nu alleen bij vastbinden houdt, dan ja, dan weet ik het zeker. " antwoord ik. Ik streel zijn gezicht even om hem een beetje gerust te stellen en zodat hij weet dat ik hier 100% achter sta. Ik hoop alleen dat ie niet ineens in een monster veranderd. "En als je niet ineens in een of ander monster veranderd.." fluister ik er dan nog achteraan.

    Justin Benjamin Smith
    Ik keek glimlachend hoe Zoë op de koekjes reageerde. "Fijn dat je ze lekker vind, want ik heb moeite moeten doen ze van de jongens te redden." Ze nam altijd een rol mee. Deze had ik weggestopt zodat ik dit kon doen. Zelf had ik nooit oreo's in huis. Alleen kaakjes en een pot pasta, wat voor de jongens vaak ook prima was, maar echte oreo's waren altijd wel een feestje. Voor mij ook. Ik keek glimlachend naar haar. Ze was zo lief, maar gewoon een vriendin. Die kriebels waren er bij haar niet. Bij de jongen naast me wel, maar die wilde ik helemaal niet, toch? "Blijf je slapen, Zoo, of ga je naar huis?" vroeg ik. Ja, ik was ook eenzaam en nu cameron neit bleef slapen kon zij prima in mijn bed en ik op de bank. Dat was wel vaker gebeurt en Dean en Aidan waren dan helemaal door het lint gegaan omdat zij er ook was. Dat was zo schattig.


    Bowties were never Cooler

    Cameron
    Zoë slikte haar woorden in wat maar misschien beter ook was. Ik glimlachtte even en keek toe naar Zoë en Justin. 'Blijf je slapen?' Vroeg Justin aan haar en ik keek haar wat doordringend zijn. Ik wist haar antwoord wel, het was wel duidelijk dat ze ja zou zeggen. Plus ze kon me daar lekker jaloers mee maken. Ik keek naar Justin, zijn manier van flirten werkte wel erg goed. Ik reikte mijn hand uit naar Zoë en grijnsde. 'Ik misde je al.' Daarna ging mijn blik weer naar Justin. Op de een of andere manier wsd hij ook wel schattig.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Zoella "Zoë" Niamh West.

    'Fijn dat je ze lekker vind, want ik heb moeite moeten doen om ze van de jongens te redden.' zei hij. 'Blijf je slapen, Zoo, of ga je naar huis.' vroeg hij me. 'Ik blijf slapen, maar ik slaap op de bank en ik zorg voor het ontbijt morgen ochtend.' zei ik en ik sloeg even mijn armen over elkaar. Hij wist dondersgoed dat ik hier niet vanaf te praten was. Ik vond da ze wel weer eens goed mochten eten, niet dat ze te kort kwamen en er te mager uitzagen, want dat was zeker niet het geval, maar een lekker stevig ontbijt was ook wel eens goed. Ik zag Cameron zijn hand in mijn ooghoeken naar mij rijken. 'Ik mis je nu al.' zei hij. Ik keek hem geërgerd aan en sloeg zijn hand weg. 'Handen thuis.' zei ik kortaf en richtte me toen weer op Justin.

    [ bericht aangepast op 10 juni 2013 - 22:04 ]


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †