• Topic van manonlarissa

    THE BREW

    Als je New York hoort denk je natuurlijk meteen aan het Vrijheidsbeeld, de prachtige skyline, het lichtgevende Times Square, het sprookjesachtige Central Park, het chique Upper East Side, maar waar je niet aan denkt is The Brew.
    In the concrete jungle where dreams are made of, staat een klein koffietentje, The Brew. Vlakbij Central Park heft dit tentje de perfecte plek. The Brew is een ontmoetingsplek voor vele jongeren uit New York. Of je nou bij de rijke elite hoort, of een centje minder te makken hebt, The Brew is voor iedereen. Je kunt hier altijd terecht voor een Latte Macchiato en een overheerlijke donut, maar je kunt ook snel langs wippen voor een Iced Coffee to-go. Bij the Brew kan het allemaal.


    In dit RPG speel je een jongere uit New York. Je mag helemaal zelf bepalen hoe het leven van deze jongere eruit ziet. Is hij of zij arm, of juist heel rijk? Kent hij/zij al veel van de andere personages of is hij/zij juist nieuw in New York? Het ligt allemaal in jouw handen!
    Het is niet zo dat The Brew in dit RPG de enige locatie is waar je je personage heen kunt laten gaan, je kunt ze overal heen laten gaan waar je wilt, maar The Brew zal wel een grote rol spelen. Hier ontmoeten veel jongeren elkaar.
    Onderling mag er al afgesproken zijn welke personages jouw personage allemaal al kent, maar er mag niemand buiten gesloten zijn! Ten slotte is het natuurlijk ook leuk als er een aantal personages zijn waar jouw personage nog kennis mee moet maken. Richt je dus niet alleen op de personages die die van jou al kent!

    REGELS:
    • Als je een week lang niet hebt gereageerd, zul je eerst een bericht van mij krijgen, reageer je hier binnen twee dagen NIET op, zal ik je zonder pardon uit het topic zetten. Dit zal ik doen zodat het topic niet te vol wordt en ik hoop dat hierdoor het topic een beetje zal blijven leven. Kan je om een bepaalde reden een tijdje niet reageren, wil ik dit graag horen. De reden van je afwezigheid hoef je dan niet perse te vertellen.
    • Geen berichten van één zinnetje. Het liefst graag minimaal twee regels per bericht. Weet je echt niets te verzinnen zal ik voor een aantal keer een bericht van één zin door de vingers zien, komt dit te vaak voor, zal ik je verzoeken langere berichten te plaatsen.
    • Elke schrijfwijze wordt getolereerd.
    • Je mag twee personages aanmaken, maar dan wel een jongen en een meisje, zodat het verschil tussen het aantal jongens en het aantal meisjes niet te hoog oploopt!
    Deze regels klinken misschien een beetje streng, maar deze zijn er omdat ik niet wil dat het topic al te snel doodloopt.

    INVULLIJSTJE:
    Volledige naam:
    Leeftijd (17/22):
    Innerlijk:
    Uiterlijk (foto is verplicht):
    Extra:
    Huis van je personage:

    Er is geen maximum personages, wel wil ik graag het aantal meisjes en het aantal jongens ongeveer gelijk houden!
    Meisjes:
    - Amber 'Ambs' McJohnson - Sempra
    - Kayleigh Isabelle Hunter - MinnieMouseX
    - Brookelle "Brooke" Esmée Mason - Luminoase
    - Rochelle Leah George - Malino
    - Zoella "Zoë" Niamh West - Sourire
    - Esmée Sophia Pearson - mismi
    - Robyn Ferguson - Lovelydemon
    - Felicity Harper - Amell
    - Valentine Julie Rosefield - Fleeko
    - Julia Miller - manonlarissa

    Jongens:
    - Jake Harper - Amell
    - Alexander Jay Romano - Malino
    - Blake Austin Gabriëls - Fleeko
    - Drew Austin Whiteley - manonlarissa
    - Aiden Sean Watterly - Sourire
    - Cameron Pathe - lovehopex
    - Christian Grey - mismi
    - Justin Benjamin Smith - Llamarmy
    - Cedric Beckett - Amell

    Nog wat extra informatie:
    De tijd in het RPG zal ongeveer gelijk zijn als de echte tijd. Het is al wel zomer, dus de personages hoeven niet naar school.

    Have fun!

    The BrewCentral Park

    Speeltopic 2!

    [ bericht aangepast op 13 juni 2013 - 21:29 ]

    Jake Harper

    "Natuurlijk" antwoord Esmee en ze streelt mijn wang even. "Gaan we zo naar bed? Dan kunnen we daar nog verder knuffelen...of wou je hier blijven zitten?" Ze kust me weer. "Laten we naar bed gaan" antwoord ik, Ik schuif Esmee voorzichtig van me af. Doe de deur en de ramen op slot. Geef Simba wat te eten en nog een aai over zijn koppie. Dan doe ik de lichten uit en ga naar de slaapkamer. Zet daar het licht aan en in de badkamer en ga dan in de badkamer staan en begin mijn tanden te poetsen. Al snel is Simba om mijn voeten aan het lopen terwijl hij aan het miauwen is. Hij sliep graag in mijn kamer en ik liet dat ook altijd toe. Het is een lief beestje.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Esmée Sophia Pearson
    Hij antwoord dat we naar bed kunnen gaan en schuift me van zijn schoot af. Hij sluit de deuren en ramen af en geeft Simba nog wat te eten. Vervolgens gaat hij naar de slaapkamer en door naar de badkamer. Ik loop ook naar de slaapkamer en blijf in de deuropening van de badkamer staan en kijk naar Jake terwijl hij zijn tanden poetst. Simba komt ook de badkamer ingelopen en begint miauwend om zijn voeten heen te lopen. Als Jake klaar is met het poetsen van zijn tanden, loop ik naar hem toe en pak zijn tandenborstel uit zijn handen. Ik doe er tandpasta op en begin mijn eigen tanden te poetsen. Ik kijk hem even met een ondeugend en geamuseerd glimlachje aan via de spiegel.

    Jake Harper

    Als ik klaar ben met poetsen, loopt Esmee naar me toe, pakt mijn tandenborstel uit mijn hand, doet er tandpasta op en begint haar eigen tanden te poetsen. Ze kijkt me ondertussen ondeugend en geamuseerd aan. Ik glimlach even geamuseerd en loop dan de slaapkamer in. Ik doe de gordijnen dicht. Simba heeft zijn plekje aan het voeteneind van mijn bed al gevonden en ligt er al opgekruld op en gaapt. "luilak" mompel ik. Ik aai hem, doe de nachtlampjes aan en het grote licht uit. Dan ga ik, alleen in mijn boxer, in het bed liggen. Ik aai Simba nog even die al ligt te knorren.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Esmée Sophia Pearson
    Hij glimlacht even geamuseerd terug en gaat dan naar zijm slaapkamer. Ik poets mijn tanden en als ik klaar ben ga ik ook naar de slaapkamer. Ik trek de joggingbroek uit en kruip ik naast Jake in bed. Ik ga met mijn gezicht naar hem toe liggen. Ik streel zijn gezicht weer even met mijn vingertoppen. Ik laat mijn vingers weer afdwalen naar zijn borst en begin willekeurige figuurtjes te maken. Ik zoen hem weer even. "Als je wil slapenof wil dat ik stop moet je het zeggen he" zeg ik dan.

    Jake Harper

    Esmee komt naast me liggen met haar gezicht naar me toe. ze streelt mijn gezicht even, dwaalt af naar mijn borst en begint figuurtjes te maken met haar vingertoppen. " Als je wil slapen of wil dat ik stop moet je het zeggen he?" Ik knik. "Tuurlijk" antwoord ik. Dat zou ik ook echt wel doen. Ik rek me even uit en gaap. "Hoelaat is het eigenlijk?" vraag ik dan. Ik kijk even om me heen. Waarom heb ik geen klok op mijn kamer? Ik zal dat toch eens een keer moeten aanschaffen. Dat zeg ik iedere keer maar doe het nooit...

    [hoe weten we eigg of het weer ochtend is?]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Cameron
    'Zo vroeg was een ongeluk.' Ik luisterde naar hem en grijnsde naar hem. 'Jullie hadden er zeker wel erg zin in?' Vroeg ik toen. Zulke ongelukjes zou ik niet willen. Opnieuw keek ik naar hem, en pakte dit keer wat los geld uit m'n portemonnee. Ik pakte een briefje van 5 en schoof het naar hem toe. Ik had niet eens gehoord hoeveel het was.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Justin Benjamin Smith
    Ik keek hem aan. "Eigenlijk zouden we wachten tot na ons huwelijk, maar dat duurde eigenlijk veels te lang. Niemand zou erachter komen, tot ze zwanger bleek te zijn." Ik pakte het briefje aan en liep ermee naar achter. Daar deed ik weer hetzelfde, maar nu liep ik terug met het wisselgeld en legde het op de tafel. Ik wiegde Aidan rustig heen en weer en drukte een kusje op zijn kruin. "Ik breng hem even terug naar bed. Ik ben zo terug." Ik liep naar boven en 'jaagde de monsters weg' voor ik hem instopte en weer naar beneden liep. Daar maakte ik een nieuwe emmer sop en de zwabber om te beginnen met dweilen.


    Bowties were never Cooler

    Cameron
    'Na het huwelijk?' Ik keek hem verbaasd aan. 'Je bent nog jong, waarom doe je dat jezelf aan?' Vroeg ik. Niet dat ik alles op een rijtje had, maar een vriendin trouwen en kinderen krijgen was niks voor mij. Ik zag hoe de jongen het jongetje een kusje op zijn hoofd gaf. Daarna bracht hij hem naar bed en had het wisselgeld al teruggegeven. Hij maakte een nieuwe emmer sop en een dweil om het café nog schoner te maken. Werken voor je geld. Ik zuchtte geluidloos en keek toe.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Justin Benjamin Smith
    Ik keek op van de emmer bij zijn vraag. "Omdat ik heel erg van haar hield, en dat doe ik nogsteeds. Het is traditie in onze families om te trouwen voor je je maagdelijkheid verliest. Ze zijn vrij streng." Ik haalde een hand door mijn haren en draaide de kraan uit voor ik de emmer voor me uit duwde en toen begon te dweilen. Ik floot rustig onder het dweilen. Vaak zong ik nog wel eens tijdens het schoonmaken, maar dat durfde ik niet voor mensen. Het donkere park maakte me niets uit, maar ik was wat minder comfortabel rond mensen. Misschien kwam het doordat ik toch wat afgescheiden van de maatschappij leefde, al leefde ik in New York. Ik was toch een alleenstaande vader die overdag eigenlijk altijd thuis was, of op de uni, maar nooit in een bar, want ik moest elke nacht werken.


    Bowties were never Cooler

    Cameron
    Ik keek hem wat verrast aan. Ik grijnsde daarna even, het was maar goed dat ik niet in dat geloof zat. Hij draaide de kraan weer uit en ging verder met dweilen. Hij floot er rustig bij, maar ik kreeg niet veel mee. Door de ruzies die ik kreeg had ik alleen nog maar meer zin om te drinken. Ik wist niet eens wie deze jongen was, ik had hem nog nooit echt gezien, maar hij deed aardig tegen me. Ik knipperde een paar keer met mijn ogen. Misschien kon ik Zoë nog wel een keer bellen, ze kon nog wel eens lekker naïef zijn. Ergens was er iets wat me tegen hield en ik richtte mijn blik weer op de jongen. 'Hoe is het met je vriendin?' Het klonk alsof ik haar wou, wat misschien nog wel zo zijn. Ik had iets met mensen willen, het was geen goede eigenschap.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Justin Benjamin Smith
    Ik dweilde rustig de vloer. De jongen in het cafe bleef lange tijd stil terwijl ik fluitend de vloer deed. Mijn fluiten hield plots op toen hij vroeg hoe het met Layla was. Ik moest me vasthouden aan de dweil, omdat mijn knieen week werden van verdriet. "Ze... ze... ze is overleden." stamelde ik zacht voor ik een traan wegveegde en probeerde mezelf te herpakken door verder te dweilen met mijn rug naar hem toe. Dat ze nu in de hemel was betekende niet dat ze veel te vroeg was gestorven en ook zeker niet dat ik haar niet miste. Dat deed ik namelijk nog elke dag. Ik zuchtte triest en dweilde verder. Hier wilde ik niet over praten, zeker niet met een vreemde. Aidan en Dean zouden het tijdig horen, maar nu waren ze daar nog veel te jong voor. Daarbij wist ik dat ik het ze ook niet zou kunnen vertellen zonder in huilen uit te barsten, de wond was namelijk nog niet geheeld. Daar had het nog geen tijd voor gehad.


    Bowties were never Cooler

    Esmée Sophia Pearson
    Hij knikt "Tuurlijk". Hij rekt zich even uit en gaapt. "Hoe laat is het eigenlijk?" vraagt hij dan. Hij kijkt even om zich heen en ik doe hetzelfde, maar zie nergens een klok. Ik haal even mijn schouders op. "Geen idee" zeg ik dan. "Ik heb het idee dat het nu iets van 12 uur is ofzo, maar mijn gevoel is niet altijd even goed" zeg ik dan en ik grinnik even zacht. Ik streel nog altijd met mijn vingertoppen over zijn borst en buik heen. Ik druk een kus op zijn borst en kijk hem dan weer aan met een glimlachje.

    [Ik heb geen idee hoe we weten hoe laat het is in de RPG... Misschien moet er op een gegeven moment gewoon gezegd worden dat het de volgende dag is?? dunno.. de meeste die nu actief zijn, zijn inmiddels ook al aan de avond begonnen.. Cam en Justin zijn al vrij ver in de avond net als Esmée en Jake en dan heb je Felicity en Blake nog....]

    [ bericht aangepast op 10 juni 2013 - 16:00 ]

    Cameron
    'Ze.. ze.. ze is overleden,' stamelde de jongen. Ik kon mezelf wel voor me kop slaan, dit soort ongemakkelijke situaties belandde ik altijd in. 'Oh.. soryy.' Het klonk stom, zeker uit z'n dronken jongen als mij. Ik kon verder vragen maar wist nu geen goede vragen te bedenken voor dit onderwerp. Het leek of hij in huilen uit zou barsten en ik keek de andere kant op. Met een hand ging ik door mijn haar heen en keek naar de bewegingen van de jongen. Hij draaide zijn rug naar me toe en ik kon nou niet zeggen of hij in huilen uitbarstte of dat hij zich inhield.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    [Ik denk inderdaad dat we tegen de ochtend aan liggen, maar anders zeg straks iemand van het was al ochtend ofzo..]


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Justin Benjamin Smith
    Ik schudde mijn hoofd terwijl ik met mijn rug naar hem toe dweilde. "Je kon het niet weten." zei ik zacht tegen de jongen met de mooie ogen. Er zat nogsteeds een groot brok in mijn keel. Daarbij voelde ik me ook een verrader. Hoe kon ik zo naar deze jongen kijken terwijl ik nog niet over Layla heen was? Hoe kun ik uberhaubt zo naar een jongen kijken? Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. Zo hoorde ik als jongen niet naar jongens te kijken en als eer aan Layla hoorde ik zo ook niet naar meisjes te kijken. Naar meisjes voelde het altijd als verraad, jongens voelde minder zo, maar dat was anders fout. "Kom je hier vaker?" vroeg ik uiteindelijk om misschien de sfeer wat lichter te maken. Ik wilde het niet over Layla hebben en er niet over denken.


    Bowties were never Cooler