Madhouse || One Direction || Rollentopic. - Rollentopics

Llamarmy schreef:
Rol: Psychopaat
Naam: Aidan Jonathan Mitchell
Leeftijd: 19
Nationaliteit: Iers
Geslacht: Mannelijk
Uiterlijk:

Aidan heeft halflang zwart krullend haar en diepe hazelnootbruine ogen. Hij is vrij lang, zo'n 1,89m. Zijn huid is licht van kleur en zijn tanden zo wit als sneeuw. Hij heeft lange zwarte wimpers, volle zwarte wenkbrauwen en is best harig op zijn armen, benen en borst. Hij is erg fan van Rock 'n Roll en draagt eigenlijk altijd zwarte skinny jeans met erop ofwel een open bloes met een t-shirt eronder ofwel alleen een vrij donker gekleurd t-shirt. Ook draagt hij vaak een leren jas als hij naar buiten gaat. En hij draagt eigenlijk altijd handschoenen met afgeknipte vingers zoals in de bovenste gif.
Innerlijk: Aidan is diep van binnen een lieve jongen met een groot hart die erg veel om anderen geeft. Dit zit alleen wel heel diep. Alleen de mensen waarom hij echt geeft zelf weten het, en die zijn allemaal dood. Voor buitenstaanders is hij namelijk harteloos, koud en meedogenloos. Hij heeft er eigenlijk geen moeite mee om iemand in zijn of haar keel te snijden en hem of haar daarna koelbloeddig om te leggen. Hij is gigantisch loyaal aan zijn familie, zelfs nadat ze allemaal zijn gestorven. Aidan is geen macho. Hij sport niet veel buiten de dagelijkste oefeningen die hij op de academie moest doen na en laat niet snel zijn emoties zien, want die zijn er vanaf de eerste dag hardhandig uitgetimmert. Als hij in een ander gezin, waar niet iedereen in zijn kinderjaren al stierf of werd omgebracht, was geboren zou hij eerder een acteur of een schrijver zijn geworden dan een psychopaat. Hij is zeker ook geen jongen die meisje na meisje of jongen na jongen neemt. Hij gaat voor een meisje en blijft haar ook trouw. Overspel is voor hem uit den boze. Daardoor is hij ook altijd degene die gedumpt wordt, niet degenen die de ander dumpt. Wat vaker is gebeurt, omdat die meisjes hem dat te gesloten vonden. Hij zit daar soms wel mee, maar het maakt hem ook hard, wat hij als een goed ding ziet. Zijn emoties kropt hij meestal op, tot hij 's nachts alleen is en hij alles eruit laat vloeien op zijn typmachine, een pen durfte ze hem niet te geven.
Rede 'Madhouse': Aidan is een vrij lugubere seriemoordenaar. Zowel in Bristol, waar hij op een middelbare boardingschool zat, als in Dublin, wat nog geen 10km van zijn woonhuis af ligt en waar hij werkte, heeft hij een hele rits doden op zijn naam staan. Hij is pas laat gepakt omdat de Ierse en de Britse politie vrij slecht samenwerkten en omdat hij niet een consequente manier gebruikte om zijn slachtoffers af te maken. Dat deed hij meestal op een van de manieren die hij net op school had geleerd. Toch was dat niet het gruwelijkste. Altijd voor hij ze afmaakte ging hij met een scherp mes langs de nekader en sneed die open. Eronder hield hij een beker en die vulde hij met bloed. Deze dronk hij vervolgens rustig leeg als hij zijn slachtoffer omgelegd had. Hierdoor heeft hij ook de bijnaam 'de vampier van de eilanden' gekregen. Hij is uiteindelijk gepakt toen hij op heterdaad werd betrapt met een lijk aan zijn voeten en een mok bloed aan zijn mond.
Familie: Al Aidan's familie is gestorven. De meesten tussen zijn 6e en 18e, maar geen door zijn toedoen. Hij heeft altijd in een fijne familie gehad die hem redelijk goed op het rechte pad hield, al lukte het ze ook niet altijd. Toch steunden ze hem wel als hij zelf probeerde het niet meer te doen. Nu ze er niet meer zijn vind hij het heel erg moeilijk om over ze te praten, behalve om doods het gesprek af te kappen door te zeggen dat ze dood zijn. Er is nu niemand meer die hem ook maar een beetje probeert af te remmen in zijn gedrag. Nogsteeds laat hij iedere maand bloemen brengen door een van de verzorgers naar de graven van zijn familie in zijn geboorteplaats Clodalkin, vlak bij dublin.
Extra: Hij wordt vaak naast Aidan ook Mitchell genoemd. Bijden vind hij prima, al vind hij Mitchell fijner, want daardoor blijft hij anoniemer.
Aidan heeft vanaf zijn 16e gewerkt als schoonmaker in een ziekenhuis. Zo had hij niet alleen wat meer zakgeld, maar als ze in het mortuatium vragen gingen stellen aan zijn lijken, kon hij vaak nog wel onopvallend, tijdens het schoonmaken van het mortuarium, de rapporten aanpassen of de lijken verwisselen.
Aidan ging als middelbare school naar de jeugd militaire academie in Bristol. Omdat zijn moeder stierf toen hij 7 was en zijn vader toen hij 3 was, had hij daarna nooit echt meer een stabiele thuissituatie. Daarom leek het de rest van de familie het beste om hem ten minste een school met rust, reinheid en regelmaat te geven, al was het misschien niet helemaal handig omdat hij doordat daar zijn gevoelige kant al helemaal weggerangeert.