[RPG] Heaven versus Hell || Topic 1. - Speeltopics

De Hemel word aangevallen door Zijn gemene aartsvijand Hades die het rijk wil veroveren.
Vele magische bewoners zijn bang en vluchten weg voor de duivels die hun land probeert te vernietigen. Iedereen die een tweede kans verdient ,komt bij God's rijk, maar die kunnen weer sterven en dan zijn ze voorgoed weg.Iets wat God niet kan aanzien.
Daarom koos hij uitverkorenen, die bestaan uit verschillende wezens.
Deze krijgen een trouwe helper, een Soul. De Souls horen hun baas te beschermen en raad te geven.

Maar ,wat als er een uitverkorene sterft ,of als iemand ze verraad?
This means war.

In het begin/de beginpost krijgen ze allemaal een bericht, het maakt niet uit hoe, dat ze bij god geroepen moeten worden. Als ze daar allemaal zijn geef ik verdere uitleg.

[ bericht aangepast op 17 mei 2013 - 19:19 ]

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Minerva Cecilia Nidireska|Vampier
Brennen wilde het verhaal dus weten. Ik begon zachtjes te vertellen: "Ik had ook een hartsvriendin en ze heette Persephone, misschien ken je haar wel? Ze was de dochter van Demeter. Op een dag waren wij aan het kletsen met elkaar, toen haar moeder Persephone binnen riep. Ze werd kwaad op haar moeder omdat ze me net ging vertellen dat ze een jongeman had gezien waar haar hart voor was gevallen. Toen gilde haar moeder Demeter boos: "Als je nu niet binnenkomt dan krijg je zeven maanden huisarrest!" Ik zat er al die tijd tussen en vroeg mij af waarom het zo belangrijk was dat Persephone naar binnen moest, maar Persephone werd kwader en rende boos het bos in wat vlakbij lag. Ik hoorde achteraf wat precies gebeurd was. Ze was blijkbaar door het bos naar een van haar moeders granenvelden gerend. En daar was zo Hades tegengekomen, niet vermoedend dat het Hades was, huilde ze bij hem uit. Hades had een oogje op haar laten vallen en toen ze uitgehuild was zei hij: "Arm meiske toch, kom maar met je mee. Ik zal wel met je moeder praten." Maar in plaats van naar haar moeder te gaan ontvoerde hij haar naar de Onderwereld. Haar moeder ging bijna dood van verdriet en sloot een deal met Hades dat zij haar dochter eens in het half jaar mocht zien. En nu is het nog steeds zo."

(Sorry voor de lange post. P.S het is deels op de Griekse mythe gebaseerd.)

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

David James Morgan

'Hermelijntjes zijn ook lief, al kunnen ze wel echt hard bijten.' ik keek naar het uiltje die inmiddels op mijn schouders zat en aan zijn veren pikte. 'Maar we moeten dus tegen Hades gaan vechten? Maar Hades is toch de Griekse god van de onderwereld, die ene die daar woont met zijn vrouw die hij ontvoerd heeft?' altijd leuk die goden. Ze ontvoeren de kinderen van hun broers of zussen en trouwen er dan mee, of ze snijden gewoon hun vader aan stukken. 'Maar als hij echt is zijn de anderen waarschijnlijk ook echt maar we hebben net "god" ontmoet dus hoe zit dat dan met alle anderen?'

"Delaying death is one of my favourite hobbies."

[Aah, jongens, het spijt me echt dat ik zo lang niet heb gereageerd. Eerst deed mijn internet heel moeilijk en vanaf dinsdag zat ik in Cambridge in een gastgezin vanwege een uitstapje met school, dus daar kon ik ook niet posten. Ik ben gisteravond pas teruggekomen. Internet doet het nu weer en ik zal vanaf nu weer gewoon vaker reageren. Waar zijn we nu ongeveer, en waar kan ik met Darren inspringen?]

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Mirare schreef:
[Aah, jongens, het spijt me echt dat ik zo lang niet heb gereageerd. Eerst deed mijn internet heel moeilijk en vanaf dinsdag zat ik in Cambridge in een gastgezin vanwege een uitstapje met school, dus daar kon ik ook niet posten. Ik ben gisteravond pas teruggekomen. Internet doet het nu weer en ik zal vanaf nu weer gewoon vaker reageren. Waar zijn we nu ongeveer, en waar kan ik met Darren inspringen?]

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

{Lange posts zijn trouwen juist goed ^^ And i'm sorry voor mijn korte post....}

Brennen
Minerva vertelde zachtjes haar verhaal, een zeer droevig verhaal. Het is naar om je beste vriendin als het ware te moeten verliezen. Minerva zag haar dan nog wel, maar niet het hele jaar. Een heel half jaar zou ze haar hartsvriendin moeten missen.
'Ik vindt niet dat het niks voorstelt,' zei ik. 'Het is niet niks om je hartsvriendin voor een heel half jaar te moeten missen. Echt niet. Maar je wilt dus nu zeker wraak gaan nemen op Hades?' Het leek me logisch, dat Minerva nu graag wraak op Hades wou gaan nemen voor wat hij haar hartsvriendin had aangedaan. En ja, nu was Hades dus onze vijand. Zelf had ik het nooit erg met hem opgehad, maar mijn clan had hij nooit wat aangedaan. Al had ik wel verhalen van anderen gehoord.

Minerva Cecilia Nidireska|Vampier
'Ik vind niet dat het niks voorstelt', zei Brennen. 'Het is niet niks om je hartsvriendin voor een heel half jaar te moeten missen. Echt niet. Maar je wilt dus nu zeker wraak gaan nemen op Hades?
"Ja, en ik wil mijn vriendin mee terug nemen natuurlijk." gaf ik als antwoord. "Misschien moeten we iedereen maar eens gaan roepen voor een vergadering voordat iemand vertrekt vind je ook niet?
Ik ging snel over op een ander onderwerp voordat ik helemaal zou gaan huilen.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Mirare schreef:
[Aah, jongens, het spijt me echt dat ik zo lang niet heb gereageerd. Eerst deed mijn internet heel moeilijk en vanaf dinsdag zat ik in Cambridge in een gastgezin vanwege een uitstapje met school, dus daar kon ik ook niet posten. Ik ben gisteravond pas teruggekomen. Internet doet het nu weer en ik zal vanaf nu weer gewoon vaker reageren. Waar zijn we nu ongeveer, en waar kan ik met Darren inspringen?]

[ bericht aangepast op 3 juni 2013 - 16:04 ]

Thank you for the tragedy, I need it for my art.

Daya Felicia March

'Hermelijntjes zijn ook lief, al kunnen ze wel echt hard bijten,' zegt David. Ik bekijk het hermelijntje weer. Hij/zij is wel schattig.
'Maar we moeten dus tegen Hades gaan vechten? Maar Hades is toch de Griekse god van de onderwereld, die ene die daar woont met zijn vrouw die hij ontvoerd heeft?' vraagt hij dan. 'Ik denk het wel,' geef ik als antwoord.
'Maar als hij echt is zijn de anderen waarschijnlijk ook echt maar we hebben net "god" ontmoet dus hoe zit dat dan met alle anderen?' gaat hij door. 'Ik denk dat de god die we net hebben ontmoet een soort Zeus is en dat die anderen er ook wel zijn, maar niet in de onderwereld.'
'Best eng, dat we naar de onderwereld moeten,' zeg ik dan tegen David.

It just takes one negative comment to kill a dream

[Ja, is ook zo, sorry. Ik dacht dat je het inmiddels wel zat zou zijn en verder was gegaan, na anderhalve week, maar het is wel prettig dat ik gewoon hier verder kan gaan ^^ Deze post is trouwens een beetje warrig geloof ik, ik ben echt moe, daar komt het wss door.]
Darren Archer - Miànjù
Met een lichte glimlach om mijn lippen liep ik verder. Leuk meisje, die Amarí; ietwat vreemd, zeker, en ze wekte de indruk dat ze mijn hoofd van mijn romp zou trekken als ik op haar teen stond, maar ze was ten minste interessant. Ik speelde even met de gedachte om haar te vragen wat ze precies tegen me had, maar aangezien dat waarschijnlijk nog erger was dan zonder toestemming praten, hield ik mijn mond maar. Hoe vroeg je trouwens überhaupt toestemming zonder iets te zeggen? In gebarentaal?
Mijn gedachtegang werd onderbroken toen we een kamer binnenkwamen die ik labelde als God's kantoor. Voordat ik de kans kreeg om de ruimte beter te bestuderen, begon God al te praten. 'Welkom, wezens uit de verste uithoeken van de wereld. Ik heb jullie hier laten komen omdat er een strijd aan zit de komen. Hades heeft me de oorlog verklaard. En nou zijn jullie hier, om met jullie Souls de strijd aan te gaan. Jullie zullen afreizen naar de Tartarus, beter bekend als de Onderwereld. Jullie zullen vele verleidingen moeten weerstaan. Vriendschappen zullen breken. Er is een kans op verraad. Maar ik vertrouw er op dat jullie met jullie souls jullie doel zullen bereiken. Hades uitschakelen. En dit zijn jullie souls.'
Tijdens de monoloog waren mijn ogen eerst gaan twinkelen, maar ze vernauwden zich snel na het einde tot smalle spleetjes. Dus technisch gezien was ik hier om Zijn oorlog uit te vechten? Waarom dan? Ik kende hem amper! Plotseling klauterde een klein wezentje via mijn broekspijp en shirt naar mijn schouder, waar het bleef zitten, schijnbaar volledig op zijn gemak. Nieuwsgierig draaide ik mijn hoofd om het dier te bekijken, al was het niet erg makkelijk om het goed in mijn zicht te krijgen. Even later verscheen er toch een eekhoorn voor mijn ogen. Zodra ze zag dat ik keek, maakte ze een vreemd, vrolijk geluidje en klom in mijn haar. Ik begon te lachen.
Al snel vroeg ik me af of mijn Soul mannelijk of vrouwelijk was, maar ik wist niet zeker hoe ik achter het verschil kwam. Aangezien Amarí de enige was die ik kende, besloot ik het haar te vragen.
'Hé, Amarí, weet jij misschien- nee, wacht, dat mocht niet. Sorry. Mag ik je wat vragen?' Wat een onzinnige regel.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

grey]Oh ik vind het nog wel meevallen hoor hoe warrig en ik ben nou eenmaal een type dat geduldig afwacht (;[/grey

Amarí ''Amar'' Nanine Roshania. || Doodsengel, eerste rang.

Thank you for the tragedy, I need it for my art.

Darren Archer - Miànjù
'Jij bent echt traag van begrip hè, Darren. Ben ik uit jouw zicht geweest? Nee, nou dan hoef je dus ook niet opnieuw toestemming te vragen om te spreken en mocht je ook niet weten hoe je toestemming moet vragen. Je maakt een halve buiging en zegt het in hoofd ‘Heb ik uw permissie om te spreken.’ Nou wat wilde je vragen?'
Ik onderdrukte de neiging om te vragen of ze misschien zo chagrijnig was omdat iemand hard tegen haar schenen had getrapt en hield me in plaats daarvan bij de vraag die ik oorspronkelijk zou stellen. 'Ik vroeg me af of jij wist hoe je aan een eekhoorn kan zien of het een mannetje of een vrouwtje is.' Zodra de woorden mijn mond verlieten, moest ik moeite doen om mezelf niet hard in het gezicht te slaan. Intelligente manier om je vraag te verwoorden, Darren. Nou ja, het zou ook een beetje vreemd zijn als hij midden in de menigte even tussen de achterpoten van het diertje zou kijken, en Amarí leek me nou typisch iemand die een expert was op allerlei gebieden, puur omdat je dan anderen de les kon lezen.
Op dat moment zette de eekhoorn zijn - of haar - tanden in de rand van mijn oor. 'Hé!' piepte ik verontwaardigd. 'Hou eens op jij!' Ondanks een aantal wilde bewegingen kreeg ik het kleine knaagdier niet te pakken, maar het liet tenminste mijn oor los, dus ik besloot het als een overwinning te rekenen. '...nou, dat ging soepel, zeg,' mompelde ik ietwat schaapachtig tegen de Doodsengel voor me. 'Ik zou professioneel eekhoorns moeten gaan vangen.'

[ bericht aangepast op 3 juni 2013 - 17:36 ]

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Brennen

'Ja, en ik wil mijn vriendin mee terug nemen natuurlijk,' antwoordde Minerva. Ja, ik geloofde graag dat ze dat zou willen. Ik kende het verhaal vaagjes en wist dat Persephone in de onderwereld moest blijven totdat het halve jaar om was. Ik dacht dat ze wel erg blij zou zijn als ze gered zou worden door haar vriendin. Maar moest ze dan later toch niet weer terug? Ze zou zich niet voor eeuwig schuil kunnen houden voor Hades. Behalve als we hem zouden verslaan.
'We zullen Hades dan ook echt moeten verslaan als we willen dat je vriendin uit zijn handen blijft,' zei ik.
'Misschien moeten we iedereen maar eens gaan roepen voor een vergadering voordat iemand vertrekt vind je ook niet?' vroeg Minerva daarna. Ik zag nog vaagjes de tranen in haar ogen en had door dat ze van onderwerp wilde wisselen. Tuurlijk, ik zou haar die gunst wel willen doen. Wat afleiding in het leven is ook goed.
'Hmm, dat lijkt me zeker een goed idee.' Ik keek om me heen en zag dat iedereen nog in gesprek met elkaar was. 'Maar ik hoop dat we nog wel wat meer aanwijzingen en hulp gaan krijgen van die god. Want zo gaat het denk ik ons echt niet lukken. Tot nu toe zijn we één zooitje ongeregeld.'

[ bericht aangepast op 4 juni 2013 - 17:33 ]

Minerva Cecilia Nidireska|Vampier
'We zullen Hades dan ook echt moeten verslaan als we willen dat je vriendin uit zijn hanen blijft', zei Brennen op mijn idee.
"Hmm, dat lijkt me zeker een goed idee. Maar ik hoop dat we nog wel wat meer aanwjzingen en hulp gaan krijgen van die God. Want zo gaat het denk ik ons echt niet lukken. Tot nu toe zijn we één zooitje ongeregeld."
Ik knikte dat ik hem gelijk gaf en draaide me om om te gaan schreeuwen toen ik me bedacht dat ik misschien beter, ergens op zou kunnen staan. Dus ik ging op de dichtsbijzijnde stoel staan en zette mijn handen aan mijn mond en schreeuwde: "Wezens hier, ik weet niet wat de bedoel is, dus laten we hier met z'n alle over praten."

[ bericht aangepast op 7 juni 2013 - 9:28 ]

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Thank you for the tragedy, I need it for my art.

Ewijn ----> Cuthalion