• De rechten van dit topic gaan naar quin98
    Ik ben en blijf onschuldig.




    One Direction heeft een break gehad.
    De jongens zijn allemaal terug naar school gegaan, om hun studie verder te volgen.
    Het gene leren wat ze nodig hebben om hun eerst beroep uit te kunnen oefenen. Iets wat makkelijker gezegd is dan gedaan, want ze blijven wereldberoemd en school is dus ook niet makkelijk.
    Na een tijd besluit iemand dat het toch tijd is. Tijd om weer terug te keren naar de top. Dit liet hun inzien hoeveel ze One Direction missen. Hij gaat alle andere scholen van de jongens af. Dit met een doel. Dit doel is de terugkeer van de beroemde boyband One Direction. Terug te keren naar de top en de plek waar ze zijn gestopt.


    Lijstje dat je in moet vullen :
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:
    Wilt dat de jongens (weer) terugkeren/blijven: ( Dit is voor de vrienden)


    b]Rollen:[/b]
    -Niall James Horan: LittleBirdie
    -Louis William Tomlinson: WishingLarry
    -Liam James Payne: Luminoase
    -Harry Edward Styles: Praelectio
    -Zayn Javadd Malik: quin98


    De schoolvrienden van de jongens
    - Schoolvriendin Zayn: Ginaelie Esmae Bonnet: Praelectio
    - Schoolvriendin Liam: Charmila Jase Carell Curlies
    - Schoolvriendin Niall: Hannah Emma StonesFleeko
    - Schoolvriendin Harry: Clara Oswin Oswald Llamarmy
    -Schoolvriend Louis: Stanley Lucas Confontare


    Regels:
    - Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    - Maximaal twee personages per persoon
    - Geen perfecte personage's!
    - 16+ mag.
    - Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    - Met 3 waarschuwingen word je zonder pardon uit de RPG gezet.
    - Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    - Alleen OhMyZiall en quin98 maken de nieuwe topics.
    - Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.


    Het begin:
    Het is maandagochtend. Iedereen is net op school aangezien het eerste uur zo gaat beginnen. Iedereen ziet het als weer een saaie schoolweek, maar niemand weet dat deze week weer iedereens leven gaat veranderen.


    Zayn zal degene zijn die gaat zorgen dat One Direction terugkomt. Hij zal beginnen bij Lou -> samen naar Harry -> Niall -> Liam

    [ bericht aangepast op 19 mei 2013 - 19:03 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik

    'jij zegt laat me gewoon? Waarom doe je dat niet lekker zelf met mij en Lou, ga lekker jaloers lopen doen bij andere' zeg ik boos terwijl ik kijk naar Louis op zijn schoot. Ik wou niet gaan uitvallen maar ik ben gewoon klaar met die gast. Ik zie Stanley fluisteren naar lou en kusjes op zijn wang drukt. Ik kijk boos naar Stanley en heb de neiging hem te duwen if wat dan ook. Hij probeert Lou gewoon voor zichzelf te krijgen. Mijn blik glijd naar Louis, ik heb hem liever op mijn schoot. Het voelt gewoon goed hem weeer een keer in mijn armen te hebben, hem leunend tegen mijn borstkas.

    Louis Tomlinson
    Ik piepte zachtjes toen ik weer van Zayn zijn schoot werd afgetrokken. 'Jongens ik ben geen jojo en heb ook nog iets te zeggen. Het gaat hier wel over mij. De vriendschappen zullen allebei blijven bestaan, als er een beetje normaal word gedaan.' zei ik, want wilde het allebei niet verbreken. Maar de jongens moesten wel allebei normaal doen, want anders was ik er heel snel mee klaar. Ik leunde iets naar achter toen ik de armen van Stan om me heen voelde en keek naar Zayn. Daarna keek ik gewoon weer terug en zuchtte zacht. Een zwakke glimlach kwam op mijn gezicht door het kusje op zijn wang. 'Als jullie me niet kwijt willen dan zou ik mar even normaal doen..En dan met name tegenover elkaar.' Ik wurmde me uiteindeijk uit zijn greep en stond op. Ik wilde gewoon de tijden van eerder terug. Niet alleen van Stanley, maar zeker ook Zayn en mij. Ik pakte mijn tas en hing dee over een schouder. 'Ik weet niet wat jullie doen, maar ik ben weg. En nee, ik heb even geen behoefte in nog een dicussie.' mompelde ik en liet toen ik de richting vsn de uitgang. Sowieso dat er straks wel weer iemand bij me stond. Maar ik wilde dit gewoon niet.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Stanley Lucas
    Meteen voelde ik me nog schuldiger. Ik had hem maar niet terug moeten trekken van Zayn, ik had dit niet moeten doen, ik had dat niet moeten doen... Langzaam begon ik mezelf al te haten en ik pakte mijn tas ook, maar ik wilde Louis niet achterna gaan, bang om hem nog meer 'pijn' te doen. Ik keek naar Zayn met, opnieuw, waterige oogjes. 'Zayn...? Kunnen we het niet gewoon uitpraten? Ik weet dat ik stom ben geweest... Maar iedereen verdient een twe-...' Ik vocht me door mijn woorden heen. '...een tweede kans, toch? En we zijn allebei evengoede vrienden van Lou, wij horen geen ruzie te maken...' Ik keek Zayn aan met mijn blauwe puppyogen. Ik had bijna dezelfde kleur ogen als Louis, misschien iets lichter dan dat. 'Dan beginnen we opnieuw... En dan delen we hem, en dan kunnen we lachen over dit... Misschien vergeef je me ook niet, maar dan blijft er ruzie... Als je accepteert, dan halen we streken uit en al die shit met zijn drieën, dat garandeer ik je.' Ik was altijd goed geweest in praten, vrolijk, verdrietig, boos of bemoedigend. Vroeger had ik vaak samen met Louis verhalen geïmproviseerd voor zijn zusjes en dan gierden we altijd van het lachen. 'En dan kunnen we er samen ook een goede tijd van maken. Alsjeblieft?' Ik trok mijn tas dichter tegen mijn borst aan en keek Zayn nog steeds met een kleine pruillip en puppyoogjes.

    [Ik beloof dat Stanley nu veel liever gaat worden als Zayn/Quinty accepteert :3.]

    [ bericht aangepast op 18 mei 2013 - 0:35 ]


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    Louis Tomlinson
    Op een snel tempo liep ik door de gangen naar de uitgang. Ik had echt even geen zin in woorden of daden van de andere twee. Hoe lief ik ze ook allebei vond, heel soms moest ik gewoon even zonder. Niet alleen omdat ik me kon irriteren, maar ook omdat ik als ik chagrijnig werd geen verkeerde woorden vragen. De deuren duwde ik open en stapte zo de frisse buitenlucht in. Het was echt een hele verbetering dan met de muffe lucht die in school hing. Het enige nadeel was wel dat het regende en niet zo zachtjes ook. Toch liet dat het me tegenhield om, in mijn t-shirt, rustig door te lopen en voor me uit te staren. Je kon zeggen dat ik last had van stemmingswisselingen en misschien was dat de laatste tijd ook wel zo, maar ik moest gewoon even de rust hebben en de tijd om na te denken. De rust kon ik altijd vinden met zingen of bij mijn vrienden. Aangezien dat laatste nu net niet ging, werd het de eerste optie en begon ik een van mijn favoriete liedjes van One Direction te zingen. Er waren er genoeg, alleen mijn voorkeur ging toch altijd wel uit naar They don't know about us, Summer Love and Loved you first. De laatste was mijn keuze voor nu. Zacht begon ik deze dan ook te zingen, alleen het duurde niet lang voor ik gezelschap had. Het getik van hakken en een knalroze paraplu die me half droog hield, zorgde ervoor dat ik niet om hoefde te kijken wie het was. Ik reageerde er dan niet op en zong door. Ze zou er vanzelf wel doorheen praten.

    [ bericht aangepast op 18 mei 2013 - 14:07 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik

    Louis had ook wel gelijk, maar het kwam gewoon omdat ik niet tegen dat jaloerse gedrag kon. Ik kijk Stanley aan die met waterige oogjes naar mij kijkt en dan begint te praten. Ik knik zachtjes, ' Het is goed' zeg ik met een wakke glimlach naar hem. Hij verdient een tweede kans en bovendien vond ik hem nu gewoon zielig met dat gehuil. ' Ja we beginnen opnieuw en dit keer zonder jaloers gedrag en we zien wel naar wie Lou wilt en zo, dat komt goed. Ik heb namelijk geen zin in ruzie en dat streken uithalen klinkt toch veel leuker' zeg ik toch met op het laatst een kleine grijns. 'Ga je mee achter Lou aan? ik denk wel dat we daar wat goed te maken hebben' zeg ik met een glimlach en sta op. Ik trek Stanley overeind en kijk hem aan. Ik wou eigenlijk al gelijk achter Lou aan maar ja, het komt wel goed. We vinden hem vast wel en echt boos is die dan hopelijk niet.

    Louis Tomlinson
    De laatste toon werd meegenomen door de wind waarna ik toch opzij keek. Dit zorgde ervoor dat ik recht in het gezicht van Maddie keek. Het liefst wilde ik niet zeggen en naar een warme plek gaan, want mijn shirt was al helemaal doorweekt, maar kon het niet maken. Ook al mochtte ik haar niet. 'Praat, Madelaine, normaal doe je dat ook.' zei ik. Ze keek me aan en zuchtte zachtjes. Haar blik ging naar voren terwijl ze de paraplu nu ook goed boven mijn hoofd hield. Een dankbare glimlach verscheen op mijn gezicht, maar wist dat ze toch iets van plan was. Het bleef de bitch van school. 'Lou, waar was het goed voor? Ik weet dat ik niet de aardigste ben, maar dit was ook laag.'Ik haalde schouders en opende mijn mond. 'Zo zie je tenminste een keer in wat je mij al die jaren heb aangedaan. Dat ik nu in One Direction en beroemd ben, betekent niet dat ik veranderd ben of mensen anders zie. Ik blijf de jongen die hier een tijd geleden was vertrokken en degene waar jij een hekel aan had. Daarbij is het iets tussen mij en Zayn.'Ze knikte langzaam waarna ze haar mond opende, maar alleen een zucht verliet deze. 'Weet je Lou..' begon ze en ik luisterde aandachtig.

    [ bericht aangepast op 18 mei 2013 - 15:47 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Stanley Lucas
    Ik was blij dat hij het accepteerde en ik knikte. 'Ja, laten we achter Lou aan,' beaamde ik en ik hing mijn tas rond mijn schouder. Gauw trok ik Zayn mee naar de deuren en ik duwde ze open. Het was keihard aan het regenen en zuchtend trok ik Zayn mee naar buiten. Ik hoopte dat we een betere start konden maken samen en dat we Louis tenminste wat blijer konden maken met dat. Maar waar was hij? Verderop zag ik iemand met een knalroze paraplu samen met iemand anders, maar ik wist niet goed wie dat kon zijn. 'Louis?' riep ik onzeker. Wacht. Hakken, roze paraplu... Is het Maddie? Ik trok Zayn mee naar hen toe en hield mijn tas boven onze hoofden, half bij mij, half bij Zayn.

    [ bericht aangepast op 18 mei 2013 - 15:50 ]


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    Louis Tomlinson
    Ik luisterde naar het hele verhaal van het meisje naast me en beet op mijn lip. Nog steed snapte ik het niet helemaal, maar iets in haar ogen zei dat ze wel de waarheid sprak. Nog voor ik mijn mond open kon trekken, werd mijn naam alweer geroepen. Een zucht verliet mijn mond. 'Geen zin of ruzie? Het is niet dat je staat te sringen zo te zien en daarij loopt ook niet iemand er zo bij in dit weer.' zei ze waardoor ik langzam knikte. 'Eerste.' antwoordde ik en gaf nog steeds geen antwoord op Stan en hoogstwaarschijnlijk Zayn. Alleen wist ik dat gewoon dat ze deze kant opkwamen. 'Lou , loop gewoon door. Sowieso word je anders nog chagrijniger.' Ik knikte langzaam en sloeg mijn tas ook om mijn andere schouder. 'Dankje Maddie.' Na ze me een gemeende glimlach had toegeworpen, zette ik het weer op een lopen. 'Sorry jongens, maar ik heb even geen interesse.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik

    Ik laat me meetrekken door Stanley en uiteindelijk is hij Lou aan het roepen. Ik kijk even goed en zie dan Louis onder een paraplu staan.Stanley trekt me mee hun richting in maar Louis loopt algauw weg. Even twijfel ik wat ik moet doen maar ren dan naar hem toe en pak zijn arm vast. Ik kijk Louis aan als ik ondertussen voor hem ben gaan staan, 'Sorry Lou, ik had me anders moeten gedragen' zeg ik zacht en kijk hem aan. Hopend dat hij me gewoon vergeeft. Ik wil niet n al gelijk ruzie met hem hebben, ik ben veelste blij hem weer is te zien. Ik kijk naar de mij hand die die van Lou nog steeds vast heeft en k laat hem gauw los. Ik haal een hand door mijn haar, fijn dat zat nu al helemaal niet meer door die stomme regen.

    [ bericht aangepast op 18 mei 2013 - 16:20 ]

    Stanley Lucas
    Ik rende achter Zayn aan naar Louis toe en pakte zijn andere hand vast. 'Louis, we hebben het goed gemaakt en ik zal niet meer zo rot doen, ook niet tegen Zayn. Dan kunnen we het gewoon heel leuk hebben, oké?' Ik keek vragend naar Louis en kneep in zijn hand, omdat ik het best gewoon vond om zijn hand vast te hebben. Ik wilde geen ruzie meer hebben, met niemand niet. Met Zayn niet, met Louis niet, met degene die ik nog ging 'ontmoeten' niet. Ik zuchtte en trok toen zachtjes mijn hand terug. 'Please?' Ik keek hem aan met mijn lieve puppyogen. 'Anders ga ik vanzelf nóg liever doen.'


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    Louis Tomlinson
    Ik probeerde mijn arm los te trekken uit greep toen deze werd vastgepakt. Alleen werd ik uiteindelijk toch gestopt door Zayn die voor mijn neus kwam staan en keek hem emotieloos aan. Mooi niet dat ik hem zo snel zou vergeven deze keer. 'Sorry heb ik zo weinig aan, Malik en daarbij is het ook een beetje laat. Maar dat had je inderdaad gemoeten.' zei ik. Het was alweer een goed begin en ik wist zeker dat als het zo door bleef gaan, ik alsnog niet met het plan zou instemmen. Ik keek naar Stan die er ook bij kwam staan en mijn andere hand pakte. 'Het maak me niet uit hoe of wat.' zei ik en blies het haar voor mijn ogen vandaan. Een rilling liep over mijn rug, omdat ik het echt koud kreeg. 'Voor jou geldt precies hetzelfde als voor Zayn.' zei ik en verloste me uit de grepen. 'Als jullie me zoeken ben ik opzoek naar een warme plek. Jullie zijn welkom als jullie weten hoe het goed te maken. Maar zeker ook hoe normaal te gedragen en je bij keuzes van andere aan te sluiten.' zei ik en draaide me weer om, om weg te lopen.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik

    Ik luister naar zijn woorden en zucht zachtjes en bijt daarna op mijn lip. Ik kijk even hoe die wegloopt maar pak uiteindelijk nog een keer zijn hand Ik trek hem naar me toe en kijk hem aan, ' Lou kom op, je weet toch dat ik al niet zomaar sorry zeg. Het was verkeerd van me dat weet ik ook maar daar kan ik nu niks meer aan veranderen. Je snapt toch dat ik je gewoon heel erg gemist heb en je bij me wou hebben ookal zorgde dat voor jaloerse reactie's. Ik snap dat ik het anders moest doen maar je weet dat ik het niet mijn bedoeling was jou boos te krijgen' zeg ik en kijk hem aan. Ik had echt deze dag heel anders voorgesteld, ik dacht dat het gewoon gezellig zou worden maar nee hoor inplaats daarvan hebben we nu voor de tweede keer ruzie. Ik zucht zachtjes en kijk Louis aan.

    Louis Tomlinson
    Rustig, maar toch niet zo langzaam als normaal, liep ik door in de richting van huis. Alleen was mijn weg vervolgen van korte duur, want Zayn pakte nog een keer mijn hand en trok me naar zich toe. Iets wat ik al had kunnen verwachten, want die jongen liet me echt niet zomaar gaan. 'Dat weet ik ook, Zayn, maar alsnog. Ik blijf niet dat hondje dat steeds met zijn staart tussen zijn benen terug blijft keren. Ja, het was verkeerd en je kan er ook niets meer aan veranderden, maar je moet mijn punt ook zien. Natuurlijk snap ik het en wil ook niets liever dan nu bij je in de buurt zijn..Ik had het ook kunnen verwachten, maar het draait niet alleen om jullie. Ik heb er ook altijd nog iets over in te brengen.' zei ik en nieste een keer. Ik keek naar Zayn en kroop tegen hem aan. Niet omdat ik de jongen al vergeven had, maar omdat ik het ijskoud had met de doorweekte kleding. 'Ik wil One Direction terug. De tijd zonder ruzie tussen ons en de bromance tijd. De momenten dat mensen dachten dat Zouis echt was doordat we zo close met elkaar waren.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik

    Ik luister naar zijn woorden en knik langzaam, 'Ik weet het Lou, jou mening telt ook en je kan altijd zelf bepalen wat je doet, ik had meer rekening met je moeten houden. Ik zou het niet meer zo ver laten komen' zeg ik en glimlach zwakjes, 'Gezondheid' zeg ik naar zijn nies en glimlach als hij dicht tegen me aankruipt. Zijn rillingen laten alleen wel weten dat het waarschijnlijk vooral is dat het is omdat hij het koud heeft. Ik sla mijn armen om hem heen en probeer hem een beetje warm te houden met wrijven over zijn rug. ' Die tijden wil ik ook terug Lou, en dat kan ook' zeg ik en kijk hem aan. Ik laat hem even los en trek mijn jas uit. Ik leg hem om hem heen en hou hem tegen me aan. 'Kom we gaan naar binnen, straks wordt je nog ziek' zeg ik en kijk even achterom naar Stanley zodat hij ook meekomt

    (Sorry dat ik dit even zeg,maar ik vind jullie ietsje te snel gaan ,aangezien ik niet mee ben en er vele zelfs nog geen beginpost hebben geschreven :/)


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH