Naam: Mitchell (maar de meeste (vrienden / bekenden) noemen hem bij zijn bijnaam Mitch) Giacomo Bianchi
Geslacht: mannelijk
Leeftijd: 22
Innerlijk: Je kunt veel van Mitchell zeggen maar lui kun je hem niet noemen. Het is een echt ondernemertje. Hij kan dan vaak ook niet lang stilzitten en ongeduldig is hij van nature. Je zult bij hem echter niet snel zien dat hij zijn geduld verliest, want dat houdt hij het liefst verborgen. Hij is een echte doener, maar kan soms ook lang filosoferen over van allerlei dingen, deze filosofieën deelt hij echter niet met anderen, waardoor hij soms heel afwezig en wellicht afstandelijk kan overkomen. Mitchell is nog vrij jong maar het lijkt soms alsof hij een stuk ouder is dan dat hij in werkelijkheid is. Dit komt puur doordat hij zijn jeugd anders heeft doorgebracht dan de meeste kinderen en dat het noodzaak was om snel op te groeien. Een wijsneus zul je hem ook niet kunnen noemen, maar Mitchell kan wel heel stellig en koppig zijn als hij iets eenmaal in zijn hoofd heeft. Als hij ergens voor gaat, dan gaat hij er ook voor. Hij kan goed hard werken, maar op sommige momenten is er ook helemaal niets met hem te beginnen. Op die momenten is er meestal wel wat aan de hand, wat ervoor zorgt dat hij helemaal niets uitvoert en zelfs de simpelste handelingen uit de weg gaat. Op Mitchell kun je vertrouwen, zolang hij ook op jou kan vertrouwen. Schaadt je zijn vertrouwen echter, dan kost het hem minder dan een seconde om je als een baksteen te laten vallen. Vertrouwen vindt Mitchell erg belangrijk. Mitchell onderneemt graag van allerlei dingen maar vaak zijn deze impulsieve ondernemingen van korte duur. Er is altijd wel iets dat in de weg staat, eigenlijk is het naïviteit die ervoor zorgt dat hij vaak pas na de onderneming erachter komt dat het niets zou gaan worden. Toch verzint hij altijd nieuwe dingen, om bezig te blijven. Mitchell houdt van reizen en van avontuur. Hij is eigenlijk vrij naïef als het op het inschatten van gevaar of nadelige gevolgen inkomt, ook puur om het feit dat hij deze dingen niet wil zien. Mitchell houdt er niet van om heel lang ergens over na te denken, hij denkt dat alles betrekkelijk is en je van het leven moet genieten nu het nog kan. Hij dopt het liefst zijn eigen boontjes, en neemt dan ook niet snel hulp van een ander aan.
Uiterlijk: Mitchell is ongeveer 1.78 lang. Hij heeft een licht getinte huid. Zijn haar is zo zwart als zwart kan zijn. Zijn ogen zijn lichtblauw maar neigen naar de grijze kant. Je kunt zien dat hij van Italiaanse afkomst is, het Italiaanse zit meer in hem dan het Amerikaanse. Hij is vrij gespierd, doordat hij vaak traint om een goede conditie te behouden.
Rol: Heel erg tegen het bestuur, hij is de leider van de rebellen in het stadje.
Verleden: Mitchell komt uit Italië, al is zijn voornaam niet Italiaans. Hij heeft een Amerikaanse moeder en een Italiaanse vader, wat er voor heeft gezorgd dat hij in een mengelmoes van culturele gewoontes is opgegroeid. Zijn vader en moeder zijn beide omgekomen doordat ze vergiftigd waren, heeft Mitchell te horen gekregen van zijn oom. Het hele verhaal weet hij echter nog steeds niet. Zijn oom heeft hem op 10 jarige leeftijd onder zijn hoede moeten nemen, maar hij kon de zorg niet meer op zich nemen doordat hij financieel al erg krap zat. Zo kwam Mitchell van het ene weeshuis naar het andere. Zijn halve jeugd heeft hij in allerlei tehuizen doorgebracht, waar hij het in eigenlijk geen enkele echt leuk vond. Een echte jeugd heeft hij dan ook niet gehad. Hier praat hij echter nooit meer over. Hij is door deze jeugd wel snel heel zelfstandig geworden, wat ook zo zijn voordelen heeft. Omdat Mitchell zijn vader een Italiaanse bakker was, heeft Mitchell de Italiaanse cultuur overgenomen en dan met name het eten. Hij heeft een Italiaans bakkerszaakje, dat hij tijdelijk van zijn vriend heeft overgenomen maar waar hij nu al een aardige tijd zit. Vandaar dat de meeste mensen denken dat hij de eigenaar is. Er zijn altijd wel wat mensen in de bakkerij te vinden, al is het maar voor de gezelligheid. Het is Mitchell niet opgevallen dat veel klanten echter over het zaakje zijn gaan klagen, omdat ze hem niet allemaal mogen.Mitchell is tegen het bestuur, en leidt de rebellen met veel enthousiasme. Iedereen in het stadje weet eigenlijk wel dat hij tegen het bestuur is, omdat dat puur alleen al aan zijn hele doen en laten te zien is. De meeste mensen weten echter niet dat hij de leider van de rebellen is, wat ook niet moet, want de rebellen houden zich liever anoniem. Voor veel opschudding zorgen doen ze echter wel, en Mitchell neemt hier maar al te graag het voortouw in met allerlei rare plannen op het stadje op zijn kop te zetten, zonder ontdekt te worden natuurlijk.
Als er een ding is waar Mitchell niet snel over praat is het zijn geaardheid. In zijn jeugd kwamen de begeleiders en vrijwilligers in het weeshuis er al snel achter dat hij meer met jongens optrok dan met meisjes, en dat hij vaak wel erg goede vriendschappen had met een paar van de jongens. Eerst was er niets wat ze er tegen deden, ze beschouwden het nog als onschuldige vriendschappen. Maar al snel vonden ze dat het niet goed was dat hij meer met jongens op trok dan met meisjes, en ze probeerden in het weeshuis te goede vriendschappen te verbreken, al waren het wellicht gewone vriendschappen en niet meer dan dat. Over homoseksualiteit werd helemaal geen woord gesproken in alle weeshuizen waar hij ooit terecht is gekomen, het was en is gewoon not done. De jongens die echt wisten dat ze homoseksueel waren, probeerden dit ten alle tijden verborgen te houden, want de consequenties waren groot als een van werknemers in het weeshuis erachter kwam. Ze hielden alles met hun adelaarsogen in de gaten, en dus kwamen ze er ook achter dat Mitchell een relatie had met een jongen, waarna ze deze al snel hebben verbroken en er daarna alles aan hebben gedaan om Mitchell in te laten zien dat hij gewoonweg niet homoseksueel kon zijn, maar dat het normaal was om meer te voelen voor meisjes, dit zeiden ze echter natuurlijk niet, want in die tijd werd er helemaal niet over gesproken, maar ze lieten het hem zien door straffen, en door hem gewoonweg naar weer een ander weeshuis te plaatsen. In de loop van de tijd is Mitchell gaan geloven dat hij echt meer voelt voor vrouwen dan voor mannen, al weet hij diep van binnen dat dit niet zo is en komt hij er steeds in de zoveel tijd erachter dat hij meer voelt dan mannen. Deze gevoelens probeert hij al zo'n lange tijd hevig te onderdrukken, dat hij is gaan geloven dat hij misschien wel heteroseksueel is en zo doet hij zich ook voor. Hij gaat ook vaak relaties aan met vrouwen, maar deze zijn meestal van korte duur.
[ bericht aangepast op 16 mei 2013 - 11:31 ]
Aan niets denken is ook denken.