• Heey, ik zit al een tijdje met een idee in mijn hoofd voor een verhaal.
    Het speelt zich af in de middeleeuwen, een jongen (hij is de zoon van en machtige stadhouder) die verliefd wordt op zijn beste vriend. Hij is dus homo,
    wat heel lastig was in de Middeleeuwen, zit natuurlijk nog wel meer gedoe om heen en zo (ik denk aan een oorlog oid),
    ik weet alleen niet of mensen het hier zouden willen lezen. Heb hier nooit eerder zo'n story gezien maar ik kan me vergissen.
    Iemand die dit een leuk idee lijkt?


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Het zal moeilijk zijn, maar als je schrijven sterk is, zal je zeker publiek vinden, zelfs op het fanfictionverslaafde Quizlet...


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    Klinkt origineel. Maar ik hou niet zo van de Middeleeuwen omdat dat me aan school doet denken, maar als je wilt moet je het gewoon schrijven hoor! :')


    Some people are art and do art at the same time

    Praelectio schreef:
    Ik zou wel een poging willen wagen, mits het goed geschreven is.


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

    Immortal schreef:
    (...)

    Ja, maar ik bedoelde hier ook mee dat al haar feiten wel moeten kloppen.
    Ze kan namelijk niet in haar verhaal vertellen dat het altijd al zo is geweest, want dat klopt gewoon niet.


    Dat valt te betwisten. :'D Met een alwetende verteller zou je dat inderdaad niet kunnen zeggen. Ook als het verhaal over een of andere geleerde zou gaan zou het onlogisch zijn om te beweren dat het "altijd al zo was", want die zou beter moeten weten (hoewel, in de middeleeuwen had je niet veel erg geleerde geleerden). Maar als het daarentegen over een relatief simpele zoon van een stadshouder gaat, zou het vanuit zijn perspectief juist wel heel goed te verantwoorden zijn om zoiets te schrijven. Immers is het niet zo dat zo'n middeleeuwse jongen, zelfs als hij uit een goede familie komt en een degelijke scholing heeft gehad, alles weet over alle tijden daarvoor. Dat homoseksualiteit geaccepteerd werd onder Romeinen is al helemaal niet iets wat zijn leraar hem zou hebben verteld, want het was op dat moment wél een taboe en daarom werd er gewoon niet over gesproken. De kerk gaf graag de indruk dat zij oppermachtig en voor eeuwig waren, dus als de hoofdpersoon al geschiedenislessen kreeg, kunnen die absoluut niet subjectief zijn geweest. Het zal zich waarschijnlijk vooral gehandeld hebben om geweldige dingen die brave gelovigen hadden gedaan; daarom zou je dus, als je echt je feiten wilt laten kloppen, in veel gevallen de geschiedenis dus juist moeten 'verdraaien' en door de ogen van de kerk bekijken als je over die tijd schrijft.

    Maar goed, je hebt in principe gelijk en natuurlijk is dit iets wat handig is om te weten als ze dit verhaal wil schrijven. Dat betekent alleen niet dat er per se echt iets moet worden gedaan met die informatie. Soms moet je juist liegen of dingen zeggen waarvan je weet dat ze eigenlijk niet kloppen om de waarheid te kunnen beschrijven. :Y)



    Edit: Eh, achteraf gezien is dit een beetje lang geworden. Ik bedoel dit natuurlijk niet aanvallend of als kritiek op jou, voor alle duidelijkheid, maar ik vind dit gewoon een interessant onderwerp en dan worden twee zinnen opeens tweehonderd woorden. :')

    [ bericht aangepast op 17 april 2013 - 19:48 ]


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan