• 5 jongens en 5 meisjes gaan samen in een huis wonen omdat ze het leven bij hun ouders zat zijn. Langzaam zullen er vriendschappen en relaties ontstaan. Er is alleen 1 iemand die hun dwarsboomt.

    De spelmaker bestuurt alles in het huis, zelfs de mensen. Als de spelmaker de boel eens lekker op wil schudden zorgt hij bijvoorbeeld voor een ruzie, of zorgt hij dat je plots wakker word met iemand anders naast je.

    De identiteit van de spelmaker blijft om welke reden dan ook geheim.

    slaapkamers:



    badkamers:



    Woonkamer:





    Spelmaker: BluePassion

    Jongens
    -Liam Payne-Semper
    -Louis Tomlinson-xMerlex
    -Zayn Malik-Blog
    -Niall Horan-Panday
    -Harry Styles-Mufinn

    Meisjes
    -Chantal Nelsonamy66
    -Katherine HowardSakura1994
    -Tiffany CareyMoringa
    -Angel Jasmine MoonDamnBieber
    -Clarisse Infelia BondLavigna

    Naam:
    Uiterlijk:
    Innerlijk:
    Extra:


    Regels:
    -alleen ik maak nieuwe topics
    -16+ mag
    -geen geruzie OOC
    -minimaal 4 regels
    -Geen Mary Sue
    -overige dingen spreken wel voor zich


    Kamerindelingen:
    Liam-Katherine
    Louis-Angel
    Zayn-Clarisse
    Niall-Chantal
    Harry-Tiffany

    Dit is puur willekeurig ingedeeld. Het kan zijn dat je de volgende dag gewoon naast iemand anders slaapt...

    In de koelkast is altijd wel fruit en drinken te vinden. Ook zijn er overal snacks in de kasten( nee, we laten Niall niet verhongeren hoor :))

    ik verzoek jullie de spelmakerstukjes te lezen.

    12:00-eten
    13:00-vrije tijd
    14:00-shoppen
    16:00-vije tijd
    18:00 eten
    23:00 op kamer

    [ bericht aangepast op 1 april 2013 - 12:57 ]

    Liam James Payne

    Eén van de jongens stelt zich voor als Louis. Ik kijk een beetje toe hoe iedereen binnenkomt en zich voorstelt. Na een tijdje zie ik ook het meisje met wie ik in bed lag. Ze was nog mooier dan net. Ik luister goed als de stem van de spelmaker door het huis klinkt. Ik spring op van de bank en ga op zoek naar de kamer waar de spelmaker het over had. Twee minuten loop ik rond waarna ik een deur vind. Snel zoek ik een outfit en trek die aan. Ik kijk even in de spiegel waar ik mijn haar ook nog even goed doe. Nog snel pak ik wat andere kleren, bekijk het en loop weer terug naar de mijn slaapkamer. Nou ja, dat wil ik. Ik ben een beetje verdwaald. Wat nogal raar was want normaal wist ik altijd snel de weg. Ik blijf even rond lopen tot ik, godzijdank, weer bij de bij mijn slaapkamer kom. Ik leg de kleren vlug op zijn plek en ga weer naar beneden. Ik plof terug op de bank om iedereen een beetje te bekijken.

    [ bericht aangepast op 1 april 2013 - 11:59 ]


    Do what people say you can't.

    (jullie kunnen allemaal kleding voor de komende week in jullie kasten stoppen...)

    Blog schreef:
    Zayn Javadd Malik

    Iedereen stelde zich voor, en het ging me nogal te snel dus besloot ik maar gewoon niks te zeggen. Ik had gewoon niks te melden, waarom zou ik dan iets zeggen? De tijd vloog voorbij, en ik zat maar gewoon stil op de bank. Honger had ik wel, maar ik maakte zo meteen wel wat. Opeens werd er door het huis geroepen dat de deur van de kleding openging. Als een debiel rende ik de kamer uit, op naar de deur waar alle kleding moest staan als ik het goed begreep. Inderdaad. Allemaal kleding lag er, en na een tijdje besloot ik maar om een outfit te pakken, nog een aantal kleren en mee naar boven te nemen. Daar kleedde ik me in een recordtijd om en hing de rest van de kleding in de kast. Gelijk liep ik, dit keer met kleding aan, terug naar beneden, naar de keuken. Alle kastjes doorzocht ik.. Na even zoeken vond ik witte broodjes, dus pakte ik er één uit de zak en liep naar de koelkast voor beleg. Mijn ogen gleden langs alles. Toen ik het pakje salami pakte, draaide ik hem om zodat ik kon lezen van welk dier het was. Varkensvlees. Hoofdschuddend legde ik het pakje terug, en besloot toen maar kaas te pakken. Al snel had ik een bordje gevonden, waar ik het broodje oplegde en uit de besteklade pakte ik een broodmes, waarmee ik het broodje opensneed. Geen zin om boter erop te smeren legde ik er twee plakjes kaas op, en duwde het broodje weer dicht. De kaas legde ik terug en de koelkast sloot ik, gevolgd doordat ik het bordje oppakte en ermee naar de woonkamer liep. Een simpel ontbijt. Ik nam maar plaats op de rand van de bank, zodat ik naast niemand zat. Ik trok mijn mouwen wat op, waarbij gelijk mijn getatoeëerde rechteronderarm tevoorschijn kwam en de kleine Yin-Yang tattoo op mijn linkerarm. Nadat ik even rond had gekeken, begon ik maar aan het broodje.


    [Wat aangepast :] ]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Louis Tomlinson:

    Er komt weer een jongen. Ik word eerlijkgezegd moe van dat voorstellen. Ik moet nu niet inkakken, nog maar een paar. 'Heey' zegt de jongen Ook naar de jongen steek ik mijn hand uit. 'Louis Tomlinson.'. Daarna zie ik dat het meisje waar ik naast sliep wakker is geworden. Ik loop naar haar toe en zeg: 'Heey jou ken ik! Met jou heb ik een leuke nacht gehad.' Die zal nu wel in de war zijn. 'Nee,grapje. Ik ken je nog niet, Ik ben Louis Tomlinson.' zeg ik met een brede glimlach. Ook naar haar steek ik een hand uit. Ik zie dat een meisje wegrent. Ik zou even kijken hoe het met haar gaat, maar dan hoor ik een stem. Hij/Zij/Het zegt dat we kleding kunnen aantrekken. Ik hoop dat er bretels zijn. Ik loop zo'n beetje achter de groep aan. Als ik in de kamer kom ligt het ontbijtje voor het meisje er nog. Begrijpelijk, aangezien het nu vast wel koud zal zijn en kippenpootjes veel lekkerder zijn. Ik trek mijnkleding aan en ga terug naar de kamer. Dit is saai. Moeten we ons hele verblijf alleen zitten, ademen, eten, praten. Tja meer is het niet. Ik plof op de bank en zeg tegen de tv: ''Gaan we nog iets doen ofzo?'. ik draai me om en zie dat een paar mensen me gek aan kijken. 'Ik ga niet het hele verblijf saai zitten hoor!'


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Niall Horan

    Als ik net beneden kom word er alweer een kippenpootje uit mijn hand getrokken en ik kijk het meisje kwaad aan. 'Ook goedemorgen.' Mompel ik. Ik kijk om me heen en mijn blik blijft hangen op een jongen die tegen de tv praat en dan tegen ons. Volgens mij heet hij Louis, zo heeft hij zich voorgesteld aan de andere mensen. Ik grijns en sta op. 'Ik was van plan om naar de keuken te gaan, kom je mee?' Vraag ik aan Louis. Mijn kippenpootje is inmiddels al weer op en ik heb opnieuw honger gekregen.


    What do we say to the god of death? ''Not today.''

    Louis Tomlinson:

    'Ik was van plan om naar de keuken te gaan, kom je mee?' zegt een jongen tegen mij. 'Sure!' zeg ik en ik spring op van de bank. 'Hoe heet jij?' vraag ik aan hem. Ik pak een sinaasappel. 'Wie van jullie kan jongleren?' roep ik door de kamer. 'Boxerboy! Jij vast wel.' Ik gooi 3 sinaasappels naar hem. Ik zou niet weten of hij kan jongleren, maar hij kan volgens mij wel wat fruit gebruiken. Ik open het kastje waar ik de croissantjes had gevonden. 'Jij ook een?' vraag ik aan de jongen die me vroeg of ik ook met hem naar de keuken wou. 'Hé, heb jij al een voorkeur? Dan weet ik waar ik van af moet blijven.' fluister ik halflachend naar dezelfde jongen. Hopelijk weet hij dat ik het over de meisjes heb...


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Harry Styles
    Rustig lepel ik het bakje leeg, als er een stem omroept dat we kleding kunnen pakken voor de komende week. Ik maak alleen niet meteen aanstalten om op te springen om er heen te gaan, aangezien vast meteen iedereen er naartoe snelt. De enige jongen waarvan ik de naam weet komt de keuken binnen samen met nog een jongen. Louis vraagt wie er kan jongleren en zonder dat ik ubberhaupt antwoord kan geven krijg ik al drie sinaasappels toegeworpen. Ik zet het lege bakje kwark weg en zonder wat te zeggen begin ik te jongleren. Ik kon het inderdaad en was er nog aardig goed in ook. Ik sta ondertussen op van het tafelblad en werp de sinaasappels weer in de fruitschaal. 'Ik ga me aankleden.' zei ik, tegen niemand in het bijzonder. Ik liep het huis door op zoek naar de kleding kamer.
    Deze gevonden dook, ik tussen de verschillende kleding en het leek wel alsof ze mijn kledingkast gewoon voor een deel gekopieerd hadden. Tenminste, kwa style dan. ookal hinger er ook echt dingen die ik nooit van mijn leven aan zou trekken. Ik eindigde met een Setje kleding voor vandaag inclusief Beanie en zocht nog wat setjes bij elkaar voor de rest van de week. Toen begon ik de zoektocht naar mijn kamer terug. Toen ik deze ook uiteindelijk gevonden had hing ik mijn kleding op in de kast en kleden ik me om.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis Tomlinson:

    'Boxerboy kan jongleren! Dat kan nog leuk worden.' zeg ik. Hij als jongleur en ik natuurlijk als helderziende. Ik wist natuurlijk dat hij kon jongleren. Het is een gevoel weetje... Ik pak 5 beschuitjes en smeer er boter op. Ik snij plakjes van de aardbeien en bedek de beschuitjes er mee. Overal doe ik nog vat suiker overheen. 'Tadaa! 5 gebakjes!'. Ik leg er een op het bord van de jongen die me vroeg of ik met hem naar de keuken kwam. Ik nam mijn bord met de broodjes, en het bord met de beschuitjes mee. Ik legde het pannetje met de beschuitjes op de tafel bij de tv. 'Iedereen die wil pakt er maar een!' Hmm lekkere broodjes, hier kan ik wel mee leven! Ik pak een papier en pen, waarvandaan weet ik niet precies. Ik schrijf op: '1. Mogen we ook eens naar buiten? 2. Activiteiten? 3. __________ 4. __________ 5.__________. Ik plak het papiertje aan de rechterkant van de tv. 'Jullie mogen ook wat opschrijven.' zeg ik met halfvolle mond.


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Chantal Nelson

    Ik heb me nu dus aangekleed, maar ik heb nog geen kleding verzameld voor de rest van de week. Ik ga weer terug naar de kledingkamer en verzamelgenoeg leuke dingetjes voor een week, dus qua kleding red ik het wel. Ik loop weer terug naar de woonkamer en plof neer op de bank. Ik begin me zo langzamerhand te vervelen. Ik zit uit verveling een beetje rond te kijken. Oh shit! Mijn vader weet niet dat ik me hiervoor heb ingeschreven! Zou er een telefoon zijn? Wacht eens, hij komt pas volgende week weer thuis. Ik kan ook later bellen. Als ik weet waar alles is. Dat lijkt me wat handiger. Zou er iemand zijn die zin heeft om gezellig te kletsen? Er is vast wel iemand die dat wilt.

    [ bericht aangepast op 1 april 2013 - 15:44 ]


    It just takes one negative comment to kill a dream

    ( het is nu 12:00 uur en er staat plots een hele lange tafel met allemaal eten in de keuken.)

    Tiffany Carey
    Als de stem omroept dat we kleding aan kunnen trekken vertrekt iedereen snel naar boven. Ik neem snel een paar happen van mijn appel, gooi die weg en volg het voorbeeld van de anderen. Na een korte zoektocht kom ik terecht in een grote kast met allerlei verschillende soorten kleren. De droom van elk meisje. Thuis zou ik ook wel een kast als deze willen hebben. Dan zou ik genoeg kleding hebben om een jaar lang, elke dag een ander setje kleding te dragen. Op mijn gemak kies ik een outfit uit. Het is precies wat ik zocht. Niet heel opvallend, dus het zal niet alle aandacht krijgen. Met de kleren loop ik naar de badkamer en kleed me om. Nu ik er verzorgd uitzie, vertrek ik naar beneden met iets meer zelfvertrouwen dan ik vanochtend had. Ik neem plaats op de bank naast een jongen. Zijn naam kan ik me niet goed meer herinneren, maar het begon met een L. Op de leuning zit de jongen die zich had voorgesteld als Zayn. Gelukkig heeft iemand nog manieren in dit huis. Twee andere meisjes in dit huis zaten vanochtend met volle mond te praten. Niet dat ik altijd zo netjes eet, maar praten doe ik nog altijd met lege mond. De tattoo op zijn onderarm valt me op. Zelf zou ik nooit een tattoo nemen. Je weet nooit of je er later spijt van krijgt. 'Is dat je enige tattoo of heb je er meer?' vraag ik om een gesprek te beginnen. Ik ben niet van plan om weer een muurbloem te zijn. Dit is de kans om uit mijn schulp te kruipen.

    [ bericht aangepast op 1 april 2013 - 19:18 ]


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Zayn Javadd Malik

    Het broodje had ik op, en het bordje had ik op de tafel gezet. Stilletjes had ik wat vooruit gekeken, totdat opeens een meisje tegen me begon te praten en iets vroeg. Ook zij had zich omgekleed, want ze had een wit, kort jurkje aan en een zwart vestje. 'Is dat je enige tattoo of heb je er meer?' vroeg ze. Grinnikend schudde ik mijn hoofd, en tilde mijn armen op. Ik draaide mijn linkerarm om zodat je het Yin-Yang teken zag en op mijn rechteronderarm zag je alle tattoos die bij één werden gehouden door de lijnen waarvan twee boven de tattoos, en twee beneden. 'Ik heb er ongeveer dertig' zei ik schouderophalend. Mijn hand ging naar mijn nek, waar er een tattoo van een veer zat. 'Ze betekenen veel voor me. Ik laat er niet zomaar één zetten zonder enige betekenis' mompelde ik. Zo had je bijvoorbeeld de microfoon, op mijn rechterarm. Ik hield erg veel van zingen. Tattoos waren één van de weinige manieren waarmee ik me kon uiten. Glimlachend keek ik het meisje aan. 'Heb jij er ook? Of vindt je het maar niks?' vroeg ik haar. 'Ik ben trouwens Zayn' zei ik er snel achteraan. Ik wist niet of ze mijn naam nog opgepikt had, dus zei ik het maar gewoon. Mijn ogen gleden over het meisje heen. Ze was knap, en ik kon geen enkele tattoo bij haar vinden, of ze moest er toevallig één op haar rug of zoiets hebben.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Tiffany Carey
    Hij draait zijn arm om waardoor er nog meer tattoos tevoorschijn komen. 'Ik heb er ongeveer dertig,' zegt hij. Vol intresse bekijk ik zijn arm. Dertig zijn er behoorlijk veel, het verbaast me dat er zoveel op een lichaam passen. Ik ben opgegroeid in een omgeving waar een tattoo nemen gelijk staat aan het plegen van een misdaad. Dus zoveel mensen met tattoos ben ik niet tegengekomen in mijn leven. 'Ze betekenen veel voor me. Ik laat er niet zomaar een zetten zonder enige betekenis,' mompelt hij erachteraan. Glimlachend kijkt hij me aan. 'Heb jij ook tattoos? Of vindt je het maar niks?' vraagt hij. Verlegen kijk ik naar de grond. Eerlijk duurt het langst, maar ik wil niet onbeleefd overkomen. 'Om eerlijk te zijn, zou ik er zelf nooit een nemen,' begin ik zacht. 'Maar het heeft bij jou een betekenis, toch een mooi idee,' geef ik toe. 'Ik ben trouwens Zayn,' zegt hij erachteraan. 'Dat weet ik,' grinnik ik. 'Ik ben Tiffany,' stel ik mezelf nogmaals aan hem voor. Vanuit mijn ooghoek zie ik plots een tafel vol met eten staan. 'Ze laten ons in ieder geval niet verhongeren,' lach ik. Vandaag heb ik maar een paar happen van een appel genomen, wat eten zou er zeker wel inkunnen. Op de tafel ligt van alles. Van broodjes tot pizza's. Mijn oog valt op een bakje met druiven waar ik er een paar vanaf haal. Het liefst zou ik gewoon een broodje nemen, maar nu Zayn erbij is voel ik me daar niet gemakkelijk bij.


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    [is er wel een tuin ofzo? en inderdaad een sportzaal ofzo. ;x]

    Harry Styles
    Ergens had ik spijt van het feit dat ik me hier voor had opgegeven. Nooit kunnen bepalen wat je zelf deed en al die nieuwe mensen. Ik was altijd sociaal ingesteld, mar dan wel met mensen die ik zelf uitkoos. En hier had ik niet echt veel keuze. Ik bekeek mezelf nog even in de spiegel en trok mijn beanie goed. Vroeger droeg ik deze alleen als ik die nacht met iemand naar bed was geweest. Maar toen daar iedereen achter kwam, moest ik hem ook maar normaal gaan dragen. nog altijd op mijn blote voeten, verliet ik de kamer weer, me afvragend naast wie ik vannacht eigenlijk had geslapen. Tot mijn verbazing stond er plots een grote lange tafel met allerlei eten in de keuken. Leuk, ik had net mijn ontbijt op. Ik hoopte maar dat hier ook een sportzaal was, anders was ik straks opeens vier keer zo dik. Ik liet het eten voor wat het was en pakte wat sap uit de koelkast en schonk dit in een glas. Rustig liep ik naar de woonkamer, waar wat mensen op de bank zaten, waarvan er twee een gesprek hadden over tatoages. mijn oog viel op mijn eigen arm. Ik had altijd beweerd dat al mijn tatoages iets voor me betekende. totdat mijn beste vriend Ed voor de grap Pinguin zei en ik het nog bijna op mijn zei had getatoeëerd ook. Stil ging ik in een van de grote witten stoelen zitten en trok ik mijn benen op, terwijl ik rustig aan mijn glas nipten.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [dubbel]

    [ bericht aangepast op 1 april 2013 - 21:20 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''