• 5 jongens en 5 meisjes gaan samen in een huis wonen omdat ze het leven bij hun ouders zat zijn. Langzaam zullen er vriendschappen en relaties ontstaan. Er is alleen 1 iemand die hun dwarsboomt.

    De spelmaker bestuurt alles in het huis, zelfs de mensen. Als de spelmaker de boel eens lekker op wil schudden zorgt hij bijvoorbeeld voor een ruzie, of zorgt hij dat je plots wakker word met iemand anders naast je.

    De identiteit van de spelmaker blijft om welke reden dan ook geheim.

    slaapkamers:



    badkamers:



    Woonkamer:





    Spelmaker: BluePassion

    Jongens
    -Liam Payne-Semper
    -Louis Tomlinson-xMerlex
    -Zayn Malik-Blog
    -Niall Horan-Panday
    -Harry Styles-Mufinn

    Meisjes
    -Chantal Nelsonamy66
    -Katherine HowardSakura1994
    -Tiffany CareyMoringa
    -Angel Jasmine MoonDamnBieber
    -Clarisse Infelia BondLavigna

    Naam:
    Uiterlijk:
    Innerlijk:
    Extra:


    Regels:
    -alleen ik maak nieuwe topics
    -16+ mag
    -geen geruzie OOC
    -minimaal 4 regels
    -Geen Mary Sue
    -overige dingen spreken wel voor zich


    Kamerindelingen:
    Liam-Katherine
    Louis-Angel
    Zayn-Clarisse
    Niall-Chantal
    Harry-Tiffany

    Dit is puur willekeurig ingedeeld. Het kan zijn dat je de volgende dag gewoon naast iemand anders slaapt...

    In de koelkast is altijd wel fruit en drinken te vinden. Ook zijn er overal snacks in de kasten( nee, we laten Niall niet verhongeren hoor :))

    ik verzoek jullie de spelmakerstukjes te lezen.

    12:00-eten
    13:00-vrije tijd
    14:00-shoppen
    16:00-vije tijd
    18:00 eten
    23:00 op kamer

    [ bericht aangepast op 1 april 2013 - 12:57 ]

    Tiffany Carey
    Meer mensen komen binnendruppelen. Aan elke stel ik me vriendelijk voor. Ook de jongen naast wie ik vanochtend lag komt binnenlopen met alleen een boxershort aan. Het blijft een raar idee dat ik naast een halfnaakte jongen heb geslapen. Wakker ziet hij er nog knapper uit dan in zijn slaap. Niet alleen hij ziet er leuk uit, stuk voor stuk zijn de jongens zo. Ik moet me inhouden om niet naar ze te staren. In het dagelijks leven zouden jongens zoals zij me nieteens gedag zeggen, laat staan een kus op mijn hand van een jongen die Louis heet. Nu zo bijna iedereen er is en de spanning voor het grootste gedeelte weg is merk ik dat mijn maag rommelt. In de keuken zie ik een fruitmand staan met allerlei soorten fruit. Na een korte twijfel gaat mijn voorkeur uit naar een appel. Met de appel in mijn hand loop ik naar de bankleuning en ga erop zitten. De planning voor vandaag zie ik op de tv staan, niet heel bijzonder. 'Hopelijk is het snel twee uur,' zeg ik in het algemeen. In pyjama lopen vind ik in normale gevallen juist fijn, maar op dit moment, in een huis vol vreemden, loop ik toch liever rond in kleding.


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Blog schreef:
    [Lang genoeg? Sorry, kan niks zien, zit op iPod en daar word alles een stuk kleiner]



    (het is lang genoeg, alleen is er alleen maar kleding in een bepaalde ruimte, en die zit nu op slot,
    dat moet je dus nu ff aanpassen als het kan....)

    [Dus Zayn moet de hele tijd maar halfnaakt rondlopen? Wauw, da's logisch. Kan ik anders niet doen dat die kleren klaargelegd zijn naast het bed?]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Louis Tomlinson:

    Het laatste meisje komt ook. Ze stelt zich voor aan Chantal. Ik loop naar haar toe, zo snel mogelijk anders ziet ze me. Ik leg mijn handen voor haar ogen. 'Hallo Kathrine, weet je wie ik ben?' Natuurlijk weet ze dat nog niet. Ik loop om haar heen. Nu sta ik recht voor haar en steek mijn hand uit. 'Ik ben Louis.T.' Waarom ik Louis.T. zeg weet ik niet. Ik ben natuurlijk een crimineel. Muahahaha. Nou, nu heb ik wel alle meisjes gehad. Ik heb iedereen een orriginele begroeting gegeven. Ik hoop dat ze ze leuk vonden. Simpel maar effectief. Ik zal even kijken om het hoekje van de kamer waar ik wakker ben geworden. Als ik de deur langzaam open doe, kraakt hij een beetje. Het meisje slaapt nog. Ik doe de deur voorzichtig dicht. Als ik de klik hoor loop ik weer naar de woonkamer. 'Moet ik voor iemand een ontbijtje maken? Ik moet zelf toch ook nog iets eten.' vraag ik aan de mensen die al in de kamer zitten.


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Blog schreef:
    [Dus Zayn moet de hele tijd maar halfnaakt rondlopen? Wauw, da's logisch. Kan ik anders niet doen dat die kleren klaargelegd zijn naast het bed?]


    (zou ik doen, maar de helft was al uit bed. Ook heeft de helft al eten gemaakt dus ik maak het snel wel 2 uur. Wees maar blij dat je harry niet bent. Hij zit alleen maar in zijn boxershort)

    [Dan haal ik mijn post wel weg en verander hem even, zodat ik hem zo meteen kan posten]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    [ok.]

    Harry Styles
    Meteen stelde de eerste jongen zich voor en ik keek even met opgetrokken wenkbrauwen naar de hand die hij uitstak. Ik was niet zo van het handjes geven. Ja bij oude mensen. Iets onwennig gaf ik hem ook een hand. 'Harry.' Stelde ik mezelf nu ook voor en keek naar mijn boxer. Hij was simpel rood, met een zwart elastiek. Was ik even blij dat ik geen schaamtevol ondergoed had. Ik liet mijn ogen even op de rest van de mensen vallen en al snel kwamen er weer wat bij. Het was me nu duidelijk waar ik beland was. Louis was al weer een nieuw meisje aan het begroeten en ik liet mijn oog op de tv vallen waar een dagplrnning op te zin was. Meteen daarna schoten mijn ogen naar de klok en kreunde ik. Ik moest nog dik een paar uur in mijn boxer gaan lopen, dus. Niet dat ik me schaamde. Daarvoor ging ik immers naar de sportschool, maar erg blij was ik er niet mee. Het liefst liep ik heel de dag naakt rond, daar niet van. Maar het feit dat ijdele mensen niet kende, maakte toch wel dat ik me graag wilde aankleden. Ik draaide me om en liep naar de keuken. Ik von het wel tij. Voor ontbijt. In trok de koelkast open en liet mijn blik over de i houd daarvan glijden. Al snel had ik een bakje kwark in mijn handen en een lepel. Ik ging op het tafelblad zitten en begon alles langzaam naar binnen te lepelen, terwijl ik naar de mensen keek.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Niall Horan

    Ik open slaperig mijn ogen en schiet vervolgens overeind. Waar de fuck ben ik?! Ik kijk om me heen en weet het dan weer. Ik ben in het huis waar ik ga wonen. Ik kan me alleen niet herinneren dat ik hier in bed ben gaan liggen. Misschien had ik te veel gedronken of zo. Dan valt me het eten op aan mijn voeteneinde en ik krijg een big smile op mijn gezicht. Oeh, kippenpootjes. Ik pak er twee en neem een voor een een hap. Dan kom ik grijnzend mijn bed uit en loop met mijn kippenpootjes naar beneden. Er zitten al aardig wat mensen. 'Heey.' Begroet ik ze vrolijk.

    [kennen de jongens van one direction elkaar wel?]


    What do we say to the god of death? ''Not today.''

    Angel Jasmine Moon

    Geiriteerd sta ik binnen 5 seconde aan mijn bedrand als de deur met een harde klap dicht gegooid word. ''Waar the fuck ben ik'' gil ik als ik zie dat ik in een onbekende kamer ben. Mijn ogen worden even groot bij het idee dat iemand mij misschien heeft ontvoerd. Als je iemand ontvoerd moet je toch ook wel weten wat diegene voor aandoeningen heeft? Ik gooi mijn blonde haren even naar achter. Ja, ik had blond krullend haar maar ik stijlde mij haar vaak zodat er golven in zaten. langzaam raak ik de deurklink aan en trek hem dan naar beneden. Ik zet mijn hoofd even tussen de deur en mijn ogen observeren even de gang. Geïrriteerd sta ik naar de luidruchtige deur. Ik duw de deur ruw open en loop naar binnen. Ik was hier dus niet de enige. Raar kijk ik de jongen aan die vrolijk binnen komt met? Hongerig kijk ik de kippenpootjes aan. ''Ik wil ook'' ik wacht niet op een antwoord en gris een kippenpoot van het bord af en ga op een barkruk zitten. ''Hoi iedereen'' begroet ik ze met volle mond.


    Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

    Chantal Nelson

    Nadat 1 jongen me een pirouette liet draaien en zich voorstelde als Louis en een meisje zich voorstelde als Katherine, ben ik op de bank gaan zitten en staar ik naar de tv. Er staat een soort dagrooster op. Oh. Ik moet dus tot 2 uur in mijn pyjama blijven rondlopen. Fijn. Ik kijk de kamer even rond. Iedereen ziet er wel aardig uit. En waarom zijn alle jongens hier zo knap? Even later komt ook de jongen waarmee ik dus sliep binnenlopen met 2 kippenpootjes in zijn hand. Maar meteen komt er nog een meisje uit de gang die er 1 uit zijn hand pakt. Ik sta op en loop meteen naar ze toe. 'Hey, ik ben Chantal,' zeg ik. Ik richt me nu op de jongan. 'En sorry dat het meeste eten in de kamer al op was, ik had een beetje honger,' verontschuldig ik me meteen.

    [ bericht aangepast op 1 april 2013 - 10:43 ]


    It just takes one negative comment to kill a dream

    (nee, ze kennen elkaar nog niet)
    spelmaker:
    ''iedereen heeft zich goed gedragen en ik wil jullie
    niet te lang in pyama's(of boxers) zien lopen. De
    deur gaat open. Hij staat in de linkerhoek van
    het huis''


    '' ...'' betekend dat de spelmaker het dooe het huis roept.

    Zayn Javadd Malik

    Iedereen stelde zich voor, en het ging me nogal te snel dus besloot ik maar gewoon niks te zeggen. Ik had gewoon niks te melden, waarom zou ik dan iets zeggen? De tijd vloog voorbij, en ik zat maar gewoon stil op de bank. Honger had ik wel, maar ik maakte zo meteen wel wat. Opeens werd er door het huis geroepen dat de deur van de kleding openging. Als een debiel rende ik de kamer uit, op naar de deur waar alle kleding moest staan als ik het goed begreep. Inderdaad. Allemaal kleding lag er, en na een tijdje besloot ik maar om een outfit te pakken, nog een aantal kleren en mee naar boven te nemen. Daar kleedde ik me in een recordtijd om en hing de rest van de kleding in de kast. Gelijk liep ik, dit keer met kleding aan, terug naar beneden, naar de keuken. Alle kastjes doorzocht ik.. Na even zoeken vond ik witte broodjes, dus pakte ik er één uit de zak en liep naar de koelkast voor beleg. Mijn ogen gleden langs alles. Toen ik het pakje salami pakte, draaide ik hem om zodat ik kon lezen van welk dier het was. Varkensvlees. Hoofdschuddend legde ik het pakje terug, en besloot toen maar kaas te pakken. Al snel had ik een bordje gevonden, waar ik het broodje oplegde en uit de besteklade pakte ik een broodmes, waarmee ik het broodje opensneed. Geen zin om boter erop te smeren legde ik er twee plakjes kaas op, en duwde het broodje weer dicht. De kaas legde ik terug en de koelkast sloot ik, gevolgd doordat ik het bordje oppakte en ermee naar de woonkamer liep. Een simpel ontbijt. Ik nam maar plaats op de rand van de bank, zodat ik naast niemand zat. Ik trok mijn mouwen wat op, waarbij gelijk mijn getatoeëerde rechteronderarm tevoorschijn kwam en de kleine Yin-Yang tattoo op mijn linkerarm. Nadat ik even rond had gekeken, begon ik maar aan het broodje.

    [ bericht aangepast op 1 april 2013 - 11:52 ]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Clarisse Infelia Bond

    Ik voelde aan mijn hoofd en kreeg opeens barstende hoofdpijn. Zo snel als ik kon rende ik naar de badkamer en zocht naar mijn pillen. Hopelijk hadden ze die meegenomen. Als een gek pakte ik het doosje en sloeg één pil achterover met een glaasje water. Ik keek in de spiegel en concludeerde dat ik er niet op mijn best uitzag. Hoe was ik hier eigen gekomen? Hadden ze ons ontvoerd? Daar leek het er wel op namelijk. Ik liep naar beneden en de spelmaker klonk door het huis. Als een gek zocht in naar de deur waar alle kleren moesten zijn, daar zocht ik een outfit uit en kleedde me om waar ik vandaag op ben gestaan. Ik keek tevreden in de spiegel en liep weer naar de zogenaamde woonkamer waar iedereen was. Mijn mondhoeken krulden wat omhoog en grinnikte. Ik was nou eenmaal een raar iemand en nu ik niet meer bij mijn ouders was, was ik nog blijer. Hoe hyper ik ook kon zijn, ik kon wel een gezellig iemand zijn om mee te praten. Ik plofte neer op de barkruk en begon een glas water te drinken.

    [Iemand voor Claire?]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Chantal Nelson

    Opeens klinkt er een stem door het huis die zegt dat we kleding kunnen kiezen. Ik sta meteen op en loop naar de deur. Een paar anderen zijn ook al naar de deur gegaan. Ik wandel rustig naar binnen. Wow! Dit is best wel veel kleding.Uiteindelijk vind ik een simpel setje kleren. Ik neem de kleding mee naar de kamer waar ik vanochtend wakker werd. Ik neem aan dat dat nu mijn kamer is. Ik loop meteen door naar de badkamer waar ik me omkleed. Mijn haar laat ik gewoon los en ik doe een klein laagje make-up op. Zo. Ik vind dat ik er wel goed uitzie. Hopelijk mogen we morgen ook weer shoppen. Maar wat als we morgen niet mogen shoppen? Dan moet ik deze kleding weer aan. Laat ik het eens vragen. Ik loop naar de woonkamer. 'Weet iemand misschien of we morgen ook weer kleding mogen uitzoeken?' vraag ik aan iedereen die er zit tegelijk.

    Het setje (zonder zonnebril):
    http://weheartit.com/entry/56820912

    [ bericht aangepast op 1 april 2013 - 11:34 ]


    It just takes one negative comment to kill a dream