• One Direction, de bekendste boyband van de wereld. Miljoenen op de bank, en geen zorgen… Op één ding na:
    De jongens zoeken een zesde bandlid. Over de hele wereld word er besproken wie het kan zijn en iedereen staat te wachten. Uiteindelijk word er besloten dat er een wedstrijd komt waar alleen niet-bekende personen aan mogen mee doen. Zie het als een Go1Den wedstrijd.
    Het begint klein. Elk land krijgt het recht om een wedstrijd te houden en er mag maar één iemand naar de volgende ronde. De wedstrijden kunnen uit vanalles bestaan, maar wel iedereen krijgt een eerlijke kans. De volgende ronde is in de bekende plekken: Rusland, China, Amerika, Engeland, Argentinië. Ook vanuit daar kunnen er maar twee personen winnen. Uiteindelijk zijn er dus acht winnaars. Deze gaan naar The Directioners University. Ze lopen een week mee met One Direction, zien hoe ze zijn, leren over hun manier van leven en treden los van elkaar op. Ze komen achter dingen die een normale fan nooit te weten zou of kan komen. Maar wat de finalisten niet weten is dat ze elk moment van de dag in de gaten worden. De finale komt op tv en iedereen kan mee kijken. One Direction zelf zit in de jury, samen met Simon Cowell en Paul hun manager. Maar is dat wel zo handig, want wat als er onderling dingen worden gezegd die niet waar zijn of de jongens allemaal een favoriet hebben die ze stiekem helpen. De show duurt precies een week. Elke dag kun je de finalisten volgen via een camera, ze moeten een soort blog bij houden. Elke dag moeten ze een nieuwe opdracht voltooien, om in de avond te presenteren. Dat kan zingen zijn, maar het kan ook dansen zijn. De indeling mogen ze niet zelf maken, die maakt de jury.

    Regels:
    - Minstens 4 hele regels
    - 16+ toegestaan
    - 5 dagen niet reageren en je bent eruit
    - Zeggen als je een lange tijd weg bent
    - Niet te veel off-topic, anders gebruik: {} [] ()
    - Alleen nessje en Magicales maken de nieuwe Topic's aan tenzij het aan iemand gevraagd word te doen
    - Één rol per persoon
    - Naamsveranderingen doorgeven
    - Hou het gezellig&sluit niemand buiten

    Rollen:
    One Direction
    -Niall James Horan ~ nessje
    -Louis William Tomlinson ~ Magicales
    -Liam James Payne ~ Caleo
    -Harry Edward Styles ~ Mufinn
    -Zayn Jawaad Malik ~ Sidestap

    Kandidaten:
    - Fay Emma Janssen ~ WindySky
    - Tiffany Luna Newman ~ Arriver
    - Kyra Luca Davis ~ Sempar
    - Lucy Alexandra Knight ~ Lavinga
    - Kyle Nathan Jones ~ Quin98
    - Brody Matthew Jase ~ MindBreaker
    - Angel McTrold ~ ThisIsMeNow
    - Chiara Bella Love ~ DamnBieber
    - Ebba Libby Montesha ~ Catford
    - Victoria Rose Green ~ Pebble

    Invullen:
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Uiterlijk:
    Innerlijk:
    Extra:

    Het begin;

    De kandidaten hebben zich allemaal verzameld bij het gebouw waar alles zich af gaat spelen.
    De jongens zijn daar met z'n alle naartoe om hun ontmoeten en natuurlijk ook andersom.

    [ bericht aangepast op 29 maart 2013 - 15:49 ]


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    Magicales schreef:
    Louis Tomlinson
    Mijn blik ging kort nog eens de richting op waar Harry en Zayn in verdwenen waren en beet op mijn lip. Ik wist niet goed wat daarvan te denken, maar vertrouwde erop dat het goed kwam. Mijn blik ging weer terug naar het meisje en bleef onderweg nog kort hangen bij nog een ander meisje. 'Dat waren Harry en Zayn. Het is iets waar je niet teveel op moet letten.' zei ik bij haar verbaasde blik. We moesten allemaal nog aan alles wennen, en daarbij zou het ook niet meer worden als normaal.
    Ik glimlachte zwak toen het meisje zachtjes in de lach schoot door mijn woorden en knikte. 'Het is niet, dus geen dank.' zei ik. 'Ik ben blij dat je het snapt, maar het zal waarschijnlijk niet de reden zijn. Of tenminste de enige reden. Ik weet het allemaal niet en bemoei me er ook niet mee.' Haar hand pakte ik daarna aan en schudde deze. 'Leuk je te ontmoeten Victoria. Ik ben bekend onder vele namen, maar de echte is toch Louis, Louis Tomlinson.' zei ik waarna ik toch zachtjes lachte. Als het nodig was, moesten we het beste er maar van maken.


    Victoria Rose Green.
    'Het is niet, dus geen dank,' zei hij. 'Ik ben blij dat je het snapt, maar het zal waarschijnlijk niet de reden zijn. Of tenminste de enige reden. Ik weet het allemaal niet en bemoei me er ook niet mee.' Ik knikte. Het was een slim plan zich er niet mee te bemoeien. Mijn hand werd aangepakt en geschud. 'Leuk je te ontmoeten Victoria. Ik ben bekend onder vele namen, maar de echte is toch Louis, Louis Tomlinson,' zei hij waarna hij zachtjes lachte. Ik knikte en schonk hem een stralende glimlach. 'Dat weet ik,' vertelde ik hem, terwijl mijn wangen weer kort kleurden. 'Ik luister jullie muziek. Jullie maken echt goede muziek,' complimenteerde ik hem. Hoewel ik meer fan was van muziek zoals Ed Sheeran, Little Mix en Conor Maynard, was de muziek van One Direction ook erg goed. Het leek een beetje op de muziek van Little Mix en ik had gemerkt dat Ed Sheeran ook een aantal nummers voor hun geschreven had.
    'Wel, wat vind jij eigenlijk? Ben jij het er mee eens dat er een zesde bandlid bij komt?' vroeg ik aan hem, maar verwachtte dat hij er hetzelfde over zou denken als Harry en Zayn, die naar binnen verdwenen waren.


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    (Kay, Brookie (: )


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Lucy Alexandra Knight

    Ik liep even naar buiten toen Zayn wegging met een ene Harry, een jongen met krullen en groene ogen. Hij zag er niet slecht uit, maar de andere jongens ook niet die ik tot nu toe had gezien. Zayn kwam weer naar buiten met Harry, wat mij het eerst opviel waren zijn tattoo's. Ach, ik had er zelf ook één, die was vrij groot op mijn rechter onderarm gezet. Met de tekst 'I'll Always Love You', het was voor mijn ouders die in 2010 overleden aan een wintersport ongeluk. Ik had niet lang getwijfeld toen ik 'm zette. Zuchtend liep ik naar Zayn toe en beet op lip. ''Sorry, oké? Ik wist niet dat ik zo erg was en als mij nog steeds niet mag, mij best. Dan mag je mij verachten, maar trek niet zo snel conclusies over mensen. Wie zegt dat ik dat bij jou heb gedaan? Oh ja. Niemand!'' Ik beet op mijn lip om niet al te fel te reageren. Stemmingswisselingen.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    {reageer maar als je wil}
    Niall James Horan
    Uiteindelijk besluit ik om maar nergens op te reageren, als hun niet wouden ga ik straks zelf wel. Ik trek mijn shirt recht en loop naar het gebouw. Ik duw de deur open en loop naar binnen. Meteen laat ik mezelf in een stoel vallen. "Ik ben dus Niall." Stel ik mezelf kort voor waarna ik toch opsta. Misschien geeft dit toch wel een iets betere indruk. Het valt me op dat de jongens meteen mensen eruit kunnen halen om mee te praten, ik zelf zou dat dus nooit kunnen. Ik was er dan ook helemaal niet mee eens dat er een zesde band-lid kwam, maar ik had niks te zeggen. Ookal is het ook mijn deel in de band...


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    Louis Tomlinson
    Ik wiebelde heen en weer, want had behoefte gekregen aan suiker. Ik was niet verslaafd of iets, maar had mijn extra energie wel nodig. Een glimlach verscheen op mijn gezicht toen ze knikte en had het idee dat ze het ook een slim plan vond, om me er niet mee te bemoeien. Net na mezelf voorgesteld te hebben, hoorde ik de stem van Zayn en glimlachte als teken dat het niet uitmaakte. Ondanks hij het waarschijnlijk niet zou zien. Daarna keek ik naar degene die bij me kwam staan en iets in mijn handen duwde. 'Curly, dat had je niet hoeven doen.' glimlachte ik bij het zien van het zakje chips en sloeg een arm om hem heen. Niet veel later was mijn blik weer op Victoria gericht, die me een stralende glimlach schonk, waardoor de mijne nog breder werd. 'Dat idee had ik al.' lachte ik en luisterde naar haar volgende woorden. 'Dat is fijn om te horen en heel erg bedankt, namens ons allemaal, denk ik.' Dat laatste voegde ik er iets zachter aan toe. Ik wist het ondertussen allemaal niet meer. Haar volgende vraag drong tot me door en was er niet blij mee, maar dat nam niet weg dat ik hem zeker al had verwacht. 'Ik vind het wel iets hebben en ben dan ook erg benieuwd naar alles en iedereen. Hopelijk word het ook iemand die echt bij ons past. Niet alles te serieus neemt en je mee kan lachen. ' antwoordde ik. Ja, het was gelogen. Natuurlijk zat ik er niet op te wachten dat er nog iemand bij kwam. Ik vond de band perfect zo, maar nee er moest altijd weer iets veranderen als het goed was.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [SORRY WAS ETEN]

    Zayn Javadd Malik

    Oh God, daar kwam ze weer. Lucy liep op me af en blijkbaar wilde ze het niet al te graag, maar deed ze het wel vrijwillig. Ach, wie was ik om dat kind haar gang niet te laten gaan? Afwachtend keek ik haar zonder enkele emotie aan. De kwaadheid was wat weggeëbd, maar het was er nog wel en het zou niet zo maar weg gaan. 'Sorry, oké? Ik wist niet dat ik zo erg was en als mij nog steeds niet mag, mij best. Dan mag je mij verachten, maar trek niet zo snel conclusies over mensen. Wie zegt dat ik dat bij jou heb gedaan? Oh ja. Niemand!' Van het ene moment excuses, naar het andere moment weer wat fel. 'Dus je gaat staan zeiken bij iemand waar je misschien bij in wordt gedeeld? Ja, joh. Doe je best. Raar kind' Ik haalde even mijn neus verafschuwd op. 'Ja, je bent inderdaad zo erg. En schijnbaar kun je niet normaal doen, ook nog. Kun je überhaupt wel zingen? Met zo'n groot ego als die van jou betwijfel ik dat, eerlijk gezegd. Waarom doe je eigenlijk mee? Wil je soms jezelf belachelijk maken door te hopen dat je in een wereldberoemde Boyband komt? Kom op zeg, zink je zo diep?' siste ik recht in Lucy's gezicht. Door Harry was ik tenminste een beetje gekalmeerd, maar door Lucy was ik alweer opgefokt.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    {Oké ik heb een idee, maar dan moeten jullie het wel met me eens zijn... Ik ga een soort onzichtbaar mannetje inzetten die de mensen buiten de boys en de kandidaten inligt over wat er nu allemaal gebeurd. Het is geen krant, of serie. Gewoon iemand die dit alles online zet, deze persoon zal dan ook door mij bijgehouden worden (don't worry) en hij zal letterlijk alles weten. Niemand weet wie hij is en tot nu toe heeft niemand iets van hem gehoord. Wat vinden jullie hier van?}


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    [Awesome ;D]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    [Ik vind het goed en interessant :Y) ]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Lucy Alexandra Knight

    Ik keek Zayn met opgetrokken wenkbrauwen aan, raar mens. Dat er een kans was dat ik bij hem werd ingedeeld, was er en ik zag er nogal tegenop. Van binnen wilde ik het gewoon uitschreeuwen en duizenden scheldwoorden naar hem toeschreeuwen, het maakte me niet meer uit dat er camera's waren en dit werd opgenomen. ''Ja, je bent inderdaad zo erg. En schijnbaar kun je niet normaal doen, ook nog. Kun je überhaupt wel zingen? Met zo'n groot ego als die van jou betwijfel ik dat, eerlijk gezegd. Waarom doe je eigenlijk mee? Wil je soms jezelf belachelijk maken door te hopen dat je in een wereldberoemde Boyband komt? Kom op zeg, zink je zo diep?'' Ik zuchtte even en fronste mijn wenkbrauwen. ''Hoe denk je dan dat ik hier ben gekomen, mens. Denk eens logisch na. Als ik niet kon zingen, was ik hier niet. Er zijn weinig mensen met een gitaar die niet kunnen zingen.'' zei ik en wees naar mijn gitaar op mijn rug. ''En waarom ik meedoe? Ik wil mijn ouders blij maken ja. Ook al zijn ze er niet meer.'' Ik beet op mijn lip en keek hem aan. Hoe kon iemand zo'n grote ego hebben en dan ook nog succes hebben? Mijn stemmingswisselingen waren de oorzaak van mijn grote ego, wat mensen noemden dus. Ik zuchtte. Fijn, hij wilde het zo spelen, maar als ik bij hem werd ingedeeld, ging het nog wat worden. Op een slechte manier.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Harry Styles
    ik schudden mijn hoofd even, waardoor mijn krullen voor mijn ogen vielen. Snel haalde ik mijn hand erdoor en liet het terug naar achter vallen. Dit was de reden dat ik graag een beanie droeg. 'Toch wel.' Glimlachte ik mijn tanden bloot. Het gesprekje met Zayn had me toch wel goed gedaan. Al verstijfde mijn lichaam toen ik hem weer hoorden gillen. Meteen vlogen mijn ogen zijn kant op en blijkbaar had hetzelfde meisje als net hem weer gevonden. Ik negeerde Louis die een ander meisje aan het vertellen was, over wat wij van een zesde bandlid vonden. Het maakte niet uit wat hij zei, want liegen deed hij toch wel. Gewoon omdat we niet konden zeggen dat we het verschrikkelijk vonden en we ze het liefst in een put gooiden. Zijgend ging ik naast Zayn staan en keek het meisje met opgetrokken wenkbrauwen aan, terwijl ze zielig begon te doen over haar ouders. ik rolde even met mijn ogen, dit was er dus zo een. Ik legde enkel mijn hand op Zayn's schouder, omdat ik het idee had dat hij elk moment kon ontploffen. 'Ga dan meedoen aan x-factor. Als je de mensen die jou een kans geven beroemd te worden, niet goed genoeg vind.' Sorry hoor, maar dit was heel simpel. Speelde je een iemand van ons tegen je op, kreeg je de rest erbij. Daarbij, vond ik dat ze nu toch al geen kans maakte, aangezien het zesde bandlid met iedereen moest liggen.

    [ bericht aangepast op 2 april 2013 - 19:07 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Zayn Javadd Malik

    'Hoe denk je dan dat ik hier ben gekomen, mens. Denk eens logisch na. Als ik niet kon zingen, was ik hier niet. Er zijn weinig mensen met een gitaar die niet kunnen zingen' zei ze, terwijl ze even naar haar gitaar op haar rug wees. Een sarcastische lach verliet mijn mond. 'Weinig? Meisje toch, wat nou als ze alleen gitaar leren spelen? Genoeg zingen vals' grinnikte ik. 'En waarom ik meedoe? Ik wil mijn ouders blij maken ja. Ook al zijn ze er niet meer' Daar werd ik wat stil van. Had ze haar ouders verloren? Zonder enige gewilligheid, begon ik me toch schuldig te voelen en kreeg een medelijden gevoel. Wat erg voor haar, ik zou haast niet kunnen leven als Tricia en Yasser zouden overlijden. Wie zouden Safaa en Waliyha opvoeden? Er waren niet bepaald veel ooms en tantes beschikbaar, en zelf mocht ik dan wel volwassen zijn maar op mijn zusjes passen vond ik al vermoeiend zat. Toch was ik woedend. 'Hoe kan ik nou weten of jij mooi kan zingen, of geen eens zuiver zingt? Wat ik je zeker nu al kan vertellen, is dat jij in ieder geval níét bij One Direction komt. En al kom je er wél bij, je krijgt toch meer haat dan ons alle vijf bij elkaar want we hebben niet bepaald fans die een vrouw in de band accepteren en waarderen' mompelde ik. 'Ga dan meedoen aan x-factor. Als je de mensen die jou een kans geven beroemd te worden, niet goed genoeg vind' zei Harry naast me, waarbij er een grijns op mijn gezicht kwam.

    [ bericht aangepast op 2 april 2013 - 19:17 ]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Lucy Alexandra Knight

    Ik keek hem na en zuchtte. ''Wil je iets dat ik voor je zing of zo? Dan kan je horen dat ik heus kan zingen.'' zei ik neutraal en glimlachte. Vervloek die stemmingswisselingen. ''X-Factor.. Juist ja, maar niks voor mij. Dit is vele malen leuker, op een of andere manier.'' Ik glimlachte breed en rolde mijn ogen. ''Oké. Sorry dat ik van de ene keer mijn excuses aanbied, de andere keer fel reageer en de andere keer glimlach. Stemmingswisselingen, ik moet mijn pillen nog nemen.'' knikte ik. Ik keek naar Harry en beet even op mijn lip. Ik had geen goeie entree gemaakt, dat was duidelijk voor mij en de jongens. ''Ach, ik wil toch nog een kans wagen of is dat niet meer mogelijk?'' grijnsde ik en wiebelde even met mijn wenkbrauwen. Ik begon een lied te neuriën en keek de jongens aan. Als mij geen kans mee gunnen, was mijn kans weg. Dat ik alleen mijn ouders blij wilde maken, was dus blijkbaar niet genoeg. Zacht begon ik 'I'll Always Love You' van Whitney Houston te zingen en mijn blik ging automatisch naar mijn tattoo. Ik glimlachte zwakjes en keek weer naar hun. ''Wie zegt dat ik jullie niet goed genoeg vind? Als jullie niet konden zingen waren jullie niet beroemd of er moest iets magisch zijn gebeurd.'' zei schouderophalend terwijl ik zacht verder zong.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Harry Styles
    De grijns op Zayn zijn gezicht deed me goed, ookal ging deze te koste van iemand anders. Liever Zayn blij dan deze muts. 'Leuk?' vroeg ik spottend. zo gedroeg ze zich nu niet bepaald. Ik rolde met mijn ogen toen ze haar excuses weer aanbood, maar daar ging ik verder niet op in, omdat, dat iets was voor Zayn. maar toen ze opeens super vrolijk begon te doen en alles op haar stemmingswisselingen afschoof had ik het al snel gehad. 'Jij hebt wel telkens een excuus voor je achterlijke gedrag he? Volgens mij spoor jij gewoon niet helemaal.' Ik wist dat ik had gezegd dat Zayn kalm moest blijven, maar ik kon er gewoon slecht tegen als mensen eerst lelijk gingen doen tegen mijn vrienden en dan ook niet voor hun eigen gedrag verantwoordelijk konden zijn. en haar kans had ze dan ook zeker bij me verspeeld. ik werd zelfs niet warm toen ze begon te zingen, ook al was het goed. Ik vond het alleen maar, nog arroganter over komen. dat ze nog net even wilde laten zien dat ze wel kon zingen. maar ze had gelijk, dat konden wij ook. en er vlogen nu genoeg liedjes door mijn hoofd om haar helemaal de grond in te boren.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [Ik zit me hier serieus dood te lachen.]


    I don't want you to die, I want you to suffer.