[RPG] Briarcliff Asylum ~ 1 - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

26 maart 2013 - 23:39

reguluswife 37248

Briarcliff Asylum

Een groep vrienden is van plan een weekend te kamperen, alleen voordat ze nog maar de kans hebben gekregen om hun tenten op te zetten, breekt er een onweersbui los en begint het te stort regenen. De vrienden gaan halsoverkop weg om een schuilplaats te vinden en uiteindelijk vinden ze een oud, verlaten huis. Als ze daar een tijdje in zitten merken ze dat ze dat misschien beter buiten hadden kunnen blijven...

Het huis
Wat de vrienden echter niet weten is dat het huis vroeger een alysum, een gekkenhuis, was. De praktijken in het asylum waren niet zo fris. Zo werd er zelden een patiënt beter en dikwijls vergrepen de medewerkers zich aan de patiënten, om zo hun eigen behoeften te vervullen. Vele patiënten zijn in het Briarcliff Asylum gestorven, sommige gewoon door een natuurlijke doodsoorzaak, maar het merendeel is door de medewerkers of door andere patiënten om het leven gebracht. De geesten van enkele van die patiënten dwalen nog steeds door het huis, vaak op zoek naar wraak.
De geesten zien er gewoon uit als mensen en kunnen ook gewoon aangeraakt worden. Ze kunnen niet door muren lopen, maar wel zomaar ergens verschijnen. Let op: ze kunnen niet buiten het terrein van het huis komen.

Rollen

Vriendengroepje (max 6)
- Aurore "Rory" Hazel Langley Bran
– Elisabeth Rosie Fletcher - Tyrion
– Caleb Alexander Morgenstern. Kodaline
– Wade Tyler Callaghan - Tamino

Geesten (oneindig, maar M/V móét in verhouding zijn)
– Angie Eleanor Hart - Catesby
– Mary Elizabeth Howard Kodaline
– Jeremiah Aaron Winchester Raziel
–
–

Regels
– Minimaal 300 woorden. Een paar woorden minder is natuurlijk niet erg, maar ik ga er streng op letten of je genoeg schrijft, doe je dat niet: dan lig er gewoon uit.
– Ga niet in sneltreinvaart rpg'en, veel mensen hebben naast Q ook nog een leven. Je gaat niet met twee mensen in een dag één of meerdere pagina's vol spammen.
– 16+ is toegestaan.
– Eerst één vrouwelijk personage per user.
– Niet de personages van anderen besturen
– Wanneer iemand om een samenvatting vraagt, of vraagt waar hij/zij in kan springen dan wordt daar antwoord opgegeven.
– Als ik, Alyssum, online ben, dan open ik het nieuwe topic. Wanneer ik niet online ben mag iemand anders dat doen. Het nieuwe topic dat geopend wordt, wordt óf in de laatste reactie gezet, óf in het rollentopic.
– Wees realistisch! Als je personage een geest is, en je weet niet zeker of hij/zij iets wel of niet kan, dan vraag je dat eerst aan mij en dan verzin je dat niet zelf.
– Spam het speeltopic niet vol met zinloze berichten, dat kan ook gewoon in iemands GB/PB. Als er behoefte aan is, dan zal er een praattopic geopend worden.
– Géén perfecte personages. Reserveren mag, maar ik plaats je personage pas in de lijst wanneer die helemaal klaar en goedgekeurd is.

Deels gebaseerd op American Horror Story

Begin: de groep vrienden hebben net een heel eind door de regen gelopen en zijn net bij het huis aangekomen.

Rollentopic

[ bericht aangepast op 21 mei 2013 - 22:09 ]
To the stars who listen — and the dreams that are answered

2 juni 2013 - 20:17

reguluswife 37248

Aurore “Rory” Hazel Langley
'Ik doe het wel,' zegt Caleb, wanneer ik heb gezegd dat ik denk dat ik niet in staat ben om stoelen te breken. Dat weet eigenlijk wel zeker, ik had zelfs al moeite met de matras. Hij haalt een doosje lucifers uit zijn rugzak en breekt vervolgens met gemak de poten van de dichtstbijzijnde stoel. Hij legt de poten in de open haard en steekt het hout aan met een lucifer. Nadat hij nog enkele stoelen heeft gebroken en het vuur groter is geworden pakt hij zijn rugzak weer. Ik trek een vies gezicht wanneer ik zie dat hij twee pakjes Twix er uit haalt. Ik houd echt niet van die vieze chocoladecaloriebommen, ik snap ook niet waarom ik die dingen vroeger lekker vond. Het is gelukkig een erg lange tijd geleden dat ik voor het laatst zo'n ding heb gehad. Mijn ogen worden groot wanneer Caleb een van de pakjes aan mij geeft en ik schud met mijn hoofd, als teken dat ik het niet wil. 'Eet,' beveelt hij, 'voor de anderen het komen stelen.' Weer schud ik mijn hoofd. 'Ik heb geen honger,' zeg ik op een zachte toon, terwijl ik de verpakking snel een eind bij me vandaan leg, alsof ik bang ben alleen al aan te komen door het aan te raken. 'En ik heb nog wel een appel in mijn tas zitten voor als ik wel honger krijg,' voeg ik er snel aan toe, voordat hij kan protesteren dat ik wel iets moet eten.
Caleb grinnikt zacht, gaat achter me staan en trekt me behendig overeind. Ik sta nu zo, dat ik met mijn rug tegen zijn buik aan sta. Hij slaat zijn armen om mijn middel en ik kruip iets tegen hem aan, genietend van zijn lichaamswarmte, aangezien ik het best koud heb, zelfs met Wade's vest aan. Een stemmetje in mijn achterhoofd zegt dat het beter is om het koud te hebben, maar daar probeer ik niet op te letten. 'Lekker knus,' zegt hij in mijn oor. 'Ik wil natuurlijk niet dat je het koud krijgt.' Hij drukt een kus op mijn wang en vervolgens eentje op mijn oor. Met zijn neus strijkt hij langs mijn nek, waar hij ook nog een kus drukt, een kus die er voor zorgt dat er een lichte rilling over mijn rug loopt. Voorzichtig draai ik me om zodat ik zijn gezicht kan zien en leg ik mijn handen in zijn nek, waarvoor ik iets op mijn tenen moet staan. Een kleine kus druk ik op zijn lippen, terwijl ik niet aan Wade probeer te denken. 'Moeten we de rest niet zoeken?' vraag ik aarzelend, op dezelfde zachte toon als altijd.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

3 juni 2013 - 20:05

RSK 27725

Raziel went Rydel.

help

14 juni 2013 - 18:19

Altomare 51605

Sibyllin -> Lupone

But I still have this faith in the truth of my dreams.

17 juni 2013 - 19:18

Greenfeld 11598

Caleb Alexander Morgenstern
Rory schudde haar hoofd toen Caleb haar een pakje Twix overhandigde. Ze trok daar een vies gezicht bij, maar daar nam Caleb geen genoegen mee. "Eet," beval hij op strenge toen,"voor de anderen het komen stelen." Hij glimlachte en riste ondertussen zijn rugzak dicht. Rory schudde opnieuw haar hoofd en mompelde,"Ik heb geen honger." Ze schoof de verpakking met een vluchtige beweging een eind van haar vandaan en meteen opende Caleb zijn mond om te protesteren. Maar Rory was hem alsnog voor door er snel "En ik heb nog wel een appel in mijn tas zitten voor als ik wel honger krijg," aan toe te voegen. De man schonk Rory een bedachtzame blik en besloot er niet op aan te dringen.
Caleb trok Rory overeind en sloeg zijn armen om haar middel heen. Hij voelde haar tegen zich aan kruipen en een kleine glimlach sierde zijn lippen. Nadat Caleb een spoor van kussen in Rory's nek achterliet, draaide het meisje zich voorzichtig om zodat ze zijn gezicht kon zien. Haar handen plaatste ze in zijn nek en ze drukte een kleine kus op Calebs lippen. Die verstrakte zijn grip een beetje en kuste haar teder terug. "Moeten we de rest niet zoeken?" vroeg Rory zacht toen de kus werd verbroken. Caleb kon het niet laten om geërgerd te zuchten en duwde Rory een stukje van zich af, maar toen het voorval van eerder zich hoofd terug inschoot, glimlachte hij charmant. "Je weet toch altijd een romantisch moment te verpesten, lief," zei hij grinnikend.

kindness is never a burden.

5 juli 2013 - 16:35

Sobel 5218

[Ik ben van morgen tot de 17 op vakantie en van de 18e tot de 28e op kamp.]

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Index RPG Actieve Topics Zoek