School Trip to San Francisco #1 - Speeltopics

Een groep leerlingen gaat samen met een leraar op reis naar San Francisco. Ze verblijven daar in een hotel in het centrum. Er wordt natuurlijk geshopt, gegeten en dingen achter de leraar's rug om gedaan, maar ook gewandeld en een trip naar Alcatraz staat ook op de planning. Wat zal er met de groep gebeuren? Zullen bestaande relaties blijven bestaan? Zullen nieuwe zich vormen? Zullen er grote ruzies uitbreken? Het is aan jullie!


Jongens:
- Austin Charlie Daniels - Sylvesti
- Kyle Nathan Jones - quin98
- Anthony -Antz Jayy von Monroe - Mufinn
- Brandon -Bam Kilian von Monroe - Mufinn
- Brandon Jason Jefferson - Depay

Meisjes:
- Danielle 'Daan' Carly Jase - MindBreaker
- Savannah Chiara Rose DiLaurentis - Malino
- Megan Jane Rhine - Erestor
- Lydia Campbell - xMerlex
- Carmela Lorenza Bella Agnelli - Lucerna
- Robin Smith - NewYorkTower
- Maité Rhaine - Matilda


Rollentopic
Kletstopic


Regels:
- Minimaal 5 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
- Als het stelletje van te voren bestaat, meld het even.
- Reserveringen blijven 3 dagen staan.
- Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ is geoorlooft.
- Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
- Houd het realistisch. Personages kunnen maar op 1 plek tegelijk zijn en niet vliegen of teleporteren. Het wordt heel onoverzichtelijk als je je hier niet aan houd.
- Alleen ik, Sylvestri, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

Veel plezier!

Kamerindeling:
Kamer 701:
Brandon
Brandon
Anthony

Kamer 707:
Austin
Kyle

Kamer 401:
Carmela
Robin
Lydia

Kamer 607:
Danielle
Megan

Kamer 407:
Savannah
Maité


Het Hotel:

De Kamers:

[ bericht aangepast op 21 april 2013 - 14:29 ]

---

Bowties were never Cooler

Austin Charlie Daniels
Ik was net optijd met Danielle naar het busje geslenterd. Binnen was het een drukte van je welste. Samen gingen we voorin zitten. Ik legde mijn arm om haar heen en keek naar de rest achter ons. Het was echt een gekkenhuis. Allerlei gesprekken gaan door elkaar. Ik richt me dus maar weer op Danielle. De leraar zat achter ons, maar hield alleen de achterste banken in de gaten. Ik checkte nog even dat we echt niet opvielen en legde toen mijn hoofd in haar nek, waar ik zacht kusjes zette. Ik was verbaast, maar gelukkig geweest met Danielle aan mijn zij. Ik was altijd het buitenbeentje geweest. Zowel op school als op de skatebaan. Voor Danielle, wie mijn vriendin bijna een jaar geleden werd, had ik nog nooit een meisje gezoend, of ook maar een vriendinnetje gehad. Nu was ik nogsteeds dolgelukkig met haar en nogsteeds tot over mijn oren verliefd. Een normaal koppel waren we misschien niet, maar we hoorden bij elkaar.

---

Bowties were never Cooler

Lydia Campbell:

Ik heb geen zin meer om liedjes te luisteren. Ik stop mijn iPhone weer in mijn tas. Ik haal mijn schetsblok en een potlood uit mijn tas. Aangezien het huwlijk van Miaté en Brandon dichtbij is, ga ik een trouwjurk tekenen. Ik zet met koeienletters bovenaan de bladzijde: 'MAITÉ HAAR TROUWJURK.' Ik schets een jurk maar zet er daarna een streep doorheen. Ik maak een nieuw ontwerp maar zet daar ook een streep doorheen. Ik zucht een keer diep. Ik doe nog een poging. Hmm, die is wel oke. Ach, het maakt toch niet uit. Deze schetsen zijn toch alleen maar voor mezelf. Ik kijk op mijn horloge, ik hoop dat we snel bij het hotel zijn.

---

Gotta get, gotta get out of my head <3

Maité
Brandon legt zijn hand op mijn schouder en duwt me, al dan niet een beetje ruw, opnieuw in mijn stoel. Ik schrik een beetje van het feit dat hij dat doet. 'Nee, hier blijven zitten jij,' zegt hij. Oké dan. Ik richt mijn gezicht naar hem toe. Even kijkt Brandon een beetje moeilijk, haalt zijn hand door zijn haar, wat ik best sexy vind, en legt zijn hand op mijn arm. De zachte wrijfbeweging stelt me een klein beetje meer op mijn gemak en ik adem voorzichtiger in en uit. 'Word eerst maar eens rustig en vertel me daarna wat je precies gedroomd heb.' Wait. What?! Ik moet hém vertellen dat ik over hém droomde. Oké, dan ga ik af als een gieter. Ik kan hem toch niet gaan vertellen dat ik droomde dat hij mijn kamer inkwam, zich aan mijn bed stootte en dan superschattig op mijn bed kwam zitten. Nope. Nadaa. Niët. Want dan zou ik hem ook moeten vertellen dat hij zich achter mijn bed had verstopt omdat Lydia binnenkwam? Na-aah. Even kijk ik een beetje moeilijk. Wat nu? 'Je zou me uitlachen,' zeg ik. Even grijns ik schaapachtig. Help, iemand?

---

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Brandon Jason Jefferson
Ze kijkt een beetje moeilijk als ik haar zeg dat ze moet vertellen wat ze gedroomd heeft. 'Je zou me uitlachen.' zegt ze waarna ze als een boer met kiespijn naar me grijnst. Waarom zou ik haar uitlachen? Zo'n rare droom zal ze toch niet gehad hebben? Ik kijk haar even serieus in haar ogen aan. 'Natuurlijk lach ik je niet uit, vertel me nou maar wat er zo eng was.' zei ik toen ik mijn hand van haar schouder haalde en me wat meer naar haar toe draaide.
'Echt, het is goed om erover te praten zeggen ze altijd.' zei ik op een professionele toon. Ja, ik was vroeger niet de braafste en ik was weleens in aanraking gekomen met de politie door de problemen die ik thuis had, en toen hadden ze mij er van verzekerd dat het beter was om met mensen over mijn problemen te praten. Ik praatte alleen niet zo makkelijk omdat ik het haatte om andere mensen op te zadelen met mijn eigen problemen. Ik kon het zelf wel aan en ik kwam er allemaal zelf wel uit. Maar toen ik eenmaal een maand in de gevangenis zat, wist ik dat ik het niet zelf aan kon. Dat is al een hele tijd geleden en nu had ik genoeg mensen om erover te praten als het nodig was. Ook ik had gevoelens en had weleens nachtmerries, maar nu praatte ik erover met mijn moeder of mijn beste vriend Nathan.
'Dus, vertel op. Wat is er zo eng?'

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Maité
'Ik sliep. Jij klopte aan, aan mijn kamerdeur. Van het hotel. Je stootte, in je zoektocht naar mijn bed, keihard tegen iets en stond rond te huppelen van de pijn. Je was in mijn kamer, niet om koffie te drinken, en ik was bang dat de leerkracht ons zou betrappen. Je glimlachte het wat weg en stelde le gerust. Alleen had ik ondertussen het licht aangedaan en werd er op de deur geklopt. Jij verstopte je achter mijn bed, zodat degene die zou binnenkomen in mijn kamer, je niet zou zien. Het was echt eng, want ik wilde niet dat iemand ons betrapte. Ten eerste, je was niet in je eigen kamer. Ten tweede, hey. We zijn jong en op vakantie, tijd voor de experimentele kant van het niet? Alleen was het niet de leerkracht die binnenkwam. Het was magere Hein.' Ik kijk hem,zo serieus mogelijk aan totdat ik uiteindelijk in gelach uitbarst. 'Nee, het was Lydia.' Ik strijk de plooien in mijn gezicht weer glad en kijk de andere richting op. Tadaaaaaaaaa. Ik had mijn liefde aan Brandon verklaard.

---

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Megan Jane Rhine
Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan als Anthony over mijn rode wangen begint. Ik wist van tevoren al dat als het een van hen opviel, ze er sowieso een grap over zouden maken. Ongemakkelijk begin ik wat aan mijn nagels te pulken, een gewoonte dat ik doe wanneer ik zenuwachtig ben. Bij toetsweken is het al helemaal een drama, door de zenuwen gaan mijn nagels er helemaal aan. Als mijn nagels eindelijk een mooie lengte hebben, begint de volgende toetsweek alweer. Nu is het alweer een tijdje geleden dat de toetsen geweest zijn, dus zijn ze weer ''normaal''. 'Komt omdat we zo heet zijn,' legt Anthony uit aan Brandon. Deze reactie komt als geroepen, nu kan ik een excuus bedenken voor mijn rode wangen. 'Nee, het komt doordat de bus zo heet is, niet omdat jullie dat zijn,' gebruik is als smoes. Gelijk heb ik weer spijt van mijn reactie, ik heb zojuist toegegeven dat ik ze knap vind. Juist op dit moment komt dat slecht uit. Verder ga ik er niet op in, misschien is het ze nieteens opgevallen en verpest ik het voor mezelf. 'En het past goed bij mijn haren,' probeer ik nog een grap van mijn wangen te maken. Ik gooi mijn rode haren over mijn schouder om de aandacht te leggen op de rode kleur. Dan zouden ze begrijpen wat ik bedoel.

[ bericht aangepast op 29 maart 2013 - 19:44 ]

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Brandon -Bam Kilian von Monroe
Ik trek vragend mijn wenkbrauwen op en kijk langs Anthony langs naar Megan. 'Zou ik ook zeggen.' Lacht Anthony, maar ik snapte niet wat er grappig aan was. 'Antz, ze vind ons niet heet.' Zeg ik zielig en en trek een pruillip, waardoor Anthony nog harder begint te lachen. 'Volgens mij juist wel, stomkop.' Hij geeft me een klap tegen mijn achterhoofd en ik piep zachtjes. Ik snapte er niets van en liet het er maar bij, toen Megan over haar, haar begon. ik knikte instemmend. 'Het vloekt tenminste niet.' Grijns ik. Anthony pakt een plukje van haar, haar vast en legde het op zijn bovenlip. 'Kijk, ik heb een snor.' Zegt hij dood serieus en dit keer was ik degene die hem een klap tegen zijn achterhoofd gaf. Het ging weer eens nergens over dit.


[vond dit wel toepasselijk,;x]

[ bericht aangepast op 29 maart 2013 - 21:02 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Megan Jane Rhine
Anthony was het dus opgevallen, alles wat ik niet wilde dat zou gebeuren. Mijn hartslag had net een normaal ritme, nu ging het voor mijn gevoel twee keer zo snel. Ik begin langzaam tot rust te komen als Brandon het niet begrijpt, zo erg is het dus niet. Anthony ziet dat soort opmerkingen toch niet op die manier. Hij zou het over een paar minuten alweer zijn vergeten. Dat zou alleen maar goed zijn, wat zou een jongen als Brandon met een meisje zoals ik moeten? Niets.'Het vloekt tenminste niet,' grijnst Brandon. 'Dat zou er ook nog eens bij moeten komen,' lach ik. Anthony pakt een plukje haar en legt het op zijn bovenlip. 'Nu heb ik een snor,' zegt hij. Het aanblik laat me lachen, een jongen met bruin haar met een rode snor. Lachend trek ik mijn haar terug. 'Straks zit er snot in mijn haar.' Ik haal mijn vingers door het stukje haar dat Anthony zijn snor heeft voorgesteld. Met een zucht kijk ik naar buiten. Als ik stil moet zitten, heb ik totaal geen geduld. 'We zullen er zo vast wel zijn,' zeg ik, meer om mezelf gerust te stellen.

[Jaa, haha. Nadat ik het had geschreven moest ik er ook al aan denken. c:]

[ bericht aangepast op 29 maart 2013 - 21:08 ]

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Lydia Campbell:

Wat voor jurken vind ik altijd hilarisch? Oja, die van de middeleeuwen. Ik probeer om een paar te schetsen. Ik zie dat ik meteen de mist in ga en zet er 5 dikke strepen door. Mijn papier scheurt. Het gescheurde deel leg ik erbij en ik blader een aantal bladzijden terug. Ik zie een paar oude schetsen. Als titel stond er boven: 'Droomjurken'. Ik vind ze nog steeds mooi, maar ik zoek nog steeds naar de ideale jurk.
Ik doe mijn schetsboek weer ik mijn tas en kijk wat er in de bus gebeurt. Alsof ik het niet kan raden, een en al romantiek hier. Ik krijg een idee, het voelt net alsof er zo'n gloeilamp boven mijn hoofd hangt. Ik begin alvast met voorbereidingen en pak alweer mijn schetsboek. Ik open het op een lege pagina en zet er allemaal Do of Dares op. Doen durven of de waarheid is te kinderachtig. Op de kaartjes staan bijvoorbeeld: 'Kijk de persoon links van je recht in de ogen voor 10 sec. zonder te lachen.' Of 'Probeer om de persoon rechts van je te kietelen op een moment dat hij/zij het niet verwacht.' Er zit ook een kaartje bij waarop staat: 'Kus de persoon die je het leukst vind.' Ik wrijf met mijn handen over elkaar alsof ik een gemeen plannetje heb.

---

Gotta get, gotta get out of my head <3

Anthony -Antz Jayy von Monroe
Ik schud met een vies gezicht mijn hoofd. 'Ja, want ik heb mijn neus net in je haar gesnoten natuurlijk.' Dat zou gewoon vies zijn. Ik liet me onderuitzakken in de stoel en zetten mijn voeten tegen de rugsteuning voor me aan. Ik hield niet van stilzitten. Brandon had zijn voeten op zijn board gezet, die nu onder zijn stoel lag en wiebelde er mee heen en weer. Iets wat me nerveus maakte. 'Zit stil.' Mijn elleboog belanden tussen zijn ribben en meteen kreeg ik een stomp terug. 'Ik hoop het.' Gromde Brandon, nadat Megan hardop dacht dat we er zo wel zouden zijn. Ik hield niet van busreizen, maar Brandon nog veel minder. Überhaupt vonden we lang stilzitten niets. Het was dan ook een drama geweest in het vliegtuig. 'Ik wil wat doen.' Jammerde ik als een klein kind. Voor ik het wist was Brandon op mijn schoot beland en piepten ik protesterend. Zijn handen vonden Megan haar, haar en zwijgend begon hij er kleine vlechtjes in te leggen. Ik zuchten en legde mijn voorhoofd tegen zijn schouder. Dit deed hij ook altijd bij Mabel. Ik stond er dan ook nog altijd van te kijken, dat het nu uit was tussen hun.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Brandon Jason Jefferson
Ze vertelde het hele verhaal over haar droom en toen ze klaar was, hield ik even mijn mond om het in te laten zinken. Maité droomde over mij.. Ik was in haar kamer en we wouden niet betrapt worden, dus waarschijnlijk hadden we een stiekeme relatie. Ik moest me verstoppen en Lydia stond ineens in de deuropening.. Ze kijkt snel de andere richting op en ik kijk even naar hoe ze naast me zit. Maité was verliefd op mij? Nee, ik had nooit zo over Maité nagedacht. Ja, we hadden het nu wel gezellig gehad, maar ik had nooit echt met haar gepraat, en misschien was dit wel de reden waarom. Maité die een crush op mij had.. Ik kuchte en mijn hand bewoog zich zachtjes naar haar kin, om vervolgens voorzichtig haar hoofd te draaien. Ik keek haar even diep in haar blauwe ogen aan.
'Jij droomt over mij?' vraag ik onbegrijpend. 'En je droomde dat we een relatie hadden?'

[ bericht aangepast op 29 maart 2013 - 23:56 ]

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Megan Jane Rhine
Op een gegeven moment besluit Brandon vlechtjes in mijn haar te maken. Ik draai een kwartslag zodat Brandon er beter bij kan en gooi mijn benen over de stoelleuning. 'Je laat me er wel mooi uitzien hé?' vraag ik. Zonder veel te bewegen pak ik mijn mobiel uit m'n tas. Neuriënd begin ik mijn sms'jes te checken. Er is een bericht van m'n moeder, om te zeggen dat ik me moet gedragen. 'Je kent me toch,' stuur ik terug. Ze was bang dat ik in de problemen kom door mijn gedrag, dat sms'je zou is niet wat ze wilde als antwoord, daarom stuur ik het. Als ik iedereen heb beantwoord ga ik maar een spelletje spelen. Binnen een paar tikken ben ik Temple Run aan het spelen. Een oud spelletje maar heel verslavend. Continu lig ik na een paar honderd meter in het water, waardoor mijn gezicht er steeds geïrriteerder uitziet. 'Dat ding reageert niet snel genoeg op mijn vinger!' zeg ik verontwaardigd. Als ik weer af ben leg ik mijn mobiel weg. 'Stom spel,' zucht ik. Ik weet best dat het daar niet aan ligt, ik ben gewoon slecht in het spelletje. Daarbij kan ik ook niet tegen mijn verlies. 'Bijna klaar?' vraag ik aan Brandon.

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Maité
Het lijkt wel een eeuwigheid te duren voordat Brandon iets zegt. Plots, voorzichtiger dan daar net, toen hij me weer mijn stoel introk, neemt hij mijn kin vast. Hij draait mijn gezicht om, zodat hij mijn blauwe ogen te zien krijgt. Ik heb ze angstvallig neergeslagen. Wat moet ik nu doen? Het is volgens mij al te laat om me hieruit te redden. Neem daarbij dat het de eerste keer is dat ik een serieus gesprek heb met hem en je begrijpt vast wel waarom ik me nu zo vreselijk ongemakkelijk voel. 'Je droomt over mij?' Hij pauzeert even. 'En je droomde dat we een relatie hadden?' Even kijk ik hem, mijn neus half opgetrokken omdat ik dit zo gênant vind, aan. 'Als er iets gebeurt, iets dat me opvalt en bijblijft, is de kans nogal groot dat ik erover droom. Het moet dan nog niet persé waar zijn.' Het is een smoes die ermee doorkan, al zeg ik het zelfs. Ik moet me inhouden om niet op te staan, naar Lydia te lopen en haar uit te schelden. Wat denkt ze eigenlijk wel niet? Even beginnen over hoe een leuk koppeltje we zouden zijn, ik zwijg nog over de kinderen, en dan gewoon koeltjes weglopen. Nu zit ik wel in de shit.

---

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

(iemand voor Kyle?)

Brandon Jason Jefferson
Even kijkt ze mij een beetje gegeneerd aan. 'Als er iets gebeurt, iets dat me opvalt en bijblijft, is de kans nogal groot dat ik erover droom. Het moet dan nog niet persé waar zijn.' zegt ze waarna ik haar kin weer loslaat en haar woorden even tot me door laat dringen.
'Dus, doordat ik naast je zit en zo leuk ben, droom je daarover? En ook nog omdat Lydia hier kwam schreeuwen, was zij degene die de slechterik was?' vroeg ik grinnikend. Dat ik zei dat ik zo leuk ben, was natuurlijk een grapje. Zo'n eigendunk had ik niet. Ik vond het een beetje een rare uitleg die Maité gaf over de reden van haar droom waar ze zo van wakker schrok. Lydia was wel eng, irritant en raar maar om dan meteen over haar en mij te dromen was een beetje onlogisch. Maar ach, wie weet heeft ze wel een voorspellende gave en komt het uit deze vakantie! Ik zuchtte toen ik weer onderuit zakte in mijn stoel.
'Ach, wie weet gebeurt het nog eens.' zei ik grijnzend toen ik mijn hoofd Maité kant op draaide.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.