School Trip to San Francisco #1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 21 april 2013 - 14:29 ]

Bowties were never Cooler

Megan Jane Rhine
Als Brandon zijn shirt en Vans uittrekt weet ik niet goed hoe ik moet reageren. Het maakt me verlegen, maar dat is niet hoe ik zou reageren als het bijvoorbeeld Anthony zou zijn. Dan zou ik er een of andere opmerking uitgooien. Na een korte twijfel fluit ik op de manier hoe bouwvakkers het doen. Het kostte heel wat moeite om zo te leren fluiten, maar dan heb je ook wat. 'Dat wilde ik zien,' lach ik. Dit is meer hoe ik zou reageren als ik met een andere jongen zou zijn. Ik schud even mijn hoofd als Brandon een sigaret opsteekt. 'Roken is slecht voor je,' zeg ik. Ik ga er verder niet op in. Als hij zijn longen wilt verpesten, is dat zijn beslissing. Ik kijk op naar Anthony die jammerend met drie cocktails aan komt lopen. Hij geeft een glas aan me en gaat naast Brandon zitten. 'Echt, mensen zeggen dat wij een stelletje idioten zijn. Maar zij,' zegt hij. 'Misschien valt ze wel mee,' zeg ik. Ik neem een eerste slok van de cocktail. Het is ook niet leuk voor haar, ze heeft niemand waarmee ze echt omgaat. Het zal best eenzaam voor haar zijn. Daarentegen is ze wel vreselijk vervelend en druk. Ze weet dat meerdere klasgenoten er zo over denken, maar alsnog gedraagt ze zich hetzelfde. 'Of niet,' verander ik toch van mening. 'Zullen we dan maar gaan zwemmen?' zeg ik nadat ik nog een paar slokken heb genomen. Omdat ik verwacht dat het antwoord toch wel een ja zal zijn stap ik alvast uit mijn slippers en trek het jurkje uit waardoor ik in bikini kom te staan.

[ bericht aangepast op 16 april 2013 - 13:46 ]

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

[Moringa --> Erestor.]

[ bericht aangepast op 12 april 2013 - 19:17 ]

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Carmela Lorenza Bella Agnelli
"we kunnen wel lopen zo ver is het niet, en ik heb opgelet in de taxi waar we langs moeten, maar waarom wil je een badpak lenen, die heb ik niet, maar ik heb wel een stuk of vijf bikini's mee." vrolijk kijk ik om me heen. "die kant op"wijs ik haar en begin te lopen. opeens hoor ik mijn mobiel. tuurlijk, zie je zo wel staat er. ik heb eerlijk geen zin om weer te reageren dus doe ik mijn mobiel weer in mijn tas. "kom je nog" roep ik naar Lydia en ga zelf alvast vooruit. iedereen heeft een hekel aan lydia, bedenk ik me opeens, ik eigenlijk ook, maar ik zit verplicht met haar op gescheept. het spijt me echt heel erg dat Lydia mee moet sms ik Megan lopende weg.

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

Lydia Campbell:

"we kunnen wel lopen zo ver is het niet, en ik heb opgelet in de taxi waar we langs moeten, maar waarom wil je een badpak lenen, die heb ik niet, maar ik heb wel een stuk of vijf bikini's mee." Ik word langzaam rood. Gelukkig zegt ze: "die kant op". Ze haalt haar mobiel uit haar tas en leest een berichtje. 'Wie is dat?' vraag ik. "kom je nog" vraagt ze. Ik loop met passen achter haar aan.Ik ben in de war. Ik zeg: 'Zonet wou je niet lopen... In ieder geval ik ga niet mee naar het zwembad.' ik ga zelf wel als iedereen weg is. Onee, dat kan niet. Misschien met een jurkje maargoed. Ik ga wel... verder met een jurk ofzo. Ik kijk in mijn tas en zie een wit stofje dat ik heb gekocht. Ik ga thuis wel bezig met een bruidsjurk. Dat ik dat idee ook echt ga doorzetten! Ach, deze kan ook voor mijn nichtje worden, die gaat binnenkort trouwen. Ik zal er even goed mee bezig, want het is wel een trouwjurk. Als we bij het hotel zijn zeg ik tegen Carmela: 'Ga jij maar vast, ik ga zo naar de kamer.' Ik kijk even om de hoek naar het zwembad. Ik zie de tweeling en Megan. Ik zucht diep. Daarna loop ik weer terug. Ik loop het hotel in en ga naar de lift. Nu even wachten tot ik op de juiste verdieping ben.

Gotta get, gotta get out of my head <3

Carmela Lorenza Bella Agnelli
"je moet wel echt komen hoor, maar een bikini staat je echt wel, je heb echt een mooi lichaam, als je er een wil lenen ze zitten wel in mijn kast en zoek er maar een uit" ik loop naar het zwembad toe en kijk of ik Megan, de tweeling of iemand anders van onze groep zie zitten. ik zie Anthony, brandon en Megan zitten. "hooi" zeg ik terwijl ik naar hen toe loop. "het is trouwens niet zeker of Lydia nu wel of niet komt, toen we hier bij het hotel waren begon Lydia opeens dat ze toch niet mee wou en sorry dat ik jullie eerste tijd heb verpest door te zeggen dat Lydia wel kwam en dat ik zo druk ben"

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

Lydia Campbell:

"je moet wel echt komen hoor, maar een bikini staat je echt wel, je heb echt een mooi lichaam, als je er een wil lenen ze zitten wel in mijn kast en zoek er maar een uit" zegt Carmela tegen me. Mijn blik veranderd. Nee, nee, nee denk ik. Zij gaat weg, volgens mij naar het zwembad. Ik sta bij de deur van onze kamer, maar ik ben de sleutel vergeten. Ik ga met de trap weer naar beneden en vraag aan de balie om mijn sleutel. Dan ga ik weer met de trap omhoog. Een beetje buiten adem open ik de deur van de kamer. Ik sluit de deur achter me en pak het witte stofje uit mijn tas, en het naaisetje uit mijn koffer. Mijn ontwerp bekijk ik nog even, en daarna stop ik het blok weet onder mijn kussen. Ik ga druk bezig. Heel geconcentreerd naai ik precies op bepaalde plekken. Ik steek mijn tong uit mijn mond, lastig dit. Ik kijk op mijn horloge. Niet te geloven dat ik dit zo lang kan volhouden. ik zou allang verveeld zijn. Nu niet dus. Ik verander, vaag...

Gotta get, gotta get out of my head <3

Sylvesti schreef:
Austin Charlie Daniels
Ik at rustig verder. "Ja echt he. Ik heb het aan mijn vrienden uit Groot Britannie te danken. Die hadden me dit aangeraden na hun vakantie hier." Ik at verder. het was veel maar zo goed dat ik echt wel alles op kreeg.
Toen we klaar waren ruimde ik af en liep ik terug naar Kyle. "Zullen we terug gaan en in het hotel gaan zwemmen?" Ik wilde graag gaan zwemmen. het was hier warm en na zo'n lange vlucht voelde ik me ook nog eens vrij vies. Ik haalde een hand door mijn haren en keek naar buiten. Mijn zonnebril was ik vergeten, maar gelukkig had ik genoeg gespaard om hier lekker te shoppen en nog lekkerder te eten.

Bowties were never Cooler

Kyle Nathan Jones

Ik luister als die verteld als die vertelt dat die het van zijn vrienden weet, 'hopelijk hebben ze je nog meer goede eet plekken aangeraden?' vraag ik en grinnik even. Dit was echt heel lekker hier dus als ze meer hadden aangeraden was dat vast ook prima. Ik stop e laatste hap van mijn hamburger in mijn mond. Ik had het allemaal opgekregen maar zat nu wel echt helemaal vol. Ik knik gelijk na het voorstel te gaan zwemmen. Ik had echt zin om te zwemmen, ik had het heet en wil sowieso wel zwemmen omdat het gewoon leuk is. Waarschijnlijk zou een groot deel van de rest van de klas er ook zijn. 'Kom dan gaan we' zeg ik waarna ik opsta en rustig het restaurantje uit loop.

Austin Charlie Daniels
Ik loop met Kyle het restaurant uit en de straat weer in naar het hotel toe. Ik had het niet zo op lopen maar gelukkig had ik mijn skateboard en penny board bij me, dus veel lopen zou ik niet hoeven doen. Bij het zwembad zag ik al een heel aantal mensen in het bad liggen. Ik trok mijn shirt over mijn hoofd uit en schopte mijn schoenen uit. Nu zag je met grote zwarte sierlijke letters 'This Song Saved My Life' over mijn borst geschreven staan. Ook de blauwe draak die om mijn ruggegraat kronkelde. Ik was dan nog geen 18, mijn ouders hadden toestemming gegeven voor deze tatoos. Ze wisten dat ze veel voor me betekenden. Ik keek even naar Kyle. "Kom" zei ik emt een grijns voor ik met een bommetje het zwembad in sprong

Bowties were never Cooler

Lydia Campbell:

Ik kijk verbaasd naar mijn jurk. Dat ik me zo lang heb concentreren. Ik heb bijna een kwart af! En geloof me, dat is heel wat. Zeker voor een bruidsjurk waar geen fouten in mogen zitten. Ik geeuw een keer. Hier word je moe van. Ik vouw de jurk voorzichtig op en doe hem in mijn koffer. Daar zoek ik ook een kort jurkje uit zodat mijn benen deels bruin kunnen worden. Volgens mij is dit mijn kortste jurkje. Ik vind hem zelf wat te zwart. Niet dat er iets mis is met zwart, maar ik vind kleurrijke jurken wat mooier. Misschien is dat juist kinderachtig. Dat is dus waarschijnlijk waar Carmela het over had. Ik had het wel ondeveer door maar nu is het iets duidelijker. Ik trek mijn jurkje aan en kijk naar mezelf in de spiegel. Kan ik niet beter... of toch.. en... Nee, zo houden Lydia denk ik bij mezelf. Ik ben altijd wel redelijk snel klaar, want ik hoef geen make-up op te doen. Ik borstel mijn haar nog even uit en ga dan richting het zwembad lopen. Ik kijk om de hoek waar iedereen zit. Yes, precies aan de andere kant is nog een leeg, rustig plekje. Ik loop er heen en ga op een stoel zitten. En natuurlijk, het kan ook niet anders, ik begin weer te priegelen. Dat gaat over in trommelen, maar niet heel uitbundig.

Gotta get, gotta get out of my head <3

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Maite
Opeens voel ik hoe Brandon zijn armen om me heen slaat. Ik stoot een giechelend gilletje uit. Dit wordt best leuk, denk ik. Gewoon alsof doen dat hij en ik een écht stelletje zijn. Nee, dat zeg ik niet omdat mijn gevoelens voor hem nu even opspelen. In Brandon schuilt ook een goede vriend, merk ik nu. 'Een tafeltje voor twee?' vraagt de ober vrolijk. We knikken en de serveur leidt ons naar achteren. Het is gezellig, een kaarsje siert de tafel. Brandon grinnikt als hij gaat zitten en kijkt me dan even vreemd aan. 'Dus, we gaan dit spel voortzetten voor Lydia en haar helemaal gek maken?' Ik glimlach. 'Het woord 'gek' reikt niet ver genoeg. Ik zou gaan voor krankzinnig. Hélemaal krankzinnig, als in opsluiten in de hotelkamer om zich tegen ons te beschermen.' Ik kijk scheel, zoals Lydia gaat doen volgens mijn plan. 'Geheime afspraakjes, samen zwemmen. Als je wilt, natuurlijk. Dat is de voorwaarde aan heel dit, je moet wel akkoord gaan. Voor de rest, onafscheidelijk zijn en elkaar omarmen voor het meest. Misschien kussen, als je wilt.'

[ bericht aangepast op 15 april 2013 - 20:15 ]

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

[iemand voor Carmela??]

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Maite
Als ik klaar ben met het uitleggen van mijn plan, Brandon heeft heel de tijd zitten grijnzen, knikt hij. Vervolgens pakt hij mijn hand teder vast, zoals je zo vaak ziet bij een stelletje. 'Als ik zo'n afspraak moet maken, dan het liefst met jou natuurlijk,' zegt hij, een grote glimlach ligt om zijn lippen. Terwijl ik in mezelf fluister dat ik kalm moet blijven, glimlach ik even. 'Bedankt, dat is, denk ik, een enorm compliment,' mompel ik. Opeens laat Brandon mijn hand los, de ober staat aan ons tafeltje. Hij zet de twee glazen water op tafel, ze zien er heerlijk koel uit, en vraagt of we al gekozen hebben. Brandon zegt ja, bestelt wat hij wilt en kijkt me aan. Ik bestel een pizza met tomaat en kaas. De man knikt al glimlachend en loopt dan weg. De blik van Brandon is geamuseerd. 'Een krankzinnige Lydia... Goed idee schatje.' Ik zwaai even met mijn hand. 'Pff, stelt niets voor,' grinnik ik. Dan ben ik weer serieus. 'Dus we hebben een deal, lieverd?' zeg ik slijmerig. Aangezien Brandon waarschijnlijk wel ja zal zeggen, ga ik verder. 'We moeten wel duidelijk afspreken. Waar de grens ligt, wat we wel of niet mogen doen.' Ik neem Brandons hand vast. 'Jij bent ook de enige met wie ik zo een soort actie zou uitvoeren, als ik eerlijk ben,' fluister ik.

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28