RPG || Celebrity timeout (ft. 1D) - Speeltopics

De meeste fans waren door gedraait, zo erg dat er een heleboel celebritys waren die beschermt moesten worden. Bescherment door fans van andere en hun hate, of door hun eigen doorgedraaide fans. De gene die daar het meeste last van hadden, One direction en The lost girls worden in een huis gestopt om ze te beschermen. Zonder fans en zonder haters. Om de fans te laten begrijpen dat hun idool niet anders is dan hun worden er 10 jongeren in hetzelfde huis gestopt. Die fans zullen uitvinden hoe weinig ze eigenlijk echt verschillen. Wat zal er allemaal gebeuren in het huis? Zal er haat of liefde ondstaan?
De keuze is aan jullie

Okey dus het idee is 5 meisjes en 5 jongens worden in een huis gestopt samen met de jongens van 1D en de meisjes van de zogenaamde wereldberoemde girlband TLG (the lost girls)

Natuurlijk de standaart RPG regels

[ bericht aangepast op 25 maart 2013 - 19:19 ]

Dont say why me, say try me

[Mijn Topics]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Ben ik nou serieus de enige die wakker is?]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

(Mijn topics)

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

[Hoe beginnen we?]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[iedereen komt in het huis aan]

Dont say why me, say try me

(Misschien moet je komma's gaan gebruiken want ik snap er werkelijk niks van.)

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Louis William Tomlinson

Beteuterd keek ik naar de dichte deur voor mijn neus. Mijn koffers had ik in mijn handen en ik had geen idee hoe ik de deur nu open zou moeten maken. Als ik mijn koffers neerzette, zou er iets ergs kunnen gebeuren. Stel je voor dat er een ninja uit een boom kwam vallen en me aanviel. Of er kwam een debiel voorbij gerent die mijn koffers afpakte. Even keek ik om me heen. Ik zag noch geen ninja, noch geen debiel. Zuchtend liet ik mijn overvolle koffers maar neervallen en maakte de deur open. Een grijns verscheen er op mijn mond, die er zo wat elke dag van de week zou moeten staan. Met oplichtende pret oogjes tilde ik mijn koffers weer op en keek rond, terwijl mijn voeten zich een weg naar voren stapten. Dit was geweldig. En het was echt fantastisch dat de andere lads hier ook kwamen. Alhoewel Eleanor me het ten strengste had verboden, wilde ik gaan. Maar niet lang daarna gingen we uit elkaar. Nog altijd even goede vrienden, had ze me het beste gewenst en me plat geknuffeld. Er zou nog een girlband komen genaamd The Lost Girls. En dan werden er nog een paar jongeren hier geplaatst. Ik wist al bijna zeker dat ik hier met mijn eenentwintig de oudste zal zijn, maar de jongste mentaal. Forever Young, is het niet? Net zoals Peter Pan. Ik had eerlijk gezegd geen flauw idee wat Peter Pan met dit huis te maken had, maar het zou gaaf worden. De deur sloot ik door middel er met mijn voet tegen aan te duwen. Daar stond ik dan, met mijn koffers in het huis.

[ bericht aangepast op 22 maart 2013 - 15:45 ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

| Mijn topics. |

Feel the fire, but do not succumb to it.

Aubree Jeanette Sinclair
Van mijn vriendinnen en daarnaast mede-bandleden was nog geen spoor te bekennen. Hoewel mijn grootouders enig bezwaar hadden getoond voor het idee, had ik het een prima kans gevonden om de rest van de wereld te laten zien dat ik geen verwende barbie was.
Met enthousiasme sloeg ik dan ook de deur van de taxi dicht, terwijl ik mijn rugtas en koffers bij elkaar griste. In tegenstelling tot wat mijn stylisten me meestal aansmeerden, stond ik hier nu in de kleding van de oude Aubree en duwde ik met wederom iets te veel enthousiasme de deur open. Om niet te noemen dat het niet lang duurde voor ik over mijn koffers struikelde en kreundend om me heen keek.
'Louis Tomlinson. Ik denk dat ik zojuist voor je ben gevallen.' Ik glimlachte enigszins moeizaam terwijl ik overeind krabbelde om de deur netjes te sluiten. Ik hoopte niet dat er meerderen waren die hadden kunnen genieten van mijn allereerste blunder binnen deze muren.
Hoewel ik de band niet heel goed kende, had ik Louis en de anderen wel eens voorbij zien komen tijdens concerten.
'Zijn we de enige?' Vroeg ik hem uiteindelijk, terwijl mijn ogen kort door de hal gleden op zoek naar enig teken van leven. Tot zover ik kon zien was ik nog vrij vroeg, wat nog vrij verrassend was als je bedacht dat ik zojuist uit Frankrijk was komen aanwaaien.

Feel the fire, but do not succumb to it.

[Mijn topics. Ik ben morgen vroeg uit, dus maak dan mijn rollen af.]

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Louis William Tomlinson

Ik hoorde ineens de deur en nog een paar geluiden, wat klonk dat er koffers of tassen werden omgegooid. Een klein, maar zeer hard gilletje verliet mijn mond bij het horen van een stem. 'Hazz?' vroeg ik. Toen ik me omdraaide, kon ik een grinnik niet onderdrukken. Daar lag een meisje op de grond, op haar koffers. Mijn koffers zette ik neer en ik bekeek het meisje even goed. 'Ach, je bent niet de enige' knipoogde ik naar haar. Zo snel als ik kon, rende ik naar het meisje dat ondertussen alweer opgekrabbeld was en zwaaide met mijn hand vòòr haar neus. Even bekeek ik haar, dacht na en mompelde wat dingen in mezelf. Uiteindelijk kwam ik na een minuut weer terug op de wereld, en keek het meisje grijnzend aan. 'Louis Tomlinson is de naam, maar zo te horen wist je dat al. En jij bent Aubree Sinclair?' vroeg ik, toch wel zeker van het. 'Leuk je te ontmoeten!' kirde ik vrolijk en zonder ook maar een enkele hand te schudden, trok ik Aubree gelijk in een knuffel. 'Ja, ik denk dat wij de enige zijn. Maar de andere lads kennende, zullen hun er pas over een uur zijn of zoiets' Ik haalde mijn schouders op nadat ik Aubree weer losgelaten had. 'Dit gaat zo leuk worden! Allemaal nieuwe mensen!' riep ik uit, waarna ik met een volle snelheid naar mijn koffers toe rende en die in èèn keer optilde. 'Ik ga mijn spullen uitpakken voordat dadelijk iemand anders binnenkomt en het leukste bed inpikt' meldde ik, gevolgd doordat ik vrolijk naar boven huppelde. Na een aantal verkeerde kamers in te zijn gelopen, kwam ik aan in waarschijnlijk de kamer die ik samen met Harry, een jongen en Zayn zou gaan delen. Na lang te smeken was het me gelukt om samen met Harry in dezelfde kamer te slapen. Soepel gooide ik mijn koffers op een bed, en begon met het uitpakken van mijn kleren wat wel eventjes kon duren.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Aubree Jeanette Sinclair
Enigszins verbouwereerd stond ik toe dat de jongen me nog net niet tegen zijn borst plette terwijl hij enthousiaste dingen brabbelde. Het was in ieder geval een warm welkom. Ietwat geamuseerd keek ik dan ook hoe de jongen zijn koffers bij elkaar pakte en nog net niet naar boven holde om zogezegd 'het beste bed' in te pikken. Dat was nog niet eens zo'n slecht idee, hoewel ik mijn kamer met Payton deelde en wist dat zij geen moeite zou ondervinden met de indeling van onze kamer. Ook zou er een Carmen bijkomen, een meisje dat ik nog niet kende - wat uiteraard niet zo raar was. Ik vond het jammer dat iedereen mijn naam kon blèren en ik geen enkele fan kon onthouden, maar probeerde dat zoveel mogelijk goed te maken door mijn best te doen met Meet & Greetz. Het was vreemd dat je iemand gelukkig kon maken door je naam op een foto te schrijven en een foto met ze te nemen. Om bizar nog niet te noemen.
Ik schudde mijn hoofd kort terwijl ik mijn spullen bij elkaar raapte en ook zelf de trap opzocht om mijn bed in te nemen en mijn kleding uit te pakken voor de rest zou arriveren. Dat lukte me nog vrij snel ook, een goede reden om niet lang daarna opnieuw beneden te staan voor een kleine lunch. Ik had niet veel kunnen eten in het vliegveld, en omdat ik enorm graag op tijd wilde zijn had ik er niet aan gedacht iets te eten op weg naar het huis.
Mijn maag knorde dan ook protesterend toen ik met haast een broodje jam in elkaar flanste en vervolgens een plekje zocht achter het keyboard dat ik mee had genomen van thuis. Ik wilde immers wel bezig blijven tijdens deze vakantie. Want dat was hoe ik deze ervaring zag: als een korte break na een lange tour. En ik was er enorm enthousiast over.

[ bericht aangepast op 21 maart 2013 - 22:49 ]

Feel the fire, but do not succumb to it.

DamnBieber schreef:
(Misschien moet je komma's gaan gebruiken want ik snap er werkelijk niks van.)

Dont say why me, say try me

sidestap ik heb ruzie met jou profiel foto... mijn hersenen weigeren te begrijpen dat dat echt jou profiel foto is waardoor ik om de 3 sec ga kijken wie louis speelt en wie dat heeft gezegt etc

Dont say why me, say try me

[mijn topics, ik post vanmiddag ]