[RPG] Wolfblood -5- - Speeltopics

Een klein groepje tieners heeft een groot geheim, niemand mag hier achter komen want als dat gebeurd kunnen er erge dingen gebeuren.
Ze moeten zo onopvallend mogelijk blijven voor hun medestudenten.
Wat hun geheim is vraag je? Ze zijn wolven, die bij volle maan zichzelf niet kunnen beheersen. Ze veranderen in hun werkelijke vorm en moeten er voor zorgen dat ze niet gesnapt worden. Van de alfa krijgen ze allerlei opdrachten. Sommige zijn gevaarlijk, sommige beangstigend.

Voor deze groep tienerwolven is ook een groot gevaar. De Hunters. Zij zijn tieners die undercover zijn om de tienerwolven te vangen en te onderzoeken. Ze voeren pijnlijke proeven uit om erachter te komen hoe het mogelijk is dat zij bij volle maan in wolven kunnen veranderen. En of ze er iets tegen kunnen doen. De Hunters zetten alles op alles om de tienerwolven tegen te houden, voordat ze uitzaaien en een groter gevaar voor de mens worden dan ze al zijn.

De tienerwolven: (max. 7)
Jongens:
1. Tijdelijke Alfa: Cooper Henderson - Papaoutai
2. Memphis Grimmaud - Theodora
3. Cyril Nightingale - Eltham
4.
Roedelloos: Jack Willows - Papaoutai

Meiden:
1. Scarlet Morningstar - Jackxdaniels
2. Ayla Hope Savage - Aislynn
3. Luna Sianii Silver - Ninuturu

Hunters: ( max. 12 ) NODIG!
Jongens:
1. Noah McKinney - Catesby
2.

Bounty Hunter: Xander dodge Outcast - Ninuturu

Meiden:
1. Marcy Jarvis - Catesby
2. Aowynn Rune Savan - Aislynn
3.

We zijn dringend opzoek naar Hunters!


Rules;
~Minimaal 8 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals; Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, waarnemingen etc.
~OOC graag met haakjes; [] {} () - -
~Er mag best liefde tussen tienerwolven en Hunters ontstaan, maar niet alleen maar die koppels.
~Reserveringen blijven twee dagen staan.
~Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
~Lol hebben, dat is de grootste regel hier!
~De tienerwolven kunnen veranderen in wolven wanneer ze willen, maar als het volle maan is zijn ze blijvend wolf tot de eerste zonnestralen de aarde verlichten.
~Houd rekening met andere, wacht tot vrijwel meer dan de helft gereageerd heeft voordat jij reageert. Het is zo voor mensen die minder vaak online zijn makkelijk om er weer in te geraken.

[ bericht aangepast op 16 sep 2013 - 15:56 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Cooper

"Hij moest weg, geloof ik. Hij was ineens weg," zegt Ayla en ik zie haar blik over me heen gaan. Tja, dat is Memphis hé, het ene moment is hij er, en het andere moment kan hij zo foetsie zijn. Ik kijk naar Ayla met een klein glimlachje.
"Hoe gaat het met jou?" vraagt ze en leunt even met haar armen op de rand van het bed, dan slaat ze ze over elkaar en zet een glimlach op haar gezicht. Ik bekijk haar gezichtje en kijk dan even kort naar de tv. Niet echt goed wetende wat ik zou moeten zeggen. Het gaat aan de ene kant goed met me, maar aan de andere kant gaat het slecht. Een zachte zucht verlaat mijn mond terwijl ik weer naar Ayla kijk. Ik strek mijn arm naar haar uit en trek haar armen uit elkaar om vervolgens één van haar handen vast te pakken, ik streel met mijn duim over de rug van haar hand.
"Nu jij bij me bent gaat het wel een stukje beter," glimlach ik terwijl ik naar onze handen kijk. Het is wel waar, toen Ayla binnen kwam voelde ik me echt ineens een stukje beter. Het is haar kalmte, haar uitstraling... Ze is het helemaal wat me beter laat voelen. Langzaam laat ik mijn ogen de hare opzoeken. "Je bent mooi weet je dat?" mompel ik zachtjes en ik voel een diepe blos op mijn wangen trekken. Ik laat mijn hand uit de hare glijden en kijk de andere kant uit. Wat was dat ineens? Waarom zei ik dat plots, uit het niet? En dan gevoel wat ik had toen ik haar hand vastpakte, wat is dat? Ik laat mijn ogen heel langzaam weer die van Ayla opzoeken, haar echt aankijken na dat compliment dat ik gaf durf ik niet.

---

Ich liebe dich 27.12.23

Ayla

Met een schuine blik kijk ik even naar Coop als hij mijn armen uitelkaar haalt, iets wat zonder problemen laat gebeuren, en vervolgens een van mijn handen vast neemt. De lichte aanraking van zijn strelende duim over de rug van mijn hand, en deze in de zijn, doet me glimlachen. Een warm gevoel overmant me terwijl ik even naar onze handen kijk en vervolgens mijn blik op de zijne richt.
´Nu jij bij me bent gaat het wel een stukje beter,´ glimlacht hij, met zijn ogen nog op onze handen gericht. Een licht verrast gevoel stijgt op, maar al snel glijden Memphis zijn woorden weer door me heen en besef ik des te meer dat hij gelijk had. Was ik dan echt zo blind geweest, of beter gezegd; waren zowel Cooper als ik even blind als het op elkaar aankwam?
´Je bent mooi, weet je dat?´ mompelt hij vervolgens, dit keer met zijn ogen op de mijne gericht. Tegelijk met de zijne voel ik de blossen op mijn wangen komen, en zijn hand uit de mijne glijden. Aangezien mijn reacties enigszins vertraging opliep greep ik in lucht toen ik zijn vingers vast wilde pakken.
´Vind je?´ breng ik klungelig uit en glimlach verlegen als ik zie dat hij mij kant weer uit kijkt. Ja, het hele gesprek van Memphis, en de zekerheid die ik op dat moment had opgebouwd, was nu volledig weggezakt. Door mijn stomme reactie voelde ik even de moed ook wegzakken. ´Weet je nog dat ik je gisteren heb gevraagd of jij ooit iemand leuker vond dan je van te voren in gedachten had?´ vroeg ik hem nadat ik mezelf zoveel mogelijk bij elkaar gepakt had. Mijn vingers speelde lichtjes met zijn deken terwijl ik mijn ogen even van hem afsloeg.
Misschien was dit niet geheel het juiste moment om er over te beginnen, hier in het ziekenhuis terwijl Coop nog niet helemaal beter was maar lag het zo dichtbij dat als de kans daar was ik nu mijn best zou doen er niet meer over te zwijgen. Een kleine glimlach verscheen even op mijn gezicht waarop ik hem weer aankeek en wachtte op zijn reactie.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[het spijt me echt heel erg :c ik ben gewoon niet goed voor dit rpg]

[Na even erover nagedacht te hebben, denk ik dat het beter is als ik zou stoppen met het rpg ik houd alleen maar mensen op en de posts die ik maak zijn niet echt van inhoud daarbij heb ik altijd zoiets van; hm, weer een hele lange post moeten maken. Hoewel ik jullie echt niet wil laten zitten en het idee gewoon heel leuk is ):]

[ bericht aangepast op 27 april 2013 - 16:45 ]

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[Hm, wel jammer dat je er mee stopt, maar wel begrijpelijk.

Wat doen we nu alleen met de hunters, want Sixer en ik zijn voor nu de enige twee aanwezige posters. Het is opzich voor mij geen probleem om dan zo verder te gaan.. Ik wil zelf geen derde rol aanmaken, niet nu in ieder geval. ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[Zo verder gaan, en wachten of er misschien nog komen? Ik ga er ook geen drie aanmaken...]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[ Ja dan doen we dat, en als er evt nog bij komen zijn die zo ingesprongen. Gaan we dan wel verder met de meeting?]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

(Maakt mij niet uit)

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[Mij ook niet. Gaan we wel verder bij de meeting, Noah is ook een nieuw bijgekomen hunter dus kunnen we evt wel verder gaan met hem. ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

(Okay (: )

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[ Maak jij post dan? ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

(Volgens mij is het jouw beurt, aangezien ik voor Jaimes was. )

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[ Ohja :') Ik zal zo schrijven ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[Okay ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[Gaaiz, praattopic]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Aowynn

´Toen ik jou kwijtraakte kwam ik opeens een of andere vage gozer tegen. Eerst schoot hij een pijl door mijn hand en daarna probeerde hij me opeens te redden van de wolven, of zo.´ Met een lichte frons en een niet begrijpende blik keek ik Marcy aan, welke idioot schoot er nou eerst iemand door zijn hand om haar vervolgens te helpen. ´Ik snapte het eigenlijk zelf niet, maar in ieder geval kwamen we na een tijdje toch terug wolven tegen en ben ik in mij hand gebeten. Dus toen ik de zwakkere probeerde te raken werd ik ook nog een keer in mijn knie gebeten.´
Mijn handen hadden zich ondertussen tot twee vuisten gebald terwijl ik met een half oor luisterde naar de woorden van de jongen, en de vraag van Marcy waarop ik lichtjes knikken. Op dit moment probeerde ik mijn frustraties in bedwang te houden en het niet over te laten komen op de twee voor me. Zelfs Marcy, de enige die ik vertrouwde en de laatste die is overgebleven van de hele groep, hoefde niet te zien hoe gefrustreerd ik raakte. De groep was inmiddels nog maar zo klein, wat misschien op zich geen probleem was, maar met twee gewonde en een nieuwkomer niet echt super.
Verschillende aanmeldingen waren geweest, en enkele gesprekken hadden gevolgd maar behalve Noah waren er verder geen hunters blijven hangen. Met een roedel als deze hier konden we het aan de ene kant niet veroorloven om maar met drie man te zijn. Daarbij voelde ik de druk zwaar tillen op mijn schouders en de dreunende woorden van mijn lieftallige oom bleven omhoog komen. Een zucht ontsnapte aan mijn lippen terwijl ik mijn blik over Marcy en Noah liet gaan. Dit waren de momenten waarop ik wilde dat ik deze verantwoordelijkheid niet droeg, en zou ik willen gewoon een hunter te zijn net als hun.
´We zijn nu niet in staat een gezamenlijke training af te leggen, om te kijken hoe goed je conditie werkelijk is. Evenals je werpkunsten met een speer, en het schieten met een geweer,´ reageerde ik, nadat ik me weer tot Noah had gericht en mijn zware gedachten liet voor wat het was. ´Voor nu zou ik het fijn vinden als je dan ook minimaal twee dagen in de week traint, zodat je je conditie op peil houdt. Wanneer ik beter op de been ben wil ik je zien,´ vervolgde ik en liep moeizaam naar de tafel.
Normaal gesproken was het niet aan mij, vond ik zelf dan, om mijn hunters te wijzen op trainingsdagen maar gezien de omstandigheden moest ik het nu wel doen. Of hij van plan was zich daar van aan te trekken was een andere vraag, maar ik was niet zijn oppasser en met een slechte conditie, of wat dan ook, had hij alleen maar zichzelf. Zelfs nu ik niet in staat was te trainen wist ik van mezelf dat ik een dezer dagen nog een paar pijlen zou proberen te schieten, nadat ik nieuwe boog had gekocht. Dank u wel, almachtige Alfa, de rekening is voor jou, bromde ik mezelf in gedachten toe en trok een schuine blik. Daarbij zou het me ook niet geheel verbazen als zelfs Marcy, die er een tikkeltje erger aan toe was als mij, iets zou doen.
´Dit zijn geen puppy´s hier, Noah. Onthoud dat goed,´ voegde ik er vervolgens nog even aan toe en wierp hem een blik toe die hem vertelde vooral niet aan mijn woorden te twijfelen. ´Was de jongen een bekende, Marcy?´ vroeg ik direct daarna aan Marcy, doelende op de jongen die in haar hand had geschoten en klapte ondertussen de map dicht. Of Noah de hint had begrepen wist ik niet, maar vanaf het moment dat hij hier binnen was gestapt had ik hem al aangenomen. En dan niet vanwege het feit dat hij zo ruim optijd was.

[ bericht aangepast op 29 april 2013 - 10:18 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'