Seaver schreef:
Jordan Shane McDawn
Het was een tijdje stil. Normaal hield ik niet van stiltes. Ze voelde altijd zo onnatuurlijk en awkward, maar dit viel nog best wel mee. Hij was waarschijnlijk gewoon aan het denken. Dat gaf mij ook een paar seconde om te denken. Wat nou als? Ik ging er vanuit van niet, maar ja. Er was altijd die. Nee. Het rare was dat ik mijn gedachtegang nooit echt afmaakte. Ik dacht alweer aan iets nieuws voor mijn gedachtes zich echt gevormd hadden. "Oh, ik ben oninteressant. 17 jaar aan oninteressantheid, als dat al een woord is. Waarschijnlijk niet. Ik hou er gewoon van om heid achter woorden te zetten." Zei ik met een kleine glimlach. Ik hoopte dat hij mij niet raar zou vinden, maar ging er eigenlijk vanuit van wel. Ik was allang blij dat hij me aardig vond. Het was een hele opluchting dat er tenminste één iemand in dit huis was die dat vond. En dan ook nog eens iemand die ik ook aardig vond. Ik naam nog een slok cola en keek even voor me uit. "Laten we Egon en met hoe we hier gekomen zijn." Stelde ik voor. Het leek me een goed begin. Gewoon omdat dat was wat ervoor gezorgd had dat we elkaar überhaupt ontmoet hadden.
DamnBieber schreef:
Chiara Bella Love
''Oke dan niet''. Eigenlijk kwam ik hier alleen maar staan om te horen waar Jordan en Hayden het over zouden hebben. En ja ik wiswt natuurlijk dat ik gewoon sexy ben maar dat probeert hij te vermijden door te zeggen dat ik onbeleefd ben. Ik bedoel ik onbeleefd? Ik zeg gewoon wat ik denk. Net zoals Hayden nooit voor iemand zal veranderen zal ik dat ook nooit doen. Maar het meest van de tijd ben ik vrolijk hoor. Ik ga weer naast Hayden en Jordan staan. ''Leuk gesprek gehad'' zeg ik doelend op het woord gesprek.
Hayden Cameron Mason
Ik wil net antwoord geven op Shanes vraag als Chiara weer binnen komt. Ik zucht chagrijnig en wissel een blik met Shane.
'Heb je haar weer,' mime ik naar hem. Dan wend ik me tot Chiara en kijk haar gemaakt vrolijk aan.
'Een heerlijk gesprek, we hadden het net over hoe we hier terecht zijn gekomen, heel voorspelbaar onderwerp natuurlijk, maar wel interessant.' Ik plak een glimlach op mijn gezicht en ga dan vrolijk verder. 'Hoe ben jij hier eigenlijk terecht gekomen?' Ik probeer met deze vraag de aandacht van mij af te leiden. Ik heb namelijk niet veel zin om deze vraag te beantwoorden. Ik sluit mijn ogen even en denk terug aan die dag, die dag waar iedereen me verliet en ik achter bleef. Mijn ouders wilden op vakantie en hadden niet gerekend op het feit dat ik ook nog thuis zou zijn. En al mijn vrienden waren weg, zelfs Rose, die mij in alles had gesteund. We zouden samen naar New York gaan en raad eens wie niet toegelaten werd. Juist, ik dus. Zij ging en ik bleef. Ik zucht zachtjes en besluit dat ik er niet te veel over moet zeggen, ik wil niet zielig overkomen. Een ander besluit volgt dit eerste, ik zou Rose eens moeten opzoeken in haar flatje in New York. Ze vind het er geweldig, maar ik heb nog steeds niet de moed gehad haar op te zoeken en mezelf te confronteren met de harde feiten. Na dat bezoek zou ik zelf een studie zoeken. Nu eerst maar eens dit overleven. Terwijl ik wacht op antwoord van Chiara kijk ik de keuken rond. Ik zie een lijst op de koelkast hangen en als ik me niet vergis is het de kamerindeling.
'Hé, guys. De kamerindeling hangt daar,' zeg ik dan, wijzend op de koelkast. Ineens kwam er een meisje binnen vallen. Haar prachtige groene ogen vielen me meteen op. Whow, ik had nog nooit iemand gezien met zulke ogen.
'Hallo,' begroet ik haar, waarna ik van het aanrecht afspring en haar mijn hand toereik, 'Ik ben Hayden.'
[ bericht aangepast op 10 maart 2013 - 22:32 ]
Carpe Diem ~ Live Laugh Love
