Als jullie mijn verhaal lezen, nou..
Laat ik maar eens beginnen. Op mijn negende of tiende jaar kreeg ik al iets met een jongen. Hij was ongeveer 1,5 tot 2 jaar jonger dan dat ik was.
Vlak daarna, toen ik zo rond 11 jaar was, dacht ik dat ik iets begon te voelen voor een meisje. Later bleek dit niet het geval te zijn, ik zag haar gewoon als een normale vriendin. Dat was dus de tijd op de basisschool. Na een jaar of 4/5 ging het uit met mijn vriendje, we waren allebei te druk met onze school, ik zat ondertussen al op de middelbare in klas 2 en hij in klas 1. Vanaf de eerste klas van de middelbare vond ik al een hele lange tijd een jongen leuk, vaak rende hij achter me aan omdat hij me wilde pakken. Ik deed gezellig met hem mee, maar daar bleef het niet bij. Een keer bij gym, hij was weer bezig met plagen. Mijn klasgenoten zeiden tegen mijn mentor dat hij me pestte, en hij moest met mijn mentor praten. Ik wilde kijken hoe het met hem ging, ik zag gewoon dat hij huilde. na gym waren we uit, dus ik liep rustig naar mijn fiets toe, totdat hij voordat ik weg wilde fietsen naar me toe kwam. Hij wilde het goedmaken. Ook vroeg hij wat ik in het weekend ging doen en schudde me de hand. Soms prikte hij ook in mijn zij en vroeg om een boks. Ja zo met je vuisten tegen elkaar weet je wel. Bij gym deed hij zo lief, lieve woorden zeggen, hij wilde zelfs verkering, maar hij zei later dat het een grap was. Hij wilde het uit leggen maar ik fietste weg, waar ik later spijt van kreeg. Want ik wilde wel graag horen wat hij te zeggen had. Op een dag, ik zat gewoon aan het werk, naast me hoorde ik hoe hij me verkering vroeg, middenin de klas waar iedereen bij was. Met mijn stomme kop durfde ik niks te zeggen. Later bleek het een grap te zijn. Dat was dus de tweede poging dat hij me vroeg, voor de grap.
De 3e klas verliep anders, want dit keer zat ik niet meer in dezelfde klas als vorig jaar en het jaar daarvoor. We moesten kiezen welke richting we op wilde gaan. Ik koos uiteindelijk voor Zorg & Welzijn en hij koos voor Economie. Een vriendin van mij ging naar Groen, en andere vriendinnen gingen ook weer naar Zorg & Welzijn. Dat jaar beviel me eigenlijk totaal niet, ten eerste omdat ik heel erg moest wennen aan de nieuwe school, we hadden een nieuw gebouw aan een andere straat. En ten tweede omdat ik die jongen nu heel erg miste. Soms zag ik hem nog wel eens langslopen of liepen wij langs een lokaal waar hij les had, of dan zag ik hem heel kort in de pauze rondlopen. Meer was het ook niet geworden. In dat schooljaar begon ik ook over hem te dromen. Niet dat ik dat al deed, maar het werd wel steeds vaker. Tegen het einde van het schooljaar, februari 2012, kreeg ik plots gevoelens voor een meisje. Dat begon toen ik samen met haar in een groepje zat bij Zorg & Welzijn, met nog een andere klasgenoot (ik heb alleen maar meiden in de klas). Op dat moment had ze al een relatie met een jongen. Ik bekende aan heel Zorg & Welzijn (5 klassen) dat ik biseksueel ben. Natuurlijk kwamen er gelijk roddels op uit, want heel veel meiden liepen naar dat ene meisje toe of het waar was dat ik haar leuk vond. Een paar dagen daarvoor had ik aan een paar klasgenoten verteld dat ik haar leuk vind en dat ik biseksueel ben. Ze zouden het voor zich houden, maar blijkbaar had iemand het toch door verteld. Dus, ik ging met een schuldgevoel naar huis. Had ik het nou wel of niet moeten vertellen? Is het wel goed wat ik gedaan heb? Die vragen bleven in mijn hoofd rond gaan. Na die tijd hadden ze wel wat van die opmerkingen, zo van: 'Misschien is zij niet wat voor jou, of misschien vind zij je wel leuk.' Natuurlijk zeiden ze dat als een grap, maar ik zag het niet zo. Aangekomen in klas 4, de gevoelens voor dat meisje gingen langzaam over, tot ik een ander meisje uit mijn klas leuk begon te vinden. En dat werd steeds erger, ik fantaseer zelfs over haar. Dat weet de hele klas nu ook, en een paar leerlingen van andere Zorg & Welzijn klassen weten het ook. Op dit moment ben ik hoteldebotel verliefd op haar, maar ook nog wel op die ene jongen die ik nu dus al 3,5 jaar leuk vind.
Dit was mijn verhaal, je mag het lezen als je het wil.
Even een reminder: Hakim Ziyech, the magician