Oké. In de zomervakantie, net nadat ik op vakantie was geweest, deed ik bij mij in het dorp mee aan jeugdvakantiewerk. Dan zijn er een stuk of 50 groepen met kinderen van verschillende scholen die allemaal spelletjes enzo gaan doen en dan was ik dus met mijn beste vriendin leider van een zo'n groep. Echt super leuk. Toen leerde ik Bryan kennen. Ik kon het echt meteen vet goed met hem vinden en hij toonde ook meteen interesse in me. Die week groeiden we echt heel erg naar elkaar toe en Bryan vertelde me op het einde van de week dat hij me echt leuk vond. Ik gaf toe dat ik hem ook leuk vond, máár ik had van de vakantie een soort vakantie vriendje: Daan. Daan woont in Zeeland en dat is zo'n 1,5 uur rijden van mij vandaan, maar we hielden contact met elkaar via Facebook. Voor jeugdvakantiewerk was ik nog helemaal in love with Daan, maar toen ik Bryan leerde kennen, werd dat veel minder. Ik heb echter niks gedaan met Bryan, omdat ik dat niet kon maken tegenover Daan. Bryan en ik hadden een heel serieus gesprek gehad met elkaar en we hadden besloten om gewoon vrienden van elkaar te blijven. We hadden echt extreem veel contact met elkaar en zagen elkaar veel, waardoor ik hem dus steeds leuker begon te vinden. Daan echter liet bijna niks van zich horen en ik moest steeds weer contact met hem zoeken, waar ik op een gegeven moment wel een beetje klaar mee was. Uiteindelijk durfde ik hem te vragen hoe het ervoor stond met ons, omdat ik graag wilde weten of hij het nou wel of niet zag zitten om een relatie te beginnen. Toen zei hij dat hij de afstand te ver vond en het eigenlijk niet wilde. To be honest was ik daar heel blij mee. Het verwaterde heel erg en mijn contact en vriendschap met Bryan bleef nog heel erg bestaan. Maar op een gegeven moment was Bryan uitgeweest en vertelde hij me op Whatsapp dat hij weer met zijn ex had gezoend (het was toen bijna 2 maanden uit) en dat ze weer zo goed als samen waren. Toen brak ik echt, ook al had ik daar misschien niet heel veel recht toe. Ik was blij voor hem, maar ik voelde toch heel veel jaloezie. We bleven nog veel met elkaar praten, maar het was wel wat anders dan het eerst was. Hij ging vaak naar zijn vriendin toe en kon dan niet met mij praten (best logisch ja, maar wel jammer). Maar hij zei ook dat ze wéér vet veel ruzie hadden, dat was dan ook de reden waarom het uit was gegaan die 2 maanden ervoor. Ik was er echt kapot van dat hij het haar had, omdat ik me begon te realiseren dat ik hem echt super leuk vond, maar ik wilde er niet tussen komen. Ondertussen begon een jongen, Davey, die ook bij het jeugdvakantiewerk had leren kennen veel tegen me te praten. Ik heb veel steun bij hem gezocht en hoewel het niet mijn bedoeling was, begon Davey me leuk te vinden. Ik moest er niets van hebben, maar ben er wel in mee gegaan. Uiteindelijk heb ik hem gezegd dat ik niets met hem wilde en gewoon vrienden wilde blijven, waarna hij heeeeeeeeeel boos op me was geworden en hele gemene dingen tegen me heeft gezegd. Dus ook daar was ik kapot van, omdat hij echt beledigende dingen tegen me heeft gezegd. Ongeveer een halve week daarna kwam Bryan met het nieuws dat hij het uitgemaakt had met zijn ex, omdat het gewoon echt niet ging. Ik wist niet hoe blij ik moest zijn, maar natuurlijk dook ik niet meteen op Bryan. Vanaf toen gingen we weer vet veel met elkaar om en hebben toen een maand lang echt vriendje vriendinnetje uitgehangen, zonder dat iemand dat mocht weten. Waarom? Hij wilde liever niet dat dat bij zijn ex uit zou komen, omdat hij dat lullig vond. (begreep ik overigens wel). En uiteindelijk hebben we 2 oktober iets gekregen en zijn we nu heeeeeel gelukkig samen. Hij is echt een lieverd, ik kan super met hem lachen en hij maakt me echt steeds weer super gelukkig. (:
Long story, I know.
Big girls cry when their hearts are breaking
