Mijn naam, Sevda, betekend in het turks liefde. Best ironisch aangezien mijn liefdesleven altijd al bagger was. Ik heb nauwelijks tot nooit een crush, nou ik had er eindelijk een, kreeg een relatie. Nog steeds bagger, knipperlichtrelatie. Nou, dat nu al een maandje uit, geen verandering, nog steeds zo goed als bagger. Ik vind niemand leuk, een hele goede vriend van me vindt mij leuk en dat laat 'ie merken terwijl ik 'm toch duidelijk heb afgewezen, dus zelfs vanaf de andere kant wordt het er niet beter op :'D
Maar aangezien ik houd van liefdes verhaaltjes, zelfs al heb ik zelf niets liefs te vertellen, wil ik jullie liefdesleven wel eens weten.
Vrijwilligers om mij een romantisch (of niet) verhaaltje te vertellen over jullie liefdesleventjes? c:
Of me te steunen in het kutliefdesleven-leven? :c
Let it come and let it be



.Alleen ik hou superveel van hem en kan niet zonder hem..De meeste vrienden van mij denken dat het beter voor mij is om het uit te maken. Ik durf dat niet omdat ik dan nog anderhalf jaar met mijn ex op school en in de klas moet zitten terwijl ik waarschijnlijk nog een lange tijd van hem zou houden... HIj steunt me ook niet echt als ik hem nodig heb.. Dat heeft hij ook gezegd en ik ben daarmee akkoord gegaan dus eigenlijk moet ik daar niet over zeuren, maar het valt me allemaal een beetje zwaar, zit dit hele jaar niet echt in een vrolijke periode, helaas.