Lachend kijk ik naar Rosely,d ie net gillend bovenkomt. Ze vindt het blijkbaar leuk. 'Who wants to go next?' vraagt de instructeur. Ik kijk Susan even aan. Ze moet niet denken dat ik niets durf. Voor de anderen kunnen reageren stap ik naar voren. 'Ik ga wel.' De instructeur wijst aan waar ik moet gaan staan. Als verstijfd staar ik naar de diepe afgrond. Waarom doe ik dit ook alweer? Ik heb toch hoogtevrees? Na één blik op Susan te werpen, weet ik het weer. Voor haar. 'You can do it. You can do it.' klinkt het van achteren. Amy natuurlijk. De anderen worden vast ongeduldig. Ik moet nu echt gaan springen. 'Rustig, James. Er kan niets gebeuren.' zeg ik zachtjes tegen mezelf. Ik haal diep adem, sluit mijn ogen en spring.
Pas als ik in het water terechtkom, open ik mijn ogen. Nog een beetje na trillend zwem ik naar de kant, waar Rosely ook staat. 'Dat was eng.' zeg ik tegen haar. 'En awesome.' reageert ze vrolijk. Samen kijken we naar de anderen die ook van de rosten afspringen. Als eerste gaat Sem. Hij luistert natuurlijk totaal niet naar de instructeur en spring er met een lachwekkende ballerina-draai af, terwijl hij met een hoog gay-stemmetje 'modeshow' gilt. Rose en ik schieten meteen in de lach. Het ziet er gewoon zo geniaal uit. Ondertussen springen Amy en Dave luid gillend na elkaar van de rosten af. Lizzy en Thomas springen heel schattig samen, terwijl ze elkaars hand vasthouden.
Dan is Susan aan de beurt. Zij is de persoon waar ik het meest oplet. Ze gaat op de rotsen staan en kijkt me stralend aan. Ik lach vrolijk terug. 'You can do it.' roep ik naar haar. 'Hé, credits to me.' gilt Amy naar mij toe. 'Dat is mijn tekst!.' Ik haal mijn schouders op en kijk weer naar Susan die net het water inspringt. Ze springt heel mooi en komt sierlijk in het water terecht. Dan klimt ze naast mij op de kant. 'Dit was super.' zeg ik tegen haar. 'Vind je? Ik vond het best eng.' antwoord ze glimlachend. Even weet ik niet wat ik moet zeggen. Waarom zei ik dan ook dat ik het niet eng vond? Dan staat Rosely ineens naast ons. 'Vond je het echt zo eng, James?' vraagt ze, terwijl ze op mijn schouder klopt. Susan kijkt me lachend aan en ik schud even kort met mijn hoofd. Gelukkig word ik gered door Lizzy. 'Jongens, komen jullie? We gaan weer door.' Snel loop ik haar achterna.
In de bus neemt David me even apart. 'Okey, ik weet niet hoe ik het moet zeggen...' begint hij. 'Maar...' Ik kijk hem vragend aan. Vanachter zijn rug geeft Thomas mij een knipoog en meteen begrijp ik wat hij bedoeld. Thomas wil Amy en David aan elkaar koppelen en ik ga natuurlijk helpen. Dave zucht even en begint dan weer verder te praten. 'Ik vind Amy leuk.' Ik kijk hem streng aan. 'Heel leuk. Alleen ik ben bang dat ze mij niet leuk vindt en Thomas zegt dat ik haar gewoon moet vragen, maar ik weet niet hoe. Dus, wat moet ik doen?' Hij kijkt me zenuwachtig aan. 'Ze vindt je echt heel leuk, hoor.' stel ik hem gerust. 'Ze zou gek zijn als ze nee zou zeggen.' Dave kijkt al wat opgeluchter. 'En over dat vragen...' Even denk ik diep na. Dat kan ik natuurlijk niet voor hem bepalen. 'Vraag haar gewoon op een moment dat je met haar alleen bent. Zeg gewoon wat je van haar vindt en dan komt het allemaal wel goed.' 'Dus ik hoef niet iets speciaals voor haar te kopen ofzo?' vraagt hij verlegen. 'Zou jij dat nodig vinden? Ik denk niet dat Amy dat per se wil. Ze is volgens mij al helemaal blij als je haar eenmaal vraagt.' David knikt kort en loopt dan snel weer weg. Ik staar hem vrolijk na. Zou hij nu Amy vragen?
David is nog maar net weg als Amy me mee trekt. 'Hi, dit klinkt misschien heel vaag, maar ik zeg het maar gewoon en jij kan mij volgens mij het beste helpen, dus zeg ik het tegen jou.' begint ze heel snel te praten. Lachend kijk ik haar aan. Volgens mij gaat ze nu precies hetzelfde vragen als Dave en is ze net zo zenuwachtig. Al praat ze altijd wel snel. 'Zeg maar.' knik ik. 'Nou.. Okey, ik ben verliefd op Dave en ik weet niet of hij op mij is en ik weet niet of hij me gaat vragen of dat ik hem moet vragen. Dus, wat moet ik doen?' Ik moet echt moeite doen om niet in de lach te schieten. Ze kijkt me gespannen aan. 'Relax, Amy. Dave vindt je echt heel leuk, dus maak je daar maar geen zorgen over. Gun hem gewoon even wat tijd, dan vraagt hij je echt wel.' Ze kijkt me vrolijk aan. 'Thanks. Ik wist wel dat ik het aan jou moest vragen.' Ze omhelst met snel en is net zo snel weer weg als dat ze gekomen is. Dat vind ik wel jammer, want ik eigenlijk wou ik haar nog vragen over Susan. Ach, dat doe ik wel een andere keer. Als het aan is met Dave ofzo.
Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .
12 maart 2013 - 17:13
Ledecky
