Fuck this shit. I'm taking Evan again. 8D I'm kind of like really addicted to this guy.
Rol: Incubus.
Naam: Leon Raphael Walker. Hij wordt ook wel eens simpelweg Leo genoemd.
Leeftijd: Drieëntwintig.
Uiterlijk:
Evan Peters.
Leon heeft een nogal onschuldig uiterlijk, eerlijk gezegd. Hij heeft zo zijn enge, verontrustende trekjes, maar het is niet dat je zou beginnen gillen 'PSYCHOPAAT! MOORDENAAR! DEMON!' of zoiets. Jammer genoeg is dit wel wie Leon is. Iemand die op de meest vreemde momenten van de dag gewoon voor de lol een moord zou plegen. Terwijl hij een liedje fluit. En daarna zou hij nog in staat zijn om naar een pretpark te gaan ook.
Nee, Leons uiterlijk vertelt totaal niet wie hij is. Donkere ogen, donker haar en een ongeïnteresseerde, haast verveelde uitdrukking op zijn gezicht zorgen er meestal voor dat Leon iets ongrijpbaars heeft. Er speelt iets verontrustends in zijn ogen, terwijl het tegelijkertijd lijkt alsof hij je gerust wilt stellen, een vreemde blik waar niemand ooit aan uitgeraakt.
Leon heeft zo'n 'bitch-please'-attitude, wat vrijwel het enige aan zijn uiterlijk is dat ook daadwerkelijk iets van zijn innerlijk blootstelt. Voor de rest ziet hij er verwarrend uit. Hij kan een veelbetekenende glimlach om zijn lippen hebben, terwijl zijn blik hem helemaal tegenspreekt en laat me dan nog niet eens over zijn lichaamstaal beginnen...
Leons haar is redelijk kortgeknipt, hij kan er niet tegen als het te lang is, want dan hangt het in zijn gezicht en begint het te krullen. En als het begint te krullen dan raakt het binnen het minste zuchtje wind helemaal door elkaar. Meestal heeft de jongeman een 'haal-een-hand-door-je-haar-en-het-zit-goed'-kapsel.
Leon is niet echt een breedgeschouderde, megagespierde bink die iedereen bang maakt, maar laat je niet misleiden door zijn magere, lange gestalte dat er ietwat atletisch uitziet. Laat je niet misleiden door die sierlijke vorming van zijn gezicht en zijn pianistachtige handen waar toch enkele kleine, witte lijntjes op te vinden zijn. Als het er eenmaal op aankomt, denkend dat hij je toch niets kan aandoen, is het al te laat en ben je hoogstwaarschijnlijk toch al dood voordat je nog een schietgebedje kan maken.
Karakter: Leon is... ietwat complex.
Jà, hij is gemeen, sadistisch, sarcastisch en bedreigend zoals het een echte nachtmerriedemon betaamt, maar er is iets met hem... Hij is op een enge manier gestoord, zo lijkt het wel. Zoals eerder al gezegd, doodt hij mensen voor de fun. Het is niet dat dit een dagelijkse bezigheid is van hem of zoiets, maar Leon heeft een vreemde manier van doen.
Het ene moment kan hij vrolijke pianoliedjes zitten spelen en het andere moment drukt hij in een woede-uitbarsting een mes veel te hard tegen je keel. Leon maakt geen onderscheid tussen mensen die hij 'mag' en mensen die hij 'niet mag'. Ze zijn allemaal hetzelfde voor hem; oppervlakkig en bang.
Leon heeft soms ook ietwat verwijfde trekjes, wat enorm bizar kan overkomen. De meest gestelde vraag over deze jongeman is waarschijnlijk 'gast, wattafak?'
Leon is niet iemand die een karaktertrek heeft die hem echt verwoordt, een karaktertrek, die, moest hij genoemd worden, je direct aan deze Incubus doet denken. Soms is hij koppig, maar dan op andere momenten geeft hij zo snel iets toe dat je niet eens een discussie voerde.
Hij is impulsief, dat is iets wat wél helemaal vaststaat, maar hij denkt wél altijd na als hij iets doet. Hij kent het menselijk lichaam perfect en lijkt soms onuitputtelijk. Leon zegt en doet vaak dingen vanuit het niets. Er zijn dan ook niet echt veel mensen die iets van hem begrijpen en het is erg moeilijk om te kunnen zeggen of je hem 'mag' of 'niet mag'.
Dansen, zingen, regenbogen en zonneschijn kunnen in een fractie van een seconde dood, verderf, nachtmerries en regen worden.
Leon heeft wel zwakke punten. Alleen zijn ze zo goed verstopt dat het mensen doet denken dat hij onoverwinnelijk is, iets wat verre van zo is. Je komt er wel achter wanneer het zover komt, alleen hoop ik voor je dat dat niet gebeurt. Leon kan er niét tegen als iemand hem de baas kan, en - wat waarschijnlijk zijn slechtste punt is - begint te handelen zonder na te denken waardoor hij vaak dingen over het hoofd ziet.
Leon heeft een goede intuïtie, maar deze laat het op dat soort momenten vaak afweten...
Tegenover mensen is Leon vrij uitgesproken, maar - zoals gewoon is bij hem - op een vreemde manier. Hij mag niet veel mensen en dit toont hij vrijwel altijd duidelijk.
Gevoelens als verdriet of schuld kent Leon niet. Op het vlak van dit soort emoties heeft hij een harnas van titanium dat onmogelijk doorbroken kan worden.
Extra: Leon was niet altijd zoals hij nu is. Er was een meisje. Natuurlijk was er een meisje, er is altijd een meisje, alleen laat hij ze nu niet meer toe in zijn hart. Jongens ook niet, trouwens, moest je dat per se willen weten.
Voordat Leon begon te leven zoals hij nu doet, had hij een gelukkig leven. Hij had alles wat hij wilde; ouders die om hem gaven en goede vrienden die hem respecteerden.
Er was alleen één klein probleempje; hij was verliefd geworden op het meisje dat was uitgehuwelijkt aan zijn broer. Die liefde was niet wederzijds, aangezien dat meisje echt van zijn broer hield. Op een gegeven moment werd Leons ergste nachtmerrie opgepikt door een Incubus, die het meisje voor Leons ogen vermoordde.
De jongeman dacht de Incubus vermoord te hebben, maar nu hij er zelf één is, is hij daar niet zo zeker meer van. Wél weet hij zeker dat hij heel zijn verleden achter zich heeft gelaten. Hij geeft er echt niets meer om. Het is begraven en hij kan er nooit meer bij. Hij wilt er ook nooit meer bijkomen. Het mocht niet, dus kon het ook niet. Misschien was het zelfs beter dat ze werd vermoord.
I had to. Wees blij dat het niet Langdon is. ._.
help