[RPG] Lost in Vegas - 1. - Speeltopics

2035.
Dit verhaal speelt zich af in de woestijn bij Las Vegas, ongeveer twintig jaar later dan nu. Er is niet heel veel veranderd, alleen Las Vegas is niet meer wat het was. De stad is leeggelopen, de casino's hebben zich naar Los Angeles verplaatst, en de stad is geslonken. Deze leegloop zorgde ervoor dat er een heel groot "Downtown Las Vegas" ontstond: een crimineel circuit tot ongeveer halverwege de stad. Er zijn verschillende bendes, totdat de politie ingreep. Nu zijn er nog maar een paar, maar die houden zich tam, waaronder Bloods, Chrips en Phirus. Ze zijn de grootste rivalen van elkaar en hebben al tientallen mensen van elkaar uitgemoord. Alle drie de bendes hebben een van de verlaten panden gekraakt, allemaal in een ander deel van de stad.
Tot een paar weken geleden was het nog redelijk stil in de straten, maar toen plotseling The Chrips besloten hadden The Bloods te bestormen, was het gedaan met de rust.The Bloods waren met meer en hebben de hele bende van The Chrips uitgemoord. Alle lijken zijn rondom het pand van The Bloods begraven. Dankzij de moordpartij zijn er van The Bloods nog maar weinig mensen over. De Phirus zagen deze kans om vervolgens naar The Bloods te gaan, met als doel ze te vermoorden, totdat een deel van het pand van de The Bloods instortte. Nu zitten twee aartsvijanden bij elkaar opgesloten, hoe zal dit aflopen?

• The Bloods.
De leden van The Bloods zijn relatief rustige leden, een paar jaar terug hebben ze wel een moordpartij gehad onder de leden, maar tot nu toe is het rustig. Af en toe ontstaan er wel ruzies, maar deze leiden niet tot moorden. Het pand waar ze in wonen, was vroeger een hotel; Hotel Stereo. Het is een behoorlijk groot hotel, met twee casino's, één zwembad en verschillende barren en lounges. Het pand telt in totaal tien verdiepingen(zonder de duurste zolderkamers meegeteld), maar nadat een deel ingestort is, zijn alleen de eerste drie verdiepingen nog maar begaanbaar. Ook is de ingang vernielt, dus zitten ze opgesloten. De enigste uitweg is een vrije val van drie hoog naar beneden. Gelukkig hebben ze nog wel voldoende eten en drinken in de opslagkelder en in het huisje in de tuin, met torenhoge omheining.

• The Phirus.
De leden van The Phirus zijn het wreedst. De oudere bendeleden terroriseren de jongere leden, wat irritatie veroorzaakt bij ze. Het grootste deel van de tijd maken ze ruzie, wat uitdraait op gevechten, verkrachtingen en moorden. Ze hadden eerst de grootste ruzie met The Chrips, maar nu deze vermoord zijn, hebben ze The Bloods uitgeroepen tot hun nieuwe aartsvijand. Ze zijn tot alles in staat, al moeten ze alles vernielen, mits het hun eigen leven niet kost. De leden van The Phirus zullen zich niet snel opofferen, want dat is voor watjes.

[ bericht aangepast op 3 feb 2013 - 19:38 ]

Raya Misaki

'Het is gewoon goor, oké? Het zijn zombies,' mompelde Rye en ze begon zichzelf vervolgens door het gat te wurmen. Als zij al moest gaan wurmen, paste ik er dan wel doorheen? Ik bekeek haar eventjes toen ze aan de andere kant van het gat stond. Het zag er best grappig uit. Voor de grap scheen ik vlug over haar heen en lachte toen zachtjes. 'Het is veilig,' zei ze tegen mij, waarop ik knikte. Ik keek naar het gat en toen naar het zaklamp die ik in mijn hand vast had. Waar moest ik die nu gaan laten. Ik haalde mijn schouder op en stopte de zaklamp bij mijn bh in. Was die ook nog ergens goed voor. Ach, ze zorgden er ook voor dat ik geen hangtieten kreeg, niet dat ik heel veel tiet had dat kon hangen.. Met iets wat meer moeite als Rye kwam ik dan uiteindelijk ook aan de andere kant van het gat. De zaklamp toverde ik tevoorschijn en scheen ermee rond, in de hoop dat ik iets kon zien. Alleen door de instorting lag er overal puin en was het meeste allemaal ingezakt. Het is een wonder dat wij hier zo konden staan. Eventjes sprong ik op en neer om te kijken hoe het zat met deze vloer. Niet één van de veiligste manier om daar achter te komen, maar oké. 'Eey, maar vind jij het ook niet goor als ik een gewoon mens vil?' vroeg ik aan Rye. Ja, daar zat ik ook met mijn gedachten. 'Dus als jij niet kijk, kan ik gewoon een zombie villen, niet?' Met een vriendelijk glimlachje keek ik haar aan en keek maar weer eens de ruimte rond. 'Misschien zit er wel iets leuks in diegene, dan kan jij dat weer jatten! Win-win situatie heet zo iets, toch? Trouwens, waar wil je als eerste heen gaan?'

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Aurélie Rye Beate

Raya kwam ook door het gat heen, als ik naar haar kijk, zie ik dat ze de zaklamp in haar bh gestopt heeft en moet ik er zacht om lachen. Het kost haar wat moeite om door het gat te komen, maar het lukt haar wel. De zaklamp haalt ze weer uit haar bh en ze begint rond te schijnen zodat we alles even kunnen zien. Mijn inschattingen die ik in het donker gemaakt had, klopten aardig. Ineens begint ze wat te springen, waardoor de vloer lichtjes begint te trillen. Ik werp Raya een boze blik toe. "Ik wil nog niet dood, niet zo makkelijk." sis ik haar toe. Ze is helemaal gek geworden volgens mij, je gaat toch niet op een vloer springen die net zo goed in kan storten, of ben ik de enige die dat bedenkt? Je kan beter voorzichtig proberen of het veilig is.
"Eey, maar vind jij het ook niet goor als ik een gewoon mens vil?" vraagt ze plots aan me. "Dus als jij niet kijk, kan ik gewoon een zombie villen, niet?Misschien zit er wel iets leuks in diegene, dan kan jij dat weer jatten! Win-win situatie heet zo iets, toch? Trouwens, waar wil je als eerste heen gaan?" Ik lach zachtjes om haar vriendelijke glimlach en haar aanbod. Ze is echt gek, dit meisje. "Ik denk niet dat er iets leuks in diegene zit, Raya. Welke zombie gaat nou sigaretten of drugs eten, of andere kostbaarheden?" vraag ik aan haar terwijl ik lichtjes met mijn hoofd schud. "Mensen doen het ook niet, dus eigenlijk heeft het gewoon weinig zin. Bedenk maar iets anders pijnlijks dat sneller is." Ik begin verder te lopen, terwijl ik oppas waar ik sta. Richting het smallere gedeelte, gelukkig ben ik niet te lang en hoef ik niet echt te bukken ervoor.
Het is verbazingwekkend stil, op onze geluiden na in de gang. Deuren zijn amper te herkennen, maar als ik goed kijk lijkt het aan de andere kant van het smalle gedeelte iets beter te zijn, alleen gaat dat nog moeilijk te bereiken zijn. Het bloed dat aan mijn hand kleeft, veeg ik af aan de korte broek die ik draag, waarna ik me iets buk om onder een stuk beton door te gaan. Verderop ziet het er nog iets smaller uit, maar we persen ons er wel door. Het is in ieder geval een bredere doorgang dan het gat, dat scheelt weer. Ik kijk eventjes achterom om te zien of Raya nog heel is en me achtervolgt, hoewel ik dat ook wel kan zien aan de lichtbundel die af en toe langs me heen schijnt.

Your make-up is terrible

Raya Misaki

Een zachte lach was afkomstig van Rye. Hm, haar ochtend humeur werd met de minuut minder. Dat was goed, toch? Ja, dat was goed. 'Ik denk niet dat er iets leuks in diegene zit, Raya. Welke zombie gaat nou sigaretten of drugs eten, of andere kostbaarheden?' vroeg ze aan mij, maar voordat ik er goed over na heb kunnen denken ging ze al weer verder. 'Mensen doen het ook niet, dus eigenlijk heeft het gewoon weinig zin. Bedenk maar iets anders pijnlijks dat sneller is.' Ze begon verder te lopen en al gauw volgde ik haar. Mijn voetstappen zette ik in die van haar, zodat ik zeker wist dat ik niet verkeerd ging staan. Het was stil, dat viel mij op. Ik wou het verpesten en te gaan praten, maar dan zou ik niet normaal zijn en ik wou hoe dan ook bewijzen dat ik echt wel normaal kon doen! Plus deze stilte was goed om te denken. Iets pijnlijks, maar snel.. Wat was nou sneller en even pijnlijk als villen? 'Help met bedenken!' riep uiteindelijk dan toch half tegen haar. Ik wist niet waar we heen gingen, dit leek namelijk voor mijn gevoel niet echt meer op het hotel, maar het was wel het hotel, dat moest! Ik kon me niet echt herinneren dat we buiten waren geweest. We moesten bukken, wat mij eerlijk gezegd een best wel goed uitzicht gaf. 'Zeg Rye,' begon ik terwijl ik zacht tegen haar broekje begon te prikken. 'Is dit de reden waarom je geen rokjes draagt?' vroeg ik. 'Eigenlijk best wel slim, misschien moet ik dat ook maar eens doen. Zie je trouwens al iets?'

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Aurélie Rye Beate

Ik hoor de voetstappen van Raya achter mij, ze volgt me nog en ik hoor geen gebonk, dus ze doet het nog goed ook. Gelukkig maar, ik heb niets aan haar als ze ergens doorheen zakt. "Help met bedenken!" roept ze ineens waardoor ik me iets geschrokken naar haar omdraai en mijn wenkbrauw optrek. "Ik ben hier niet de sadistische gek hoor. Bedenk het eens lekker zelf." antwoord ik er iets bot op. Ik wil gewoon wat spullen bij elkaar krijgen, wat drugs misschien. Ik heb niet zoveel meer over en ik heb geen zin om van anderen afhankelijk te zijn Geld heb ik op het moment ook niet, onze bende zorgt niet bepaald goed voor elkaar. Misschien ligt daar het probleem dan ook wel.
"Zeg Rye," begint ze dan ineens, terwijl ik haar vinger in mijn kont voel prikken. "Is dit de reden waarom je geen rokjes draagt? Eigenlijk best wel slim, misschien moet ik dat ook maar eens doen. Zie je trouwens al iets?" vraagt ze. Ik lach zachtjes. "Nee, ik hou gewoon niet van rokjes. Hoezo, wil je eronder spieken dan?" vraag ik aan haar. "En ik zie wel wat ja, als het goed is wordt het zo meteen ruimer en hoef je niet meer in mijn kont te prikken." grijns ik, ook al kan ze dat niet zien. Als ik een paar stappen gedaan heb is het dan ook echt zo, ik kan weer rechtop staan. Het is hier net zo'n ravage volgens mij, maar gelukkig niet zo laag. Iets verderop zie ik een paar deuren, al zitten ze los in hun scharnieren. "Hm, ik neem aan dat je daar wel wilt kijken." grijns ik terwijl ik me omdraai en wacht tot zij ook uit het krappe gedeelte gekomen is.

Your make-up is terrible

Raya Misaki

Hmpf, zo gezellig was Rye nou ook weer niet. Ze wou niet eens helpen met denken naar iets pijnlijks. Zij was niet de sadistische gek, zei ze.. Was ik die wel dan? Ghihi, oké, misschien.. Waarom zou ik hier anders zijn? Zachtjes hoorde ik Rye lachen toen ik haar vroeg over het rokjes dragen. 'Nee, ik hou gewoon niet van rokjes. Hoezo, wil je eronder spieken dan?' vroeg ze aan mij, waarop ik lachend knikte. Niet dat zij dat kon zien.. Ik bedoel, ze was nog steeds voor me aan het kruipen. 'En ik zie wel wat ja, als het goed is wordt het zo meteen ruimer en hoef je niet meer in min kont te prikken,' vertelde ze, waardoor ik zachtjes begon te lachen. 'Niet?' vroeg ik met een klein lachje. 'Wat jammer nou, begon het nou net leuk te vinden!' Niet veel later ze al rechtop staan en kreeg ik door dat het inderdaad ruimer werd. Ik volgde haar voorbeeld en ging ook recht op staan. Het licht schoot alle kanten op doordat ik mijn kleding aan het afkloppen was. 'Hm, ik neem aan dat je daar wel wilt kijken,' grijnsde ze, terwijl ze zich omdraaide. Het duurde eventjes voordat ik doorhad wat ze bedoelde. 'Tuurlijk wil ik daar kijken! Iedereen wilt dat,' zei ik lachend terwijl ik zachtjes aan haar broekje begon te trekken. Plagend stak ik mijn tong naar haar uit, liet haar broekje los en liep vervolgens voorzichtjes stap voor stap naar één van de deuren. Deuren die zo los zaten als maar kon. 'Sesam open u!' riep ik terwijl ik aan de deur begon te rammelen, wat als gevolg gaf dat de deur nu helemaal uit zijn scharnieren gingen en voor mij neer viel. 'Oeps.. Ik deed niets.. Het was de schuld van dat instort gedoetje..'

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you