[RPG] Lost in Vegas - 1. - Speeltopics

2035.
Dit verhaal speelt zich af in de woestijn bij Las Vegas, ongeveer twintig jaar later dan nu. Er is niet heel veel veranderd, alleen Las Vegas is niet meer wat het was. De stad is leeggelopen, de casino's hebben zich naar Los Angeles verplaatst, en de stad is geslonken. Deze leegloop zorgde ervoor dat er een heel groot "Downtown Las Vegas" ontstond: een crimineel circuit tot ongeveer halverwege de stad. Er zijn verschillende bendes, totdat de politie ingreep. Nu zijn er nog maar een paar, maar die houden zich tam, waaronder Bloods, Chrips en Phirus. Ze zijn de grootste rivalen van elkaar en hebben al tientallen mensen van elkaar uitgemoord. Alle drie de bendes hebben een van de verlaten panden gekraakt, allemaal in een ander deel van de stad.
Tot een paar weken geleden was het nog redelijk stil in de straten, maar toen plotseling The Chrips besloten hadden The Bloods te bestormen, was het gedaan met de rust.The Bloods waren met meer en hebben de hele bende van The Chrips uitgemoord. Alle lijken zijn rondom het pand van The Bloods begraven. Dankzij de moordpartij zijn er van The Bloods nog maar weinig mensen over. De Phirus zagen deze kans om vervolgens naar The Bloods te gaan, met als doel ze te vermoorden, totdat een deel van het pand van de The Bloods instortte. Nu zitten twee aartsvijanden bij elkaar opgesloten, hoe zal dit aflopen?

• The Bloods.
De leden van The Bloods zijn relatief rustige leden, een paar jaar terug hebben ze wel een moordpartij gehad onder de leden, maar tot nu toe is het rustig. Af en toe ontstaan er wel ruzies, maar deze leiden niet tot moorden. Het pand waar ze in wonen, was vroeger een hotel; Hotel Stereo. Het is een behoorlijk groot hotel, met twee casino's, één zwembad en verschillende barren en lounges. Het pand telt in totaal tien verdiepingen(zonder de duurste zolderkamers meegeteld), maar nadat een deel ingestort is, zijn alleen de eerste drie verdiepingen nog maar begaanbaar. Ook is de ingang vernielt, dus zitten ze opgesloten. De enigste uitweg is een vrije val van drie hoog naar beneden. Gelukkig hebben ze nog wel voldoende eten en drinken in de opslagkelder en in het huisje in de tuin, met torenhoge omheining.

• The Phirus.
De leden van The Phirus zijn het wreedst. De oudere bendeleden terroriseren de jongere leden, wat irritatie veroorzaakt bij ze. Het grootste deel van de tijd maken ze ruzie, wat uitdraait op gevechten, verkrachtingen en moorden. Ze hadden eerst de grootste ruzie met The Chrips, maar nu deze vermoord zijn, hebben ze The Bloods uitgeroepen tot hun nieuwe aartsvijand. Ze zijn tot alles in staat, al moeten ze alles vernielen, mits het hun eigen leven niet kost. De leden van The Phirus zullen zich niet snel opofferen, want dat is voor watjes.

[ bericht aangepast op 3 feb 2013 - 19:38 ]

Aurélie Rye Beate

"Nee joh, hoe kom je daar bij?" vraagt ze op een sarcastische toon aan me, waardoor ik weet dat ik nu de juiste snaar geraakt heb. Nou, dat was ook verrassend snel. Ik hoor ineens de snelle voetstappen naar mij toe komen en plotseling pakt ze mij bij mijn pols vast, behoorlijk stevig hoor. "Weet je hoe heerlijk het voelde?" vraagt ze daarna. Wat krassend gaat ze met haar vingers over mijn lichaam heen, waardoor ik kort ril. Dat is nog best lekker ook, maar dat laat ik verder niet aan haar weten. "Zijn geweldige aanraking van onder tot boven, van binnen en buiten. Het was allemaal zo teder." sist ze. "En dat alleen op de goeie dagen, wat jammer dat hij op die dagen zo weinig deed. Ik wou altijd meer en meer Hmm, de dood was te makkelijk voor hem." De sarcasme is duidelijk hoorbaar in haar stem. Dan laat ze me ineens los en gaat ze verder de trap op alsof er niets gebeurd is. Ik volg haar kort met mijn ogen en loop dan ook weer verder.
"Ik vind helemaal niet dat je een dikke kont heb en de konijnen vertelden mij dat ze er geen hadden. Ze dachten juist dat jij er één had, ik denk dat ze dachten dat je slim was. In ieder geval slimmer dan mij, aangezien ik er niet aan had gedacht om er één mee te nemen." begint ze dan ineens, waardoor ik verbaasd mijn wenkbrauw optrek. Het is dat ik iets in de war raak van haar, door die aanraking en de woorden die ze zegt anders had ik haar allang een knal gegeven omdat ze me zomaar aanraakt. De herbeleving blijft gewoon uit, zoals ik al had verwacht. Ik heb het te vaak overnieuw gedaan met iedereen die ik kon vinden zodat het niet meer terug keert, het is net alsof het uitgewist is, versmolten met alle andere keren.
"Nou, gelukkig maar. Anders had ik je eens laten voelen wat een dikke kont is." mompel ik zinloos terwijl ik achter haar de trap op slof, nogal traag eigenlijk. Dat is ook logisch want je ziet zo weinig. "Als ik naar mijn kamer was geweest om schoenen aan te trekken zou ik er waarschijnlijk wel aan gedacht hebben. Die konijnen maken een betere schatting dan jou." Ik ben volgens mij niet zo goed in aardige dingen zeggen, maar hou mijn mond verder over haar vader. Ik zou ook niet willen dat iemand daar op bleef hameren bij mij, al zal het wel niet hetzelfde zijn geweest bij ons. "Valt er al iets te zien van de volgende verdieping?" vraag ik om op onderwerp over te schakelen, ook omdat ik nieuwsgierig ben en niet meer voorop loop. De grond word onvaster onder mijn voeten, dat merk ik wel.

Your make-up is terrible

Raya Misaki

'Nou, gelukkig maar. Anders had ik je eens laten voelen wat een dikke kont is,' mompelde ze terwijl ik haar achter mij aan hoorde sloffen. Ik deed mijn hoofd iets schuin. Hoe kon zij mij nou laten voelen wat een dikke kont was? Ik keek even wat vaagjes naar mijn achterste. Ik zelf had daar ook niet echt bepaald veel zitten. 'Als ik naar mijn kamer was geweest om schoenen aan te trekken zou ik er waarschijnlijk wel aan gedacht hebben. Die konijnen maken een betere schatting dan jou.' Ik zuchtte zachtjes en ging maar ophouden over de konijnen. Het viel me op dat ze heel de tijd gemene dingen er bij zij, maar toen zag ik ze maar door de vingers. Nu begon het mij gewoon te irriteren. 'Valt er al iets te zien van de volgende verdieping?' vroeg ze vervolgens, waarmee ze het onderwerp had veranderd. Ik keek eventjes om mij heen en vroeg mijzelf af of zij die vraag zelf niet kon bedenken. Hoe verder wij omhoog gingen hoe donkerder het werd, of dacht ze echt dat ik nu opeens wel dingen kon zien nu ik voor op liep?
'Ja!' zei ik op een overdreven enthousiaste manier. 'Zo veel! Daar is donker! en daar nog meer! Oh Rye, die moet je zien!' zei ik tegen haar en begon vervolgens even wat wat vaag te lachen en schudde licht met mijn hoofd. Was het nu nog wel zo slim om verder omhoog te gaan? Wat voor nu had het? Veel zien deden we niet.. 'Hoe kan jij mij trouwens laten voelen wat een dikke kont was? Jij hebt geen dikke kont, ik heb geen dikke kont en ik was nog niet van plan om kont implantaten te nemen en ook niet door jou.'

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[Trouwens sorry voor de crappy post, Sikowitz. Ik wist echt niks meer ;c]

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Aurélie Rye Beate

"Ja!" zegt ze op een overdreven enthousiaste manier als ik vraag of ze al iets kan zien. "Zo veel! Daar is donker! en daar nog meer! Oh Rye, die moet je zien!" zegt ze tegen me en begint vervolgens even wat wat vaag te lachen en schud licht met haar hoofd. Ik klem wat kwaad mijn kaken op elkaar, ze gaat straks echt te ver en dan pleur ik haar alsnog naar beneden. "Doe nou niet zo achterlijk. Ik vroeg me gewoon af of je ergens een doorgang naar de vierde verdieping zag of dat die is verdwenen." snauw ik iets naar haar toe. Ik weet dat ik niet de alleraardigste ben en misschien wel deze reactie uitlok, maar ik kan er niet tegen en dat zal ze merken ook.
"Hoe kan jij mij trouwens laten voelen wat een dikke kont was? Jij hebt geen dikke kont, ik heb geen dikke kont en ik was nog niet van plan om kont implantaten te nemen en ook niet door jou." Hierop moet ik zachtjes lachen, al klinkt het nog altijd humorloos. "Ik sla gewoon net zolang op dat kontje van je tot hij rood en opgezwollen is. Dan heb je pas een grote kont." antwoord ik emotieloos, zonder iets er doorheen te laten klinken. "Nou, laat mij eens kijken of er iets te vinden is." murmel ik vervolgens en ik loop langs haar heen om het beter te kunnen zien hier. We zijn bij het plateau van de volgende verdieping aangekomen, maar alles zit vol met brokken en scheuren. Volgens mij kan ik door één zelfs naar de vorige verdieping kijken, maar ik weet het niet zeker. Mijn handen steek ik vooruit tegen de afgebrokkelde muur aan als ik op de tast verder ga.

Your make-up is terrible

Raya Misaki

'Doe nou niet zo achterlijk. Ik vroeg me gewoon af of je ergens een doorgang naar de vierde verdieping zag of dat die is verdwenen,' snauwde ze naar mij toe. Ik lachte zacht, haalde mijn schouders op en ging vervolgens verder over de dikke konten. Wanneer ik dacht gezegd had hoorde ik Rye achter mij zacht lachen, nog niet echt gemeend, maar dat kwam nog wel. 'Ik sla gewoon net zolang op dat kontje van je tot hij rood en opgezwollen is. Dan heb je pas een grote kont.' antwoordde ze erop zonder dat er emotie in zat. Ik lachte dacht, draaide mij iets om en keek haar eventjes aan.
'Oh, ja, doe!' zei ik met hetzelfde lachje tegen haar. 'Ik wil zo graag voelen hoe dat voelt! Lijkt me heerlijk een pak slaag! Altijd al eens willen voelen.' Ik rolde met mijn ogen en keek verder om mij heen. Wat was het hier geweldig opgeruimd. Misschien moet ik maar eens ophouden met al dat sarcasme. Ik deed niets anders nu.. 'Nou, laat mij eens kijken of er iets te vinden is,' mompelde ze en liep vervolgens langs mij heen. Zo onderhand waren we eindelijk aangekomen bij de vierde verdieping en het licht hier was niet echt bepaald beter geworden, wat ik al had verwacht. 'Wat is het hier mooi ingericht, vind je ook niet?' vroeg ik aan Rye en ik keek toe hoe ze op verder met haar armen uitgestoken. 'Voel je al iets interessants?' vroeg ik met een klein lachje. 'Misschien een deel van een lijk.. Oh! Als dat zo is, zeg het dan gelijk.'

[ bericht aangepast op 27 jan 2013 - 15:01 ]

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[geeft niet. het duurde zo lang omdat ik hem 3x had getypt, maar er heel de tijd iets mis ging met het postewn op mijn telefoon. en toen had ik er geen zin meer inom hem weer opnieuw te maken en ik nu pas op mijn pc zit.]

Amir Samuel von Monroe
. "Ik weet het niet hoor, ik denk dat ik dit liever alleen doe." Zei Vladimir en ik haalde ongeïnteresseerd mijn schouder op. ''Oke.'' zei ik enkel en nam nog een hijs van mijn sigaret. Ik had het wel leuk gevonden, maar ging me er veder niet druk om maken. Mijn kans kwam nog wel. "Ga jij maar lekker je drugs roken.'' Zei hij en ik lachte even. ''Dat ga ik zeker doen.'' ik legde mijn Grinder aan de kant en pakte een blokje Hasj uit mijn zak. Ik liet mijn Sigaret in mijn mondhoek hangen en haalde de hasj uit het folie en pakte mijn aansteker. ik verwarmde het blokje en smeerde het uit op mijn hand zodat er kleine losse stukjes achterbleven. Ik had dit echt veelte vaak gedaan, dat ik het wel door elkaar moest roken, omdat ik anders geen effect kreeg. ''Ben je al iemand anders tegengekomen uit onze eigen groep?'' Ik had werkelijk nog niemand anders gezien hier behalve Vladimir. Net als van The Bloods. Daarvan was ik ook nog niemand tegengekomen.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Vladimir Afon

"Dat ga ik zeker doen." zei hij en hij ging aan het werk om zijn drugs te roken of hoe hij het ook deed. Ik had nooit drugs gedaan en wilde er ook echt niet aan beginnen. En daarbij, in deze omstandigheden zou het beter zijn om niet verslaafd te zijn aan drugs. Zoveel is er niet meer.
"Ben je al iemand anders tegengekomen uit onze eigen groep?" vroeg hij toen. Ik schudde mijn hoofd. "Nope, ik heb ook nog niemand gezien. Maar goed, het is een groot gebouw en zoveel leden hebben onze gang's nou ook weer niet." Ik bedacht me dat ik maar eens naar de wat drukker bezochte plekken moest gaan. Het zwembad en de bar bijvoorbeeld. De bar was een van de eerste plekken die helemaal was leeg geroofd. Iedereen wilde drank hebben en het werd een waarlijk slagveld. Ik had, gelukkig, een paar flessen kunnen bemachtigen. Sterke drank gelukkig, niet dat spul voor pussy's.
"Ik denk dat ik maar eens verder ga." zei ik met een grijns, "Tegen de eerst volgende die ik tegen kom zal ik niet zo aardig zijn." Ik grinnikte eventjes en rekte mezelf uit.

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Aurélie Rye Beate

Raya lacht wat en draait zich dan om naar mij. "Oh, ja, doe!" zegt ze met hetzelfde lachje tegen mij waardoor ik even grom. "Ik wil zo graag voelen hoe dat voelt! Lijkt me heerlijk een pak slaag! Altijd al eens willen voelen." Ze rolt met haar ogen en kijkt verder om zich heen. "Roep dat maar niet al te hard." sis ik haar toe, omdat ik weet dat ik zo in staat ben om het te doen, of ze het nou wilt of niet. Juist door haar sarcasme wil ik het alleen maar liever doen, haar even een lesje leren zodat ze zich de volgende keer wel twee keer bedenkt of het handig is om zo tegen mij te doen.
Volgens loop ik mompelend langs haar heen. "Wat is het hier mooi ingericht, vind je ook niet?" vraagt ze aan me. Jeetje, kan ze niet heel even ophouden met dat vreselijke sarcasme van haar? Ik antwoord er gewoon niet op en steek mijn handen uit om te voelen of er ergens een opening of een zwak stuk zit. "Voel je al iets interessants? Misschien een deel van een lijk... Oh! Als dat zo is, zeg het dan gelijk." gaat ze met een lachje verder en ik zucht even. "Geen lijken te bekennen, Raya." antwoord ik monotoon op haar.
Mijn handen botsen tegen een stuk muur aan en ik hoor dat er iets afbrokkelt, waardoor ik plots stil blijven staan en mijn oren spits. Verder klinkt er geen geluid, dus gevaarlijk zal het niet zijn. En wat dan nog als het wel gevaarlijk zal zijn? Ik duw opnieuw met mijn handen tegen de muur aan en er klinkt hetzelfde geluid, maar dan harder. Ik grijns iets als ik harder begint te duwen. "Raya, volgens mij kunnen we hier doorheen." sis ik haar richting op als ik verder begin te duwen. Er ontstaat langzamerhand een gat als ik verder ga die steeds groter word. "Help eens effe."

Your make-up is terrible

Raya Misaki

'Geen lijken te bekennen, Raya,' werd er op een monotoon geantwoord. Ik zuchtte zachtjes en mijn enthousiasme verdween al gauw. Wat is dit voor een gebouw. Instorten tijdens mijn slaap en nog geen dooien achterlaten ook! Ze daarvoor nog gezegd terwijl ik aan het praten was, dat ik het niet al te hard moest roepen over dat slaan op mijn kont. Hmm, alsof ik dan echt ging toe laten dat zij daarop ging slaan, mij een beetje vaak genoeg gebeurd. Ik hoorde wat bewegen en keek eventjes schichtig om mij heen, niet dat het veel hielp.. Als of het tegen ging houden van instorten. Ik bleef maar eventjes in mijn waan idee, want er stortte. Het geluid stopte maar eventjes later was het het weer. Ik draaide mij hoofd om naar Rye en vroeg mij af waarom zij met haar handen tegen een hoopje puin aan stond. 'Raya, volgens mij kunnen we hier doorheen,' siste ze mijn richtig op. Ik ging richtig haar toe en het geluid was er weer. Ik bestudeerde wat ze deed en kwam er achter dat ze er tegen aan stond te duwden en met succes, want er verscheen een gat die langzamerhand groter werd. 'Help eens effe,' zei ze tegen mij. Ik keek even van haar naar het gat en toen weer terug. Lichtjes knikte ik en begon een beetje aan de rand van het gat te peuteren.
'Zie je,' zei ik met een glimlachje tegen haar. 'Ik kan heus wel normaal doen!' Eventjes stopte ik met peuteren om een beetje door het gat heen te kijken. Niet dat ik daarmee veel verder mee kwam. 'Hea, wat slecht! Een instorting, mijn slaap verstoren en misschien die van jou.. en dan geen lijken achterlaten! Misschien dat jij meer geluk heb met het vinden van iets jatten.' Ik ging recht op staan, rekte mij uit en keek vervolgens eventjes naar Rye. 'Wou je alsnog verder gaan? of eerst terug gaan voor een zaklamp? Denk niet dat daar iemand aan komt lopen met een zaklamp voor ons.. Tenzij zombies echt bestaan, maar ik weet niet zo zeker of ze wel zo vrijgevig zijn..'

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Aurélie Rye Beate

Raya knikt even en begint me te helpen door aan de rand van het gat te peuteren. Het word al snel groter en groter, zo meteen kunnen we er gewoon doorheen ook, al lijkt het me beter om eerst even te kijken wat er allemaal is daar. "Zie je." zegt ze ineens met een glimlachje. "Ik kan heus wel normaal doen!" Ik frons iets, nou, dat mag ze van mij best wat langer volhouden dan. Ze stopt even om door het gat te kijken, maar er is niet veel te zien volgens mij. "Hea, wat slecht! Een instorting, mijn slaap verstoren en misschien die van jou... en dan geen lijken achterlaten! Misschien dat jij meer geluk heb met het vinden van iets jatten." zegt ze, waarop ze rechtop gaat staan en zich uitrekt. Ik kijk even naar haar vage silhouet en volgens mij kijkt ze terug.
"Wilde je alsnog verder gaan? Of eerst terug gaan voor een zaklamp? Denk niet dat daar iemand aan komt lopen met een zaklamp voor ons... Tenzij zombies echt bestaan, maar ik weet niet zo zeker of ze wel zo vrijgevig zijn..." Ze is echt raar. Ik kom ook helemaal overeind en kijk even naar haar. "Alsof je een zombie laat leven. Dat pak je toch gewoon af." merk ik op alsof het nog mogelijk is ook, waarop ik mezelf betrap dat ik het even voor me zie. "Nou, ga een zaklamp halen dan, ik wacht hier wel." zeg ik dan op een iets bevelende toon. Ik draai me terug naar het gat en probeer het groter te maken, want geen van ons past er op het moment doorheen. Ik ben volgens mij de kleinste en de magerste, dus als ik er niet doorheen pas zal zij er al helemaal niet doorheen komen. Niet dat zij dik is of zo, haar lichaamsbouw lijkt behoorlijk op die van mij.

Your make-up is terrible

Raya Misaki

De lichaam van Rye zag ik wat vaagjes bewegen en voelde mij ergens bekeken. Hmm. 'Alsof je een zombie laat leven. Dat pak je toch gewoon af,' zei ze, wat mij eerlijk gezegd verbaasde. Ik verwachtte een preek dat zombies niet bestond en dat ik zo nu niet echt meer bepaald normaal gedroeg.
'Hee,' zei ik iets wat verbaasd tegen haar. 'Dat ik daar zelf niet aan had gedacht! Hmm, dan ga ik hem ook villen! Nog nooit gedaan, een zombie villen.. Ze zijn een beetje verrot.' Ik toverde een klein lachje op mijn gezicht en keek weer eventjes door het gat heen, niet dat ik nu opeens nachtkijkers had of zo en alles nu kon zien.. 'Nou, ga een zaklamp halen dan, ik wacht hier wel,' zei Rye op een bevelende toon. Niet veel later zag ik Rye naast mij verschijnen en ze ging weer verder met het groter maken van het gat. Ik knikte lichtjes naar haar, draaide mijzelf om en ging vervolgens naar beneden. 'Een zaklamp voor mevrouw komt eraan!' zei ik met een glimlachje. Ik wou huppelend naar beneden gaan, maar dat leek mij niet zo heel slim idee.
Bij mijn kamer terecht gekomen ging ik gelijk opzoek naar een zaklamp. Tijdens het zoeken had ik stiekem een beetje drinken gepakt. Hmm, misschien wou Rye ook.. Nadat ik de zaklamp had gevonden, schonk ik een glas vol voor Rye en ging met beide dingen terug naar Rye.
Wanneer ik weer terug kwam bij het donkere gedeelte van de gang deed ik de zaklamp aan. Ik wist wel dat er een hoop troep lag, maar zo veel? 'Hmm, ze schoonmakers mogen hun werk ook wel eens goed doen, vind je ook niet Rye?' vroeg ik aan haar terwijl ik voorzichtig verder naar haar toe liep. 'Trouwens, ik heb drinken voor je. Ik heb al op en dacht, misschien wilt zij ook.. Dus ja, misschien vrolijk je daarvan op.'

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Aurélie Rye Beate

"Hee," begint Raya op een verbaasde toon tegen mij. "Dat ik daar zelf niet aan had gedacht! Hmm, dan ga ik hem ook villen! Nog nooit gedaan, een zombie villen... Ze zijn een beetje verrot." Ik moet er zacht om lachen, zij begon ermee hoor. "Ik denk niet dat het een geweldig idee is om bij een zombie te doen. Beetje goor." merk ik op. Heel wat anders dan mensen, in ieder geval. Hierna zeg ik dat ze een zaklamp moet halen, waarop ze knikt, zichzelf omdraait en richting beneden begint te lopen. "Een zaklamp voor mevrouw komt eraan!" zegt ze met een glimlachje. Ik knik goedkeurend en duw het gat verder open. Het gaat nu iets moeilijk dan aan het begin en volgens mij haal ik mijn hand ook nog eens open aan een scherp stukje, verdomme.
"Hmm, ze schoonmakers mogen hun werk ook wel eens goed doen, vind je ook niet Rye?" Ik schrik lichtelijk van haar stem die plots bij mij is en van het licht dat hierheen komt, terwijl zij dichterbij komt. Ik knipper eens, het felle licht van de lamp doet pijn aan mijn ogen die aan het duister gewend zijn geraakt. "Trouwens, ik heb drinken voor je. Ik heb al op en dacht, misschien wilt zij ook.. Dus ja, misschien vrolijk je daarvan op." Ik kijk naar haar op met een glimlachje op mijn lippen, wel iets verbaasd, maar toch. "Bedankt," zeg ik. "Dat is aardig van je. Wat is het?" vraag ik als ik het glas aanneem. "Trouwens, ik denk dat we zo wel door het gat passen, wilde jij ook nog mee om je geliefde lijken te zoeken?" vraag ik aan haar.
Ze is een onvoorspelbaar meisje, dus ik weet niet precies wat ze zal zeggen of wat ze wilt. Ik ruik even aan het goedje in het glas en als ik beslis dat het niet verdacht ruikt, nip ik er voorzichtig aan. Ik moet wel leren om meer te drinken voordat ik echt helemaal uit ga drogen. Ik vergeet namelijk heel snel om te drinken, vooral als ik high ben. Daarbij neem ik ook nog eens liever drank tot me en dat is ook niet altijd de beste vloeistof die je kan krijgen. "Wil je even bij schijnen op het gat?" Het glas dat ik leeg heb gedronken zet ik naast me neer zodat ik straks door het gat heen kan.

Your make-up is terrible

Raya Misaki

Rye keek mij aan met een glimlach, wat mij een teken gaf dat haar geweldige ochtendhumeur van net eindelijk begon te zakken. Het was dan wel iets wat verbaasd, maar oké. 'Bedankt,' zei ze tegen mij. 'Dat is aardig van je. Wat is het?' vroeg ze toen ze het glas van mij aan nam. Ik haalde mijn schouders lichtjes op en keek vervolgens naar het glas dat zij vasthield. 'Al gooide me alsnog van de trap. Ik zou het niet weten. Ik weet wel dat het niet giftig is en dat het lekker is en is het wel giftig, dan.. Ben je niet de enige die er ten onder gaat daar aan,' zei ik met een klein lachje. 'Trouwens, ik denk dat we zo wel door het gat passen, wilde jij ook nog mee om je geliefde lijken te zoeken?' vroeg ze aan mij, waar ik gelijk op knikte. 'Natuurlijk! Wat dacht jij dan?' Ik zag hoe Rye aan het glas rook en eventjes rolde ik stiekem met mijn ogen. Waarom zou ik haar vergiftigen.. Dan ging ik er zeker aan als zo'n poppetje kwam van de Phirus! Nee, daar had ik nou niet echt bepaald zin in. Wanneer ze aan haar glas nipte zag ik wat rood goedje bij haar hand. Nu al opengehaald? 'Wil je even bij schijnen op het gat?' vroeg ze en het glas dat ze had leeggedronken zette ze naast zicht neer. Eventjes keek ik haar vragend aan met een schuin hoofd en knikte vervolgens. Ik scheen bij met het zaklamp en vroeg mij af of we beiden echt door het gat heen konden. Waarschijnlijk wel, maar ik was gewoon slecht in verhoudingen. Bovendien, als er één was die er niet door ging passen, dan was ik het wel. We waren beiden niet echt dik, in tegen deel zelfs! Maar ik was natuurlijk wel groter dan haar. Eventjes beet ik op mijn lip. Zul je zien, kwam ik als nog vast te zitten. 'Zeker weten dat het geen goed idee is om een zombie te villen?' vroeg ik aan Rye, terwijl ik mee keek met wat zij allemaal aan het doen was. 'Wat nou als het nog niet zo lang een zombie is? Dan is hij ook nog lang niet zo verrot., toch?'

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

(Het spijt me dat ik een gigantisch lange tijd niets van mezelf heb laten horen. Vorige week had ik toetsweek en ik moest me even bezig houden met een paar andere dingen. Ik zal mijn best doen om vanaf nu wel online te komen. (: )

Aurélie Rye Beate

Raya haalt haar schouders lichtjes op als ik vraag wat het is. "Al gooide me alsnog van de trap. Ik zou het niet weten. Ik weet wel dat het niet giftig is en dat het lekker is en is het wel giftig, dan... ben je niet de enige die er ten onder gaat daar aan."zegt ze met een klein lachje, maar toch ruik ik voor de zekerheid aan het glas voor ik er iets uit drink. Ik vraag daarna of ze nog mee wilt voor haar lijken, waar ze bijna meteen op knikt. "Natuurlijk! Wat dacht jij dan?" stemt ze gelijk in en ik grijns iets. Gelukkig, want ik heb eerlijk gezegd weinig zin om daar alleen rond te lopen. Je weet maar nog wat je tegen gaat komen daar, of wie. Het is donker, met een zaklamp val je zo snel op en dan zou ik maar alleen zijn. Raya is gestoord, ik weet dat ze mij niets aan wilt doen waardoor ik me iets veilig voel met haar in de buurt.
Ik vraag haar of ze bij wilt schijnen op het gat, waar ze op knikt en de zaklamp op het gat richt. De lichtbundel valt erdoor heen en ik beslis dat hij inderdaad groot genoeg is. "Zeker weten dat het geen goed idee is om een zombie te villen?" vraagt ze plotseling aan mij. "Wat nou als het nog niet zo lang een zombie is? Dan is hij ook nog lang niet zo verrot., toch?" Ik til mijn hoofd op en kijk haar vreemd aan. "Het is gewoon goor, oké? Het zijn zombies." mompel ik en ik begin mezelf door het bestaande gat heen te wurmen. Aan de andere kant moet ik oppassen, de vloer ligt hier bezaaid met puin, je kan de vloerbedekking niet eens meer zien. Gelukkig heb ik goede schoenen aan getrokken. Ik ben er al snel doorheen. "Het is veilig." zeg ik tegen Raya zodat zij er ook doorheen kan.
De lichtbundel gaat heen en weer en ik kijk door het donkere vertrek. Er valt nu maar weinig te zien, mede dankzij het stof dat nog niet is gaan liggen na de instorting. Volgens mij is dicht ook echt heel gevaarlijk, maar ik heb wel zin om iets gevaarlijks te doen eigenlijk. De muren zijn amper te onderscheiden, een plafond is er niet meer. Het is groot en deels ingezakt, er zijn dingen doorheen gekomen en voor zover ik kan zijn moet je bij sommige delen op handen en voeten erdoor heen. We hebben geluk met dit gedeelte, hier kan je nog gewoon staan.

Your make-up is terrible