[RPG] Lost in Vegas - 1. - Speeltopics

2035.
Dit verhaal speelt zich af in de woestijn bij Las Vegas, ongeveer twintig jaar later dan nu. Er is niet heel veel veranderd, alleen Las Vegas is niet meer wat het was. De stad is leeggelopen, de casino's hebben zich naar Los Angeles verplaatst, en de stad is geslonken. Deze leegloop zorgde ervoor dat er een heel groot "Downtown Las Vegas" ontstond: een crimineel circuit tot ongeveer halverwege de stad. Er zijn verschillende bendes, totdat de politie ingreep. Nu zijn er nog maar een paar, maar die houden zich tam, waaronder Bloods, Chrips en Phirus. Ze zijn de grootste rivalen van elkaar en hebben al tientallen mensen van elkaar uitgemoord. Alle drie de bendes hebben een van de verlaten panden gekraakt, allemaal in een ander deel van de stad.
Tot een paar weken geleden was het nog redelijk stil in de straten, maar toen plotseling The Chrips besloten hadden The Bloods te bestormen, was het gedaan met de rust.The Bloods waren met meer en hebben de hele bende van The Chrips uitgemoord. Alle lijken zijn rondom het pand van The Bloods begraven. Dankzij de moordpartij zijn er van The Bloods nog maar weinig mensen over. De Phirus zagen deze kans om vervolgens naar The Bloods te gaan, met als doel ze te vermoorden, totdat een deel van het pand van de The Bloods instortte. Nu zitten twee aartsvijanden bij elkaar opgesloten, hoe zal dit aflopen?

• The Bloods.
De leden van The Bloods zijn relatief rustige leden, een paar jaar terug hebben ze wel een moordpartij gehad onder de leden, maar tot nu toe is het rustig. Af en toe ontstaan er wel ruzies, maar deze leiden niet tot moorden. Het pand waar ze in wonen, was vroeger een hotel; Hotel Stereo. Het is een behoorlijk groot hotel, met twee casino's, één zwembad en verschillende barren en lounges. Het pand telt in totaal tien verdiepingen(zonder de duurste zolderkamers meegeteld), maar nadat een deel ingestort is, zijn alleen de eerste drie verdiepingen nog maar begaanbaar. Ook is de ingang vernielt, dus zitten ze opgesloten. De enigste uitweg is een vrije val van drie hoog naar beneden. Gelukkig hebben ze nog wel voldoende eten en drinken in de opslagkelder en in het huisje in de tuin, met torenhoge omheining.

• The Phirus.
De leden van The Phirus zijn het wreedst. De oudere bendeleden terroriseren de jongere leden, wat irritatie veroorzaakt bij ze. Het grootste deel van de tijd maken ze ruzie, wat uitdraait op gevechten, verkrachtingen en moorden. Ze hadden eerst de grootste ruzie met The Chrips, maar nu deze vermoord zijn, hebben ze The Bloods uitgeroepen tot hun nieuwe aartsvijand. Ze zijn tot alles in staat, al moeten ze alles vernielen, mits het hun eigen leven niet kost. De leden van The Phirus zullen zich niet snel opofferen, want dat is voor watjes.

[ bericht aangepast op 3 feb 2013 - 19:38 ]

[Ja sorry, ik heb veel betere dingen te doen op dit moment, maar ben zoals gewoonlijk alles aan het uitstellen. dus dan ga ik maar dit doen. ;x]

Amir Samuel von Monroe
"Kerel, je bent echt knettergek." Ik schoot in de lach na Vladimir zijn worden en knikte toen instemmend. Ik was inderdaad Knettergek. "Maar goed, je hebt zeker gelijk." ik glimlachte even mijn tanden blood en voelde het bloed al naar mijn hoofd trekken, waardoor er een rode gloed op mijn gezicht verscheen. "Mijn spullen heb ik al verplaatst naar een andere verstop plek met een dodelijkere val. Als hij al niet dodend is." Ik wilde hem vragen waar die verstop plek dan was maar sloot net op tijd mijn mond. Dat zou een helle stomme vraag zijn. "En als ik iemand van The Bloods tegen kom ga ik die persoon zeker uithoren en daarna martelen." Vladimir leek opeens een stuk vrolijker en een dodelijke lach kwam over zijn lippen zetten. ''Ik wil helpen!'' Riep ik meteen en gooide mijn hand in de lucht. Ik nam nog een trek van mijn sigaret die ik daarna in het tapijt op de trap uitdrukten. Ik wipte mijn kond op, om weer om te draaien en zakten een paar treden naar beneden voordat ik me lachend had omgedraaid. Mijn hoofd was rood aangelopen en hadden dezelfde kleur als mijn ogen, die glazig naar Vladimir keken. Ik vond Vladimir maar een rare naam. Maar het paste wel bij hem. ''De bloods gaan blood zien.'' giechelde ik, waarna ik hard begon te lachen. Ik vond mezelf af en toe zo grappig.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Mijn nog niet bestaande personage wil de schuld wel op zich nemen if ya okay with it :'D. Ik ben een kei in mijn personages in falende situaties laten brengen. Ik zal empies iemand aanmaken in het rollentopic, volgens mij kunnen le Bloods nog wel mensen gebruiken.

No growth of the heart is ever a waste

[Ghehehehe, graag!]

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Vladimir Afon

"Ik wil helpen!" riep Amir meteen en gooide zijn hand in de lucht. Hij nam nog een trek van zijn sigaret en drukte hem toen uit op de trap. Er ontstond een brandplek in het tapijt, but who cares? Hij draaide zich weer rond op zijn kont, zakte een paar treden naar benden en keek toen lachend naar me. Die kerel moest zo high als een garnaal zijn, jezus. "De bloods gaan blood zien." giechelde ze, waarna ze hard begon te lachen.
Ik schudde kort mijn hoofd en dacht toen over zijn aanbod na, zou ik hem meenemen? Ik bedoel, extra hulp is altijd handig, maar voor dat wat ik van plan ben lijkt het me niet zo handig... "Ik weet het niet hoor." begon ik serieus en op een nadenkende toon, "Extra hulp is altijd wel handig, maar ik weet niet of je erbij wilt zijn als ik mijn straf ga uitdelen." Mijn blik verstarde en werd serieus. "Ik bedoel, ik weet niet eens of je het wilt zijn en daarbij, het zal nogal persoonlijk en vernederend zijn."

[ bericht aangepast op 25 jan 2013 - 17:13 ]

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Jules.

Eerste behoefte: eten. Dat kan niet overal meer genomen worden. Nu dit verdomde gebouw is ingestort zijn de meesten als honden op elkaar gaan springen om elkaar hun voorraad afhandig te maken. Gelukkig heb ik voorlopig genoeg opgeslagen - verborgen in een provisorisch vak in mijn matras. Tweede behoefte: sigaretten. Dat is een tweede probleem. Ik kwam net de stad in, op zoek naar de man bij wie ik mijn rapport moet afleveren en heb in allerijl niet de tijd gehad om sigaretten te kopen. Zodoende dat ik gedwongen was om bij de eerste de beste kamer mijn slag te slaan. Het is al ellendig genoeg dat ik opgesloten ben met een stel roofzuchtige honden. Ik ben een man die vrijheid gewend is, privacy en rust. Helaas zit dat er momenteel niet in voor me. Maar nog erger dan eerder genoemd feit is het feit dat ik opgesloten ben met een stel roofzuchtige honden zonder roofwaar. Omdat die pakjes sigaretten in de kamer er zo lonkend uitzagen (ik heb zo zeker vijf kamers doorzocht en uiteindelijk had ik prijs) en ik ternauwernood de vallen wist te vermijden die de beste persoon als warm welkom had aangebracht zit ik nu in mijn eigen kamer van een goeie sigaret te genieten.
'Ahh, dit is goed,' zeg ik en leun achterover in mijn stoel. Het leven is goed.

No growth of the heart is ever a waste

Raya Misaki

'Iemand van Phirus tegenkomen vind ik ook niet erg. Ik kijk graag toe hoe leuke meisjes met een wapen te werk gaan,' vertelde Rye op een luchtige manier, na wat gegrinnik om mijn nieuwsgierige blik. Ook zag ik een vermakelijk grijns op haar gezicht verschijnen naarmate we verder omhoog liepen. Het werd donkerder en ergens vond ik dat wel wat hebben, maar de kans dat er zo iemand te voorschijn kwam was er ook. 'Je maakt me wel benieuwd, Raya. Wat hebben jouw schattige sokjes allemaal meegemaakt en gezien?' vroeg ze op een kleinerende toon. Ik hoorde haar schoppen tegen iets en ik merkte dat de grond onder mijn voeten minder vlak en stevig aanvoelde dan daar beneden. Hmm. Ik deed mijn hoofd iets schuin en keek vervolgens een beetje om mij heen.
'Wat hebben mijn oh zo schattige sokjes allemaal gezien,' zei ik met hetzelfde vermakelijk grijnsje als daarnet. 'Ze hebben gezien hoe ik mijn pa heb proberen te villen,' begon ik en probeerde de reactie te zien van Rye, maar dat ging best slecht door dit geweldige ligt. 'Dat ging best lastig, bovendien had die arme man van te voren zo veel lopen schreeuwen dat iemand de politie had ingeschakeld. Ik moest hem snel afmaken, anders wisten ze dankzij zijn grote mond dat ik het had gedaan, maar dat kon natuurlijk niet. Ze hebben natuurlijk nog veel meer gezien, maar ik denk dat dat toch één van de leukste was om te zien.' Die blik van hem toen, hoe snel het omsloeg was heerlijk voor mij.

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Amir Sumuel von Monroe
Ik fronste even met mijn wenkbrauwen.
"Extra hulp is altijd wel handig, maar ik weet niet of je erbij wilt zijn als ik mijn straf ga uitdelen." Zei Vladimir en ik rolde met mijn ogen. "Ik ben niet bij een gang te gaan om te kaarten." Grijnsde ik. Dacht hij nou echt dat ik het net aan zou kunnen. Ik kon het ook niet aan. Dat was de reden dat ik altijd onder de drugs zat. De moorden bleven maar voorbij vliegen zodra ik ook maar een vlaag van nuchterheid voelde.
Maar dat maakte niet dat ik niet wilde helpen. Nu was ik immers zo ver heen, dat je me alles kon laten doen.
"Ik bedoel, ik weet niet eens of je het wilt zijn en daarbij, het zal nogal persoonlijk en vernederend zijn." Nu begreep ik Vladimir niet meer. "Ik wat wil zijn. Wat is persoonlijk en vernederend?" Ik snapte het net meer. Mijn oogleden werden zwaar en ik wreef even in mijn ogen waarna ik een flesje water uit mijn binnenzak toverde en gulzig een slok nam. Het koude gevoel in mijn mond bleef maar even, want zodra ik het doorgeslikt had, was mijn mond weer kurkdrog.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Vladimir Afon

Hij keek me niet begrijpend aan, iets wat ik allang had verwacht. Die kerel was zo ver weg dat hij zelfs een makkelijke rekensom niet meer zou kunnen oplossen. "Ik wat wil zijn. Wat is persoonlijk en vernederend?" Hij wreef in zijn ogen, haalde een fles water uit zijn binnenzak en nam gulzig een slok water. Ik rukte snel de fles water uit zijn hand en nam zelf een slok.
Toen ik de slok door geslikt had gaf ik hem de fles terug en richtte me weer tot hem. "Rape." zei ik enkel en keek hem doodserieus aan. Ik gokte dat dat uitleg genoeg was. Degene die dit geflikt heeft zal ik op de ergst mogelijke manier vernederen. En niet alleen vernederen, daarvoor martel ik die persoon en daarna verneder ik hem of haar. Opdat die persoon het nooit meer zal vergeten en voor altijd van mijn spullen afblijft.

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Amir Samuel von Monroe
Ik keek even geschrokken op toen Vladimir mijn water afpakten maar herstelde me al snel toen ik hem terug kreeg toen hij een slok had genomen. "Rape." Nu hij het zei, had ik het kunnen weten. Er was niets persoonlijker en vernederender dan dat. "Waarom zou ik daar nou niet aan mee willen werken." Grijnsde ik. Hier was ik altijd wel voor in. Ik pakten mijn sigaretten weer en stak er eentje op. Even keek ik naar Vladimir en gooide daarna met een lullige boog een sigaret zijn kant op, die voor zijn voeten belanden. Ik speelde wat met mijn dreads en kraste even achter mijn oor waarna ik mijn grondwet en wiet uit mijn zak haalde. Ik gooide de inhoud in het houte ding en begon te draaien terwijl ik snel tussendoor hijsen nam van mijn sigaret.

[ bericht aangepast op 25 jan 2013 - 22:56 ]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Aurélie Rye Beate

Het antwoord van Raya komt niet meteen, maar ik heb maar weinig zin om achterom te kijken om te zien wat ze precies aan het doen is of denkt. In een traag tempo loop ik de trap op, omdat hij anders aan begint te voelen. "Wat hebben mijn oh zo schattige sokjes allemaal gezien." zegt ze en ik hoor de grijns gewoon doorklinken in haar stem. "Ze hebben gezien hoe ik mijn pa heb proberen te villen. Dat ging best lastig, bovendien had die arme man van te voren zo veel lopen schreeuwen dat iemand de politie had ingeschakeld. Ik moest hem snel afmaken, anders wisten ze dankzij zijn grote mond dat ik het had gedaan, maar dat kon natuurlijk niet. Ze hebben natuurlijk nog veel meer gezien, maar ik denk dat dat toch één van de leukste was om te zien."
Jezus, dit meisje is écht ziek in haar kop. Nu snap ik al beter waarom, die vader zal wel niet veel goeds uitgevroten hebben bij haar. Nou, dan kan je toch beter zoals ik in een weeshuis worden gedumpt, dan heb je daar maar lekker weinig last van. "Dan zijn je sokken vast al oud." merk ik emotieloos op. "Trouwens, we hebben nu niet echt de tijd om mensen te gaan villen, Raya. Bedenk maar iets simpelers." Ik zeg het uiterst serieus, omdat ik het ook zo serieus meen. De grond onder mijn voeten is ondertussen bedolven onder kleine stukjes beton, de lucht is ook stoffig en ademt irritant in, waardoor ik mijn shirt ophoud en die voor mijn mond houd. De stukken worden steeds groter en in de trap zit een scheur. "Zeg, Raya. Wat heeft papa allemaal met jou gedaan dat je zoiets bij hem deed?" vraag ik dan aan haar. Ik heb toch best wat meegemaakt in pleeggezinnen, maar ik heb nooit de neiging gehad om die mannen te villen eigenlijk.

Your make-up is terrible

Raya Misaki

'Dan zijn je sokken vast al oud,' zei ze zonder enige emotie. Ik schudde lichtjes mijn hoofd, ook al kon zei dat niet zien. 'Trouwens, we hebben nu niet echt de tijd om mensen te gaan villen, Raya. Bedenk maar iets simpelers,' zei ze uiterst serieus. Ik zuchtte eventjes. Alsof ik echt van plan was om elk mens te gaan villen die ik tegen kwam. Nee, niet iedereen verdiende die aanpak. Alleen speciale mensen.
'Wat jij wilt,' zei ik met een klein glimlachje tegen haar. 'Bovendien zijn mijn sokken nog niet zo heel oud.' Ik dacht eventjes na, maar zo één, twee, drie kon ik niet zeggen hoe oud ze precies waren. Waarom zou ik gaan onthouden hoe oud mijn eigen sokken waren? Als of ik ze elk jaar een verjaardagsfeestje ging geven. Oh! Misschien deed zij dat wel met haar sokken. Ik schudde iets met mijn hoofd. Nee, daar is zij te serieus voor.
'Zeg, Raya. Wat heeft papa allemaal met jou gedaan dat je zoiets bij hem deed?' vroeg ze aan mij. Hmm, die vraag had ik zien aankomen, niet dat ik er ook op ging antwoorden.
'Iets simpelers dan villen,' zei ik, compleet haar vraag negerend. 'Als of ik daar niet eerder aan had gedacht.' ging ik verder op een iets wat sarcastische toon. 'Maar een beetje villen kan geen kwaad, weet je hoe leuk dat is? Zo leuk hoe ze er dan bij liggen met hun smekerige gezichten.' Ik ging iets verder de trap op en ik begon steeds slechter te zien. 'Zeg, jij hebt zeker geen zaklamp in je achterzak of wel? Vind namelijk beetje jammer dat ik nu amper wat kan zien. Wie weet wat voor geweldig ravage ik nu mis! Bovendien mis jij misschien nu iets geweldigs wat je kon jatten.'

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Vladimir Afon

"Waarom zou ik daar nou niet aan mee willen werken." grijnsde hij. Hij pakte zijn sigaretten weer en stak er nog eentje op. Hoeveel zou hij er hebben? Maar nog voordat ik hem dat kon vragen gooide hij er eentje naar me toe die voor mijn voeten viel. Ik bukte me en pakte hem op. "Thanks." zei ik dankbaar en stak hem op. Toen pakte hij zijn wiet en begon dat klein te malen.
Ik zuchtte eventjes. "Ik weet het niet hoor, ik denk dat ik dit liever alleen doe." zei ik rustig. Hem kwetsend is ook niet handig. Pffft, wat had ik er toch een hekel aan om met iedereen rekening te moeten houden. Vreselijk. "Ga jij maar lekker je drugs roken." zei ik grinnikend.

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Jules.

Wat een ellende. Ik ben inmiddels aan mijn derde sigaret begonnen en de situatie is er niet beter op geworden. Het oorspronkelijke plan was dat ik rapport ging uitbrengen bij Karl over enkele moorden, de volgende missie kreeg en hem weer zou peren. Helaas das deze aardschok het laatste wat ik verwachtte. ondertussen weet ik nog niet steeds niet wat onze rival Phirus hier doet maar wel weer ik dat het oppassen geblazen is.
Ik neem nog een hijs van de sigaret en besluit dan mijn kamer uit te gaan. Als hier Phirus leden zitten die op onze bingolijst zitten kan dat wel eens link worden. Dat zijn geen lieve jongens. Bovendien is onze groep erg verzwakt na de laatste bendeoorlog - ik heb de gave om altijd met m'n neus in de meest kloterige situaties terecht te komen. Hoe het ook zij; er valt niet veel meer op te zitten dan kalm blijven, kijken naar overlevenden en hergroeperen. Als onze superieuren omgekomen zijn in de aardbeving zal het dus letterlijk een gevecht voor onszelf worden. De voorraden zullen opraken en ik mag hopen dat we tegen die tijd zijn uitgebroken, als we tegen die tijd niet zijn omgebracht door of elkaar of door moordzuchtige Phirusleden. Ik ken het klappen van de zweep, maar een voorstander van redeloos geweld ben ik niet. Ik haal een hand langs mijn warrige haar.
Met de sigaret in mijn mond open ik de deur en loop de kamer uit op ziek naar mede Blood leden. Hm ik vraag me af of degene van wie ik die peuken heb gejat erg kwaad zou zijn. Als het een Blood is zit de kans op vergeving er nog in. Ik trek een schuin glimlachje en hal dan de schouders op. Niet dat het me erg veel uitmaakt wat een low class scumbag me probeert an te doen. het aantal martelkamers dat ik van binnen heb gezien is niet meer op twee handen te tellen. Misschien kom ik er met een beetje humor vanaf. Ik neem een trek, gooi de sigaret weg en vervolg mijn pad.

Crappy omdat ik op mobiel zit.

[ bericht aangepast op 26 jan 2013 - 18:22 ]

No growth of the heart is ever a waste

Aurélie Rye Beate

"Wat jij wilt." zegt Raya tegen me. "Bovendien zijn mijn sokken nog niet zo heel oud." Ik haal enkel mijn schouders op, echt veel kon dat me sowieso niet schelen, het was meer voor de grap geweest en ik had niet eens een serieus antwoord verwacht. Alsof iemand weet hoe oud zijn of haar sokken zijn? Nou, ik in ieder geval niet en degene die dat weet van hun sokken zijn nog gekker dan Raya, zeker weten. Hierna stel ik wat nieuwsgierig de vraag over haar vader, wat hij dan met haar gedaan moet hebben. Ik kan me al van alles bedenken, maar ik wil het van haar horen, als ze al antwoord gaat geven.
"Iets simpelers dan villen." Is haar totaal ontwijkende antwoord op iets wat ik eerder zei over het villen. "Alsof ik daar niet eerder aan had gedacht." gaat ze verder op een iets wat sarcastische toon. "Maar een beetje villen kan geen kwaad, weet je hoe leuk dat is? Zo leuk hoe ze er dan bij liggen met hun smekerige gezichten. Zeg, jij hebt zeker geen zaklamp in je achterzak of wel? Vind namelijk beetje jammer dat ik nu amper wat kan zien. Wie weet wat voor geweldig ravage ik nu mis! Bovendien mis jij misschien nu iets geweldigs wat je kon jatten." Ik rol even met mijn ogen als ze dat echt hardop zegt. Ze leid me in ieder geval wel over het eigenlijke onderwerp af.
"Ik weet niet of je gewoon vindt dat ik een dikke kont heb of zo, maar daar heb ik helemaal niets inzitten, helaas." antwoord ik wat emotieloos. Het is niet eens aanvallend bedoeld want ik weet wat ik amper een kont heb. Toch ben ik er wel tevreden mee en ze heeft gelijk, een zaklamp zou wel handig zijn. Dat zeg ik alleen niet hardop. "Misschien moet je het de konijnen vragen." mompel ik erachter aan. "Als we er één tegenkomen, mag jij hem villen, voor deze keer." grijns ik daarna, omdat ik toch best nieuwsgierig ben naar hoe ze dat doet. Echt sadistisch ben ik vaak niet eens, maar toch wel nieuwsgierig. "Net zoals je vader, over wie je niets los wilt laten. Was het zo erg dan, kindje?" vraag ik, expres betuttelend uitgesproken.

Your make-up is terrible

Raya Misaki

'Ik weet niet of je gewoon vindt dat ik een dikke kont heb of zo, maar daar heb ik helemaal niets inzitten, helaas,' antwoordde ze wat emotieloos. Ik schudde zachtjes mijn hoofd met een klein lachje. Zo dacht ik er helemaal niet over! Geen enkel lichaamsdeel van haar zou ik dik noemen, daar is niet echt bepaald een reden voor. 'Misschien moet je het de konijnen vragen,' mompelde ze erachter aan. 'Als we er één tegenkomen, mag jij hem villen, voor deze keer,' grijnsde ze er daarna, wat bij mij een groot grijns bezorgde. 'Net zoals je vader, over wie je niets los wilt laten. Was het zo erg dan, kindje?' vroeg ze betuttelend en de grijns was verdwenen als sneeuw voor de zon.
'Nee joh, hoe kom je daar bij?' vroeg ik op een sarcastische toon aan haar. Ik nam een paar vlugge stappen naar haar toe zodat ik haar stevig bij de pols vast kon nemen. 'Weet je hoe heerlijk het voelde?' vroeg ik daarna. Wat krassend ging ik met mijn vingers over haar lichaam heen, weten dat ik dit hoogstwaarschijnlijk niet eens zal overleven. 'Zijn geweldige aanraking van onder tot boven, van binnen en buiten. Het was allemaal zo teder.' siste ik. 'En dat alleen op de goeie dagen, wat jammer dat hij op die dagen zo weinig deed. Ik wou altijd meer en meer!' Elk woord die ik uitsprak zat vol sarcasme. 'Hmm, de dood was te makkelijk voor hem.' Ik liet Rye los en ging verder de trap op en deed verder alsof er niets was gebeurd en ik er geen woord over had gesproken.
'Ik vind helemaal niet dat je een dikke kont heb en de konijnen vertelden mij dat ze er geen hadden. Ze dachten juist dat jij er één had, ik denk dat ze dachten dat je slim was. In ieder geval slimmer dan mij, aangezien ik er niet aan had gedacht om er één mee te nemen.'

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you