Behind The Masks. -One Direction. || Topic 1. - Speeltopics

De avond op het Prom loopt tot zijn einde, maar er gebeurt iets vreemds. De jongens smoezen de hele tijd samen en als een van de meisjes haar make-up nog snel wilt bijwerken op de toiletten, vind ze een lijk. Het lijk van een meisje, duidelijk vermoordt. Als het meisje in shock terugkomt en het tegen de anderen vertelt willen de andere meiden erachteraan gaan, want het was immers hun vriendin. Alleen, de jongens ontvoeren ze zodat ze hun monden moeten houden. Waarom heeft een van de jongens hun vriendin vermoordt en wie? Wat gaat er met de meiden gebeuren?

Regels:
~Een stukje tekst van minimaal vijf regels is verplicht.
~Ga niet off-topic, tenzij het nodig is. Gebruik dan haakjes.
~Seksueel getinte teksten zijn toegestaan, mits het een beetje gepast blijft.
~Maximaal twee personages per persoon, één meisje.
~Niemand schrijft acties voor anderen!
~Naamsveranderingen doorgeven.
~Meldt het eventjes als je voor langere tijd niet kunt reageren.
~Van tevoren spreken we af wie het lijk vind, wie de moord heeft gepleegd en wie met welke jongen op het Prom aanwezig is!

Invullijstje:
Rol:
Naam:
Leeftijd (1D en de meisjes minimaal 17, maximaal 19)
Karakter:
Uiterlijk:
Extra:
Voorkeur meisje/jongen (Ik spreek NIET over een relatie, maar over de 'date' op het Prom!)

Rollen:

One Direction:
~Niall James Horan. (nessje)
~Liam James Payne. (Brookie)
~Louis William Tomlinson. (Serpentskiss)
~Zayn Jawaad Malik. (Crudelis)
~Harry Edward Styles. (DeGeneres)

Meisjes:
~Esmee Rosalina Greenwood. (Crudelis)
~Riley Olivia Smith. (xAmnesia)
~Madelaine Louise Lockwood. (Serpentskiss)
~Dawn Seren Snow. (Vegangirl)
~Ness Allison Candler. (nessje)

Overigen, dit kunnen leraren, leerlingen, politieagenten en familie zijn:
~Jessica Mary Delay. (Het vermoorde meisje, geen schrijver/schrijfster.)

Iedereen is al in de grote zaal en het feest loopt langzaam maar zeker tot een einde. De moordenaar neemt zijn kans als Jessica naar de toiletten gaat. Een van de meisjes gaat later naar de toiletten en vind daar het lijk, hierna mogen de jongens hun 'date' ontvoeren op hun eigen manier. Dit kan met een trucje zijn of iets heel anders. De meisjes worden ondergebracht in een oud, vervallen huis. De meiden mogen natuurlijk tegenstribbelen of juist niet, zolang ze uiteindelijk maar vast komen te zitten.

[ bericht aangepast op 14 jan 2013 - 21:03 ]

---

Reading a good book is like taking a journey.

Louis William Tomlinson

Ik grinnikte zachtjes om Esmee haar geschrokken blik toen ik tegenover haar ging zitten. Het was niet meer dan logisch, maar volgens mij had ze zelf ook wel door dat ik niet veel deed op momenten dat het niet nodig was. Ik keek even naar Zayn en Madelaine en toen weer terug.
'Het valt niet te begrijpen...Dat doen wij alleen' zei ik zachtjes. 'Da is iets waar ik geen antwoord op geef, want jullie weten toch al teveel.'
Ik beet op mijn lip en vroeg me toch af waarom mensen altijd zagen of het idee hadden dat ik juist degene was die makkelijk iemand kon helpen. Ja, Zayn zou ik ook niet vertrouwen als ik op haar plaats zat, want nu vertrouw ik ze allemaal stuk voor stuk. 'Stel verder maar je vragen, maar zorg wel dat ze nu wel beantwoord kunnen woorden' zei ik toen. Natuurlijk moest ik oppassen met de woorden die ik zei, maar dat betekende niet dat niets beantwoord kon worden en daarbij was liegen ook altijd nog een mogelijkheid.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Riley Smith.
Ik glimlachte en knikte, waarna ik in de auto stapte. 'Je bent schattig als je op je lip bijt.' mompel ik. Ik keek naar de bosjes, maar dat was niet intressant genoeg, dus keek ik weer naar Harry. Ik wachtte tot hij instapte, en keek een beetje om me heen. Niet dat er veel intressants te zien was, behalve mensen die van alles en nog wat aan het doen waren. Ik keek vreemd op toen ik mensen in de meest rare outfits zag rondlopen.

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Harry Styles.
Ik grinnikte en schudde mijn hoofd. 'Bedankt.' Riley stapte in de auto, voordat ik ook instapte haalde ik een keer diep adem, nu mocht er niets fout gaan. Als ze door kreeg dat we niet echt naar mijn huis gingen, wilden ze waarschijnlijk direct eruit. Ook ik stapte nu in de auto, stak de sleutel in het slot en draaide deze een keer om, de motor begon te brommen en gauw drukte ik het gaspedaal in, de auto begon te rijden en al snel reden we richting het huis, ik hoopte dat er wel open gedaan werd als ik klopte of op de bel drukte, aangezien ik geen sleutel had.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik.

Toen ik haar hoorde piepen kon ik niets anders dan grinniken, het was gemeen, maar het liet me nogal koud. Ik had al genoeg ervaring gehad met dit soort zaken... Het begon met drugs dealen en hoe de jongens zich een voor een bij mij voegden en Jess een vaste klant werd, totdat ze niet meer wilde betalen en naar de politie zou stappen. Ja, dan kreeg je dus dit.
"Mooi." antwoordde ik, waarna ik haar toch een aarzelende blik toewierp. Wanneer moesten die meisjes eigenlijk water en eten hebben? Ik wist niet of ze het zelf durfden te vragen en ik had geen zin in nog vier lijken... Correctie, vijf, als die van Harry er ook nog bijkwam. Blijkbaar zag ze er goed uit, als ik Harry op zijn woord moest geloven dan. "Verder niks?" vroeg ik toch nog voor de zekerheid met een arrogante ondertoon, terwijl ik me begon af te vragen waar Liam bleef.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Esmee Greenwood.

"Het is niet grappig." mompelde ik gekwetst, terwijl ik Louis een gepijnigde blik schonk. Het bleef verschrikkelijk om te weten dat ik hier met vijf moordenaars zat en ik mijn familie waarschijnlijk nooit meer zou gaan zien. Ik hield mijn gedachtes over het ons vermoorden voor me, dadelijk bracht ik ze nog op ideeën. Ik dacht na over wat ik nog zou willen vragen en slikte eventjes.
"En wat gaat er nu met ons gebeuren? Ik bedoel, jullie kunnen toch niet eeuwig ons hier blijven verbergen... Wij kostten geld en verder hebben jullie er niks aan." concludeerde ik, iets wat niet het slimste geweest was wat ik ooit had gezegd. Dadelijk vermoordden ze ons alsnog. "Mag ik alsjeblieft de uitgelopen make-up en het bloed weghalen? Het plakt." praatte ik er maar snel overheen, ook al was dit niet gelogen. Ik wilde mijn handen even wassen en de make-up wegvegen, meer niet.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Madelaine Louise Lockwood

'Oké dat had ik gewoon verdient' mompel ik toen hij niets anders kon dan grinniken door mijn gepiep. Ik wilde toch wel eens weten wat ze allemaal in gedachten hadden of wat er nu aan de hand was, maar leek me niet handig om te vragen. Het ging nu een iets betere kant op, al deed mijn wang nog steeds pijn van mijn klap.
Ik knikte langzaam en keek hem toch heel even vragend aan na zijn aarzelende blik. Waarschijnlijk zou hij het me toch niet vertellen, maar het proberen kon nooit kwaad en daarbij moest ik toch iets doen. Ik kon hem moeilijk de hele tijd blijven negeren na mijn woorden en het zou het er ook niet veel beter op maken. Niet dat dit goed was, maar het kon altijd nog slechter, toch? 'Nee, eigelijk was dat het enige. Maar eigenlijk kan ik dit vraag beter aan jou stellen gezien jij mij al heb geholpen door het touw losser te maken.' zei ik en negeerde de arrogante ondertoon in zijn stem.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Louis William Tomlinson

'Sorry, dat is het inderdaad niet. Het is gewoon dat je voor mijn niet hoef te schrikken.' zei ik zachtjes en had toch deels spijt van mijn actie. Het was niet het leukste voor haar om hier te zitten zonder eigenlijk iets te weten. Ach...Het is eenmaal zo en wij kunnen er ook niets aan veranderen. Liever dit dan ik de gevangenis terecht komen vanwege moord.
'Dat zie je vanzelf wel en ligt er ook aan hoe je -je tegen ons gedraagt. Je hoeft je daar geen zorgen over te nadenken, want over alles is nagedacht en is ook verder geregeld' zei ik en keek haar aan. Oké, misschien was dit toch deels gelogen, maar dat hoefde zij niet te weten en we zouden toch wel alles regelen. 'Deze keer, maar haal je niet in je hoofd, want dan krijg je echt problemen.' zei ik na even twijfelen maakte ik toch de touwen rond haar enkels los. 'Maar ik ga wel mee voor het geval je ineens hele andere plannen heb' zei ik om vervolgens op te staan en geduldig op Esmee te wachten.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik.

Ik luisterde naar Madelaine en wilde haar eerst gaan opjagen, maar ik deed het niet. "Er is wel iets wat ik wil, ja..." mompelde ik, waarna ik met mijn vingers over haar benen naar boven trippelde en op haar bovenbenen stopte, waarna ik haar een grijns schonk en overeind kwam. "Een sigaret."
Ja, ik vond het leuk om haar een beetje uit te lokken. "Nog iemand eentje?" vroeg ik in het algemeen, al kon ik niemand verzinnen die hier rookte. Misschien een van de meiden, maar dan vroeg ik me af hoe ze gingen roken... Ik haalde een pakje uit de keuken, stak er eentje op en ging weer tegenover Madelaine zitten, waarna ik de rook in haar gezicht blies.

Esmee Greenwood.

"Nee, het lijkt me logisch dat ik schrik, niet?" vroeg ik hem zachtjes, maar niet met een brutale ondertoon. Het was eerder met een zachtaardige ondertoon, gewoon omdat ik niet hetzelfde als Madelaine wilde, klappen. Ik knikte even langzaam en had de neiging om weer te gaan janken, ik vroeg me af of ik mijn familie ooit nog zou zien. Mijn kat miste ik nog wel het meeste, wat best vreemd was eigenlijk.
"Ik zweer het, ik doe niets." zei ik meteen, waarna ik mezelf met moeite overeind wist te krijgen. Mijn handen zaten nog steeds vast, fijn. Ik moest nog even denken hoe ik Louis het beste kon inpalmen, maar ik zou niks ergs uithalen. Voorlopig, althans. Dat type was ik niet. "Welke kant op?" vroeg ik zacht, terwijl ik Louis vragend aankeek en naar hem toeliep. Ik zou braaf blijven, hoor. Ik was vrijwel altijd gewillig, iets wat nu in mijn nadeel zou kunnen zijn.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Riley Smith.
Omdat ik niet meer wist hoe Harry's huis eruit zag, focuste ik daar niet echt op. Ik probeerde mijn rok nog ietwat naar beneden te trekken, maar daardoor kroop hij juist nog meer omhoog. Ik zuchtte geirriteerd, en rolde met mijn ogen. Shitspul. Zacht begon ik een liedje te neurien, en ik keek naar Harry. Hij keek heel serieus en was totaal op de weg gefocust, en ik kon een klein glimlachje niet tegenhouden.

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Liam James Payne

Uiteindelijk na even staan te mompelen kwam ik de kamer in en keek naar Zayn. 'Wanneer komt Harry nou?' mompelde ik geïrriteerd en ik ging op een stoel zitten. Verveeld keek ik rond en vroeg mezelf af wat ik de komende dagen zou doen. 'De vraag is of ze hun bek zouden houden, de komende dagen' grijnsde ik richting de meisjes. Ik keek op naar Zayn en schudde mijn hoofd even toen ie een sigaret tevoorschijn haalde. Nog steeds was één van Zayn's minpunten dat ie rookte.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Ness Allison Candler
Zodra Zayn vraagt of iemand een sigaretje wil spring ik op. Ik wil die sigaret op hun lichaam branden, ja! Dat is wat ik wil. Ik spring nog wat heen en weer tot ik omval. Ik realiseer dat enkel mijn enkels vast zitten. Ik kan best staan. Ik klauter overeind en kruip naar een muur. Met een steuntje lukt het om op te staan. Ik hups wat rond tot ik weer val. Ik mompel een 'auww.' Die niet verstaanbaar is door de tape. Ik zucht en leun tegen de muur. Als die tape er maar af gaat...

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Madelaine Louise Lockwood

Ik ging iets verzitten, omdat het touw om mijn enkels me ook langzaam begon te irriteren..Het deed pijn, maar niet zoveel pijn als de touwen om mijn polsen voor Zayn ze wat losser had gemaakt. 'Ik luister...' zei ik simpel, waarna ik toekeek hoe hij met zijn vingers over mijn benen naar boven trippelde en mijn hoofd schudde na de grijns op zijn gezicht. 'Ja, en dat mag je dus zelf regelen.'
Die jongen was op sommige momenten zo voorspelbaar, maar op andere momenten dus weer niet. 'Nee, dankjewel' antwoordde ik na de vraag die hij in het algemeen stelde. Mijn blik ging even naar de andere toe, maar keek al snel weer recht voor me uit. Ja, ik had weer eens last van een stemmingswisseling, maar misschien was dat toch maar goed ook. Het hielp redelijk goed mee. Ik zag hoe Zayn weer tegenover me kwam zitten en de rook in mijn gezicht uitblies. Ik bleef gewoon voor me uitkijken zonder me er iets van aan te trekken. Mooi niet dat ik hem het plezier gunde om mij te irriteren.

Louis William Tomlinson

'Ja, het is ook logisch fat je schrik' antwoordde ik zachtjes en het viel me op dat ze geen brutale ondertoon had. Maar waarschijnlijk gewoon omdat ze niet hetzelfde wilde als Madelaine. De klappen die Zayn gaf waren goed raak. Ik zag dat ze de neiging had om weer te gaan janken en schudde mijn hoofd. 'Niet doen...De andere zullen je hier alleen maar harder mee pakken en dat wil je niet.'
Ik knikte langzaam en het verbaasde me dat ze zichzelf nog overeind wist te krijgen. 'Dat is je maar geraden ook.'
Een moment twijfelende ik of het touw om haar handen ook los moest maken, maar laat het toch maar even. Ik bleef oppassen met wat ik zei of deed.
'Deze kant op en de trap op' antwoordde ik en wachtte toe ze bij me was en liep toen rustig in de richting van de trap.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

(x'D. Hoe ik het voor me zie is heel grappig.)

Zayn Malik.

Verbaasd keek ik toe hoe het meisje opsprong en begon rond te springen om vervolgens om te vallen. Ik lachte eventjes en keek weer naar Madelaine, maar voor ik het wist mompelde ze weer iets en ik slaakte een zucht. Ik gooide een niet aangestoken sigaret naar haar toe. "Alsjeblieft." zei ik met een grijns, waarna ik haar bleef aankijken. "Hm, verveel je -je?" vroeg ik haar, terwijl ik rustig verder rookte en naar Liam keek. Hij leek het minder prettig te vinden dat ik rookte. "Waar is dat andere kind in godsnaam heen?" vroeg ik me ineens af. Ik merkte nu pas de lege plek naast me op. "Liam, ik verveel me." mompelde ik. Het werd saai om tegen iemand te praten die me niet wist te vermaken. Ik was weliswaar snel verveeld als ik alleen maar kon roken, pronto.

Esmee Greenwood.

"Sorry." mompelde ik met een schorre stem, waarna ik mijn neus ophaalde. Vergeleken met de andere meisjes voelde ik me best... zwak. Zij bleven hier vrij koel onder en ik kon alleen maar jammeren. Ness had zelfs nog klappen uitgedeeld, ik zou het niet eens durven. Ik knikte nog eens snel en volgde Louis netjes, ook al vroeg ik me af of ik hiermee niet liet zien dat ze vrijwel alles konden maken. Anderen hadden nu allang getrapt of de benen proberen te nemen terwijl ik nog braaf bleef meelopen. Ik wilde gewoon geen problemen op dit moment.
"Zul je zien dat ik dadelijk van de trap val..." mompelde ik, waarna ik naar de trap liep en aarzelend een stap erop zette. Ik kon geen leuning vasthouden en dat was nogal schrikkerig.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Ness Allison Candler
Ik krijg een sigaret op mijn schoot gegooit. Dit bedoelde ik niet! "Verveel je- je?" Vraag Zayn, duidelijk geamuseerd. Ik negeer het en lik aan de tape. Na een tijdje laat het stukje bij stukje los. Ik klem het stukje tussen mijn knieeën en geef een harde trek. De tape vliegt los en ik kijk grijnzend naar de jongens. "Dus zo makkelijk is het. Jup, ik verveel me! Kunnen we wat leuks doen? Een spelletje ofzo? En ik heb hier niet veel aan." Zeg ik starend naar de sigaret. "Een losse hand plus aansteker, please." Ik ga gewoon een paar brand-afdrukken zetten. Lekker voor ze, ze verdienen het allemaal! Ik kijk liefjes naar Zayn. "Please?" Vraag ik met mijn hoofd een beetje schuin. Ik zet mijn blauwe ogen groot op en kijk hem indringend aan. Tot nu toe heeft nog nooit iemand mij zo kunnen weigeren, wat mij voordeel geeft. Ik kan heel liefjes doen, ik kan dus heel goed liegen. Ik kijk nog altijd naar hem met mijn ogen fel en strak, enkel op zijn bruine ogen gericht.

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Louis William Tomlinson

'Dat is nergens voor nodig en het is begrijpelijk.' zei ik zachtjes en keek even om. Ik wist het ondertussen allemaal niet meer en vroeg me ergens af waarom ik hiermee in had gestemd. Ja, natuurlijk weet ik dat, maar sommige momenten had ik toch nog wel eens dat het allemaal zo verkeerd leek.
Ik keek weer even om of Esmee het nog bijhield en of het allemaal wel ging, maar zag dat ze me netjes volgde. Het verbaasde me deels dat ze niets uit probeerde te halen, want dat was iets wat in deze situatie toch niet geheel vreemd zou zijn.
Als je iets doet is...dan zit het touw weer om je polsen voor je kan knipperen. Niet dat het er straks niet meer omheen gaat' zei ik en maakte het touw los. Een ziekenhuis rit zat ik op dit moment niet op te wachten. maar dit zorgde er wel voor dat ik Esmee nog beter in de gaten hield.

[ bericht aangepast op 15 jan 2013 - 20:33 ]

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer