[RPG] Camp Wolfe O1 - Speeltopics

Regels:
• Je mag meerdere personages aanmaken, maar je moet deze niet verwaarlozen.
• Er komt een rollenstorie.
• Alleen je eigen personage(s) besturen. Anderen vinden het niet zo fijn als je die van hen bestuurt.
• Geen ruzies, behalve in de RPG zelf.
• 16+ en al het andere is gewoon toegestaan.
• Het minimum is zeker 200 woorden [8-10 zinnen] schrijven. Ik wil dan liever ook wat ervaren RPG-ers er tussen hebben zitten.
• Mary Sue’s aren’t allowed. Also, Gary-Stu isn’t.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Houd je er gewoon aan.
• Ik zal de martelmanieren verzinnen. Voor diegene die een begeleider spelen, zal ik een PB sturen. Geen dingen erbij verzinnen dus.

Het begin: De begeleiders hebben een boot geregeld om alle kampeerders zo naar het eiland te laten brengen. Ze zijn al bij het kamp aan gekomen en vanaf daar leggen de begeleiders alles uit. Deze dag zal vooral gebruikt worden om mensen te leren kennen en zo het kamp + de regels te leren kennen.

[ bericht aangepast op 15 feb 2013 - 22:45 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Jeremiah Franco Boyd.
De blik van Devin was kostelijk om te zien, terwijl ik mijn broek had uitgedaan. Hij had zijn ogen namelijk open gesperd en zijn wangen waren ietsjes rood geworden; zijn blik had hij weer naar beneden gericht.
Devin had lichtjes zijn hoofd geschud. Waarom wist ik niet, maar hij deed het nogmaals. Toen hoorde ik een zachte plof tegen de douchedeur en gokte dat het wel Devin moest zijn die er tegen leunde. Ik hoorde ik hem nog wat mompelen, maar hoorde niet alles duidelijk. Wat ik erg jammer vond, want mijn nieuwsgierigheid zat aan mij te knagen.
'Heb jij dat nog nooit gehad Jer?' Begon hij een gesprek aan te gaan, terwijl ik nu onder de douche stond. 'Vele vriendinnetjes gehad die alleen maar zaten te klagen over hun exen en alles..' Veel te vaak als je het mij vraagt. 'Bovendien had je er alleen maar mee om je ouders daarmee blij te houden. Je voelt er alleen niets voor en je weet in begod niet hoe dat komt..' Nee, dat wist ik niet. Ik was namelijk biseksueel, maar ik kwam bijvoorbeeld niet met gozers thuis om te zeggen dat het mijn vriendje was; ik wist namelijk dat ik snel het huis uitgetrapt zou worden – wat ook later bleek, met dit kamp.
'Een jongen spreekt je op een gegeven moment aan en dan word het duidelijk hoe en wat.. Is het dan zo raar om over je ex te hebben?' Vroeg hij toen, terwijl ik mijn haar aan het inzepen was met shampoo.
“Zoiets.” Had ik hem als enigste geantwoord. Ik kon moeilijk twee dingen tegelijkertijd doen en ik hoorde Devin niet goed doordat ik onder de douche stond.
Devin had wat gezegd, maar hoorde alleen het woordje 'douchen'. Snel opende ik mijn mond om nog wat erachter na te zeggen, maar ik hoorde de deur toen dichtgaan. Waarschijnlijk was hij nu weg en was hier niemand, behalve ikzelf. “Fuck.” Mompelde ik in mezelf.
Mijn handen droogde ik af aan de handdoek en ik pakte mijn mobiel toen om een nummer op te zetten. Gewoon een willekeurig nummer die meteen in beeld kwam en dit was dus een nummer van Sum 41. Wat zou Devin nu aan het doen zijn? Ik heb hem toch niet het gevoel gegeven dat hij niets kwijt kon aan mij? Of nog erger.. dat ik hem moest laten huilen? Want dan zou ik het niet trekken. Ugh, ik ook met mijn grote bek.
En ik gaf een harde klap tegen mijn hoofd waarna de tegengehouden tranen uiteindelijk vanachter mijn ogen ontsnapten.

/ Oké, dat maakt niets uit.

[ bericht aangepast op 23 maart 2013 - 20:13 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Devin Ochoa

Mijn rechterhand hield ik voor mij uit met mijn vingers gespreid. Mijn linker arm had ik onder mijn hoofd gevouwen. Ik bleef hier nu niet heel de tijd liggen mokken? Niet dat ik daar nu mee bezig was, maar als ik zo bleef liggen dan was de kans groot dat ik daar alsnog in eindige. Zou Jeremiah straks nog verder erover willen praten? Het was mij nog steeds niet alles duidelijk. Ik vond het nog steeds niet leuk dat hij mijn dansje af wees. Ik kromde mijn rug en liet mij even later weer plat op het bed vallen. Nog wat afwezig in mijn hoofd stond ik op en liep naar het midden van de kamer. Een beetje keek ik rond en deed mijn hoofd iets schuin. Vier bedden, maar Jeremiah en ik waren de enige die hier sliepen. Niet één van de geweldigste ideeën van de begeleiders, aangezien we beide elkaar leuk begonnen te vinden. Of begon ik het mij in te beelden en had ik Jeremiah verkeerd begrepen?
Schreeuwen.. Ja, daar had ik zin in. Ik keek een beetje over mijn schouder heen naar de deur. Als ik het nu ging doen zullen er ongetwijfeld mensen mij horen, waaronder Jeremiah.. Waarschijnlijk zou die zich kapot schrikken en onder de douche vandaan komen, maar ik wou zijn douche momentje niet verpesten. Misschien later..

-De volgende maak ik langer..-

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Jeremiah Franco Boyd.
Na zoveel jaren niet gehuild te hebben had ik het verbroken. Ik was nu wel opgehouden met huilen, maar sommige tranen rolden nog steeds over mijn wangen. Het was niet mijn bedoeling geweest, maar ze kwamen toch.
Met een koppijn stapte ik vanonder de douche vandaan en droogde mijzelf af, waarna ik mijn boxer aantrok. Mijn gezicht dwong ik te bekijken in de spiegel hoe erg ik eruit zou zien en met verbazing zag ik hoe rood mijn ogen waren geworden. Ik had verwacht dat dit wel mee zou vallen en vooral omdat ik onder de douche stond, maar dit was niet zo. Ach, dan zou ik er wel met een smoes vanaf komen.
“Er kwam zeepsop in mijn ogen,” loog ik tegen mijzelf in de spiegel; in de hoop dat het overtuigend zou komen. Ja, 't werkt.
Zonder dat ik het echt doorhad, had ik de handdoek om mijn nek gelegd en was ik met alleen mijn boxer aan, de slaapkamer ingelopen. Mijn gedachten waren weer overuren aan het werken en ik stond niet met beide benen op de grond, maar in mijn eigen fantasieland.
Ik liep recht door naar een van de bedden aan de overkant van Devin en gooide daar mijn mobiel op. Nog kort had ik mijn rug gestrekt en voordat ik het doorhad dat Devin er was, lag ik al op een van de bedden. Het bed kraakte wat, omdat ik er meer op sprong dan dat ik normaal ging zitten.
Stilletjes bleef starend naar mijn voeten kijken. En wat nu?
Ik was even helemaal blanco toen de achtergrond weer helemaal duidelijk werd. Devin had ik nu wel in zicht en mijn ogen verwijdden zich langzaam. “Wá-” Stotterde ik wat kort. Vragen wat hij hier doet zou wel een beetje dom zijn, J. Dat wist je immers al wel, toch?
“Sinds..-” Nee. Niet dat. “Ben je niet weggegaan?” Vroeg ik hem voordat ik er erg in had.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Devin Ochoa

Of misschien wel nu? Liet ik iedereen even lekker de stuipen op het lijf jagen, een keer wat anders, toch? Een klein grijnsje verscheen er op mijn gezicht. Als ze vroegen wat er was kon ik doen alsof ik nergens wat van af wist.
Net wanneer ik mijn mond open wou doen, zag ik Jeremiah de kamer in lopen. Mijn ogen werden eventjes groter toen ik zag dat hij alleen zijn boxer aanhad. Dat had hij net eigenlijk ook dus mijn ogen werden al weer wat normaler. Jeremiah leek het alleen niet door te hebben dat ik hier nog steeds stond. Hij liep mij voorbij en ging op zijn eigen bed liggen. Een beetje over mijn schouder keek ik met een wat afwezige blik naar Jeremiah. Nu pas viel het mij een beetje op dat rond om zijn ogen rood was. Een wenkbrauw schoot eventjes omhoog.
'Wá-' begon Jeremiah stotterend. Blijkbaar kreeg hij nu wel door dat ik er was. 'Sinds..' begon hij, maar stopte al gelijk. 'Ben je niet weggegaan?' vroeg hij. Ik haalde mijn schouders lichtjes op en keek met dezelfde afwezige blik een beetje om mij heen.
'Ik weet het niet,' zei ik en haalde mijn schouders lichtjes op. 'Volgens mij ben ik niet weggegaan, of ik ben weggegaan naar een andere hut die er precies zo uit ziet en ben jij mij gevolgd en was daar verder gaan douchen.' Weer haalde ik mijn schouders lichtjes op en liet een klein grijnsje voor een moment op mijn gezicht verschijnen. 'Ik zou alleen als ik jou was wel wat meer kleding aantrekken. Denk niet dat dit een goede indruk geeft als iemand anders opeens de kamer in komt lopen.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Zijn er mensen die hier nog verder mee willen, met uitzondering van Shion en Puritatem, die nog wel regelmatig reageren..

---

Aan niets denken is ook denken.

Jeremiah Franco Boyd.
Devin had vervolgens zijn schouders lichtjes opgehaald en keek met een afwezige blik om zich heen. Dezelfde afwezige blik. Alsof hij het expres deed? Tenminste zo'n gevoel had ik erbij.
'Ik weet het niet,' zei hij toen vervolgens en hij haalde weer zijn schouders op. 'Volgens mij ben ik niet weggegaan of ik ben weggegaan naar een andere hut die er precies zo uitziet, en ben jij mij gevolgd en was daar verder gaan douchen.'
“Ehh..” Ik krabde wat verward aan mijn achterhoofd. Hij raakte mij al kwijt bij de woorden 'of ik ben weggegaan.'
Ik zag een klein grijnsje tevoorschijn komen op zijn gezicht voor een klein, kort momentje. 'Ik zou alleen als ik jou was wel wat meer kleding aantrekken. Denk niet dat dit een goede indruk geeft als iemand anders opeens de kamer in komt lopen.'
Nu was het mijn beurt om mijn schouders op te halen. “Dat maakt mij niet uit,” zei ik eerlijk.
“Ik slaap ook in mijn boxer, dus dat zou niets uitmaken als er nu iemand binnen komt lopen of later.”
Ik draaide me om en pakte mijn broek, waarna ik een been erin stak. “Maar oké, omdat jij dat zo graag wilt trek ik wel wat kleding aan.” Had ik hem gezegd, terwijl ik de andere been in mijn broek stak.

@ Lexus: Ik vind het jammer dat er niet meer mensen aan mee doen.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Devin Ochoa

Dit keer was het Jeremiah die zijn schouders ophaalde. Één van mijn mondhoeken krulden eventjes omhoog.
'Dat maakt mij niet uit,' had hij eerlijk gezegd. Ik draaide mijn hoofd eventjes weg omdat ik voelde dat ze lichtjes begonnen te kleuren. 'Ik slaap ook in mijn boxer, dus dat zou niets uitmaken als er nu iemand binnen komt lopen of later,' vertelde hij verder, waarop ik lichtjes knikte. Daar had hij een punt, maar het was nu middag.. Wie ging er dan al in zijn slaapkleren lopen? Ik hoorde wat beweging en keek wat er gebeurde. Ik zag hoe Jeremiah zijn broek aan begon te doen terwijl hij praatte. 'Maar oké, omdat jij dat zo graag wilt trek ik wel wat kleding aan.' Heel de tijd had ik naar zijn handen en benen gekeken. Ik betrapte mijzelf erop dat ik lichtjes op mijn onderlip begon te bijten. Gauw draaide ik mij om en liep in wat trage passen naar mijn bed.
'Zo graag wou ik dat nou ook weer niet,' mompelde ik zachtjes en ging met mijn rug op bed liggen. Zou hij het nog uitleggen? blijven kijken was dan geen optie, volgens mij als ik dat wel deed kon ik na aantal secondes niet meer helder nadenken. Niet dat ik normaal wel geweldig kon nadenken. Mijn benen liet ik over het bed heen bungelen, ook al raakten ze met gemak de grond aan, ik moest toch iets? Ik was te lui om goed op het bed te liggen. 'Jermy? Mag ik je zo wel eigenlijk noemen.. Hmm, maar Jermy?' begon ik en ging een beetje schuin/scheef liggen en draaide mijn hoofd iets zodat ik een beetje Jeremiah's kant op kon kijken. 'Vind jij mij nog aardig?' vroeg ik voorzichtig. Zou dit een stomme vraag zijn? Voor mijn gevoel niet.. Ik raakte een beetje de kluts kwijt.. Misschien was ik traag van begrip.. Ergens had ik het gevoel dat hij nee ging zeggen.. Het stikkertje had hij immers niet meer mee terug genomen..


-Ik wist niet hoe ik dat schuin/scheef moest uitleggen.. Hij ligt in ieder geval nog gewoon op zijn rug-

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[opzich wil ik (ik was Flitwick) nog best meedoen maar ik heb het idee dat dat niet veel nut Meer heeft omdat ik al veel heb gemist en er niet zo veel mensen meer zijn...]

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Sinistra schreef:
[opzich wil ik (ik was Flitwick) nog best meedoen maar ik heb het idee dat dat niet veel nut Meer heeft omdat ik al veel heb gemist en er niet zo veel mensen meer zijn...]

Nee, dat snap ik. En mijn zus (de topicmaakster; Tortura) maakt ook geen nieuw topic aan, had ik paar dagen geleden gehoord van haar. Dus opzich maakt dat niet zoveel meer uit. :]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

[oke, goed dat ik dat weet, thanks (:]

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Jeremiah Franco Boyd.
Dat ik normaal door ging praten over hoe ik erbij stond, betekende nog niet dat ik de lichte blosjes van Devin niet gezien had, want dit had ik echter wel. Mijn mening was er nog steeds hetzelfde over; dat het schattig was, maar ondertussen had ik al wel begrepen dat het niet handig was als ik zoiets zou zeggen, dus deed ik dit ook niet.
Devin had zich snel omgedraaid, waarvan ik niet wist waarom hij dit nou deed? 'Zo graag wou ik dat nou ook weer niet,' hoorde ik een zacht gemompel bij hem vandaan komen, wat mij zachtjes deed lachen.
“Weet je, je bent een bijzonder iemand.” Had ik eruit gefloept voor ik er erg in had. Soms zei ik de dingen namelijk hardop die ik dacht, dus bedoelde ik het niet te zeggen tegen iemand. Dit was dus de fout die ik veel maakte en soms beet het me ook wel 's in de kont ermee. Devin lag nu met zijn rug op 't bed en zijn voeten raakten de grond aan.
“Het ene moment moet ik iets aantrekken en het andere moment niet. Zo kun je natuurlijk door blijven gaan, maar ik word er op een gegeven moment moe van als ik telkens mijn broek aan en uit moet doen.” Het was meer als een grapje bedoeld dan serieus. Natuurlijk ga ik niet de hele tijd naar Devin luisteren wat ik moest doen, dat wist ik toch zelf echt wel.
'Jermy?' Hoorde ik Devin opeens vragen. Mijn broek had ik ondertussen al wel aan en ik zat normaal op 't bed tegenover die van Devin. 'Mag ik je zo wel eigenlijk noemen.. Hmm, maar Jermy?' Ging hij verder en hij schoof wat op zijn bed, zodat hij schuin lag.
Een vragende, nieuwsgierige blik lag er op mijn gezicht. “Whats up?”
'Vind jij mij nog aardig?' Vroeg hij. Er lag een voorzichtig toontje in, alsof hij bang was of ergens voor uitkeek. Zo erg was ik toch ook weer niet?
Ik sprong opeens op en mijn ogen stonden wijd open. Met snelle passen, wat als bijna langzaam rennen zag, ging ik naar de douche en pakte ik 't stickertje. Wat zou Devin wel niet van mij denken?! Vandaar dus dat hij het vroeg. Ik plakte het stickertje op mijn wang en legde er mijn hand over, zodat Devin het niet kon zien, waarna ik naast Devin op zijn bed ging liggen. Het lag wel wat krapjes, maar ik voelde me totaal niet ongemakkelijk bij hem.
“En waarom denk je dat, Devintje van me?” Vroeg ik met een lieflijke, maar zachte stem. Nu had ik mijn hand wel van de sticker afgehaald, zodat hij zag dat ik het stickertje niet vergeten was. Ik was hem niet vergeten! Natuurlijk stond die belofte nog steeds.

- Haha, je had het goed omschreven. Ik snapte 't nog hoor! (:

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Devin Ochoa

'Weet je, je bent een bijzonder iemand,' had Jeremiah gezegd, nadat ik hem had gezegd over dat ik nou ook weer niet zo graag wou dat hij zijn kleren aan deed. Zijn woorden lieten mij blozen en vroeg mij af of Jeremiah altijd dingen zo makkelijk kon zeggen. Een beetje jaloers was ik daarop.. 'Het ene moment moet ik iets aantrekken en het andere moment niet. Zo kun je natuurlijk door blijven gaan, maar ik word er op een gegeven moment moe van als ik telkens mijn broek aan en uit moet doen.' Mijn glimlachje verdween een beetje. Ik had niks moeten zeggen over zijn kleding. Ik krabde een beetje aan mijn hoofd, ging op bed liggen en niet veel later vroeg ik aan Jeremiah of hij mij nog aardig vond. Ik schrok ervan hoe Jeremiah op sprong en in de douches verdween. Mijn ogen versperde ik iets. Had ik dat niet moeten vragen? Was het dan echt zo'n rare vraag? Met een hand op zijn wang, kwam Jeremiah weer terug de kamer in. Vragend keek ik hem aan en volgde zijn bewegingen. Zonder te waarschuwen kwam Jeremiah naast mij liggen. Doordat het een éénpersoonsbed was lag het een beetje krapjes, maar echt erg was het niet. Lichtelijk nieuwsgierig keek ik naar de hand van Jeremiah die nog steeds op zijn hand lag. Had hij zichzelf zeer gedaan zo net? 'En waarom denk je dat, Devintje van me?' vroeg hij met een zacht, lieflijke stem. Zijn hand had hij ondertussen van zijn wang gehaald en daaronder verscheen het stikkertje die ik al kwijt was. Verbaasd bleef ik er naar kijken en vroeg mij af hoe lang nu al aan het staren was.
'Ik.. Ik weet het niet,' begon ik nadenkend. 'Misschien door het gesprek van net.. en je had het stikkertje niet meer.. Althans dat dacht ik.' Ik krabde lichtjes aan mijn hoofd en keek eventjes naar het plafond. 'Maar je vind me nog aardig?' vroeg ik voor de duidelijkheid. Ik keek weer naar Jeremiah en prikte vervolgens zachtjes in zijn wang waar het stikkertje zat. Nu drong het mij eigenlijk pas een beetje door hoe dicht we eigenlijk bij elkaar lagen, alleen erg vond ik het niet.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

- Sorry, ik doe mee aan een wedstrijd en ik was totaal vergeten om 'm te maken, dus heb ik nou de hele tijd eraan gewerkt want moest voor morgen af. Nu heb ik eigenlijk geen zin om terug te reageren, dus schrijf ik morgen terug. Tot dan moet je eventjes wachten. :x -

---

† Love? I want to sleep.

Jeremiah Franco Boyd.
Ik was nooit echt totaal veranderd en zeker niet als het ging over het goed nadenken voordat ik wat ging zeggen, want ik ging daar geregeld de fout in. En als ik dan al wat verkeerds zei deed ik soms net alsof het mij niets boeide en het juist mijn bedoeling was om het ruw te zeggen. Terwijl dat dus eigenlijk niet zo was.. daar had ik dus ook af en toe wel 's ruzie om gehad.
De verbaasde gezicht van Devin zag ik toen hij ernaar keek. Ik wist niet waar hij zo over dacht, maar ik denk dat ik Devin nooit echt helemaal zou begrijpen, want hij kon soms nogal onverwacht uit de hoek komen met zijn spontane gedrag.
'Ik.. Ik weet het niet,' had hij nadenkend verteld. Afwachtend keek ik hem aan. 'Misschien door het gesprek van net.. en je had het stickertje niet meer.. Althans dat dacht ik.' Hij krabde aan zijn hoofd en keek vervolgens naar het plafond.
Ik kreeg een lachje op zijn gezicht, ging op mijn zij liggen en leunde op mijn onderarm. “Och, Devin toch.” En ik had mijn hand door zijn haar gehaald.
“Ik zou je stickertje toch bewaken. Dan haat ik je nog niet of zo, joh gekkie! Niet zulke dingetjes in je hoofd halen.”
'Maar je vind me nog aardig?' Had hij gevraagd – waarschijnlijk om het zeker te weten. Hij keek weer naar mij en mijn ogen ontmoeten zich die van hem, toen hij vervolgens zachtjes in mijn wang prikte. Precies waar dat stickertje zat.
“Ja, lieve Devin. Ik vind je heel erg lief.” Ik was totaal vergeten wat er van te voren is gebeurd. En dat was beter als het ook zo bleef.
Ik bleef nog steeds op mijn onderarm leunen en ik wou met mijn vinger zijn scherpe kaaklijn volgen, maar ik had het niet gedaan. Straks vond hij mij nog raar. Ik bedoel maar.. ik moest als een goede vriend voor hem zijn en niet als zijn liefde.
Ook al zou mij dit pijn doen. Dat wist ik.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Zo, het laatste bericht. c:


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

Quiet the mind, and the soul will speak.