It's All A Competition. || One Direction. || Topic 1. - Speeltopics

De jongens van One Direction zijn gevraagd om te jureren in X-Factor en nemen deze opdracht met plezier aan.
Maar er is een probleempje waardoor de jongens ruzie beginnen te krijgen. Elk nemen ze een groep kandidaten onder hun hoede en zijn ze gebrand om met één van hun ‘leerlingen’ te winnen. Hierdoor ontstaan onderlinge strijden, weddenschappen, ruzies en zelfs relaties… Wie wint deze strijd en zal dit jaar de X-Factor winnen?


Regels:
- Géén one-liners. Probeer een stukje van ongeveer vijf regels te schrijven.
- Maximaal één personage p.p.
- Probeer zo weinig mogelijk off-topic te gaan. Als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes.
- Meld het even als je voor minimaal drie dagen niet kunt reageren.
- Bij vragen kan er contact op worden genomen met mij.
-Dit RPG bevat een soort van opdrachten en zal dus niet hartstikke snel gaan. Daarom langere stukjes en posten als er minstens twee personen na jou hebben gepost.

Juryleden:
Niall James Horan. || nessje || Rae Jade Parker.
Harry Edward Styles. || Dinaggo || Yasmin Christina Golding.
Zayn Jawaad Malik. ||GEZOCHT!!!|| Amy Regina Wells.
Liam James Payne. ||GEZOCHT!!!|| Nathaniel Ivar Smith.
Louis William Tomlinson. || DreamWishes || Victoire "Vic" Lizzy Barton.

Kandidaten (Max 5. Jongens mogen ook.)
- Yasmin Christina Golding. || xAmore || Harry Edward Styles.
- Amy Regina Wells. || Regal || Zayn Jawaad Malik.
- Victoire "Vic" Lizzy Barton. || xLastKiss || Louis William Tomlinson.
- Nathaniel Ivar Smith. || Seaver || Liam James Payne.
- Rae Jade Parker. || HurtedHeart || Niall James Horan.

X-Factor is dit jaar nogal veranderd. Niemand valt af, maar er wordt met een puntentelling gerekend en na een aantal weken komt er een winnaar uit de bus.
Van tevoren wordt afgesproken wie de coach van wie wordt. Dit mag je bespreken met de anderen die hier meedoen en anders gaan we het willekeurig opdelen.

[ bericht aangepast op 29 dec 2012 - 20:52 ]

Reading a good book is like taking a journey.

Rae Jade Parker
"Waarom vertrouw je me niet? Ik zie echt wel dat je iets bedekt! Zijn het tattoos? Het is te zien bij optredens, donker vlekken die zijn bedekt... Zeg het gewoon. Ik bijt heus niet!" Zegt hij met zijn handen omhoog. Ik heb vroeger ook opgetreden en toen zag je het ook niet dus tijdens een optreden ook niet. Dus dat was Bull shit. "Waarom zou ik? Je bent geen eten." Gaat hij verder waardoor ik op mijn lip bijt om niet te lachen al is mijn gezicht nog steeds een pokerface zodat hij het niet ziet. Wat zou onmogelijk zijn. 'Hoe kan ik je vertrouwen winnen?' Vraagt hij dan. Ik kijk hem aan. 'Dat kan je niet.' Zeg ik zacht. Ik weet niet eens of hij het uberhaupt gehoord heeft, maar in mijn levensjaren is het onmogelijk geweest om mijn vertrouwen te winnen. Niet na de pijn dat me gegeven is. Niall had gewoon pech met mij. Ik was niet zo een meisje die telkens weer opnieuw vertrouwen gaf.

I'm finally back, Finally after a Year break

Niall James Horan
"Oké, ik probeer je alleen te helpen! Als je het niet wilt zeggen, prima. Ga maar door met mensen bedriegen, doe ik liever niet. Daarom zeg ik het nu. Hier; ik weet niet eens je naam!" Ik sta op en gooi met mijn stuiterbal. Als zij kill doet doe ik ook zo. Even een beetje komen smeken? Nee, ik zocht iemand om het kwijt te kunnen… Zij slaat het af. "Ik ben even weg." Ik rits mijn vest dicht en loop naar de deur. "Ik ben anders, ik ben te vertrouwen." Ik zucht en loop weg. Waarom? Waarom doet iedereen zo afstandelijk tegen me? Het is een wonder dat de jongens normaal doen. Ik stop als ik een 'inelkaar geslagen' motor zie. Ik sprint terug naar binnen. "Dus zo! Ze slopen je spullen!" I get it! "Wat verwacht je nu van me? Ik ken je naam niet eens en je vertrouwd me niet… nog even en je denkt dat ik gif in je thee hebt gestopt."

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Rae Jade Parker
Hij loopt weg. Dat begrijp ik. Het kon moeilijk zijn om iemand te kennen die zo weinig vertrouwen geeft. Ik begreep het, maar ik had niemand nodig. Ik kon voor mezelf zorgen. Iets wat ik nu al ruim 2 a 3 jaar deed. Ikheb er vrede mee. Uitgelachen werd ik dagelijks. Geslagen in iedergeval elke week. En in de maand had ik wel iets blauws op mijn lichaam. Mijn spullen pakte ze altijd af dus dat boeide me niet meer. Ik had twee tassen met twee etuis en twee agendas. Z had ik altijd was. Ik had een mini pen in mijn broekzak net als een gum en een kleine potlood pen en meer niet. Ik pak de thee vast en drink er van. Het smaakte lekker. "Dus zo! Ze slopen je spullen! Wat verwacht je nu van me? Ik ken je naam niet eens en je vertrouwd me niet… nog even en je denkt dat ik gif in je thee hebt gestopt." Zegt de jongen plots waardoor ik schrik en nog net het kopje in mijn handen hou. Ik kijk hem aan. Hij moest zich nergens mee bemoeien. Ik leg het kopje weg. 'Ik heet Rae.' Begin ik rustig met mijn blik nog naar de grond en dan dboor ik mijn helder blauwe ogen in de zijne. Als ijs. 'Dat is het probleem. Ik heb geen hulp nodig. lk verwacht niets van je. Ik heb geen hulp nodig. Deze jaren lukt het me prima, leef zoals het hoord eet gezond snij mezelf niet en ik zing waarneer dan ook. Op de fiets ik neurie in de klas zonder dat ieman het ook hoor. Ik. Heb. Niemand. Nodig.' Zeg ik met een luide stem voor mij dan. Het klonk iets feller. Ik ga weer zitten en pak de thee die ik rustig opdrink. 'Ik ben niet bang voor gif in mijn thee aangezien ik niet bang ben voor de dood.' Zeg ik zacht hij zal het toch net horen.

I'm finally back, Finally after a Year break

Niall James Horan
"Dus nu ga je mij maar afkraken? Je woede die je moet inhouden, de pijn. Je geeft het gewoon aan mij? Ik moet je helpen! Je gedraagt je als een bitch!" Ik knal de deur dicht en loop nu echt weg. Waarom krijg ik haar nou? Ik loop een cafetje in en bestel een cola. Rustig drink ik hem op. Ik sta op en betaal. "Rest is fooi." Ik grijns en loop naar de motor. Ik bekijk hem en kom tot de conclusie dat dit niet in één keer is gebeurd. Iedereen die er langs komt heeft er gewoon een trap tegen gegeven. Ik twijfel even en loop dan toch door. Rae wil mijn hulp niet… Ik loop naar binnen en ga naar de zaal waar opgetreden moet worden. Hoe krijg ik Rae daar op krijgen? Getraind en al, door mij! Nee, ze wil geen hulp? Ze krijgt geen hulp!

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Rae Jade Parker
"Dus nu ga je mij maar afkraken? Je woede die je moet inhouden, de pijn. Je geeft het gewoon aan mij? Ik moet je helpen! Je gedraagt je als een bitch!" Zegt hij dan en slaat de deur dicht. Mijn lip trilt en als ik zijn voetstappen hoor verdwijnen stromen de tranen over mijn wangen. Ik kon er niets aan doen. Het was mijn afweer mechanisme. Ik liet nou eenmaal niemand toe. Hij was mijn coach moest me trainen niet zich met mijn leven bemoeien. Ik veeg mijn tranen weg en kijk naar de piano in de hoek. Ik ga op een kruk zitten en laat de toetsen onder mijn vingers komen. Komop. Ik kon een eigen liedje op dit noement maken. Met deze gevoelens want ik schreef. Nan het op op de fiets en dan composeerde ik had. Ik laat de vingers over de toetsen gaan.

There walls everywere,
They're all around me.
And ihihi tryd the break them.
I cant see no light,
When i'm hiding in the darkness,
But ihihi dont even try
Anymore

I see in the shadow
I can see in de dark
All on my own
And i'm the only one, left. Behind
I cant see a spark,
Or just a little flash.
But i'll try harder.
For now.

So you see me and can you reach me.
Because I'm trapped in those walls.
Can you see the real me.
Can you see how I feel
Can you read my frozen eyes.
Would you left me for my mistakes
Even I don't know what I did wrong.

Now I'm Lying on the grond.
Swimming in my tears.
But even though you cant see it.
I Lock the door,
And I'd Threw the key
Far. A,way.
So nobody could hurt me ever again.

So you see me and can you reach me.
Because I'm trapped in those walls.
Can you see the real me.
Can you see how I feel
Can you read my frozen eyes.
Would you left me for my mistakes
Even I don't know what I did wrong.

Can you reach me.
Can you speak to me,
Without saying nasty words...


Ik stop ermee. Was er klaar mee en laat mijn handen op de piano ploffen. De tranen biggelen langzaam over mijn wangen. Het liedje ging over mij. Liet me zien hoe ik me voelde terwijl niemand door mijn bevroren ogen kon kijken. alleen met zingen kon ik mezelf zijn en liet ik mezelf gaan. Opende ik mezelf waardoor ik alleen zelf s hreef als ik alleen was, maar ik had eigenlijk helemaal niet opgelet pf er iemand was omdat ik met mijn rug naar de deur sta.

[Als je het liedje zoekt op internet ga je het niet vinden aangezien ik het net zelf heb geschreven. Sorry als het Crappy is.]

[ bericht aangepast op 20 dec 2012 - 0:23 ]

I'm finally back, Finally after a Year break

Niall James Horan
Ik loop terug en hoor haar zingen. "Alright!" Roep ik als ze klaar is. Ik ga naast haar zitten. "Over wie ging het? Ik bedoel, het klonk niet zo vrolijk..." Mompel ik. "Je zal me wel moeten vertrouwen… Ik ben Niall Horan!" Ik spring van het krukje. "De meeeeeest betrouwebare persoon op aarde en jou coach. Anders word het hem niet." Ik kijk een beetje smekend in de ogen. Ze heeft gehuild. "Waarom heb je gehuild?"

{Gaaf! Wil ik ook kunnen, hoe verzin je dat zo snel?}

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Rae Jade Parker
Ik hoor wat achter me als ik klaar ben. Ik hoor Niall. "Over wie ging het? Ik bedoel, het klonk niet zo vrolijk..." Mompelt hij. Je zal me wel moeten vertrouwen… Ik ben Niall Horan! De meeeeeest betrouwebare persoon op aarde en jou coach. Anders word het hem niet." Hij kijkt me smekend in de ogen. Ik begreep het niet. Hoe kon hij me zo goed lezen. Alsof hij me al kende. Niemand kon ooit zeggen wat ik dacht, maar door hem leek het wel alsof ik een open boek was. "Waarom heb je gehuild?" Vraagt hij dan. Ik kijk weg van hem, maar hij heeft gelijk. Hij was me coach en misschien kon ik hem een beetje vertrouwen voor zolang het duurde. Ik adem diep in. 'Het gaat over mij. Ik schrijf slechte liedjes zodat ik de emoties weg kan gooien en van steen ben rond mensen. En ik heb gehuild omdat je schreeuwde. Daar kan ik niet tegen. Ik kan er niet tegen als mensen boos op mij zijn.' Zeg ik weer op mijn oorspronkelijke zachte toon. Ik kijk hem aan. Mijn ogen als ijs, maar toch fonkelen ze van de onzekerheid in me.
[Ik weet niet. Ik ben een soort van rae qua muziek. Ik tover het uit mijn hoge hoed al heb ik geen dijk van een stem. Ik schrijf ook liedjes waarneer dan ook. Op de fiets onder de douche ect. Ik wil later ook somgwriter en misschien zangeres worden ]

I'm finally back, Finally after a Year break

Harry Styles.
Ik maakte wat rare geluidjes, waarna ik een paar met mijn ogen knipperde en mijn uit strekte. Ik raakte alleen een gezicht aan. Ik grinnikte zachtjes en keek Yasmin aan. 'Sorry...' Murmelde ik. 'Heb ik lang geslapen? Heb jij nog wat kunnen doen zonder mijn hulp?' Ik was niet van plan om weg te gaan uit deze stoel, het lag veels te lekker en warm.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Yasmin Christina Golding.

Ik trok een verontwaardigt gezicht toen Harry me aanraakte met zijn hand tot ik doorhad dat hij zich uitstrekte. "Geeft niets." zei ik grijnzend, waarna ik mijn oortjes uitdeed en op de klok keek.
"Niet lang... Een klein uurtje. Ik heb wel wat bedacht, ja." zei ik grinnikend om vervolgens weer mijn benen normaal te leggen en me half naar Harry toe te draaien, aangezien hij nog steeds tegen me aanlag.
"We kunnen Hangover zingen." zei ik, om vervolgens naar het flesje vier te kijken op het tafeltje. Ik moest daar aan denken, oké... "En anders had ik het idee om Where Have You Been te doen, maar die lijkt me vrij moeilijk om nog niet eens in een liveshow te zingen..." zei ik, bijtend op mijn lip. Ik had sowieso al het gevoel dat het niveau erg hoog zou liggen dit jaar. Ik zou hard mijn best moeten gaan doen, maar het mocht niet vals worden.

Reading a good book is like taking a journey.

Harry Styles.
Ik fronste mijn wenkbrauwen. 'Een uurtje maar? Het leek veel langer...' Direct verliet een gaap opnieuw mijn mond, ik grinnikte even en wreef met mijn vingers de slaap uit mijn ogen. Yasmin probeerde zich zo goed mogelijk te draaien maar dat ging natuurlijk niet echt gemakkelijk als ik half tegen haar aanlag, maar ik bleef wel lekker liggen. 'Zing maar eens iets.' Ik glimlachte naar haar, ik was wel benieuwd hoe haar stem zou klinken.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Yasmin Christina Golding.

"Dan heb je zeker goed geslapen." zei ik glimlachend, waarna ik mijn hoofd grinnikend schudde en een zacht geluidje uit mijn mond kwam als teken dat ik hem schattig uit vond zien zo. "Lig je lekker?" vroeg ik grijnzend, om vervolgens nog wat te spartelen en uiteindelijk iets beter voor mijn gevoel lag. Ik knikte op zijn woorden en dacht even na. "Goed dan."
Mijn mond opende zich als vanzelf en ik had al sowieso een niet al te moeilijk liedje gekozen. Ik ging nog niet meteen alles wat ik had geven, nee. Dan lag mijn niveau op het einde sowieso lager dan anderen en dat wilde ik voorkomen. Ik deed alles om te winnen, dit was namelijk echt mijn droom... Op mijn eigen tempo te zingen.

(Ik koos voor Alex G, omdat ze het uiterlijk van Yasmin redelijk goed kan bijbenen. En zo kun je -je een stem voorstellen. )

Reading a good book is like taking a journey.

Harry Styles.
Ik knikte. 'Dat heb ik ook, ja. Ik voel in ieder geval al een stuk beter dan vanochtend.' Ik keek haar glimlachend aan en heiste mezelf iets omhoog zodat ik niet helemaal meer tegen haar aanlag, maar nog wel een klein beetje. 'Ja, heerlijk. Je bent warm.' Grijnzend keek ik haar aan. Het was hier namelijk meestal koud omdat de verwarmings het niet goed deden. Ik luisterde haast met een open mond terwijl ze aan het zingen was. Geweldig. Nadat ze klaar was klapte ik in mijn handen. 'Geweldig! Je zingt echt prachtig!'
[Ah, zij is goed ]

stay safe because I like being alive at the same time as you

Niall James Horan
"Het spijt me..." Ik loop naar haar toe. "Wil je een van je liedjes spelen? Ik ben benieuwd." Ik moet en zal dat ijs in haar breken! Ik ga er alles aan doen. Ookal wil ze mijn hulp niet!

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Yasmin Christina Golding.

Ik schudde grinnikend mijn hoofd. "Dank je. Ik weet dat jij anders ook goed zingt. Tenminste, zo klonk het als jullie album op replay stond toen mijn zusje haar feestje gaf." zei ik lachend om vervolgens weer door zijn krullen te woelen en achterover te leunen. "Maar wat gaan we nou zingen? Ik kan namelijk heel slecht tegen mijn verlies, weet je."
Ja, dat moest hij maar even weten... Ook al verloor ik een stom spelletje dobbelen dan kon ik nog een halve dag chagrijnig blijven. Het lag er ook nog maar net aan wat ik verloor.

Reading a good book is like taking a journey.

Harry Styles.
'Bedankt,' glimlachte ik. 'In het echt klinkt het nog veeeeel beter.' Too much ego. Ik slaakte een genietend zuchtje toen Yasmin met haar handen door mijn krullen heen woelde. 'Je kan ook iets zelf schrijven. Dan ben je nog origineler.' Niet dat ik heel veel inspiratie zou hebben, maar toch. 'En als je dat niet wilt kan je altijd het liedje nemen dat je net hebt gezongen, het klonk echt heel goed.' Ik grinnikte zacht. 'Ja, ik kan ook slecht tegen verlies, dus het lijkt me niet handig als we samen ooit een spelletje gaan spelen.' Knipoogde ik naar haar.

stay safe because I like being alive at the same time as you