• De jongens van One Direction zijn gevraagd om te jureren in X-Factor en nemen deze opdracht met plezier aan.
    Maar er is een probleempje waardoor de jongens ruzie beginnen te krijgen. Elk nemen ze een groep kandidaten onder hun hoede en zijn ze gebrand om met één van hun ‘leerlingen’ te winnen. Hierdoor ontstaan onderlinge strijden, weddenschappen, ruzies en zelfs relaties… Wie wint deze strijd en zal dit jaar de X-Factor winnen?


    Regels:
    - Géén one-liners. Probeer een stukje van ongeveer vijf regels te schrijven.
    - Maximaal één personage p.p.
    - Probeer zo weinig mogelijk off-topic te gaan. Als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes.
    - Meld het even als je voor minimaal drie dagen niet kunt reageren.
    - Bij vragen kan er contact op worden genomen met mij.
    -Dit RPG bevat een soort van opdrachten en zal dus niet hartstikke snel gaan. Daarom langere stukjes en posten als er minstens twee personen na jou hebben gepost.


    Juryleden:
    Niall James Horan. || nessje || Rae Jade Parker.
    Harry Edward Styles. || Dinaggo || Yasmin Christina Golding.
    Zayn Jawaad Malik. ||GEZOCHT!!!|| Amy Regina Wells.
    Liam James Payne. ||GEZOCHT!!!|| Nathaniel Ivar Smith.
    Louis William Tomlinson. || DreamWishes || Victoire "Vic" Lizzy Barton.

    Kandidaten (Max 5. Jongens mogen ook.)
    - Yasmin Christina Golding. || xAmore || Harry Edward Styles.
    - Amy Regina Wells. || Regal || Zayn Jawaad Malik.
    - Victoire "Vic" Lizzy Barton. || xLastKiss || Louis William Tomlinson.
    - Nathaniel Ivar Smith. || Seaver || Liam James Payne.
    - Rae Jade Parker. || HurtedHeart || Niall James Horan.

    X-Factor is dit jaar nogal veranderd. Niemand valt af, maar er wordt met een puntentelling gerekend en na een aantal weken komt er een winnaar uit de bus.
    Van tevoren wordt afgesproken wie de coach van wie wordt. Dit mag je bespreken met de anderen die hier meedoen en anders gaan we het willekeurig opdelen.

    [ bericht aangepast op 29 dec 2012 - 20:52 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Styles.
    Ik beet op mijn lip en keek haar terug aan. 'Dat weet ik ook wel, maar ja, het voelt dan gewoon zo fout. Tenminste, ik voel me nu al zo schuldig tegenover jou...' Ik knikte langzaam en draaide mijn hoofd een klein beetje naar links. 'Hoezo?' Ik was gewoon een beetje nieuwsgierig. 'Je hoeft het niet te vertellen als je het niet wilt, hoor.' Straks was het iets heel persoonlijks en dan had ik het weer gevreten. 'Zullen we trouwens terug gaan? Ik heb niet zo veel zin om nu nog langer buiten te blijven, straks staat die foto al op internet en krijgen we dadelijk gillende fans over ons heen...' Ik kuchte even en kneep zacht in haar handen.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Yasmin Christina Golding.

    Ik lachte schamper. "Heb maar geen schuldgevoel, aangezien ik niet van suiker of chocola ben." zei ik om vervolgens mijn ogen even te vernauwen en onverschillig probeerde te kijken, ook al had ik daar weinig succes bij. "Het is niks, ik wil het wel vertellen."
    Ik beet even op mijn lip en begon alvast te lopen terwijl ik de juiste woorden zocht. "Nou... Ik heb nogal wat problemen gehad toen mijn klasgenoten in de eerste klas erachter kwamen dat ik in principe half islamitisch ben, ook al houdt ik me helemaal niet daarmee bezig. Sindsdien werd er al extra op me gelet en vonden ze dat ik anders was dan een doorsnee meisje. Ik ben geen meisje dat schreeuwt om elke horrorfilm of meisjes als vriendinnen heb. Ik kan niet tegen het liefjes glimlachen en dan achter iemands rug om lopen roddelen, jongens zijn normaal gesproken eerlijker daarin. In ieder geval, ik raakte afgezonderd, werd gezien als een of andere terroriste en kreeg allerlei verwensingen naar mijn hoofd gesmeten." vertelde ik, om vervolgens naar adem te happen en Harry aan te kijken. Eigenlijk was dit een deel van mijn levensverhaal, maar ik had ook genoeg goede dingen in mijn leven meegemaakt.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Styles.
    'Ik zal het proberen.' Grinnikte ik, om vervolgens mijn hoofd licht te knikken en naast haar ging lopen. Gelukkig was het niet zo heel ver en als we snel liepen hadden we kans op geen problemen. Rustig luisterde ik naar haar verhaal en nam elk woord in me op. 'Serieus? Is dat alles waarom ze je "pesten"?' Ik hield het maar even op pesten, wist niet goed hoe ik het ander kon noemen. 'Dan ben jij precies het type meisje wat me aanstaat.' Ik knipoogde slinks naar haar, om in de verte iemand aan te zien komen renne, snel pakte ik Yasmin's hand vast en trok haar mee een steegje in. 'Sorry... Dat was of paparazzi of een fan. En daar hebben we nu beide even geen zin in denk ik...'


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Yasmin Christina Golding.

    Ik haalde mijn schouder op. "Zo kun je het samenvatten, ja. Je weet vast wel wat vooroordelen zijn." zei ik om vervolgens even te glimlachen en iets te willen antwoorden, maar Harry trok me al een of ander steegje in waardoor ik nu dicht tegen hem aanstond. Om de een of andere reden voelde dit een beetje vreemd, maar het was Harry maar.
    "Nee, dat is waar." gaf ik toe, waarna ik hem eventjes bekeek in het vage licht van het steegje. Het begon al sowieso donker te worden en het steegje maakte dat nog ietsjes erger. Zijn ogen glinsterden nu ietsjes meer en leken nu grijsgroen, maar in het licht leek het weer blauwgroen... Speciaal eigenlijk.
    "Je oogkleur verandert." zei ik meteen om vervolgens te merken dat -dat best dom klonk.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Styles.
    Ik knikte en keek haar aan. 'Ja. Helaas krijgen we daar allemaal mee te maken.' Ik beet zacht op mijn lip toen ik merkte hoe dicht we tegen elkaar aanstonden en ik wist niet of dat een goed idee zou zijn, niet na wat er net was gebeurd. Mijn ademhaling versnelde iets, ik had er niet zoveel problemen mee. Een vrolijke lach verliet mijn mond na haar woorden. 'Dat hoor ik wel vaker, wat voor kleur heeft het nu, dan?' Een twinkeling verscheen in mijn ogen en glimlachend keek ik haar aan.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Yasmin Christina Golding.

    Ik beet zachtjes op mijn lip en keek Harry even vragend aan, benieuwd naar de dingen die mensen dan wel niet over hem zeiden. Toch hield ik wijselijk mijn mond dicht, aangezien ik dit moment niet wilde verpesten door over trieste dingen te gaan praten. Zijn ademhaling leek te versnellen en onbewust grijnsde ik.
    "Grijsgroen." antwoordde ik, waarna ik eventjes grinnikte. "Het is natuurlijk wel heel speciaal, die van mij daarentegen zijn saai."
    Blauwgroen, verder kwam ik niet. Mijn pupillen daarentegen waren vaker wel heel groot waardoor het af en toe eerder zwart leek, maar dat zag er best spokerig uit vond ik.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Styles.
    Ik knikte en tuitte even mijn lippen. 'Ja, dat is meestal zo als er iets gebeurd is. Als je begrijpt wat ik bedoel.' Als mijn ogen grijsgroen zijn dan is er meestal iets gebeurd wat minder leuk was, zijn ze blauwgroen dan was het wel leuk. Eigenlijk heel toepasselijk, dan vraag ik me wel af welke kleur ze hadden tijdens onze kus. Ik beet op mijn lip en kuchte zachtjes. 'Zullen we kijken of we weer terug kunnen?' Straks gebeurden er weer opnieuw iets tussen ons. Voor een seconde sloot ik mijn ogen, om daarna zachtjes in haar handen te knijpen.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Yasmin Christina Golding.

    Ik keek Harry met een grijns aan. "Dat is apart." antwoordde ik om vervolgens een pruillipje op te zetten. "Dan moeten we ze maar snel weer naar een andere kleur zien te krijgen."
    Liever een andere kleur dan, ook al stond dit hem net zo leuk. Ik zuchtte eventjes, keek voor me uit en knikte uiteindelijk. "Oké." Ik had toch niet de behoefte om in een steegje te blijven voor de hele avond. Ik keek naar onze handen toen hij erin kneep en wendde mijn blik weer af om vervolgens zijn handen los te laten en vooruit te lopen. We mochten toch geen aandacht trekken?


    Reading a good book is like taking a journey.

    Niall James Horan
    Ze draait zich naar me toe met haar blik op de grond. Ik leg mijn hand op haar schouder en dwing haar naar me te kijken. "Ze zijn jaloers, het hoeft niet op je stem te zijn... Misschien gewoon, je kleren, je haar, hoe je praat of hoe je je gedraagd. Ze zijn wanhopig en richten hun af op jou." Vertel ik, het valt niet mee. Als je zelf gepest word, er jaren mee zit, niemand die je helpt... en dan ineens iemand helpen die ook gepest word. Het is zwaar omdat niemand mij hielp, iedereen ging gewoon verder terwijl ik gebroken was, ze zagen het wel, ze deden alleen alsof ze het niet zagen! Alsof ik er niet was... Dat doet het meeste pijn, het gevoel dat je weet dat ze je lieten stikken! Ik denk even na, welk liedje zou ze kunnen zingen. "Hoe zing je precies? Hoog, laag? Zwaar? Ken je de liedjes van ons? Wij hebben daar vast wel iets in wat jij kan zingen..." Mompel ik uiteindelijk. Ik speel weer op mijn gitaar, maar zing niet. Misschien herkent ze het wel! Ik speel het liedje moments, als ze hoog zingt kan ze Harry's sollos zingen!

    (het was het zeker waard)


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    xAmore schreef:

    Liam James Payne.

    Ik grinnikte even. "Dat kan ik begrijpen, ook al ben ik niet heel kieskeurig. Maar mijn zus is dat wel." zei ik, waarna ik glimlachte en amper iets verstond van zijn woorden. Ik verstond wel een klein stukje hoor. "Dat is minder..." mompelde ik, gewoon omdat ik afging op wat ik wel had gehoord. Ik keek even naar zijn sleutelhangers, maar ik pakte de tekst er weer bij en liet de piano even voor wat het was. Zonder muziek zou ook nog kunnen lukken, niet?
    "Denk positief." zei ik grinnikend, waarna ik de tekst even doorkeek en weer meteen inzette. Het werd niet slechter, dat zou niet gebeuren. Nathaniel moest meer zelfvertrouwen zien te krijgen... Dan zou het met de zenuwen ook goed komen.


    Nathaniel Ivar Smith
    Ik pakte mijn blaadje weer op en keek er even naar. Dit zou goed moeten komen, ik had wel eens moeilijkere liedjes gezongen. of misschien juist niet, dat dit weer moeilijk was voor mij. Ik wist het niet. Ik kon Liam niet teleurstellen, mezelf trouwens ook niet. Er moest toch iets aan de zenuwen te doen zijn? Ik mompelde zachtjes een zinnetje van één van mijn favorite liedjes om mij weer even te kunnen concentreren. Ik slikte en begon mijn deel te zingen. Misschien was het dat ik niet kon zingen als het geforceerd was, ik wist het niet. Ik herinnerde mij nog hoe graag ik coldplay zong maar de hoge noten niet haalde, dat was vooral in het begin. Ik had er nu al minder moeite mee, maar oke.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Rae Jade Parker
    "Ze zijn jaloers, het hoeft niet op je stem te zijn... Misschien gewoon, je kleren, je haar, hoe je praat of hoe je je gedraagd. Ze zijn wanhopig en richten hun af op jou." Vertelt hij me. Ik geloofde er niet veel van maar knikte wel zodat ik liet zien dat ik het begreep. Hij liet het pest onderwerp liggen en begon over mijn zang. "Hoe zing je precies? Hoog, laag? Zwaar? Ken je de liedjes van ons? Wij hebben daar vast wel iets in wat jij kan zingen..." Vraagt hij waarna hij begint te tokkelen. Ik herkende het liedje wel. Het deuntje in iedergeval, maar het liejde noch de tekst kwam niet in me op. 'Ik zing het liefst hoog. Laag kan ik ook wel, maar dat vind ik moeilijker. Ik heb is toen ik echt heel hoog zong glas kunnen breken, maar dat is alweer jaren geleden.' Vertel ik hem. Glas Breken betekende dat het onwijs goed was. Toen was mijn vader nog aardig en hielp hij me. Nu drinkt hij en is hij er gewoon niet meer voor mij. Hij helpt me niet meer met zingen. Hij was er wel bij toen ik het wijnglas brak en hij was zo trots dat hij me door de lucht liet zweven. Hij tilde me op en liet me door de lucht zoeven. Dat waren fijne herinneringen. Daarom zong ik ook zo vaak. Het liet me denken aan de leuke dingen in het leven. Vroeger. Ik zong vroeger ook altijd met mijn vriendinnen. Nu dus ex vriendinnen. Ik weet nog steeds niet waarom ze me lieten vallen. Ik had ze geholpen met hun eigen stem. Zangles gegeven, maar niets hielp. Ze lieten me steeds verder vallen in die bodemloze put. Ik val nu zelfs nog steeds. Ik wacht eigelijk gewoon op een nieuw touw dat me omhoog kan eisen en misschien was hij al onderweg. Deze jongen die voor me zat te tokkelen probeerde een touw te gooien om me eruit te trekken, maar ik greep steeds mis. Alsof mijn handen onder de glibberige olie zat. Dat ik geen grip had en iedere keer dat ik halverwege was het touw tussen mijn vingers door glipte. Ik weer naarbeneden viel en bleef vallen tothet touw weer kwam en ik het opnieuw probeerde. Ik had bijna geen geloof meer in mensen, maar soms leek ikdat even te vergeten.
    [Gelukkig maar. Fijne kerst gehad?]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Harry Styles.
    Ik knikte. 'Weet ik.' Ik beet op mijn lip toen ze een pruillipje maakte. 'Niet doen, daar kan ik niet tegen.' Oke, dat was misschien zo slim om te zeggen, straks ging ze me er nog mee plagen. 'Dat kunnen we proberen, ja. Wie weet.' Ik kijk verbaasd naar Yasmin als ze mijn handen loslaat, maar het zal wel beter zo zijn. Ik liep voor haar naar het einde van het steegje en keek naar rechts en links waar niets te zien was. Ik wenkte Yasmin. 'Kom, de kust is veilig.' Ik grinnikte zachtjes en schudden mijn hoofd heen en weer, om vervolgens het steegje uit te lopen.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Yasmin Christina Golding.

    Ik grinnikte zachtjes. "Dat is handig om te weten." zei ik met een onschuldige glimlach, waarna ik met mijn wenkbrauwen wiebelden om zijn woorden en eventjes lachte, maar Harry liep al naar het einde van het steegje. Hij keek naar rechts en daarna naar links om me vervolgens te wenken. Ik knikte, grijnsde even en liep het steegje uit. Ik wist van mezelf dat ik nu heel goed zou opletten op straat, want je wist maar nooit wanneer er een of andere journalist uit de bosjes kon springen.
    Ik begon samen met Harry richting het gebouw terug te lopen voor hoever ik de weg nog wist en uiteindelijk kon ik weer iets zeggen. "Dus? Dien ik vannacht voor jouw knuffel?" vroeg ik hem met een grijns.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Styles.
    'Niet bepaald...' Mompelde ik zachtjes, het was inderdaad niet zo handig geweest om dat tegen haar te zeggen. Yasmin kwam ook het steegje uitgelopen, om vervolgens naast me te lopen en rustig liepen we terug richting het gebouw. Gelukkig was het best wel dichtbij, dus we hadden niet zo heel veel meer te vrezen voor paparazzi of iets anders. Een vrolijke lach verliet mijn mond na haar woorden en ik knikte langzaam. 'Ja, tenzij je zelf niet meer wilt. Maar ik sta er helemaal open voor.' Dat had ook weer vrij dubbelzinnig geklonken, hopend zou ze dat niet zo opvatten.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Liam James Payne.

    Na het liedje was mijn uitdrukking toch al iets tevredener geworden. Hij was gewoon gespannen en die zenuwen hielpen ook niet bepaald mee, maar het zou wel goed komen. We gingen gewoon een zenuwachtigheidstraining doen en desnoods verzon ik wel wat trucjes... We gingen alles uit zijn stem halen, dat zou moeten lukken...
    "Dat was niet slecht." zei ik eerlijk, waarna ik glimlachte. "Maar we gaan nu stoppen, want ik wil je niet gaan forceren om teveel te oefenen, dan wordt je schor. En we hebben nog zes dagen..." zei ik, om vervolgens de blaadjes vast te pakken en op te staan. Ik moest het liedje nog inschrijven voor hem, want anders hadden we het probleem dat iemand anders het liedje zou overnemen en dat was niet de bedoeling.

    Yasmin Amina Golding.

    Ik haalde mijn schouders op. "Ik ben niet zo oneerlijk om het tegen je te gebruiken, tenzij jij ook oneerlijk bent." zei ik grinnikend, waarna ik rustig verder liep en de grote deur opende om naar binnen te lopen. Een aangename warmte kwam me tegemoet en ik deed meteen mijn vestje uit dat vanbinnen met dons was bekleed.
    "Geen probleem." zei ik grijnzend, maar ik zocht er niet echt iets achter. Zo kwam het in ieder geval niet op mij over, maar af en toe misplaatste ik ook wel eens opmerkingen. Dat deed iedereen...


    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt


    Reading a good book is like taking a journey.