It's All A Competition. || One Direction. || Topic 1. - Speeltopics

De jongens van One Direction zijn gevraagd om te jureren in X-Factor en nemen deze opdracht met plezier aan.
Maar er is een probleempje waardoor de jongens ruzie beginnen te krijgen. Elk nemen ze een groep kandidaten onder hun hoede en zijn ze gebrand om met één van hun ‘leerlingen’ te winnen. Hierdoor ontstaan onderlinge strijden, weddenschappen, ruzies en zelfs relaties… Wie wint deze strijd en zal dit jaar de X-Factor winnen?


Regels:
- Géén one-liners. Probeer een stukje van ongeveer vijf regels te schrijven.
- Maximaal één personage p.p.
- Probeer zo weinig mogelijk off-topic te gaan. Als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes.
- Meld het even als je voor minimaal drie dagen niet kunt reageren.
- Bij vragen kan er contact op worden genomen met mij.
-Dit RPG bevat een soort van opdrachten en zal dus niet hartstikke snel gaan. Daarom langere stukjes en posten als er minstens twee personen na jou hebben gepost.

Juryleden:
Niall James Horan. || nessje || Rae Jade Parker.
Harry Edward Styles. || Dinaggo || Yasmin Christina Golding.
Zayn Jawaad Malik. ||GEZOCHT!!!|| Amy Regina Wells.
Liam James Payne. ||GEZOCHT!!!|| Nathaniel Ivar Smith.
Louis William Tomlinson. || DreamWishes || Victoire "Vic" Lizzy Barton.

Kandidaten (Max 5. Jongens mogen ook.)
- Yasmin Christina Golding. || xAmore || Harry Edward Styles.
- Amy Regina Wells. || Regal || Zayn Jawaad Malik.
- Victoire "Vic" Lizzy Barton. || xLastKiss || Louis William Tomlinson.
- Nathaniel Ivar Smith. || Seaver || Liam James Payne.
- Rae Jade Parker. || HurtedHeart || Niall James Horan.

X-Factor is dit jaar nogal veranderd. Niemand valt af, maar er wordt met een puntentelling gerekend en na een aantal weken komt er een winnaar uit de bus.
Van tevoren wordt afgesproken wie de coach van wie wordt. Dit mag je bespreken met de anderen die hier meedoen en anders gaan we het willekeurig opdelen.

[ bericht aangepast op 29 dec 2012 - 20:52 ]

---

Reading a good book is like taking a journey.

Nathaniel Ivar Smith
Mijn zenuwen beheersen. Dat kon nog vrij lang gaan duren aangezien ik bijna niet durfde te zingen voor mensen die het beter konden dan mij. Ik slikte en knikte alleen maar, maar ik wist wel dat hij een punt had. "Ja, daar ben ik het mee eens. Het was hier en daar gewoon vals." Mompelde ik en lag mijn blaadje neer. Ik haalde een hand door mijn haar en keek Liam aan. "Umh, wil je het nog een keer proberen? Want ik moet zo nog wel avond eten maken, al moet ik het eerst gaan halen." Zei ik. Eerlijk? Ik wilde ergens nog lang niet weg, gewoon omdat ik van zongen hield, maar zingen kon ook thuis. En thuis zo ik een stuk rustiger zijn waardoor zingen makkelijker ging. en ja, morgen weer een dag toch? Ik wist geeneens of ik tot een bepaalde tijd moest blijven of wat dan ook, maar vragen kon altijd.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Harry Styles.
Ik kon het niet laten om zacht een kreun te laten toen Yasmin zachtjes in mijn onderlip beet, direct opende ik mijn mond en liet ik mijn tong op verkenning uitgaan in haar mond. Haar handen voelden ik nog steeds door mijn krullen heen gaan, wat me een aangename rilling gaf. Langzaam begon ik met mijn vingertoppen cirkeltjes op haar heupen te tekenen. Vaag naast ons hoorde ik een geluidje, maar veel aandacht wilden ik er eigenlijk niet aan besteden.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam James Payne.

Ik knikte eventjes. "Geen probleem, Nathaniel. Het viel me eerlijk gezegd nog mee. Normaal gesproken zingt niemand hartstikke zuiver de eerste keren, je moet het gewoon leren. Je wilt niet weten hoelang ik af en toe heb lopen kloten met sommige liedjes." zei ik, waarna ik een mondhoek naar beneden liet zakken.
"Ben je soms vergeten dat alle kandidaten vanaf deze week hier verblijven?" vroeg ik Nathaniel eventjes onzeker. "Zo ja, dan zou ik je familie even opbellen, want je hebt grote kans dat we een dezer dagen naar een ander land vertrekken."
Wat? We zouden misschien naar een ander land gaan zodat de coaches hun leerlingen nog iets beter zouden leren kennen. Het zou misschien Ierland of zo worden, want we gingen niet te ver weg in verband met geld. Het was wel de bedoeling dat we daar doorgingen met oefenen en trainingen, maar zo zat je wel wat meer met elkaar opgescheept.
"We kunnen nog wel één keertje oefenen."

Yasmin Christina Golding.

Ik grijnsde even toen ik Harry's kreun hoorde en voelde hoe zijn tong mijn mond verkende, waarna ik soepele rondjes rond zijn tong draaide en een rilling moest onderdrukken toen hij cirkeltjes op mijn rug begon te tekenen. Opeens leek ik een soort klik te horen naast ons waar Harry geen aandacht aan leek te besteden, maar ikzelf spiekte eventjes tussen mijn wimpers door en vloog meteen overeind. Shit... dit viel te verwachten op een openbare plek. Journalisten of paparazzi, in dit geval het tweede. Ik denk niet dat Harry blij ging zijn om te lezen dat hij zoende met een nieuw meisje en dat meisje ook nog eens zijn leerling was dit jaar. Dit zou de krantenkoppen halen, maar dit keer was ik ook niet blij met de aandacht... Mijn familie zou woedend zijn... Maar Harry had zijn imago ook nog.
"Flikker op!" beet ik de man toe, waarna ik overeind kwam en hem een venijnige blik toestuurde waarop hij maakte dat hij wegkwam. Lafaard... nu wel.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Harry Styles.
Helaas was er toch paparazzi gekomen, Yasmin had zich los van me gemaakt en een of andere stumpert moest ons perfecte momenten storen. 'Heb je niets beters te doen dan mij de hele tijd lastig te vallen?!' Riep ik de man ook nog kwaad na, ik had hem vaker gezien als er ergens een nieuwe foto van mij getrokken werd. Hij was altijd en overal waar ik was, wat me op dit moment best wel even bang maakte. Ik schudde de gedachte weg, beet op mijn lip en keek Yasmin aan. Awkward. 'Erm, ik, eh, dit had niet moeten gebeuren. Sorry...' Maar van binnen schreeuwde mijn lichaam dat ik zo juist de verkeerde woorden had uitgesproken en heel diep vanbinnen wist ik dat.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Nathaniel Ivar Smith
Ik schudde mijn hoofd en lachte even. "Nee, maar ik ben echt heel kieskeurig, vooral als het gaat om wat ik eet. Ik eet echt een heleboel dingen niet dus ja." zei ik met een halve glimlach. "Plus ik woon sinds een jaar bij mijn broer en die is een maand naar zijn vriendin, dus er is niemand die mij zou missen." Mompelde ik er onverstaanbaar achteraan. Ik pakte mijn sleutels van de tagel en deed ze vast in mijn tas, voordat ik ze zou vergeten. 'If it means a lot to you' stond er op éém van de sleutel hangers geschreven. Die hadden we ook nog kunnen zingen, maar ja. "Oke, nog een keertje. Hopen dat het niet nog slechter wordt." zei ik vrolijk zoals altijd.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Yasmin Christina Golding.

Zijn woorden staken me. Ik wist dat dit geen liefde was, maar de woorden deden toch pijn. Vooral omdat Harry net nog gewoon meeging... Misschien kon hij op dat moment gewoon niet meer helder denken?
Ik slikte even, knikte begrijpend en wierp Harry nog even een verontschuldigende blik toe. "H-Het geeft niet... Het was mijn schuld." zei ik zo luchtig mogelijk om me vervolgens om te draaien en een blik op de grond te werpen. Ik beet op mijn lip en zette de looppas erin wat al snel overging op snelwandelen. Dit was logisch voor mij, weglopen van alles en iedereen... Ik wist niet eens waar ik heen liep, maar ik wilde gewoon weg.

Liam James Payne.

Ik grinnikte even. "Dat kan ik begrijpen, ook al ben ik niet heel kieskeurig. Maar mijn zus is dat wel." zei ik, waarna ik glimlachte en amper iets verstond van zijn woorden. Ik verstond wel een klein stukje hoor. "Dat is minder..." mompelde ik, gewoon omdat ik afging op wat ik wel had gehoord. Ik keek even naar zijn sleutelhangers, maar ik pakte de tekst er weer bij en liet de piano even voor wat het was. Zonder muziek zou ook nog kunnen lukken, niet?
"Denk positief." zei ik grinnikend, waarna ik de tekst even doorkeek en weer meteen inzette. Het werd niet slechter, dat zou niet gebeuren. Nathaniel moest meer zelfvertrouwen zien te krijgen... Dan zou het met de zenuwen ook goed komen.

---

Reading a good book is like taking a journey.

(Ik ben er tot zaterdag niet in verband met een logé. Als het nodig is mogen mijn personages door jullie bestuurd worden.)

---

Reading a good book is like taking a journey.

Harry Styles.
Ik zuchtte zachtjes, volgens mij had ik het echt gigantisch verpest. Al kon ik dat natuurlijk wel begrijpen. Ik liet mezelf naast haar in het gras vallen en keek haar niet meer aan. 'Het was niet jou schuld... Als ik je niet terug had gekust was er niets gebeurd. Laten we het er ophouden dat het in een opwelling gebeurden.' Niet dat ik dat wilden, eigenlijk voelden het best goed terwijl ik met haar aan het zoenen was. Maar ik wist niet hoe zij er over dacht, misschien wilden ik dat ook wel helemaal niet weten. Ik merkte hoe Yasmin opstond en langs me heen wegliep, direct kwam ik ook in actie en stond rechtop, het was natuurlijk niet de bedoeling dat ze weg zou lopen. We zaten nog een paar weken met elkaar samen, althans, daar ging ik vanuit. 'Yasmin! Wacht!'

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Yasmin Christina Golding.

Ik liet zijn woorden op me afkomen en voelde hoe het nog meer begon te prikken. Natuurlijk, een opwelling... dat had ik kunnen weten. Ikzelf had het ook zo gedaan, maar uiteindelijk had het toch goed aangevoeld op het vreemde gevoel in mijn buik na. Ik haalde mijn schouders op en liep verder terwijl ik met een sneltreinvaart aan het nadenken was over allerlei dingen. Het werd op dit moment gewoon een, grote brij van herinneringen, plannen en theorieën. Wat? Ik moest iets te doen hebben als ik over mijn toeren raakte en dan werd het meestal lopen en nadenken.
Helaas drong Harry's stem door alle muren heen die ik om me heen had gebouwd en alsof ik een hondje was stopte ik. Het leek alsof ik mijn lichaam op dit moment niet beheerste. "Wat wil je?" Mijn stem klonk helder, maar ik hoorde ook de botheid en de koelbloedigheid erin.

[ bericht aangepast op 27 dec 2012 - 11:33 ]

---

Reading a good book is like taking a journey.

Harry Styles.
Abrupt stopte ze en hield ik mijn adem in. Het was nu of nooit. Ik moest het gewoon goedmaken, anders zou het nog wel eens een hele zware tijd kunnen worden. 'Ik... Ik... Het spijt me.' Ik zetten een paar passen in haar richting en pakte voorzichtig haar handen vast, waar ik even met haar vingers speelde, voordat ik haar aankeek. 'Het was geen opwelling, denk ik. Tenminste, bij mij voelde het anders dan normaal.' Ik beet zachtjes op mijn lip. 'Ik denk dat ik gewoon een beetje bang ben...' Murmel ik zachtjes, waarna ik weer rustig met haar vingers begin te spelen.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Yasmin Christina Golding.

Ik hoorde hoe Harry dichterbij kwam door het knisperende gras. Nog geen drie seconden later voelde ik hoe hij mijn handen vastpakte door de hoeveelheid warmte en hem met mijn vingers liet spelen terwijl ik hem met vernauwde ogen bleef aankijken. Ik knikte even toen hij doorging met praten, maar ik wist dat hij meer zou gaan zeggen. Iets wat hij ook deed.
"Bang?" vroeg ik hem stilletjes. "Waar zou je bang voor moeten zijn?"
Misschien dacht ik nu wel dat dit het meest idiote excuus was wat ik ooit had gehoord, maar ik kon er een kern van waarheid in vinden. Harry's stem klonk vrij trillerig en zacht alsof hij het echt meende. Hij meende het, maar ik vroeg me af waar die angst dan voor was.

---

Reading a good book is like taking a journey.

[ik ozu me graag willen uitschrijven voor deze rpg, sorry.]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles.
Ik kneep mijn ogen voor een seconde dicht, voordat ik ze weer opende en haar aankeek. 'Erm, ik... Ja...' Ik was nooit zo heel goed geweest in mijn gevoelens te uiten, zeker niet bij een meisje. De enige bij wie ik het goed kon was Louis. Ik zuchtte zachtjes. 'Voorallereacties.' Mompelde ik daarna snel achter elkaar, wat ze waarschijnlijk niet eens gehoord zou hebben. 'Voor alle reacties.' Zei ik daarom nog maar een keer, maar deze keer vele mate langzamer. 'Ik wil niet dat ze jou gaan haten door een actie van mij...' Ik beet op mijn lip en keek naar mijn schoenen, die ineens heel intressant leken te zijn.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

nessje schreef:
(...)

Niall James Horan
Ik haal mijn schouders op. "Als jij je er lekker bij voelt... Zing het dan." Ik glimlach naar haar. "Of ben je hier alleen om hun een plezier te doen?" Ik pak mijn gitaar. "Jij en de piano, ik en de gitaar! Welk liedje? Anders maken we nooit een begin. Eerst een paar nummers oefenen daarna doen we een van jou liedjes. Goed?" Ik kijk haar aan terwijl ik alvast een paar akoorden speel. Ik heb een goed vertrouwen bij haar, I don't know why... "Dat pesten, hea? Doen ze omdat ze jaloers zijn. Dat zijn je eerste haters." Lach ik naar haar. "Helaas zul je meer haters gaan krijgen, vanwege je angel voice." Ik ben gewoon eerlijk, niet aan het overdrijven ofzo. Gewoon realistisch zijn, dat is het beste. "So... Which song?"

{lang genoeg?}

Rae Jade Parker
Ik knik als hij begint over dat ik de piano doe en hij de gitaar. Blijkbaar kon hij dat goed. Ik volgde ze niet zo. Dan begint hij over de Pesters ik bijt op mijn lip al kan hij het niet ziet omdat hij achter me zit. Hierdoor draai ik me om. 'Waarop zouden ze jaloers moeten zijn voor al deze jaren. Ik ben gewoon een hoopje wanhoop.' Zeg ik zacht met mijn blik naar mijn schoenen en of vloer gericht. Het zat er ergens tussenin. Toch bloos ik als hij over mijn stem praat. Zo goed zong ik ook weer niet. Mijn vader had me eens geslagen omdat ik zong omdat hij het niet aan kon horen had hij gezegt. Ik weet het nog als de dag van gisteren.
Ik zong Fix you van Coldplay een van mijn lievelingsliedjes als mijn vader binnenstormt en me slaat waardoor ik abrupt mijn mond hou. Ik weet en voel nog de brandende pijn in mijn wang. Hoe hij me toen verrot had gescholden. Tot ik zo hard huilde dat het pijn deed en dat was niet door de schrale neus.
Maar ik moest niet terugdenken dus ik schud me denkbeeldig in mijn hoofd om me de werkelijkheid in te krijgen. Ik kijk weer naar Niall. Het liedje dus. 'Ik weet het niet. Zeg jij het maar jij bent de coach toch?' Zeg ik voorzichtig. Ik wou niet iets dwingen dat hij niet zou willen. Nee zo'n iemand was ik niet. Ik kijk hem daarom maar aan. Toch vond ik het idee van meer haters geen Goes gevoel. Wat als de hele wereld me zou gaan haten.
[Ja is lang genoeg. Sorry dat het zo lang duurde. Hoop dat ht het wachten waard was. ]

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Yasmin Christina Golding.

Ik keek Harry vragend aan en luisterde naar zijn woorden, waar hij bijna niet uitkwam. Of hij praatte weer hartstikke snel of hij ging hakkelend verder.
"Wat?" vroeg ik toen hij iets zei, maar gelukkig herhaalde hij het even later weer waardoor ik eventjes zwakjes glimlachte en hem een geruststellende blik toewierp, ook al was ik nog steeds een beetje gekwetst. Wel ja, gekwetst...
"Nou, ik zal wel met haat moeten omgaan als ik dit vak kies, lijkt me." zei ik, waarna ik eventjes snoof en mijn wenkbrauwen lichtjes optrok. "Ik ben geen type dat begint te huilen als ze gehaat wordt, ik weet hoe het voelt."
Haat was een groot punt geweest in mijn leven en dat zou het ook altijd blijven, maar ik kon er ook mee leren omgaan en dat was iets wat ik dus weer wel goed kon. Ik was geen onzeker meisje dat zich veel aantrok van haat en stilletjes zou wegkruipen in een hoekje. Het enige wat ik zou doen was mijn mening erover uitspreken en maken dat ik wegkwam om vervolgens het uit te sluiten.

---

Reading a good book is like taking a journey.