• We gaan een paar jaar terug in de tijd toen de jongens van One Direction nog kindertjes waren. De ouders van de jongens zijn heel erg goed bevriend met elkaar, toch hebben de jongens elkaar nog nooit gezien. Op een dag besluiten de ouders op vakantie te gaan voor even op rust te kunnen komen en wat tijd voor hun zelf te kunnen besteden. Alleen omdat ze echt totale rust willen mogen de jongens niet mee en worden ze naar twee meisjes gebracht die op hun gaan passen. De twee meisjes zijn twee zussen die graag iets willen bij verdienen, en denken door even op te passen makkelijk geld te kunnen krijgen. Maar gaat dit wel zo makkelijk worden als ze denken, of gaat dit grandioos mis?

    Regels:
    - Maar een personage per persoon.
    - Ga niet te veel off topic, als je wel off topic gaat zet het dan tussen haakjes.
    - Meld het even als je voor een lange tijd niet kunt reageren.
    - Bij vragen kun je contact opnemen met CrazyLove2x of met xAmore.
    - Nieuwe topics worden alleen aangemaakt door: CrazyLove2x en xAmore.
    - Naamsveranderingen door geven.


    Invullijstje:
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd* (Voor de jongens: Min 6, Max 12. Voor de meisjes: Min 16):
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:
    * De leeftijden hoeven niet in de goede volgorde, dus Liam kan nu ook bijvoorbeeld de oudste zijn in plaats van Louis.

    Personages:

    Jongens:
    - Niall James Horan. nessje
    - Liam James Payne. Gereserveerd xElounor
    - Zayn Jawaad Malik. Styles
    - Harry Edward Styles. xAmore.
    - Louis William Tomlinson. CrazyLove2x.

    Meisjes (Max 2.):
    - Luciënne Bradlee Ellison. Dinaggo
    - Rianne Samantha Ellison xClove

    We starten op het moment dat de jongens door hun ouders naar het huis van de meisjes worden gebracht. De meisjes zitten al in het huis en weten al dat er vandaag vijf jongens komen om op te kunnen passen, voor de rest weten ze nog niet veel van de jongens af. Inspringen is vrij makkelijk voor de jongens hoef je maar met de moeder/vader naar de deur bel te gaan en aan te bellen.

    [ bericht aangepast op 21 dec 2012 - 20:28 ]


    Let's play a love game.

    [mijn topics![


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    {Mijn topicssss}


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    [Mijn topics.]


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    {Who beginns?}


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    (Mijn topics. Ik laat Harry wel naar het huis huppelen. :3)


    Reading a good book is like taking a journey.

    [mijn topics, alvast ben nog bezig met een uiterlijk zoeken :\]


    Do what people say you can't.

    Louis William Tomlinson.

    De auto stopte voor een groot huis en ik staarde nieuwsgierig naar buiten met mijn gezicht tegen het raam aan geplakt. Mijn moeder trok de deur ruw open waardoor ik op de grond viel. 'Louis had je nu alweer je gordel af gedaan onder het rijden!' schreeuwde ze kwaad toen ze me opraapte. 'Maar de gordel zat niet lekker' klaag ik. 'Heb je je pijn gedaan?' zei mijn moeder met een zucht ik schudde mijn hoofd en we liepen naar de deur. 'Mag ik aanbellen?' vroeg ik enthousiast. Voor dat mijn moeder kon aan bellen had ik al op de bel gedrukt. Toch vond ik het jammer dat mijn vader er niet bij was, maar hij had het te druk met de auto in te pakken. Ik zuchtte even en keek nieuwsgierig naar de deur.


    Let's play a love game.

    Harry Edward Styles.

    "Mama! Zijn we er al?" riep ik, terwijl ik mijn neus tegen het raam aandrukte en naar de voorbij zoevende huisjes keek.
    "Nog even, Harry."
    "Mama! Zijn we er nu?!"
    "Harry!"
    "Maar-"
    "Ja, we zijn er!"
    Ik klapte in mijn handjes en wachtte geduldig totdat mama de auto had ontgrendeld, waarna ik uit de auto sprong met mijn rode koffertje in mijn handen en naar de deur rende. Ik sprong omhoog en belde na drie keer springen aan. Netjes bleef ik staan, trippelend op mijn voetjes terwijl ik wachtte op mijn oppas. Mama en papa zouden weggaan zonder mij, dus ging ik naar de oppas...
    Ik merkte nu pas dat er een jongetje naast me stond en dat hij al had aangebeld, maar dat deerde me niet. Ik wilde ook op de bel drukken!

    [ bericht aangepast op 13 dec 2012 - 17:23 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Zayn jawaad malik
    Ik klemden me goed vast aan mijn moeder terwijl ze stevig doortrapten. Papa was met de auto naar zijn werk, dus moest mama wel op de fiets. ''Spring er maar af.'' Meteen deed ik wat me gezegd werd en zetten mijn moeder de fiets op slot. ''Kom, hier is het.'' Ze liep voor me het tuinpad op en ik zag nog twee jongetje met hun moeder staan. Die van mij, bleek die van hun blijkbaar te kennen want mijn moeder begroeten de vrouwen vrolijk. Zelf greep ik mijn moeder haar been vast en keek snel weg van het jongetje.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Ness Allison Candler
    “Mama, ik wil niet.” Mompel ik vanaf de achterbank. “Stel je niet aan, Niall! Het word vast leuk.” Eigenwijs schud ik mijn hoofd. “Straks vinden ze me stom en dik.” Ik kruip in het hoekje van de achterbank als ik het huis zie. “Niall, kom nou…” Mama trekt me mee naar buiten. Ze geeft mijn rugtas met mijn spulletjes en pakt mijn hand. “Nee! Ik ga niet!” Ik probeer me te verzetten maar mama is sterker. Ze drukt op de bel en houd me stevig in haar armen. “Mama, wat ga jij eigenlijk doen?” Nieuwsgierig kijk ik mama met mijn blauwe ogen aan. “Mama gaat even rusten.” Zegt ze. “Oh, je wil mij niet mee!” Ik spring uit mama’s armen en doe mijn armen over elkaar. “Jawel, Niall.” Ze zucht en knielt naast me. “Maar je mama wil even meiden dingen doen.” Owja, ik ben een jongen. “Is goed.” Ik druk een kusje op haar wang en sla mijn armpjes om haar heen. “Oh, kijk! Dat worden je vriendjes.” Mama duwt me naar een jongentje met zwart haar. “Nou, ik wil niet.” Mompel ik terwijl ik snel achter mama sprong. “Niall, ga eens luisteren.” Weer duwt ze me naar voren. “Euh… Hoi, ik ben Niall.” Mompel ik dan.


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    [Awh, ze zijn allemaal zo schattig. :3]
    Luciënne "Lucie" Ellison.
    Verveeld zapte ik de zoveelste zender weg van de tv, uiteindelijk drukte ik 'm uit, er was ook niets leuks op, op een vroege ochtend. Het was niet heel vroeg, maar voor mij was 10u wel vroeg. Ik sliep altijd uit tot diep in de namiddag, maar vanaf vandaag zou dat niet meer kunnen. Ik zuchtte waarna ik de afstandsbediening op de tafel pleurde, een blik naar boven wierp, ik had nog steeds geen gehoor gehad bij Rianne, die lag vast en zeker ook nog te slapen. Ik was wel al zo netjes geweest om wakker te worden. Net op het moment dat ik richting de keuken wilde gaan, ging de bel. Wat een fantastisch moment weer, ik had net zo'n honger. Ik draaide me om en liep in een slakkentempo richting de deur, ik keek even door het kijkgaatje, waar ik al een paar jongetjes zag staan, niet precies hoeveel, gezellig, dit zou ook een feest worden. Ik rolde even met mijn ogen voordat ik de sleutel omdraaide en de deur opende. Ik glimlachte vrolijk naar, de, een, twee, drie, vier, jongetjes en hun moeders. 'Hallo!'

    [ bericht aangepast op 13 dec 2012 - 17:51 ]


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Louis William Tomlinson.

    Ik zie dat er een jongen naast me komt staan met krulletjes.
    'Hoi!' riep ik blij en toen drukte ik nog eens op de bel. Ik wou de laatste zijn die op de bel drukte. Opeens kwam er een jongetje bij met zwart haar die zich vast klemde aan zijn moeders been. Raar. 'Mijn naam is Louis!' zei ik vrolijk tegen de krullenbol aangezien hij niet bang leek te zijn. Ik keek even opzij en zag dat er nog een blonde jongen bij was gekomen die blijkbaar Niall heette, tenminste dat was wat ik opving. Ik duwde nog een keer op de bel en keek even opzij het raam van het huis binnen. Opeens ging de deur open.
    'Hallo!' zei het meisje in de deur opening. Ik keek langs haar heen het huis binnen. Het was een best groot huis.


    Let's play a love game.

    Niall James Horan
    Als de deur open gaat ren ik weer naar mama. "Niall, je zal toch moeten gaan." Zucht ze. "Waarom zeg je zovaak mijn naam?" Vraag ik eigenwijs. Weer zucht mama. Ik kijk naar het meisje in de deuropening. Verveeld kijkt ze ons aan. Als ze even niet kijkt ren ik naar het parkje in de straat. Ik klim op de trap en glij weer naar beneden. Mijn maag rommelt en ik open mijn tas. Ik pak een zakje chips en eet hem op. Mama kijkt verbaasd om zich heen. Ik gooi mijn lege zakje in de prullenbak en verstop me achter struikjes. Haha, mama is bezorgd!


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    Liam James Payne

    ''Mama, waarom mag ik nou niet mee-hee?'' zeurde ik voor de 5de keer. ''Liam,'' zuchtte mama, ''papa en ik willen even rust.''
    ''Nou, niet eerlijk. Ik kan ook rustig zijn.'' Ik sloeg mijn armpjes over elkaar. Maar al snel was ik het vergeten toen we dichterbij kwamen. ''Zijn we er bijna?'' vroeg ik vrolijk. Mama lachte, maar ik had geen idee waarom. Ik sloeg mijn kleine handjes tegen de ramen aan en keek naar buiten. Mama stopte de auto. Ze liepen al naar binnen. Mama stapte de auto en opende mijn deur. Snel sprong ik naar buiten. ''HAALLOO.'' riep ik tegen iedereen in het openbaar.


    Do what people say you can't.

    {Ben eten, straks terug}


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'