Ik moet mijn problemen gewoon even kwijt... - Liefde, Vriendschap & Familie

Dus, ik zit echt in een emotionele breakdown en moet t ff kwijt.


Every aspect of my life seems to go wrong at the moment - that's the curse of Murphy's Law, I guess. The love of my life crushed my heart, broke it into a million pieces and the incredible pain I'm feeling right now can't be described. It's like a hundred pins are stabbing my heart, my head. I could cry an entire river and still, the sadness won't go away.
Besides that, a broken heart, I also have a great-grandmother in bad shape. Losing loads of memories and barely eating anything. I'm so scared that this year will be her last.
And then we also have this huge family crisis, an immense drama. A true tragedy that involves lies, terrible accusations, fucked-up letters, a lot of tears, a billion fights, heart-breaking screams and a family, my once so close family, that is growing apart. It's crushing me from inside out, because all of us know that this "problem" wil never go away. Ever. This will leave a big scar. And all of this only because, no, all because of the black sheep. And I hate her. I hate her with all my guts. I want to scream to her and tell her the truth, tell her how I feel and how everyone feels. How she destroyed everybody and hurt all of us. Badly.
I just feel lost right now. Emotional. Sad and angry all the time. Building walls that break down so easily, something I am definitely not used too.
People around me who don't have a clue - colleagues, classmates, acquaintances - know that there is something wrong with me. Keep telling me that I'm quiet lately, that I act differently. Some of you may say; talk about it. It will help. But the problem is that I am not allowed to speak about my family tragedy. I cannot tell anyone. They forbade me, because it is so terrible. Tell them about my great-grandmother sucks, because most of the time they don't know what to say. Speaking about my crushed heart is difficult, cause it breaks me every time.
And besides that: I don't want to see the pity-looks. That makes it even harder.

Ahw sterkte <3

---

•*• Lululu •*•

Awh heel veel sterkte.
Het komt wel weer goed, mijn pb+gastenboek zijn 24 uur per dag beschikbaar.(:

---

"It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

dat is echt niet eerlijk van je ouders, zeg dat tegen hun. niet als een ruzie, maar rustig en probeer kalm te blijven. Je moet het niet binnen houden, maar laat het uit en vertel het aan je trouwste vriend/vriendin
good luck (:

---

Hell is empty..al the devils are here

<3 heel veel sterkte

---

Life is hard and then we die

PUKKELxDING schreef:
<3 heel veel sterkte

---

26 - 02 - '16

aquafresh schreef:
dat is echt niet eerlijk van je ouders, zeg dat tegen hun. niet als een ruzie, maar rustig en probeer kalm te blijven. Je moet het niet binnen houden, maar laat het uit en vertel het aan je trouwste vriend/vriendin
good luck (:

Naja, het probleem is wel dat het niet alleen binnen het gezin, maar echt de hele familie betrokken is. Mn ooms, tantes, pakes en beppes, neefjes en nichtjes, ons gezin, echt iedereen dus. Ze willen allemaal dat niemand dit mag weten en daarom post ik dus ook geen details..
Ik heb het mijn beste vriendin wel verteld, want ze is niet voor niks m'n beste vriendin.


En bedankt iedereen <3

Da's wel een hele hoop om ineens te verwerken, ja.
Als je merkt dat je er niet kunt over praten is het misschien een idee om het van je af te proberen schrijven? Hou een dagboek bij of giet je gevoelens in de vorm van een hoofdpersoon in een verhaal dat met het jouwe te vergelijken is?

In elk geval veel sterkte.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Nouja, ik wil er wel over praten, maar ik mag gedeeltelijk niet. Best lastig.
Ja, dat is een goede suggestie! een dagboek werkt bij mij niet, dat probleer ik al jaren haha. Fictie werkt wel, alleen dan is het gewoon schrijven als afleiding, duiken in een andere wereld. M'n hoofdpersonen lijken vaak wel een beetje op mij, maar de situatie/verhaal/gevoel is altijd anders haha.

En dank je wel!