*RPG* Mystic Insitute - 2. - Speeltopics

Mystic Institue, een instituut voor bovennatuurlijke en magische kinderen tussen de 14 en 20 jaar, gevestigd in Londen. De leerlingen hier zijn stuk voor stuk bijzonder, hebben elk een kracht of bovennatuurlijke identiteit. Hierdoor kunnen ze niet allemaal goed met elkaar overweg, maar door vreemde wezens die af en toe tevoorschijn komen en elke keer een leerling doodt, zijn de leerlingen van Mystic Institute gedwongen een team te vormen. Zal het hun lukken de vreemde wezens te overwinnen? En wie zijn die wezens eigenlijk?

Meedoen kan altijd, zolang je de regels toepast en dit lijstje even invult:

Naam:
Leeftijd:
Bovennatuurlijke kracht/identitiet:
Nationaliteit:
Karakter:
Uiterlijk (met foto):
Uiterlijk bovennatuurlijke kracht/identiteit (als het van toepassing is):
Uitleg kracht/identiteit:
Extra:

Regels:
- 16+ en schelden mag, maar houdt het netjes.
- Niet pesten of buitensluiten.
- Een minimaal van 3 zinnen.
- OCC altijd tussen haakjes.
- Je mag maximaal maar 3 personen maken.
- Bespeel alleen je eigen personage en respecteer anderen.
- Naam veranderingen en langdurige afkerigheden altijd melden.
- Reserveringen blijven 2 dagen staan, daarna vervalt hij automatisch.
- Na 10 rollen zit de categorie vol, je kunt pas weer een jongen of en meisje aanmaken als beide categorieën vol zijn.
- Denk goed na voordat je hieraan begint, want het heeft geen zin om er na een paar dagen al mee te stoppen.
- Alleen ik, Pebble maak nieuwe topics aan.

Meisjes:
- Pebble - Lillith Aurora Kings - Fee.
- Coockies - Rosalie Lauren Angels - Zeemeermin.
- IrishCharm - Kayleigh Baele - Aura's manipuleren.
- Material - Aria Magnolic - Dochter van Lucifer.
- lottttx - Megan Taylor - Beheerst water.
- 5Boys1Dream. - Brooke Lisa Collins - Shapeshifter.
- Patholoog - Lily Sharp - Helderziende.
- DreamerN - Blossom Niënna Jones - Engel/ Beheerst de elementen.
- HuntedHeart - Jade Maysilee Ruby - Beheerst energie.
- Sorlembum - Soraya Yune Bryce - Kan in dieren veranderen.
- ItsMeJanice - Elips Diamona - Godin van hoop en doem.
- HuntedHeart - June Carmen Ruby - Schild.
- Vegangirl - Lyna Tyred - Mage.
-


Jongens:
- Nyan. - Nickolas Anderson - Soul. (verbonden dier)
- 5TYLE5 - Jayden Tristan Parker - Weerwolf.
- loulou1997. - Jason Lee - Voorwerpen laten verschijnen/verdwijnen met zijn geest.
- xNialldos - Drew O'Reilly - Dingen laten verschijnen/verdwijnen.
- ChaoticTania - Aleksander Komarovski - Contact met geesten.
- ChaoticTania - Jamey Marlon - Hypnotiserende kracht/ gedachtes beinvloeden/ gedachtes lezen.
- Pebble - Eli Stefan Dark - Half vampier.
- Dashed - Conrad Gray - Beheerst vuur.
- 5TYLE5 - Gabriël Eliah Young - Engel/ genezende krachten.
- HuntedHeart - Aiden Samuel Dream - Beheerst elektriciteit en metaal.
- Nyan - Wolf Dunmont - Hallicunaties.
- Coockies - Kyle Logan Booth - Kan bloed sturen.
-
-

Docenten:
- Patholoog - Katherine Black - Biologie en Toverdranken - Sirene en verleiding.

Regels school.
- Leraren hebben een soort "schild" dus kunnen niet beïnvloed worden.
- Alle leerlingen hebben een eigen kamer en mogen hem naar hun eigen zin inrichten.
- Er zijn geen schooluniformen, maar elke leerling moet iets zwarts dragen met daarop het teken van de school.
- Er mag niet gevochten worden op school.
- Leerlingen die eruit gezet of een overtreden maken worden moeten minstens 2 uur nakomen.

Stelletjes (doorgeven!):
-

Begin: Eerste schooldag na de vakantie, er is nog maar één leerling gedood.

Rollenstory: klik.
Topic 1: klik.
Rollentopic: klik.
Praattopic: klik.

Hier pas reageren als topic 1 vol is! (:

[ bericht aangepast op 4 dec 2012 - 21:31 ]

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Eli Stefan Dark. – Halfvampier. – room
Verbaast keek ik Rosalie aan, die net mijn shirt bijna uit getrokken had om mijn tatoeage te bekijken. Ergens vond ik het nogal vreemd, maar ook wel enorm amuserend. 'Staat die ergens voor?' vroeg ze me, waarna ze me aankeek. Ik knikte. 'Ja, dat is het vampier teken. Iedere vampier heeft die een.' Ze liet mijn shirt zakken en kwam naast me liggen. Ze staarde even naar het plafond, terwijl ik haar gezicht even kort bekeek. Daarna gleed ook mijn blik naar het plafond. Die was gewoon saai wit, maar hoe langer je er naar keek, hoe meer je erin zag. De kleine vlekjes die vliegen achtergelaten hebben, bijvoorbeeld. Of de puntjes die achtergebleven waren na het witten ervan. Ik voelde hoe Rosalie naar me keek, stil en zonder te knipperen. Maar ik keek niet terug, mijn donkere ogen waren naar het plafond gericht. 'Wie was dat meisje?' vroeg ze zacht, maar hoorbaar. Het was alsof ze de vraag eigenlijk niet wilde stellen, maar te nieuwsgierig was. Ze sloot haar ogen en ademde een keer diep in en uit, maar het bleef stil in de kamer. Ik wilde echt geen antwoord op die vraag geven. Het was alsof ik dan alles bekent gemaakt had. Dat ze dan alles van me wist. En dat had ik liever niet, ik wilde mysterieus blijven, zoals ik leek. De mysterieuze dream guy. Nou ja, voor de meeste meisjes dan. Ik schudde kort mijn hoofd. 'Daar wil ik het niet over hebben,' mompelde ik zacht, mijn blik nog steeds strak op het plafond gebrand.

[Ik moet gaan werken, maar kan waarschijnlijk vanavond wel weer online komen. ]

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Rosalie Lauren Angels || Zeemeermin || Outfit || room

Ik bijt op mijn lip en adem even. Hoe onverwacht? 'Dat was te verwachten,' mompel ik. Ik bijt op mijn lip en kijk Eli aan. 'Blijf maar de mysterieus boy, vinden de meeste meiden leuk, want dat is toch wat je wilt?' Ik kijk hem aan en staar weer naar het plafond. Hij kon er op rekenen dat ik hem ook niks meer ging vertellen. Helemaal niks meer. Ik ga recht op zitten en veeg het haar uit mijn gezicht. Ik blijf met mijn rug naar hem toe zitten en staar door het raam naar buiten. Ik zag hoe regendruppels naar beneden vielen en zucht diep. Dat werd weer een dagje binnen blijven. Dat haatte ik zo erg! Ik laat me op mijn rug vallen op het bed en sluit mijn ogen. Ik had geen zin om weg te gaan, maar ik had ook niks te zeggen. Dus blijf ik zwijgen. Het irriteerde me. Het irriteerde me dat Eli zo aardig is, maar.... Zoveel geheimen heeft? Ergens maakt het juist leuk om met hem om te gaan, omdat je hem beter wilt leren kennen, maar aan de andere kant was ik kwetsbaarder. Hij kende mijn hele leven, ik haast niks van hem.

[ bericht aangepast op 3 dec 2012 - 21:07 ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jayden Tristan Parker | Weerwolf
Jayden keek met een glimlach op zijn gezicht naar buiten en volgde de vogels die over en weer vlogen. Zo zag hij dat het meisje naast hem, vanuit haar ooghoeken naar Jayden keek. Daar moest hij nog meer om lachen. Dus deed hij hetzelfde. Ze had lang, mooi, donkerblond haar dat als een gordijn over haar rug viel. Het jurkje dat ze droeg was knalroze en kort, waardoor haar benen erg lang leken en Jayden moest toegeven, ze waren mooi. Aangezien de stilte eeuwig leek te duren draaide hij zich om naar het meisje en leunde met zijn ene arm nog steeds op de vensterbank maar stak glimlachend zijn rechterhand uit, hopend dat dit meisje niet zo eng was als Aria geweest was.
"Ik ben Jayden."

Gabriël Eliah Young | Engel | Genezende krachten
"Hmm... ja...," fluisterde Yune,"Ik kan in dieren veranderen, al kan ik nog niet in de vos veranderen." Ze tikte met haar vinger op het notitieboekje en vervolgde toen,"De kat beheers ik het beste, dat was mijn eerste die wat ik beheers. Ik moet voordat ik in een dier verander eerst genoeg weten van een dier. Vandaar de tekeningetjes..."
Gabriël knikte begrijpend en keek naar Yune op. Hij was uiterst geïnteresseerd in de theorieën van het transformeren. "En wat gebeurt er dan op het moment zelf? Ik bedoel, voel je iets in je hoofd? Of voelt je lichaam anders aan?" drong Gabe verder aan.
Yune tilde haar hand op en wreef fronsend over haar achterhoofd. Verbaasd keek ze Gabriël aan die enkel maar nieuwsgierig en geduldig wachtte op Yune's antwoord.
"Heb je... eh... Mijn hoofd, het doet geen pijn meer." Gabe glimlachte geniepig.
"Vreemd." was het enige wat hij zei op een mysterieuze toon.

---

kindness is never a burden.

(wie wil er met Nickolas praten ? )

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

[Iemand voro Kyle? ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Ja, en wanneer gaat June reageren op Lily? Anders kom ik wel naar Kyle..]

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Lillith Aurora Kings. - Fee. outfit. - room. -bathroom.
De jongen had door dat ik vanuit mijn ooghoeken naar hem keek en zodra hij zich naar me toe draaide, kon ik hem goed zien. Hij had kort donker haar en een nerdbril op, die hem goed stond. Hij was veel langer dan ik en zijn huid was iets donkerder dan de mijne. Een vriendelijke glimlach vormde op mijn gezicht. 'Ik ben Jaden,' zei hij. Ik knikte en stak mijn hand uit. 'Lillith,' vertelde ik hem. Hij was zeker niet lelijk. 'Het is mooi zo hè? Met die zon?' Zodra ik me terug draaide naar het raam, zag ik hoe de heldere hemel zich veruilde met een donkere en niet veel later vielen er druppels uit de hemel. Ik zuchtte. 'Laat maar,' lachtte ik. Ik leunde met mijn onderrug tegen de vensterbank aan, en zette mijn armen aan weerskanten naast me neer. Ik keek naar mijn roze jurkje en mijn bruine hakken eronder en daarna terug naar zijn gezicht. 'Je bent nieuw, of niet?' vroeg ik hem. 'Dat heb je zeker al wel vaak gehoord vandaag, niet?' Ik bekeek hem even heel snel, zonder dat hij het zou merken.

[ze heeft lichtblond tot goudblond haar, just saying (: ]

Eli Stefan Dark. – Halfvampier. – room
Ik zag hoe Rosalie zich geïrriteerd voelde nadat ik haar vertelde dat ik er niet over wou praten, maar ik weigerde het te vertellen. Zij had wel haar hele leven aan mij verteld, maar ik hield zoveel geheimen achter. Maar ik kon het allemaal niet vertellen, het voelde niet goed. Ik was graag in mezelf, dat niemand echt goed wist wie ik was. Er waren maar een paar mensen die me echt goed kenden, waaronder mijn familie. Zuchtend kwam ik overeind, maar bleef wel op het bed zitten. Ik legde mijn hoofd even in mijn handen en wreef over mijn gezicht, voor ik haar aankeek. 'Oké, wat wil je weten? Ik vertel niet alles, maar ik zal mijn best doen.' Ik wilde haar best het een en ander vertellen, gewoon niet alles.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Rosalie Lauren Angels || Zeemeermin || Outfit || room

Ik kijk hem aan als hij mij aankijkt en ga ook recht op zitten. Ik bijt op mijn lip. 'Dat meisje, is ze iets van jouw of meer van je vader?' Ik bijt op mijn lip en kijk hem aan. 'Of wil je het niet hebben over het meisje,' vraag ik aarzelend. Ik kijk hem aan in zijn ogen en bijt op mijn lip. Ik wend mijn blik af en denk aan een andere vraag. Over zijn vampier leven wist ik al veel, over zijn echte leven niet zo veel. 'Was je liever volle vampier geweest,' vraag ik hem en kijk hem aan. Ik bijt op mijn lip en wacht op antwoord. Ik bestudeer zijn gezicht en reactie. Ik bijt op mijn lip en kijk weer om me heen. 'Weet je wat je ook zou kunnen doen,' mompel ik. 'Mij alles vertellen en dan mijn geheugen wissen en doen alsof je het allemaal niet weet en ook wissen dat ik het wil weten. Probleem opgelost.' Ik kijk Eli aan en glimlach zwakjes. 'Waarom probeer je het niet op mensen,' vraag ik hem aarzelend. 'Stel je hebt het echt nodig, dan weet je niet wat je moet doen. Of weet je dat wel?' Ik glimlach even en kijk langs hem heen naar buiten. Vervolgens kijk ik hem weer recht aan. Het deed me goed dat hij nu iets wilde vertellen. 'En als je die vragen zat wordt kan je ook vertellen wat je wilt vertellen.' Ik kijk hem aan en glimlach even. Mijn bruine ogen haken in de zijne. Na een tijdje wend ik mijn blik weer af.

[ bericht aangepast op 3 dec 2012 - 22:09 ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

|Sorry. ): |
Jayden Tristan Parker | Weerwolf
Lillith schudde Jaydens hand en stelde zich voor als,"Lillith." Jayden glimlachte en bekeek nu haar volledig aanzicht. Het eerste wat hem opviel waren de duidelijke turquoise ogen.
"Het is mooi zo hè? Met die zon?" zei ze en draaide zich terug naar het vensterbank. Jayden knikte maar zodra hij daadwerkelijk naar buiten keek zag hij dat de zon verdween achter dikke bundels wolken en regendruppels uit de duister lucht vielen. Leerlingen snelden van buiten naar binnen met paraplu's en boeken boven hun hoofd desondanks het nog maar even aan het regenen was.
"Laat maar," zei Lillith met een lachend stem. Jayden lachte met haar mee en zag vanuit zijn ooghoeken hoe Lillith met haar onderrug tegen de vensterbank ging staan en zo haar armen aan weerszijden van haar lichaam plaatste.
"Je ben nieuw, of niet?" vroeg Lillith vervolgens. "Dat heb je zeker al wel vaak gehoord vandaag, niet?" Jayden knikte maar keek Lillith niet aan.
"Nog maar twee keer," antwoordde Jayden,"Maar ik begin het nu al een beetje vervelend te vinden," voegde hij er met een lachje achteraan. Ergens was hij bang dat Lillith dat onbeleefd zou opvatten dus ging hij over op een ander onderwerp, als je het wat anders zou kunnen noemen.
"Dus, hoelang zit jij hier al?"

---

kindness is never a burden.

Lillith Aurora Kings. - Fee. outfit. - room. -bathroom.
Ik zag hoe Jaden knikte en vertelde dat het hem pas twee keer gevraagd was, maar hij er nu al moe van werd. Ik lachte en hoorde hoe het vrolijke geluid door de lege gang echode. 'Dus, hoelang zit jij hier al?' vroeg hij me en ik keek op naar zijn gezicht. Zijn donkere ogen priemden in de mijne en ik glimlachte naar hem. 'Sinds mijn veertiende en ik ben nu zeventien, dus al een aantal jaar.' Ik probeerde aan zijn uiterlijk te zien wat zijn kracht was, maar ik kon niets zien. Ik wilde het echt graag weten, maar vroeg het niet. Dat was een beetje vlug en ik vond het onbeleefd. Ik zou er later wel achter komen.

Eli Stefan Dark. – Halfvampier. – room
Rosalie stelde een hoop vragen, maar het was niet irritant. Het was misschien wel een goed plan om het verleiden op mensen te gebruiken. Het zou van pas kunnen komen om te weten hoe het moest. Ik draaide me haar kant op. 'Ik zal alles aan je vertellen, zolang je zweert het voor je te houden. Ik wil niet dat iedereen het weet. Zweer je het?' Ik pakte haar voorzichtig bij haar bovenarmen en keek haar dwingend aan, terwijl ik voelde hoe mijn ogen veranderden en ik realiseerde me later pas dat dit een deel van het verleiden was. Ik wist niet goed hoe het werkte, of ik nu iets fout deed. Ik wilde niet dat ze de rest van haar leven als een hondje achter me aan liep, dus scheurden mijn blik van haar ogen en staarde naar de grond, waarna ik een grote hap lucht nam. 'Oké, hier komt het dan...' Het duurde even om te verzinnen waar ik zou beginnen, maar na een aantal minuten vond ik het een slim plan om bij het meisje beginnen. 'Dat meisje,' begon ik. 'Met dat meisje zou ik later misschien moeten trouwen.' De stilte overnam de kamer weer, en ik zocht naar de woorden om verder te vertellen.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Rosalie Lauren Angels || Zeemeermin || Outfit || room

Ik kijk recht terug en zie zijn ogen verandern. 'Eli,' fluister ik. 'Ik zweer dat ik alles voor me houdt en niet omdat je me dat wilt laten doen...' Ik zag hem wegkijken en zijn blik werd weer normaal. Zover ik wist was ik niet.... 'Heb je het nou op mij uitgehaald,' vraag ik verward. Ik grinnik even kort en haal een hand door mijn haren. Dan ga ik goed luisteren en luister naar zijn begin. Ik moet moeite doen niet met grote verbazing te luisteren, wat dus inhoud, open mond en grote ogen. Ik slik enkel moeizaam. 'Dus je bent uitgehuwelijkt. Soort van.' Ik kijk hem aan en bijt op mijn lip. Ik wacht tot hij verder verteld en sla mijn ogen neer. 'Wil je dat zelf of niet?' Ik kijk hem vragend aan en bijt op mijn lip. Ik kijk hem recht aan en probeer zijn gezicht te lezen, maar volgens mij ben ik daar niet zo goed in. Ik glimlach even kleintjes en bijt hard op mijn lip.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Blossom Niënna Jones

Ik grijnsde, als ik alles zou moeten laten zien zaten we hier over een aantal uur nog en dat leek me maar geen goed idee.
"Oké, ik zal je wat laten zien."
Ik stond op en liet de stoel verdwijnen met een knip in mijn vingers.
"hou je van vliegen ?"
Zonder ook maar enig antwoord af te wachten wende ik wind weer aan waarna ik hem op Wolf afstuur.
Een kleine windhoos ontstond er rond zijn benen, waardoor hij langzaam de lucht in werd getild.
Mijn vleugels spreidde zich als vanzelf terwijl ik me afzette en ook de lucht in schoot.
"Het begint wat koud te worden, dus laat ik het hier maar wat opwarmen."
Even wreef ik in mijn handen terwijl ik met mijn vleugels klapperde om op de goede plek te blijven zweven, recht tegenover Wolf.
Een klein vlammetje begon te groeien, tot het steeds groter werd en ik het in de ruimte tussen hem en mij in liet zweven.
De bol splitste zich op in tientallen kleinere bolletjes, die om ons heen begonnen te dansen.
"En voor de zekerheid..." Met een knip in mijn vingers haalde ik regendruppels van de bladeren af die tussen de vlammetjes in begonnen te zweven.
Met een handgebaar veranderden ze in ijs, ijs dat constant vervormde in verschillende kristallen.
Ik liet ons terug zakken naar de aarde, waar ik de vlammetjes en het ijs liet veranderen in bloemblaadjes, die als een zachte regen op de grond neerdwarrelen, waar ze tussen het gras verdwenen.
"Dat was nog niets met wat ik kan, maar de rest is allemaal wat gevaarlijker en uitgebreider dan dit, maar dat bewaar ik nog wel voor een andere tijd." Glimlachte ik naar Wolf.

---

Credendo Vides

Eli Stefan Dark. – Halfvampier. – room
'Nou, ja, nou. Soort van,' antwoord ik een beetje vaag. Ik wist niet of het geholpen had, het verleiden-ding, het was immers de eerste keer dat ik het probeerde. 'In eerste instantie wilde ik het helemaal niet, ik wilde vrij zijn en mijn eigen vrouw zoeken, maar toen ik haar beter leerde kennen begon ik echt voor haar te vallen.' Ik bleef even stil. 'Maar toen kreeg ze een ongeluk. Een stel jonge doorgeslagen vampierjochies vonden haar wel een leuk meisje. En toen...' Ik wreef weer even over mijn gezicht en staarde naar een punt in de verte. 'Toen hebben ze haar verkracht en vermoord. En gewoon daar laten liggen. Ze is even later gevonden door de politie, maar toen was het al te laat.' Tranen staan in mijn ogen, maar ik weigerde te huilen. Niet waar Rosalie bij was. 'Ze was net als mij, weet je,' begon ik weer nadat ik gezucht had. 'Ze was ook een halfvampier. Die zijn er niet veel. Een volle vampier kunnen we wel aan, maar twee is onmogelijk.' Mijn stem stierf weg en ik keek Rosalie niet aan, ik wilde niet dat ze me kwetsbaar zag.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Rosalie Lauren Angels || Zeemeermin || Outfit || room

Ik luister naar zijn verhaal en bijt hard op mijn lip. Ik wist niks te zeggen, mijn keel zat dicht en ik sla mijn ogen neer. Het was erg. Het was heel erg. Eerst iemand verkrachten en dan vermoorden. Het is erg, maar al helemaal als het je verloofde overkomt. Het was zijn verloofden! Ik bijt hard op mijn lip en kijk naar Eli. Hij zag er kwetsbaar uit en niet meer zo zelfverzekerd als hij was en zo sterk. Hij leek... Kwetsbaar en machteloos. Ik kruip iets meer naar hem toe. 'He,' fluister ik en laat hem mij aankijken. 'Mag ik je niet Zien als je kwetsbaar bent?' Ik kijk Eli aan. 'Het spijt me dat ik zo doordrong.... Ik...' Ik sla mijn ogen neer en kiik hem aan. Ik trek Eli in een knuffel en leg mij hoofd op zijn schouder. Het is jet enige wat ik kon bedenken. Ik laat hem na een tijdje los en glimlach zwakjes. 'Hield je van haar,' fluister ik zacht en kijj hem aan. Eigenlijk verwacht ik van wel en het maakt het niet minder erg. Ik sla mijn ogen neer en bijt op mijn lip. 'Je hoeft je niet sterker voor te doen dan je bent.' Ik kijk hem aan. 'Ik ben maar een zeemeermin. Ik kan je niks doen.' Ik lik over mijn lippen en glimlach zwakjes.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Eli Stefan Dark. – Halfvampier. – room
Ik voelde gewoon hoe Rosalie zich geen houding kon geven, ze beet de hele tijd op haar lip. Zachtjes en voorzichtig kroop ze iets dichter naar me toe. 'He,' fluisterde ze zacht, waarna ze mijn gezicht vast pakte en me haar liet aankijken. 'Mag ik je niet zien als je kwetsbaar bent?' Haar bruine ogen stonden medelijdend, maar ik wilde niet huilen. Ik was bang dat ik niet meer kon stoppen. 'Het spijt me dat ik zo doordrong... Ik...' Ze sloeg haar ogen even neer en keek me toen weer aan. Ze trok me in een knuffel die ik niet verwacht had, maar ik sloeg mijn armen om haar heen en voelde hoe ze haar hoofd op mijn schouder legde. Hard beet ik op mijn lip en wilde de tranen tegenhouden. Maar het was zo verdomd moeilijk. 'Hield je van haar?' fluisterde ze zachtjes, toen ze me los had gelaten en zwak naar me glimlachte. Ik knikte. 'Je hoeft je niet sterker voor te doen dan je bent.' zei ze. 'Ik ben maar een zeemeermin. Ik kan je niets doen.' Ze glimlachte naar me, maar ik voelde me te rot om hem te beantwoorden. Ik staarde naar mijn handen en het was stil in de kamer. 'Ik begon echt van haar te houden, toen zij haar van me afpakten.' Plotselinge woede overspoelde mijn lichaam en ik sprong op, om vervolgens een dreun tegen de muur te geven, waar gelijk een pijnscheut doorheen trok. 'Au, verdomme,' mompelde ik zachtjes, bang dat mijn stem zou breken als ik ook maar iets harder zou praten. Ik klemde mijn handen in elkaar en leunde met mijn voorhoofd tegen de muur, mijn rug naar Rosalie toe, toen ik de eerste traan over mijn wang voelde lopen.

[Ik ga slapen, truste! x ]

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel