*RPG* Mystic Insitute - 2. - Speeltopics

Mystic Institue, een instituut voor bovennatuurlijke en magische kinderen tussen de 14 en 20 jaar, gevestigd in Londen. De leerlingen hier zijn stuk voor stuk bijzonder, hebben elk een kracht of bovennatuurlijke identiteit. Hierdoor kunnen ze niet allemaal goed met elkaar overweg, maar door vreemde wezens die af en toe tevoorschijn komen en elke keer een leerling doodt, zijn de leerlingen van Mystic Institute gedwongen een team te vormen. Zal het hun lukken de vreemde wezens te overwinnen? En wie zijn die wezens eigenlijk?

Meedoen kan altijd, zolang je de regels toepast en dit lijstje even invult:

Naam:
Leeftijd:
Bovennatuurlijke kracht/identitiet:
Nationaliteit:
Karakter:
Uiterlijk (met foto):
Uiterlijk bovennatuurlijke kracht/identiteit (als het van toepassing is):
Uitleg kracht/identiteit:
Extra:

Regels:
- 16+ en schelden mag, maar houdt het netjes.
- Niet pesten of buitensluiten.
- Een minimaal van 3 zinnen.
- OCC altijd tussen haakjes.
- Je mag maximaal maar 3 personen maken.
- Bespeel alleen je eigen personage en respecteer anderen.
- Naam veranderingen en langdurige afkerigheden altijd melden.
- Reserveringen blijven 2 dagen staan, daarna vervalt hij automatisch.
- Na 10 rollen zit de categorie vol, je kunt pas weer een jongen of en meisje aanmaken als beide categorieën vol zijn.
- Denk goed na voordat je hieraan begint, want het heeft geen zin om er na een paar dagen al mee te stoppen.
- Alleen ik, Pebble maak nieuwe topics aan.

Meisjes:
- Pebble - Lillith Aurora Kings - Fee.
- Coockies - Rosalie Lauren Angels - Zeemeermin.
- IrishCharm - Kayleigh Baele - Aura's manipuleren.
- Material - Aria Magnolic - Dochter van Lucifer.
- lottttx - Megan Taylor - Beheerst water.
- 5Boys1Dream. - Brooke Lisa Collins - Shapeshifter.
- Patholoog - Lily Sharp - Helderziende.
- DreamerN - Blossom Niënna Jones - Engel/ Beheerst de elementen.
- HuntedHeart - Jade Maysilee Ruby - Beheerst energie.
- Sorlembum - Soraya Yune Bryce - Kan in dieren veranderen.
- ItsMeJanice - Elips Diamona - Godin van hoop en doem.
- HuntedHeart - June Carmen Ruby - Schild.
- Vegangirl - Lyna Tyred - Mage.
-


Jongens:
- Nyan. - Nickolas Anderson - Soul. (verbonden dier)
- 5TYLE5 - Jayden Tristan Parker - Weerwolf.
- loulou1997. - Jason Lee - Voorwerpen laten verschijnen/verdwijnen met zijn geest.
- xNialldos - Drew O'Reilly - Dingen laten verschijnen/verdwijnen.
- ChaoticTania - Aleksander Komarovski - Contact met geesten.
- ChaoticTania - Jamey Marlon - Hypnotiserende kracht/ gedachtes beinvloeden/ gedachtes lezen.
- Pebble - Eli Stefan Dark - Half vampier.
- Dashed - Conrad Gray - Beheerst vuur.
- 5TYLE5 - Gabriël Eliah Young - Engel/ genezende krachten.
- HuntedHeart - Aiden Samuel Dream - Beheerst elektriciteit en metaal.
- Nyan - Wolf Dunmont - Hallicunaties.
- Coockies - Kyle Logan Booth - Kan bloed sturen.
-
-

Docenten:
- Patholoog - Katherine Black - Biologie en Toverdranken - Sirene en verleiding.

Regels school.
- Leraren hebben een soort "schild" dus kunnen niet beïnvloed worden.
- Alle leerlingen hebben een eigen kamer en mogen hem naar hun eigen zin inrichten.
- Er zijn geen schooluniformen, maar elke leerling moet iets zwarts dragen met daarop het teken van de school.
- Er mag niet gevochten worden op school.
- Leerlingen die eruit gezet of een overtreden maken worden moeten minstens 2 uur nakomen.

Stelletjes (doorgeven!):
-

Begin: Eerste schooldag na de vakantie, er is nog maar één leerling gedood.

Rollenstory: klik.
Topic 1: klik.
Rollentopic: klik.
Praattopic: klik.

Hier pas reageren als topic 1 vol is! (:

[ bericht aangepast op 4 dec 2012 - 21:31 ]

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Rosalie Lauren Angels || Zeemeermin || Outfit || room

Ik bijt op mijn lip en knik even. Mijn blik dwaalt door de kamer. Het was een typische jongens kamer, maar wat wist ik ervan? Alsof ik bij jongens op hun kamer was geweest... Nu ik erover nadenk was dit de eerste keer op een jongens kamer. Ik blijf aarzelend staan. 'Mooie kamer,' zei ik. Kon je een jongen dat zeggen? Ik weet het niet. Hard bijt ik op mijn lip om vervlogens even over mijn lippen te likken. 'Ik bedoel....' Ik kijk Eli aan en haal ongemakkelijk een hand door mijn lange bruin golvende lokken. 'Het is niet rommelig,' zeg ik met een scheve grijns. Dat hoor ik altijd, dat jongens hun kamer heel rommelig zijn. Deze was heel schoon. Nergens lach kleding op de grond, maar dat kan ook komen doordat het schooljaar nog moet beginnen. ik loop langs zijn boekenkast en laat mijn ogen langs een paar boeken gaan. Een oud dikboek staat ook in de kast, maar over de titel zit allemaal stof. Ik blaas, zodat de titel zichtbaar wordt. Het stof komt omhoog en zorgt ervoor dat ik in een hoestbui belandt. Ik kijk Eli aan. 'Je boeken mag je wel afstoffen,' zeg ik met een klein lachje en hoest nog een keer na.

[ bericht aangepast op 1 dec 2012 - 23:55 ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Gabriël Eliah Young | Engel | Genezende krachten.
Yune nam Gabriëls hand vast en schudde die. Hij zag dat ze probeerde te glimlachen, wat haar niet erg goed lukte door de pijn, vermoedde Gabe. Snel stuurde hij haar nog een genezende gedachte toe voor Yune haar hand terugtrok en het contact verbroken werd. Ze staarde een poosje wat afwezig naar haar jurkje, die Gabriël haar overigs wel goed vond staan, waarna ze weer opkeek en haar ogen die van Gabriël ontmoetten.
"Sorry, ik ben een beetje verlegen, ik ben niet zo sociaal, en ik ben nog nooit bij iemand in de kamer geweest," zei ze zachtjes en Gabriël moest lachen. "Wel, ik voel me vereerd."
Gabe wist niet of dat het juiste antwoord was op wat Yune had gezegd, maar hij probeerde haar enkel gerust te stellen en haar op haar gemak te laten voelen.

---

kindness is never a burden.

Eli Stefan Dark. – Halfvampier. – room
Lachend bedankte ik Rosalie dat ze mijn kamer mooi vond. Ze trok er nogal een erg ongemakkelijk gezicht bij. 'Hij is nu nog schoon, maar dat komt omdat het schooljaar net begonnen is. Ik krijg elk jaar een briefje van de directeur dat ik mijn spullen in orde moet houden,' lach ik, waarna ik haar met mijn ogen volgde, terwijl zij langs mijn boeken liep. 'Je mag je boeken wel eens afstoffen,' zei ze, nadat ze de stof van een oud dik boek af had geblazen. Ik was even vergeten wat voor boek het ook alweer was, ik was niet zo'n leesgek.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Kyle Logan Booth|| Bloed besturen, pijn laten lijden || room

Ik knik braaf en loop achter Lily aan. Ik neem de informatie in me op. Blond dus... En blauw achtige ogen. beloofde veel goeds toch? Ach ja, haar in de maling nemen was ook lachen. Ik sla een arm om Lily haar schouders en kijk haar met een pruillip aan. 'We gaan wel een grap uithalen toch,' vraag ik haar met grote ogen en een pruillip. Ik kijk haar recht aan en heb nog steeds mijn arm om Lily liggen. Ik bijt even op mijn lip en kijk dan weer op. Verderop in de gang zie ik een meisje alleen staan. 'Is dat haar,' vraag ik Lily en kijk voor me uit.

[ bericht aangepast op 1 dec 2012 - 23:24 ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Rosalie Lauren Angels || Zeemeermin || Outfit || room

Ik pak het boek en leg hem op het bureau. Ik blader erdoor heen. Het is volgends mij een heel oud boek. 'Hoe oud is dit boek. Honderd jaar ofzo?' Ik lees de eerste bladzijde. Allemaal woorden die ik niet begrijp staan erin. 'Is deze van je over- over- over groot vader geweest en hijzelf was al 1000 jaar oud ofzo,' vraag ik Eli en kijk hem aan. Ik blader verder. Volgens mij ging dit over een vampier leven. Ik pak het boek en ga op zijn bed liggen met mijn benen in de lucht, zodat mijn schoenen niet op zijn dekbed lagen. mijn voeten lagen richting zijn kussen en mijn hoofd was zijn kant oud. Ik begon het te lezen. Een vampier leven leek me wel interessant. Het leek een soort dagboek, maar niet van Eli volgens mij. Nieuwsgierig las ik het. Ik trek mijn wenkbrauw op als ik het jaartal zie staan. 'Wat is dit,' vraag ik Eli en kijk hem vraged aan.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Eli Stefan Dark. – Halfvampier. – room
Rosalie pakte het boek en ging languit op mijn bed liggen, volgens mij voelde ze zich hier wel goed. Ik ging naast haar liggen een keek naar het boek. Opeens herinnerde ik me wat voor boek het was. Het was mijn over- overgrootvader's dagboek. Alle vampier geheimen stonden erin, die alleen wij mochten weten. Toen ik dat realiseerde trok ik het boek met onmenselijke snelheid uit haar handen. Ze was al begonnen met lezen. 'Eh, sorry.' Zei ik, toen ik het boek teruggezet had. 'Er staan dingen in die geheim moeten blijven, anders had je het wel mogen lezen.'

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Rosalie Lauren Angels || Zeemeermin || Outfit || room

Ik staar naar mijn lege handen en kijk geschrokken op. Binnen twee seconden stond het boek weer terug in de boekenkast. Ik knik even en bijt op mijn lip. 'Sorry,' breng ik uit. Ik bijt op mijn lip en kijk hem met grote ogen aan. Versufd kijk ik naast me, waar hij zonet nog lach. Dan kijk ik naar Eli bij de boekenkast. 'Ik wist niet dat jullie vampiers geheimen hadden,' glimlach ik kleintjes. 'Of zijn het meer vampier familie geheimen?' Ik kijk Eli vragend aan en kijk langs hem heen naar het boek. Ik was best nieuwsgierig geworden, maar het ging me niet aan, dus bleef ik rustig liggen. bovendien zou Eli het winnen als ik ging proberen het boek te pakken. 'Eli,' zeg ik en kijk hem aan. 'Als niemand het mag lezen kan je het beter verstoppen.' Ik draai me op mijn rug, maar dat ziet er vast debiel uit, omdat ik mijn voeten in de lucht heb nog steeds, bovendien werd ik er wel moe van, dus ging ik gewoon op het bed zitten. Ik sta op en loop naar het raam. Ik kijk naar buiten en bijt op mijn lip. 'Kan je eigenlijk in de zon lopen,' vraag ik hem. 'Ik bedoel.... Als zeemeermin hoor je dingen. Je zou denken dat we alleen van het leven onder water afweten, maar ik weet ook wel dingen van vampiers. Althans wat ik gehoord heb dan.' Ik draai me om en kijk Eli aan. Ik leun tegen het vensterbank en kijk weer naar buiten. De weerkaatsing van de zon schijnt in mijn ogen en laat mijn ogen een soort van glanzen. Ik wend mijn blik af aangezien het pijnlijk was voor mijn ogen en kijk even versufd de kamer in. Aangezien ik recht in de zon had gekeken was kijken even heel lastig. Op de tast loop ik richting het bed. Als ik zit, komt langzaam het goede beeld terug, maar ik moet nog wel een paar keer knipperen.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Lily Sharp - Helderziende.

Kyle legt een arm om me heen. Ik voel me er een beetje ongemakkelijk bij, maar ik laat hem maar gaan. 'Ja, dat is haar,' zeg ik. 'Dat is ze. Haar naam is June. Ik heb het gevoel alsof een grapje uithalen geen nut heeft bij haar, maar toch laat ik Kyle begaan. Het meisje zag er verdwaald uit en we liepen op haar af. 'Hallo June, kunnen wij je helpen?' vraag ik haar, terwijl ik een brede glimlach op zet.

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

[Schuingedrukt is haar gedachte ]
June Carmem Ruby
Ik keek een beetje om me heen en zag allerlei gaves. Als ik opeens een gave op mij voel. Het deed geen pijn dus ik deed niets. Het was een gedachtelees gave dus ik liet het pfer me heen komen aangezien ik mijn gave kiever niet bekent maakte. Zolamg ik maar rustig bleef. 'Hallo June kunnen wij je helpen.! ik schrik me dood. Hoe kent ze mijn naam? denk ik bij mezelf, maar hou gelijk mijn hedachte voor me. Ik kaatste het terug iets waar ze niet achter kon komen. Dat kon ik met mijn schild al had ik hem niet eens om. Lily dus en Kyle. 'Dat is niet nodig hoor Lily.' Zeg ik met mijn engelen glimlachje ze wouden me dus gaan plagen of pesten. Zolang ze me maar geen lijn deden vond ik het goed. Niet lichamelijk dan alleen dat kon zij niet lezen. Laat ze weggaan ik heb hier geen zin in. denk ik bij mezelf terwijl ik ze een beetje ongemakkelijk sta. Ik wist me geen houding te geven. Ik had in deze tien seconde haar hele leven kunnen zien al haar herinneringen, maar hield me in. De gaves die ik op me afgevuurt kreeg kon ik versterken zodat als ze er zelf tegen konden er dan niet meer tegen konden maar dat wist die Lily niet en kon ze ook niet horen uit mijn gedachte.

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Eli Stefan Dark. – Halfvampier. – room
'Sorry,' bracht Rosalie uit, waarna ze opstond en naar het raam liep. Ze keek naar buiten en de zon scheen in haar ogen, waar ze blijkbaar last van kreeg. 'Kan je wel gewoon in de zon lopen? Als zeemeermin hoor je dingen. Je zou denken dat we alleen van het leven onder water afweten, maar ik wet ook wel dingen van vampiers.Althans, wat ik gehoord heb dan.' Ze draaide zich naar me om en keek me aan, maar het leek alsof ze door de zon me niet zag. Tastend liep ze terug naar mijn bed, waar ze zich op liet zakken en een paar keer knipperde. Ik zag hoe ze haar zicht terug kreeg. Misschien was het wel handig als ik mijn boek zou verstoppen, zoals ze voorstelde. Maar ik wist niet waar. Ik dacht dat het niet erg op zou vallen tussen de andere oude boeken die er stonden, maar ik zou nog wel een plek zoeken waar ik het kon verstoppen. Het was een familie erf stuk, vandaar dat het nu in mijn handen was. Grijnzend keek ik naar Rosalie. 'Ja, vampiers hebben wel geheimen, familiegeheimen. Tja, we zijn nou eenmaal mysterieuze wezens.' zei ik, om haar eerste vraag te beantwoorden. Ik verplaatste mijn gewicht van mijn en ene op mijn andere voet, waarna ik tegen de boekenkast leunde, die tegen de muur aangeschroefd was. Hij zou dus niet omvallen. 'En ja, ik kan gewoon in de zon lopen. Ik verbrand alleen wel sneller dan normale mensen, dus ja. Gelukkig staat dit instituut in Londen, daar schijnt de zon niet heel erg vaak.' Een klein lachje verliet mijn mond. 'Heb jij geen familiegeheimen?' vroeg ik toen, puur uit nieuwsgierigheid.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Rosalie Lauren Angels || Zeemeermin || Outfit || room

Ik kijk hem aan en volg zijn bewegingen. Ik knik en bijt op mijn lip. 'Hoe verbrand je dan? Ik bedoel, als ik thee over je heen gooi bijvoorbeeld? Of als je te lang in de zon staat?' ik kijk hem aan en grinnik even. 'Geluk voor jouw, pech voor mij.' ik kijk Eli aan. 'dan kan ik niet naar buiten,'zucht ik. Ik trek mijn benen op en kijk naar Eli. 'Er zijn we familie geheimen, maar het is nogal... Nou ja, alle zeemeerminnen zijn je familie. De groep waar ik in zat bestond uit een stuk of twintig. Er waren veel geheimen. Vooral onderling. Ik weet dat ze er zijn, maar niemand vertelde ze me. Ik hoorde alleen de belangrijke van mijn moeder. Ik was anders dan hun. Ik had benen op het land, volgens hen was ik onsterfelijk. Ze hadden een pesthekel aan me. Nou ja tien van de twintig. Mijn moeder en negen andere niet.' Ik haal mijn schouders op. 'Ik was altijd de dupe. Ze hadden me een keer op het land gegooid, maar aangezien ik benen heb deed dat me weinig. Ik bleef altijd buiten de geheimen, maar eigenlijk ben ik het grootste geheim. Zeemeerminnen kunnen mij niet vertrouwen. Omdat ik half mens ben. Zeemeerminnen en mensen zijn op zich vijanden. Als andere er van af weten kan ik gevaar lopen, maar de andere ook.' ik kijk Eli aan. 'Verder zijn er geheimen als moorden en veel roddels. Meer eigenlijk niet. Zover ik weet. Mijn vader heeft ook veel geheimen maar daar weet ik al helemaal niks vanaf.' Ik kijk Eli aan. 'Hoe is jouw familie?'

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Lily Sharp - Helderziende.

'Right, sorry. Zeg June,' begon ik, maar plotsing ving ik iets op. Mijn ogen werden blauw van verbazing. 'June, wat is dit?' Ik concentreerde me nog harder, Kyle proberend te ontwijken. 'June, wat is dit?' vroeg ik haar weer. Als ze al antwoord had gegeven had ik het niet meegekregen. June haar gave probeerde mij te pakken, maar ik had een sterke geest, ontwikkeld tijdens de jaren dat ik hier zat. 'June, blijf af,' beveel ik haar. 'Waarom wil je niet dat mensen weten wat je gave is?' vroeg ik uiteindelijk.

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Kyle Logan Booth|| Bloed besturen, pijn laten lijden || room

Ik kijk verbaasd om me heen. Hoe wist die June Lily haar naam. En wat wist ze dan van mij? Ik kijk naar Lily die begint te roepen dat June ergens vanaf moest blijven, maar er iets van begrijpen deed ik niet. Ik staarde enkel naar het meisje. Naar June. Wat was dat? Waarom had Lily gedaan alsof ik June toch niet kon plagen? Waarom wist June Lily's naam en wat deed June bij Lily. 'June stop,' zei ik bitter. Ik focuste me op June en liet haar pijn lijden. Ik wachtte haar reactie af en verhoogde de pijn een beetje.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Eli Stefan Dark. – Halfvampier. – room
Ik knikte af en toe en luisterde goed naar Rosalie's verhaal. Ze vertelde over haar familie. Zo te horen was het geen pretje om daar te wonen, maar ik wist dat ze van haar onderwaterleven hield, dat had ze me immers eerder verteld. 'Hoezo is dat geluk voor mij en pech voor jou?' wilde ik weten, nadat ik uitgelegd had dat ik ook verbrande als ze thee over me heen zou gooien, maar ook in de zon zou verbranden, net zoals mensen. Alleen deed ik dat iets vlugger dan de meesten. Ook vertelde ik erbij dat ik sneller genas, maar het onwijs pijn deed om te verbranden en het dus liever niet deed. Ze vroeg hoe mijn familie was. 'Nou, ik heb nog een oudere zus, Gwen, ze is 20. Afgelopen jaar is ze hier afgestudeerd. En geloof me, ben blij dat je haar niet kent. Ze is totaal niet aardig. Of ja, alleen tegen haar vriendinnen en knappe jongens. Ze is er echt trots op om halfvampier te zijn en drinkt stiekem ook gewoon mensenbloed, hoewel onze ouders dat verboden hebben. Tegenover haar ben ik eigenlijk best wel een braaf jongetje. Ze noemt ze me ook altijd. Of baby, of kleuter, of vego. Als in, vegetariër. Ze heeft een hekel aan dieren, maar vind hun bloed gewoon vies. Ach, ik ben in ieder geval blij dat ze vertrokken is, en als ik thuis kom in de vakanties of zo, dan is ze ook weg. Mijn vader is een volbloed vampier, maar hij is eigenlijk een hele gewone man. Mijn moeder is een mens, echt een van de liefste ooit.' Met een glimlach vertelde ik over mijn familie. Vergeleken met haar had ik het nog niet zo slecht, ondanks ik bijna altijd ruzie had met mijn zus. Ik hield van haar, dat zeker, maar af en toe kon ik haar wel wurgen.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

June Carmen Ruby
Ze begrensd me. Ik was geen hond of wel soms. 'Waarom wil je niet dat mensen weten wat je gave is?' Ik wil haar antwoord geven als ik pijn voel. Pijn die ik voel als trappen in mijn maag handen die me slaan in mijn gezicht. De pesterijen die mij uit elkaar scheurde. Me zoveel pijn gaven, deze pijn was erger al duurde het maar een seconde tot Lily mijn gedachte niet meer kon lezen en de pijn van Kyle geen effect meer op mij had. Mijn ogen daarin tegen spoten vuur naar de jongen die me net belaagd had met de pijn. Dat had hij niet moeten doen. Zijn gave die nog secondes op mijn schild liggen kan ik dubbel zo hard en zo sterk terug geven zodat zelfs hij het niet meer kan beheersen en hij inzakt van de pijn hoe graag ik het ook niet wil doen doe ik het toch omdat al die flashbacks zoveel pijn doen dat ik me een verlies. Ik stuur het terug en zie hem in elkaar krimpen. Zijn geheugen die ik net had gelezen zijn herinneringen lieten me zien dat hij er teen bestand was, maar dat was anders. Dit was beheerst en geforceerd geweest. Iets waar hij niet tegen kon. Na een aantal secondes. Rond de vijf kwam ik weer tot mezelf en stopte ik het gelijk. 'Waag het niet nog is te doen. Kyle.' Sis ik naar hem terwijl hij terugkeert naar hoe hij eerder stond. Ik laat mijn schild weer van me af glijden als een mantel en denk er niet meer over na. Lily gin het niet horen.
[Was het goed als ze Kyle liet inzakken aangezien deze pijn sterker was en iets wat hij niet kon hanteren aangezien June jouw gave dubbel zo sterk kan maken en hem dan terug kan sturen ]

---

I'm finally back, Finally after a Year break