Dare to Dream. || One Direction. -Topic 2. - Speeltopics

Wat als er niet zoiets was als X-Factor? Zouden de jongens elkaar dan alsnog gevonden hebben? Zouden ze nog steeds wereldberoemd zijn? Nou, gedeeltelijk is het uitgekomen. De jongens zijn een kleine band in London, maar ze proberen nog steeds beroemder te worden. Ze oefenen veel en nemen elk concert aan. Dit is hun droom, en ze zullen niet stoppen voordat hun naam in de grote lichten staat. Met familie, vrienden, en vooral elkaar, zijn ze vastberaden om het helemaal te maken dit jaar. Maar soms komen gevoelens, timing, en andere obstakels in de weg te staan. Is hun vastberadenheid genoeg om de jongens in de spotlights te zetten en wat doen ze als een meidengroep grote concurrentie voor hen begint te vormen?
(De rechten van het idee gaan naar Depay )

Regels:
-Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
-16+ mag, maar hou het wel netjes.
-De meisjes en de jongens zijn vijanden van elkaar, concurrentie. Hou er dus rekening mee dat niet iedereen meteen een relatie aangaat.
-Maximaal twee personages per persoon, en dan ook van het andere geslacht.
-Reserveren mag.
-Ga niet teveel off-topic, ook niet hier in het rollentopic.
-Als je weg moet zien we je wel weer verschijnen als je terug bent. En als je wilt praten zijn daar gastenboeken voor. Als je al off-topic gaat, gebruik a.u.b. (), {}, [].
-Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren. En hiermee bedoel ik niet voor een uur omdat je naar de tandarts moet...
-Alleen CxStylinson en Depay maken de nieuwe topics.
-Geen ruzie, dan wordt je er zonder pardon uitgezet.
-Als je je niet kunt houden aan de bovenstaande dingen doe dan ook niet mee. Als je eens een keer een foutje maakt kan dit gebeuren, natuurlijk. Maar hou er rekening mee dat je een waarschuwing kan krijgen of uit de RPG gezet kan worden als je te ver gaat.
-Bij vragen kan er contact op worden genomen met Depay en CxStylinson .

Rollen:
Jongens:
-Harry Edward Styles. LameBrain
-Liam James Payne. Lifeisajoke
-Niall James Horan. IrishCharm
-Louis William Tomlinson. CxStylinson
-Zayn Jawaad Malik. Depay

Meisjes:
- Dessy Tamara Jones. Depay
- Rhoda Elisabetta Ramirez. Lifeisajoke
- Blair Hadley McFly. CxStylinson
- Sonny Mabel Puckerman LameBrain
- Luna June River. Agentp

Reading a good book is like taking a journey.

Niall James Horan

Wanneer ik stopte keek ik Harry afwachtend aan. Mijn hand rustte op mijn gitaar die ik onbewust streelde.
"Het is prachtig.' bracht harry uiteindelijk langzaam uit waardoor er een glimlach op mijn gezicht verscheen, een echte, niet zo van die nep glimlachjes.
"We gaan morgen avond stappen en een leuke jongen voor je zoeken." zei Harry opeens. Mijn wenkbrauwen popte alle twee omhoog en ik keek Harry verbaasd aan. "W- what?" stamelde ik. "Harry, ik weet niet.... Wat als niemand wil?" vroeg ik zachtjes en onzeker, mijn hand bleef mijn gitaar strelen. Dit deed ik wel vaker als ik rustig probeerde te worden, als het bespelen ervan niet hielp ofzo.

Take me to wonderland

Blair Hadley McFly.

"Lieve schat, het regent dat het giet, ik ga nu dus echt niet in het park lopen." zei hij grijnzend waarna hij op zijn haar wees.
Oh god... Hadden we er zo eentje... "Goed dan." zei ik met een verbeten trek rond mijn mond.
Ja, wat? Ik kon niet goed tegen ijdelheid... Het viel gelukkig nog mee omdat hij geen opschepper was, anders was ik nu linea recta weggelopen. Of ik had hem gewoon meegesleurd naar buiten en had hem vastgebonden aan een paal zodat hij kletsnat werd en ik hem over een halfuur weer los zou maken... Maar gelukkig voor hem was ik nog nooit zo ver gegaan.
"Stel dan zelf eens iets voor waarmee we jou haarlokken besparen." zei ik met een grijns, waarna ik zachtjes zuchtte en mijn wenkbrauwen optrok. Toch deed ik mijn best om niet meteen mijn emoties de volle loop te laten gaan, want Zayn was verder heel aardig en zijn karakter leek me verder wel oké.
Ik beet peinzend op mijn lip en staarde naar de regendruppeltjes die tegen het raam tikten en daarna met een vlot tempo weer naar beneden gleden. Van staren werden mijn pupillen snel groter en leken mijn ogen zwart, aangezien ik al sowieso vrij grote pupillen had. Sommigen noemden het apart, anderen schattig. Ik noemde het irritant... Ik hield meer van de groene kleur in mijn ogen als het zwarte.

Louis William Tomlinson.

"Je mag best eerlijk zijn Lou."
Ik liet een zachte zucht weerklinken. Ik was eerlijk. Op dit moment was er geen probleem, maar hoe dat zou zijn als de jongens het wisten... Ik probeerde me geen illusies te maken en liet het verder maar even erbij zitten. "Ik ben eerlijk... Op dit moment maakt het niets uit."
Ik merkte dat Rhoda het moeilijker kreeg en naar het raam liep, waardoor ik haar met een gevoel van onmacht gadesloeg. Ik stond na een paar luttele seconden op en liep naar haar toe.
"Ik wil je niet kwijt."
Ik zweeg en bleef langzaam doorlopen, totdat ik achter haar stond en mijn armen beschermend om haar middel sloeg en mijn hoofd op haar schouder legde.
"Je gaat me niet kwijtraken, nooit..." zei ik zachtjes, waarna ik haar een vederlicht kusje in haar nek gaf. Ik wiegde haar een beetje op en neer in mijn armen. Rhoda leek ineens een stuk kwetsbaarder...
"We kunnen ook naar mijn appartement gaan, Harry is daar ook en misschien kunnen we het met hem bespreken... Mijn beste vriend heeft het recht om te weten dat mijn vriendin in een band zit." zei ik peinzend, terwijl ik op mijn lip beet.
"En Harry is de enige die er vervelend op zou kunnen reageren... De rest doet dat echt niet."

Reading a good book is like taking a journey.

Rhoda Elisabetta Ramirez.

Ik sloot mijn ogen en liet mijn hoofd tegen zijn borstkas vallen. Louis voelde gewoon zo veilig aan, en warm. Zachtjes haalde ik mijn schouders op, maar schudde toen mijn hoofd.
"Laten we morgen gaan, onze film wacht" zei ik waarna ik mijn ogen opende en naar zijn gezicht keek die op mijn schouder lag. Een glimlachje sierde mijn lippen terwijl ik mijn rechterhand naar zijn hoofd bracht en door zijn haren streek. Ik drukte een kusje op zijn wang en zuchtte zachtjes.
"Laten we het gewoon vergeten, we zien wel wat er gebeurd" stelde ik voor. Ik draaide me om en sloeg mijn armen om zijn middel waarna ik hem knuffelde. Jups, ik had zo van die momentjes dat ik gewoon een knuffel nodig had.

[Kan jij toevallig goed Engels ? ]

Louis William Tomlinson.

"Laten we morgen gaan, onze film wacht." zei Rhoda, waarna ze mijn haren streek en ik zachtjes grinnikte.
Ik haalde mijn hoofd van haar schouder af en keek haar aan, waarna ik langzaam knikte.
"Laten we het gewoon vergeten, we zien wel wat er gebeurd." stelde Rhoda voor, waarna ze me een knuffel gaf en ik mijn armen beschermend op haar rug legde. Ik streelde haar zachtjes en liet een zucht weerklinken.
"Als jij dat wilt dan doen we dat..." zei ik zachtjes, waarna ik haar optilde en grinnikte. Wauw, het lukte me nog ook.
Ik tilde haar zo op zodat ik mijn ene hand onder haar knieholtes reek en met mijn andere hand hield ik haar rug tegen zodat ze niet naar achteren kon vallen. Zo tilde ik haar naar de bank toe en ging daar zitten met Rhoda op mijn schoot.
"De film wacht." zei ik grijnzend, waarna ik de afstandsbediening aan Rhoda overhandigde en haar rug, haren en nek streelde. Ik vond het gewoon fijn om haar aan te raken... Dat mocht ik toch wel denken, toch?

Reading a good book is like taking a journey.

Rhoda Elisabetta Ramirez.

Ik zette de film terug aan terwijl ik genoot van Louis aanrakingen. De plaatsen die hij aanraakte bleven even na tintelen wat een goed teken was.
Ik nestelde me tegen hem aan en streek zachtjes door zijn haren met mijn rechterhand. Zijn zachte bruine haren gleden soepel door mijn vingers door. Ik begon te lachen toen een man iets sarcastisch zei, enkel en alleen omdat ik dat ook zou antwoorden. Er was een speciaal woord voor hetgene dat ik ook altijd deed, maar door kon ik even niet meer opkomen. Het kwam erop neer dat ik een kort, pittig antwoord gaf dat de andere partij kwaad maakte. Iets zoals, als ik jou te pakken krijg dan ben je nog lang niet jarig ! Dan zei ik bijvoorbeeld zeggen, Ja, als. Moet je echt een proberen.
Ik gleed van zijn schoot af en ging naast hem zitten waarna ik zijn hoofd naar mijn schoot bracht als teken dat hij mocht neerliggen. Toen hij eenmaal neerlag legde ik mijn benen op het tafeltje voor me en streelde door zijn haren.

Louis William Tomlinson.

Eenmaal liggend beet ik op mijn lip terwijl Rhoda mijn haren streelde. Haar lichaamswarmte verwarmde mij ook en het gaf me een heerlijk gevoel in mijn maag. Ik had allang geen aandacht meer voor de film, mijn ogen waren vooral op Rhoda gericht die een glimlach op haar gezicht had terwijl ze naar het beeldscherm keek.
"Rhoda..." begon ik zachtjes, waarna ik haar ogen opzocht en een onschuldig lachje opzette.
Ik trok mijn wenkbrauwen op en wachtte eventjes. "Ik hou van je."
Ja, dat wilde ik kwijt. Ik vond het toch de speciale woorden als je het ook nog eens echt meende! Velen zeiden het maar meenden het niet, terwijl ik dit uit het diepste van mijn hart haalde en tegen Rhoda zei.
Ik zuchtte eventjes genietend en sloot mijn ogen om vervolgens mijn hoofd naar links te draaien zodat ik alleen maar naar Rhoda haar shirt kon kijken als ik mijn ogen zou openen, maar ik opende ze niet. Ik hield ze gesloten met een glimlachje op mijn gezicht. Ik voelde me moe, maar in slaap vallen wilde ik niet. Al zou ik het niet heel erg vinden om op dit meisje haar schoot even te gaan slapen...

Reading a good book is like taking a journey.

Rhoda Elisabetta Ramirez.

"Rhoda" hoorde ik zacht, waardoor mijn gezicht meteen naar Lou's gezicht draaide. Hij zette een onschuldig lachje op en trok zijn wenkbrauwen op. Nieuwsgierig bleef ik hem aankijken in zijn ogen, "Ik hou van je".
Even was ik verbaasd, voor 2 milliseconden of zo, maar daarna verscheen een ontblote glimlach op mijn gezicht. Ik had die woorden zoveel gehoord, in films, van mijn ouders, van mijn familie, van vriendinnen en de 2 vriendjes die ik had gehad, maar nog geen enkele keer voelde ik de waarheid.
Ik liet mijn vingers over zijn lippen glijden, "I love you too Lou, I will always love you". De woorden kwamen als gefluister uit mijn mond zodat Lou ze nog net had gehoord. Toen wist ik het zeker. Ik moest een liedje schrijven. Ik was altijd al beter geweest in het uiten van mezelf doormiddel van muziek dus waarom nu niet ? Ik ging er werk van maken zodra ik kon, maar nu niet, dit moment was belangrijker.
Hij draaide zijn hoofd naar links toe met zijn ogen gesloten. Ik reikte met mijn rechterarm naar het deken dat over de zetel hing en plooide het open waarna ik het over Lou heen legde. Mijn rechterarm liet ik daarna om zijn middel liggen. De vingertoppen van mijn vrije hand streelden door zijn haren, zijn nek, hals en gezicht. En als ik heel eerlijk moest zijn, ik had geen enkel idee hoe deze film in elkaar zat.

[ bericht aangepast op 28 nov 2012 - 22:53 ]

Louis William Tomlinson.

Ik voelde hoe een deken over me heen werd gelegd en dat Rhoda me rustig streelde terwijl ik langzaam begon weg te zakken. Ik liet een zacht geluidje over mijn lippen glijden, waarna ik met mijn linkerhand Rhoda's andere hand zocht om die vervolgens vast te pakken en een ontspannen zucht te slaken.
Mijn ademhaling werd rustiger en ik hoorde mijn hart steeds zachter bonken. Ik trok mijn benen een stukje extra op en nestelde mezelf lekker in op Rhoda's schoot waarna ik zachtjes iets onverstaanbaars mompelde.
Na een paar tellen viel ik in slaap en liet mezelf meesleuren door prachtige dromen met felle kleuren. Een droomwereld voor iedereen, maar vooral voor mij. En dit keer was ik niet eenzaam en alleen, maar Rhoda spookte ook rond in mijn hoofd.
"Waarom ren je tegen een boom aan?" vroeg ik haar, waarna ik haar naar me toetrok en haar bekeek. Haar haren waren prachtig ingevlochten en ze had een prachtig jurkje aan wat bedekt was met kanten stof. Haar glimlach was verbijsterend, net als haar lach.

Reading a good book is like taking a journey.

Rhoda Elisabetta Ramirez.

Hij liet een zacht geluidje uit zijn mond komen waarna hij mijn andere hand zocht. Toen hij die had gevonden nam hij mijn hand vast en slaakte een ontspannen zuchtje. Zijn ademhaling ging rustiger waardoor ik wist dat hij in slaap viel. Mijn gedachten werden bevestigd toen hij zich oprolde in een bolletje en helemaal wegzakte. Hij was zo schattig als hij sliep. Hij mompelde nog iets onverstaanbaars. Ik keek terug naar tv waardoor ik wat lachte, zacht natuurlijk, ik wou Lou niet wakkermaken.
"Waarom ren je tegen een boom aan ?" hoorde ik Lou opeens vragen. Ik keek verbaasd naar zijn gezicht en keek rond, "Ik wist niet dat ik hier een boom staan had" mompelde ik verbaasd. Dus Louis praatte in zijn slaap, dat was echt zo verdomd schattig.

[ bericht aangepast op 29 nov 2012 - 10:45 ]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Edward Styles
Ik moest grinniken bij Niall zijn reactie. Ik wist dat de onzekeren jongen zo zou reageren. "Ik zeg niet dat je nul keer afgewezen zou worden. Dat word ik namelijk ook niet. Maar je bent een leuke jongen Ni, er zijn vast genoeg jongens die dat zien." Probeerde ik hem gerust te stellen.
Ik zetten mijn onderhand legen mok op tafel en krek weer naar Niall. "En wie niet waagt wie niet wint." Glimlachte ik waarna ik opstond. "Maar, we gaan ons vanavond eerst door de voorwaarden drank heen werken en jou aan iets anders laten denken." Ik kerk even rond voor wat we konden doen. "Gamen, film kijken of wil je wat anders?"

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Niall James Horan

"Ik zeg niet dat je nul keer afgewezen zou worden. Dat word ik namelijk ook niet. Maar je bent een leuke jongen Ni, er zijn vast genoeg jongens die dat zien." Probeerde hij me gerust te stellen, maar ik haalde alleen maar mijn schouders op. "En wie niet waagt wie niet wint." Voegde Harry er glimlachende aan toen. Een klein glimlachje kwam tevoorschijn. "Misschien, heb je wel gelijk,"
"Gamen, film kijken of wil je wat anders?" Vroeg Harry. Ik was blij dat hij me aan andere dingen wou laten denken. Mijn hoofd begon haast te tollen door een jongen met streepjes shirts. "Gamen!" riep ik luid waardoor mijn al bekende gelach te horen was. Ik hield van gamen, iedereen heeft zijn bezigheid, toch?

Take me to wonderland

Harry Edward Styles
"Gamen!" ik schudden lachend mijn hoofd. Het was ook een stomme vraag geweest, aangezien Niall van gamen hield. Ik stond op om de x-Box aan te zetten en snel liep ik even naar de keuken om om wat bier en chips te pakken. want naast gamen, hield Niall natuurlijk van eten.
ik zetten alles op het salontafeltje en trok de kastjes onder de tv open. ''Je kunt kiezen, Schooter of racen.'' Ik en Louis hadden belachelijk veel spellen, terwijl we eigenlijk niet eens zo vaak gamede en als we het deden vaak alleen the walking dead speelde of Mario race. Waar ik zelf wat minder goed in was, omdat ik altijd over de bananenschillen slipte.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Niall james Horan

Harry schudde lachend zijn hoofd waarna hij naar de keuken ging en even later terug kwam met chips en bier. "Eten!" riep ik enthousiast. Ik nam meteen een handvol chips en propte het in mijn mond. ''Je kunt kiezen, Schooter of racen.''
Ik trok een bedenkelijk gezicht. "I feel like racing, denk ik," glimlachte ik naar Harry. Het leek alsof ik Louis al helemaal vergeten was, maar dat was niet zo. Ik dacht nog steeds aan hem, maar ik wilde voor even niet meer aan hem denken en gewoon wat plezier hebben. En ik wilde niet als een huilende last overkomen op Harry. Ik liet me op mijn buik vallen en pakte een controller en drukte op het knopje dat groen oplichtte als teken dat de controller met de x-box verbonden was.

Take me to wonderland

Harry Edward Styles
"I feel like racing, denk ik," ik knikte en nam Mario Racing en stopte deze in de x-Box. ''Ik ga je inmaken Horan.'' grijnsde ik en stapte over de tafel heen om vervolgens naast hem neer te ploffen. zodra het spel was opgestart drukte ik op de benodigde dingen en stelde meteen Mario zelf in als karakter. ''Ben je er klaar voor?'' Even keek ik nog Naar Niall maar keek al snel weer naar het scherm toen het stoplicht op oranje sprong. zodra deze op groen sprong drukte ik de knoppen zo hard mogelijk in, alsof mijn poppetje daar nog harder van zou gaan. Het hielp blijkbaar wel want ik lach meteen op kop.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''