[RPG] Animal Royal | 31 - Speeltopics

De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?

Faunielen (Koningen/Koninginnen)
- Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
- Lyris| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
- Calantha | Koning Rey Venado | Hert (2)
- Calantha Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(
-
-

Wachters
- Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
- Realist| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
- Realist| Matthew Douglas Booth | Wachter van Eleanor
- Aislinn| Faye Melodié Sanchez | Wachter van Rey Venado*
-
-

Floraten onbeperkt
Aislinn| Faye Melodié Sanchez*

[ bericht aangepast op 29 nov 2012 - 19:57 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

Ik begin te lachen wanneer ik net zoals iedereen blijkbaar, in de war ben.
"Laten we dan gewoon de bus nemen, dat gaat het beste en goedkoopste zijn."
Ik druk nog even een kusje op Trey's lippen en sleur Faye mee de bus op.
"Kijk, daar zijn zes vrije plaatsen!" roep ik vrolijk, en ga op een van de bankjes net achter de chauffeur zitten die ik enthousiast begroet.
De man kijkt me lachend aan, en stapt uit om de anderen te helpen met de koffers. Soms is zwanger zijn wel leuk. Soms, niet altijd.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
Ik kijk lachend naar Trey als hij ook om mijn opmerking begint te lachen. Ik haal grijnzend mijn schouders op. Misschien was het ook wel iets te opvallend.
"Of we kunnen ook gewoon meteen de bus opstappen?" Ik kijk vol ongeloof naar de bus die op exact dat moment aan komt rijden. Alsof je over de duivel spreekt.
"Het was maar een ideetje," zegt Rey dan. Ik grinnik en ben al van plan om terug te lopen. Dan maar met de bus, het is maar even, een korte trip en bovendien ook wel een stuk goedkoper dan taxi. Ik grinnik als ik Fedea met haar ogen zie rollen en ze al vrolijk naar de bushalte huppelt.
“Gaan we dan?” vraagt madame enthousiasme zelf nog en ik met moeite naar de groep toe been.
"Laten we dan gewoon de bus nemen, dat gaat het beste en goedkoopste zijn." zegt Fedea dan nog, maar de keuze lijkt eigenlijk al beslist. Het wordt de bus. Zonder nog tegenantwoord te kunnen geven sleurt Fé me al verder en knipoog ik subtiel naar Rey, haal mijn schouders op als ik hem voorbij loop.
"Kijk, daar zijn zes vrije plaatsen!" zegt Fedea al. Ik grinnik om haar ongelofelijk vrolijke gedrag en ga gehoorzaam naast haar zitten waarna ik me even onderuit laat zakken.
“Oh jongens, echt je wilt niet weten hoe graag ik nu al in dat hotel wil zijn. Ik ga zo ontzettend veel aankomen dat ik de komende vijftig jaar zal moeten gaan vasten en heel veel sporten.” De laatste drie woorden spreek ik wat langzamer uit en kijk grijnzend naar Rey als ook hij de bus in komt wandelen.

[ bericht aangepast op 18 nov 2012 - 19:30 ]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Atreyu

Ik grinnik even als Fedea er zich vanonder muist bij het koffers inladen en Faye vrolijk met zich meetrekt. Ik geef haar geen ongelijk, ik zou precies hetzelfde doen en eerlijk gezegd heb ik het wel liever zo.
Ik stop eerst Fé's koffer in de bus en daarna die van mij. Ondertussen is de buschauffeur wat anderen aan het helpen. Als ik een jong, schriel ventje zie sukkelen steek ik ook nog even een handje toe en dan besluit ik maar eens te kijken of Fedea een plaatsje voor me heeft vrij gehouden.
Ik stap op de bus, en ver moet ik niet zoeken gezien ze vlak achter de chauffeur gaan zitten is.
Blijkbaar is het Faye die deze keer naast haar mag zitten.
Er verschijnt een grijns op mijn gezicht als het me aan de lagere school doet denken; als ik naast jou mag zitten dan krijg je een snoepje en dan ga ik in het terug keren naast die andere zitten.
Ik haal mijn schouders even op en plof in de stoel achter haar neer.
"The Venga bus is coming, nananananana, nananana disco, nananana," zing ik vrolijk. Veel van de tekst ken ik niet meer.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

Met open mond kijk ik Faye aan wanneer ze naast me komt zitten.
“Oh jongens, echt je wilt niet weten hoe graag ik nu al in dat hotel wil zijn. Ik ga zo ontzettend veel aankomen dat ik de komende vijftig jaar zal moeten gaan vasten en heel veel sporten.”
"Ga maar naast je sportmaatje zitten," zeg ik sip. "Ik wil Trey."
Ik draai me om wanneer Trey de bus op komt en kijk hem zielig aan.
"The Venga bus is coming, nananananana, nananana disco, nananana."
Ik grinnik even, en zet mijn pruillipje dan weer op.
"Faye doet gemeen. Ik wilde naast jou zitten."

Rey

Grinnikend kijk ik naar Fedea. Het zullen de hormonen wel zijn, zeker?
“Oh jongens, echt je wilt niet weten hoe graag ik nu al in dat hotel wil zijn. Ik ga zo ontzettend veel aankomen dat ik de komende vijftig jaar zal moeten gaan vasten en heel veel sporten.”
Grijnzend richt ik mijn blik op Faye.
"Misschien moet je het iets subtieler doen. Ik zou niet willen dat Fedea en Trey mee willen sporten, ofzo."
Aangezien Fedea zielig blijft kijken, neem ik Faye's hand, en ga met haar op het andere vrije bankje zitten.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

"Faye doet gemeen. Ik wilde naast jou zitten."
Ik kijk verbaasd van haar naar Rey die Faye bij Fedea vandaan haalt.
"Liefje, je bent zwanger, niet de baby," grinnik ik terwijl ik naast haar plaats neem. "Het is nog geen uur rijden naar het hotel, dat had je vast wel overleefd zonder mij, ookal zat Faye naast je."
Met een kleine grijns kijk ik even naar de persoon in kwestie.
Ik richt me weer naar Fedea en geef haar een klein kusje op het voorhoofd.
"Dat was niet erg aardig tegen Faye," fluister ik zodat alleen Fé me kan horen.
Ik kijk haar veelbetekenend aan en neem haar hand in de mijne om er een kneepje te in geven en met mijn duim over de rug van haar hand te strelen.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Liefje, je bent zwanger, niet de baby. Het is nog geen uur rijden naar het hotel, dat had je vast wel overleefd zonder mij, ookal zat Faye naast je. Dat was niet erg aardig tegen Faye."
Ik zucht even en kijk naar Faye.
"SorryFaye, houvanje, lieveFaye!" roep ik snel en kijk dan lachend naar Trey.
"Nee, serieus. Sorry, Faye," zeg ik gemeend.
Ik nestel me tegen Trey aan en zucht.
"Maar dit zit net iets beter dan een uur tegen Faye aanleunen," zeg ik stilletjes en kijk Trey zo onschuldig mogelijk aan.
Ik druk een klein kusje op zijn lippen.
"Dus, seffens eerst de koffers naar de kamer doen, eten en dan uitpakken?"

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
Ik kijk ietwat verbaasd naar Fedea als ze me weg wilt hebben en trek dan ook mijn wenkbrauw op, rol ietwat overdreven met mijn ogen maar laat me dan meetrekken door Rey. Natuurlijk, ik kan het wel hebben, maar alsnog; de rit is misschien net een halfuurtje, dat kan ze toch heus wel overleven zonder Trey? Het lijkt me niet dat Rey en ik zo zijn. Toch blijf ik er niet mee zitten en schud het van me af.
"Misschien moet je het iets subtieler doen. Ik zou niet willen dat Fedea en Trey mee willen sporten, ofzo." Ik kijk Rey lachend aan en schud dan mijn hoofd.
"Ik denk niet dat ze dat zouden willen," lach ik en kijk hem serieus aan, "en anders gaan we wel, eh," Het duurt even, denk na en zeg dan de eerste sport die in me opkomt, "voetballen, of zwemmen." vervolg ik mijn woorden.
"Het is nog geen uur rijden naar het hotel, dat had je vast wel overleefd zonder mij, ookal zat Faye naast je." Ook Trey lijkt het door te hebben. Ongemakkelijk haal ik mijn schouders op en glimlach.
"Maakt niet uit," geef ik toe en grinnik.
"SorryFaye, houvanje, lieveFaye!" Wanneer Fedea dit zegt kijk ik haar serieus aan en begin dan te lachen. Tja, wat is dit? Is dit de manier waarop ze binnenkort tegen haar baby gaat praten? Het zal me werkelijk niet eens verbazen.
"Nee, serieus. Sorry, Faye," Ik knik zachtjes als teken dat ik haar excuses aanvaart en staar dan even uit het raampje, we beginnen met rijden.
"Dus, seffens eerst de koffers naar de kamer doen, eten en dan uitpakken?" Ik knik. Het liefst zou ik eerst gaan eten, maar aangezien ik toch wel de drang heb op mijn kamer te zien, kan dat nog wel even voorgaan.
"Zeker, even snel koffers dumpen en daarna zoveel eten als we kunnen." grinnik ik en wrijf over mijn buik heen.

[ bericht aangepast op 18 nov 2012 - 21:22 ]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Ik denk niet dat ze dat zouden willen en anders gaan we wel, eh, voetballen, of zwemmen."
Grinnikend druk ik een kusje op haar slapen.
"Da's mijn meisje," zeg ik trots.
Ik moet even lachen om Fedea's dramatische verontschuldigingen.
"Zeker, even snel koffers dumpen en daarna zoveel eten als we kunnen."
"Ik doe mee!" zeg ik enthousiast.
Lachend kijk ik naar Faye.
"En daarna alles uitpakken, een beetje settelen in de kamer, en van die dingen."
Ik druk een kusje net onder haar oor en bijt even op haar oorlel, zodat het lijkt dat ik gewoon wat in haar oor fluister.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

Ik glimlach even naar Fé en Faye als ik merk dat het bijgelegd is.
"Maar dit zit net iets beter dan een uur tegen Faye aanleunen. Dus, seffens eerst de koffers naar de kamer doen, eten en dan uitpakken?"
Bijna meteen antwoorden zowel Rey als Faye. God, dit namengedoe blijft zo verwarrend.
"Zeker, even snel koffers dumpen en daarna zoveel eten als we kunnen."
"Ik doe mee! En daarna alles uitpakken, een beetje settelen in de kamer, en van die dingen."
Ik grinnik even en zit een beetje dromerig voor me uit te staren. Mijn gedachten zijn namelijk een beetje blijven hangen bij het uitpakken.
"Oh ja, uitpakken," grijns ik, terwijl ik mijn pink even onder Fedea's t-shirt haak.
Ik weet wel wat ik als eerste wil uitpakken.
Wanneer ik besef dat we niet alleen op de bus zitten, schraap ik mijn keel even en leg mijn handen braafjes op mijn schoot. Ik veeg de grijns van mijn gezicht en kijk even op mijn horloge. Toch kan ik het niet laten nog even naar Fedea te grijnzen.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Zeker, even snel koffers dumpen en daarna zoveel eten als we kunnen."
"Ik doe mee! En daarna alles uitpakken, een beetje settelen in de kamer, en van die dingen."
Lachend stem ik in. Dat klinkt wel als een zeer goed idee.
"Oh ja, uitpakken."
Grijnzend beantwoord ik Trey's blik. Blijkbaar denken we aan hetzelfde. Ik moet even lachen wanneer hij kucht en zijn handen braafjes in zijn schoot legt.
"Dat gaat vrij lang duren," zucht ik overdreven.
"Ik moet altijd alles perfect in orde hebben," hint ik subtiel naar Faye en Rey, "dus jullie moeten ons echt niet komen zoeken ofzo. Ik moet alle kasten in orde hebben en van die dingen. Heel de kamer onderzoeken."
Met mijn hand wuif ik het even weg en kijk samenzweerderig naar Trey.
"En jij gaat me helpen," fluister ik zacht. Ik druk een kort kusje op zijn lippen.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Da's mijn meisje," Glimlachend kijk ik hem aan en glimlach tevreden, haal hierna mijn schouders op en staar kort naar buiten om van het uitzicht te genieten.
"Ik doe mee!" antwoord Rey dan op mijn voorstel. Ik knik overdreven en klap enthousiast in mijn handen. Het zou heel wat gaan kosten, werd dit niet één van de beste vakanties ooit uit velen, misschien ook omdat het een diepere betekenis had. Eerste vakantie met ons allemaal, het was anders.
"En daarna alles uitpakken, een beetje settelen in de kamer, en van die dingen." Ik trek mijn wenkbrauw geheimzinnig op bij Rey zijn woorden en grinnik dan. Ik giechel wanneer hij zachtjes in mijn oorlel bijt en druk mijn lippen dan kort op de zijne.
"En van die dingen?" grinnik ik, maar houd er dan over op. Dat onderwerp bewaren we wel voor later, in de avond, of als we aangekomen zijn. We hebben er heus wel tijd genoeg voor.
"Oh ja, uitpakken," Ik schud lachend mijn hoofd. Ik mocht het dan wel over wandelen hebben, maar volgens mij is dit nog overduidelijker.
"Dat gaat vrij lang duren," Een diepe zucht verlaat Fedea haar mond. Ik pers mijn lippen op elkaar om niet te gaan lachen en trek mijn benen wat op.
"Ik moet altijd alles perfect in orde hebben, dus jullie moeten ons echt niet komen zoeken of zo. Ik moet alle kasten in orde hebben en van die dingen. Heel de kamer onderzoeken." Ik knik begrijpend en grinnik dan.
"Voor het eten of daarna? Zeg het maar hoor, ik zou niet eens durven op dat moment jullie kamer binnen te komen stappen." antwoord ik terug.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Atreyu

"Dat gaat vrij lang duren. Ik moet altijd alles perfect in orde hebben, dus jullie moeten ons echt niet komen zoeken ofzo. Ik moet alle kasten in orde hebben en van die dingen. Heel de kamer onderzoeken. En jij gaat me helpen."
Ik grinnik even. Ik ben er zeker van dat onze smoes al net zo doorzichtig is als het wandelen van Faye en Rey. Nou, dan zijn we er op z'n minst wel zeker van dat ze ons niet komen onderbreken.
"Voor het eten of daarna? Zeg het maar hoor, ik zou niet eens durven op dat moment jullie kamer binnen te komen stappen."
Bij het woord "eten" begint mijn maag weer te grommen.
"Na, zeker weten na het eten," lach ik.
Ik richt mijn blik op Fedea en breng mijn lippen naar haar oor.
"Eerst zorgen dat ik genoeg energie heb om je heel lang te kunnen helpen met uitpakken," fluister ik.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Voor het eten of daarna? Zeg het maar hoor, ik zou niet eens durven op dat moment jullie kamer binnen te komen stappen."
"Na, zeker weten na het eten."
Grinnikend kijk ik hem aan.
"Eerst zorgen dat ik genoeg energie heb om je heel lang te kunnen helpen met uitpakken."
Grijnzend kijk ik hem in de ogen.
"Daar houd ik je aan," fluister ik en druk een kusje op zijn lippen.
Dan draai ik me lachend naar Rey en Faye.
"Alsof jullie ook maar de eerste uren uit jullie kamer komen," zeg ik plagend.
Niet dat ik veel moet zeggen. En eigenlijk wil ik het niet echt weten. Het idee alleen al. Jakkes.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

"Daar houd ik je aan."
Met een uitdagende grijns kijk ik haar aan. Daar reken ik op.
"Alsof jullie ook maar de eerste uren uit jullie kamer komen," plaagt ze ondertussen Faye en Rey.
Ik moet zachtjes lachen en kijk naar het koppel in kwestie.
"Niet zo gemeen, Fé. Misschien willen ze nog een wandeling maken."
Ik bijt even op mijn onderlip om niet luidop te lachen. Die opmerking was te mooi om te laten liggen.
Ik neem Fedea's hand vast en laat mijn vingers tussen de hare kijken. Het geplaag en de beloftes alweer vergeten kijk ik haar met een verliefde glimlach aan.
Ondertussen is de bus aan het voorlaatste hotel voor dat van ons.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Faye
"Na, zeker weten na het eten." Tevreden kijk ik Trey aan. Het is namelijk zo dat ik het heus niet erg vind dat ze even samen gezellig knus willen doen, maar als ze dat voor het eten van plan zijn - tja, ik weet niet of ik dat lang vol ga houden met die enorme honger die ik momenteel al heb en ik dan liever alleen met Rey, Eleanor en Matthew zou gaan.
"Dan is het goed," grinnik ik en bekijk mijn laarsjes even. Nooit meer trek ik die aan als we nog een keer naar Jamaica gaan. Vreselijke dingen voor dit weer. Het is zo warm en klam als maar zijn kan, geluk dat er een klein beetje koele lucht vanuit de airco komt.
"Alsof jullie ook maar de eerste uren uit jullie kamer komen," zegt Fedea dan plots uit het niets. Verbouwereerd kijk ik haar aan, trek mijn mond schijnheilig open.
"Niet zo gemeen, Fé. Misschien willen ze nog een wandeling maken." Als Trey dit er nog aan toevoegt, moet ik op mijn lip bijten en rol overdreven met mijn ogen.
"Wat zeg jij nou?" Alsof ik in een witte lange jurk gekleed ben kijk ik haar aan en schud mijn hoofd. "Nou ja zeg, Fedea en jij ook Trey." Probeer ik iets in de trend van een Brits accent na te doen.
"Wat denk jullie wel niet van me?" vervolg ik mijn eigen woorden en kijk grijnzend naar Rey. Wie weet wat we gaan doen. Ik ga nu nog geen beloftes maken, me in ieder geval niet aan een speciale planning houden. We zien wel wat er komen gaat.
"Nee, nee, nee. Ik ga nadat ik mijn spullen heb uitgepakt, braafjes naar bed hoor. Je kent me toch?"

[ bericht aangepast op 19 nov 2012 - 22:03 ]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.