Rpg ~ A trip around the world '1' - Speeltopics

A trip around the world is een actie die georganiseert werd voor jongeren die thuis ondankbaar zijn voor hun familie,dankzij deze actie kunnen ze inzien dat er veel meer mensen zijn met grotere problemen dan een gebroken nagel of een video game die ze niet mochten hebben. 10 jongeren uit Londen mochten mee en kunnen een stukje Zuid-Amerika,Europa ,Afrika en Oceanië zien.Ze zullen hun luxe moeten missen en hard moeten werken om de trip te mogen meemaken,ookal is het tegen hun zin of niet.
De begelijders kennen de problemen van de jongeren ,maar al te goed en proberen hen te laten inzien dat hun leven toch niet zo slecht.

5 meisjes [5/5] VOL !
-Amarante Fillipine Sympantos Kwijt
-Andrea Maddelyn Laurens Curlies
-Dani Kelly ScarsAgentP
- Marybelle MooreBlueHope
-Sierra Kayla NevarezAria

5 jongens [5/5] VOL !
-Grayson Calvin Meyers
- Nathan Finny HarriesAdores
- Nathaniel Christoper Raphael CampbellBlueHope
- Aiden Samuel WaldHurtedHeart
-Andrew Cole quin98

4 begeleiders [4/4] VOL !
-Maxwell Scotish ~Nyan
- Annabelle (Annabel) Rose MillerMimsi
-Liam Levy MooreBarack
-Caitlynn Lianne Bushwell xClove

Regels
Reserveringen blijven 24 uur staan.
~Ruzies alleen IC
~OOC tussen haakjes
~Het liefst mensen die wat vaker online zijn en mee hebben gedaan aan meer dan 3 topics (ervaring)
~als je niet meer wil meedoen met deze Rpg meld het dan even aub
~Naamsverandering melden
~Speel niet voor een ander
~ +16 is toegestaan ,maar hou het netjes aub !
~Geen one liners minimun 3 regels .
~Begrijp je iets niet of zijn er vragen gb mij dan
INFO STORY !

De jongeren moeten om 10:30 stipt aan de Londen eye staan,daar zal een rood busje van maximum 14 personen hun staan op te wachten.Ze mogen 1 grote of 2 kleine kofers meenemen niet meer.Van geld mogen ze kiezen,maar de begelijding zal zorgen voor de nodige dingen zoals eten of tenten.Ze moeten zeker een dikke jas meenemen en goede stapschoenen.

[ bericht aangepast op 18 nov 2012 - 20:36 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

[Jep. Aangezien niemand buiten ons (nog) reageerde]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Sierra Nevarez
"Sierra, je had zowat bijna elke jongen al gehad," Met een plof laat ik me in het zand vallen. Niet wetend of Liam me nog lang gaat houden en ik bovendien gewoon graag wil zitten, voel het zand door mijn tenen glijden. Ik zie hem met zijn hoofd schudden en haal een diepe tuig adem, kijk naar de sprankelende sterrenhemel. Ik grinnik zachtjes, de woorden die hij uitspreekt dringen niet echt tot me door. Als ik nu nuchter was geweest, had ik waarschijnlijk wel een kattig woordje terug laten vallen, maar nu houd ik me opvallend stil.
"En je hebt teveel gedronken. Een beetje frisse lucht zal je deugt doen. Niet?" Ik haal mijn schouders op, niet wetend wat te zeggen en bijt op mijn onderlip. Hoe graag ik ook met mijn plan wil doorzetten, iets probeert mijn plan te verstoren en dat lijkt Liam te zijn. Niemand anders. Hij doet me duizelen, me twijfelen.
"En ik dacht dat je het een stomme groep vond, maar blijkbaar ben je van gedachte veranderd." vervolgt hij zijn woorden.
"Ik vind de groep ook stom," zeg ik koppig, voel zijn ogen op mijn gezicht branden. Impulsief breng ik mijn gezicht wat dichter richting die van hem en zonder er echt logisch bij na te denken druk ik mijn lippen vurig op de zijne, plaats mijn handen tegen zijn wangen aan.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Liam Levy Moore

"Ik vind de groep ook stom."
Nou, zo ziet het er niet naar uit, wil ik antwoorden. Ik wil zoveel antwoorden. Dat ik jaloers ben dat ze niet op mijn schoot kwam zitten? Misschien. Maar voorlopig blijft die gedachte mooi in mijn hoofd. Voor ik het weet voel ik haar zachte lippen op de mijne en haar handen op mijn wangen. Mijn huid lijkt wel in brand te staan, en ik doe er enkele seconden over om mijn gedachten mooi te ordenen. Zonder nadenken kus ik haar terug, hetzij iets minder vurig. Voorzichtig breek ik de kus af en wanneer ik haar in de ogen kijk, weet ik dat ik iets verkeerd heb gedaan.
"Shit," mompel ik zacht.
Gefrustreerd haal ik een hand door mijn haren en krabbel recht.
"Dat had niet mogen gebeuren," zeg ik verontschuldigend.
Maar ik wilde het wel laten gebeuren. Vloekend raap ik een steen op en gooi die gefrustreerd naar het water toe. Wanneer ik mijn blik weer naar Sierra laat afdwalen bijt ik op mijn lip om me in te houden haar niet opnieuw vast te nemen. De enkele seconden dat ik haar lippen op de mijne gevoeld heb, waren hemels, en het doet me enkel haast smeken voor meer. Met alle moeite houd ik me in, en het enige wat ik doe, is haar recht in de ogen staren.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Sierra Nevarez
Wanneer ik merk dat hij de kus beantwoord, haal ik opgelucht adem en hoewel hij zijn lippen iets minder vurig op de mijne drukt, ben ik er tevreden mee. Ik weet nu niet of ik dit voor het plan doe of mijn gevoelens, die vraag blijft onbeantwoord en misschien dat dit en iets te moeilijke vraag is voor deze avond.
"Shit," Hoor ik hem mompelen wanneer hij de kus afbreekt. Verbaasd kijk ik hem aan, mijn blik gericht op de plek waar we naar mijn idee vandaan kwamen. Geen begeleiding, niets.
Mijn ogen volgen zijn voetstappen, hoe hij opstaatm
"Dat had niet mogen gebeuren," Hij kijkt me kort aan en even weet ik niet wat te zegge, moet ik me nu beledigd voelen? Ik weet dat ik niet het mooiste meisje op de wereld ben of de leukste persoonlijkheid bezit, maar dit...
"Hoezo?" vraag ik aan hem, de drank zorgt er hoogstwaarschijnlijk voor dat ik niet meer helemal logisch na kan denken.
"Ik ben meerderjarig hoor." zeg ik dan en sta wankelend op. "Het is niet strafbaar of zo."

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Liam Levy Moore

"Hoezo? Ik ben meerderjarig hoor. Het is niet strafbaar ofzo."
Ik reik meteen mijn hand uit wanneer ik haar maar onstabiel zie rechtstaan en zucht.
"Nee, dat weet ik," zucht ik.
"Maar jij bent lid, en ik ben leider."
Ik kijk haar even aan en om mezelf ervan te weerhouden haar in mijn armen te nemen, stop ik mijn handen in mijn broekzakken.
"En het feit dat je hier niet echt helemaal nuchter staat, is ook niet bepaald goed. Ik wil geen misbruik van je maken."
Alles behalve dat. Misschien is het maar beter dat ik gewoon eerlijk toegeef dat ik haar stilaan leuk begin te vinden, en al die regels aan mijn laars wil lappen. Maar het enige dat ik blijf respecteren, is dat ze dronken is, en een dronken meisje kan tot vanalles in staat zijn, iets wat ik niet op mijn geweten wil hebben.
"En Sierra, het ligt niet aan jou. Het ligt echt niet aan jou. Je bent..."
Ik zucht even.
"Laat ook maar."

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Sierra Nevarez
Ik pak zijn hand vrijwel automatisch beet als ik merk dat ik zowat mijn evenwicht verlies, maar als ik dit teruggevonden heb laat ik zijn hand weer los. Het gevoel van warmte dat eerst door mijn lichaam rees, begint langzaam te verdwijnen, want zelfs met een paar glaasjes op, weet ik waarnaar dit gaat leiden.
"Nee, dat weet ik," antwoord Liam met een zucht. Fronsend kijk ik hem aan en sluit de knoopjes van mijn vestje. Aankijken doe ik hem niet, bijt enkel op mijn lip.
"Maar jij bent lid, en ik ben leider." zegt hij dan uiteindelijk en weet ik dat ik juist zat. Meteen doet het me weer denken aan mijn plan en dat het gedoemd is om te falen, dat hij toch niet zo dom is als ik dacht en misschien wel een heel slimme jongen blijkt te zijn - dat ik misschien voor een minder leuke jongeman had kunnen kiezen, hoewel ik dan waarschijnlijk een stuk slechtere tijd zou hebben gehad.
Ik kijk toe hoe hij zijn handen in zijn zakken steekt en wens vurig dat ik ook een broek aanhad, zodat ik zijn voorbeeld kon volgen en dit alles misschien toch nog wat minder ongemakkelijk kon maken, maar ik weet niets te zeggen, voel me haast een klein kind dat is betrapt op het stelen van een snoepje.
"En het feit dat je hier niet echt helemaal nuchter staat, is ook niet bepaald goed. Ik wil geen misbruik van je maken." Niet begrijpend kijk ik hem aan en schud spontaan mijn hoofd.
"Hoezo zou jij misbruik van me maken?" vraag ik verward, niet meer helemaal wetend hoe of wat. Ik zoende hem, ik, ik was het die het deed en ik heb het al dagen zitten uit lopen te plannen. In brieven geschreven naar mijn oma die ik nog steeds eens op de post moet gooien, hoewel ik er nu aan twijfel. Hoe egoïstisch ik wel niet klonk, bijna misselijkmakend te noemen en vraag me af of ik het hier en daar wat aan zal moeten passen.
"Ik ben me er heel goed van bewust wat ik doe, hoor." zeg ik dan, met armen over elkaar geslagen. Geen leugen dit, maar ik betwijfel of het werken zal.
"En Sierra, het ligt niet aan jou. Het ligt echt niet aan jou. Je bent..." Juist. Ik voel me nu echt gedumpt, soort van. Hard bijt ik op mijn lip en sla met mijn armen in het wilderweg, doe een stap naar achter. "Laat maar," Hoor ik hem na een lange zucht zeggen, maar dat is niet iets dat bij mij werkt en na die dagen met mij opgescheept te hebben gezeten, moet hij zoiets toch wel weten.
"Ja, ik weet het. Het ligt niet aan jou, maar aan mij. Is het niet?" zeg ik bitter. "Je bent een leuke meid, maar het gaat niet werken. Ik ken ze allemaal, Liam." vervolg ik mijn woorden en schud lachend mijn hoofd. Hoe had ik het ooit in mijn hoofd kunnen halen, ook al was het maar voor twee seconden zonet, dat ik deze jongen echt leuk kon vinden om wie hij was?

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Liam Levy Moore

"Hoezo zou jij misbruik van me maken? Ik ben me er heel goed van bewust wat ik doe, hoor."
Wanneer ik haar aankijk heb ik er al gauw spijt van. Haar gekwetste blik staat in mijn geheugen gegrift en ik heb meteen al spijt van wat ik net zei.
"Ja, ik weet het. Het ligt niet aan jou, maar aan mij. Is het niet? Je bent een leuke meid, maar het gaat niet werken. Ik ken ze allemaal, Liam."
"Doe dit niet, alsjeblief," zeg ik zacht.
Zonder twijfelen zet ik enkele stappen naar haar toe zodat ik bij haar ben en neem haar hand in de mijne, haar verhinderend weg te lopen als ze zou willen.
"Je weet even goed als ik dat dit," ik wijs even naar ons beiden, "niet zomaar mag. Zowel jij, maar vooral ik, kan hierdoor in problemen raken. Als het andere omstandigheden zouden zijn..."
Zuchtend kijk ik even naar het water en sla mijn ogen neer. Mijn blik glijdt naar onze handen en ik slik de brok in mijn keel door. Alsof het zo hoort te zijn, richt ik mijn ogen weer op de hare en verlies het laatste beetje gezond verstand dat ik nog heb.
"Langs de andere kant," begin ik zacht en kijk haar voorzichtig aan, "hier is nu niemand en niemand hoeft dit te weten."
Normaal is dit niet iets dat ik zou zeggen of zelfs maar durven denken, maar ik mag mezelf gek verklaren als ik mezelf probeer te blijven wijsmaken dat ik me niet aangetrokken voel tot haar. Doordat haar hand nog steeds in de mijne ligt, trek ik haar iets dichter tegen me aan. Voorzichtig leg ik mijn hand in haar hals en kijk haar in haar fonkelende ogen. Ik lik even over mijn lippen voordat ik zacht een kus op haar lippen druk. Ik sluit mijn ogen en voel even mijn zorgen van me af glijden.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Sierra Nevarez
"Doe dit niet, alsjeblief," Ik slik moeizaam en net wanneer ik van plan ben weg te lopen, blijf ik toch staan, vraag mezelf af wat me tegenhoudt. Ik heb niets meer te verliezen. Vragend kijk ik hem aan als hij een stap dichter in mijn richting doet en mijn hand beetpakt. Mijn ogen blijven er op gericht, laat ze nergens anders naar toe wenden. Niet naar zijn gezicht, de zee of de plek waar ik denk dat we vandaan kwamen. Ergens vraag ik me af of ik iets te veel heb weg gedronken en momenteel last heb van hallucinaties of dat ik droom. Het zou allemaal kunnen.
"Je weet even goed als ik dat dit," Mijn ogen volgen zijn vingers. Kijk toe hoe hij op zowel zichzelf als mij wijst en daarna zijn woorden vervolgt, "niet zomaar mag. Zowel jij, maar vooral ik, kan hierdoor in problemen raken. Als het andere omstandigheden zouden zijn..." Nou, zelfs ik kan dat inderdaad bedenken en laat dat nou net mijn plan zijn. Niet dat ik wil dat Liam in de problemen raakt, absoluut niet; maar ik wel. Ik wil dolgraag in de problemen raken, niets liever dan dat en naar huis worden gestuurd. Naar mijn eigen bed, mijn eigen huis en zo nodig neem ik hem zelfs mee.
Niet begrijpend kijk ik hem aan als hij zijn woorden halverwege stopt en haal giechelend mijn schouders op, nog steeds wat onder de invloed van de drank en het ziet er ook niet naar uit dat daar vanavond nog verandering in gaat komen, maar met dit soort dingen weet ik heel goed wat ik doe. Ik heb hier heel bewust over na gedacht, elke optie tot het bot uitgekiemd.
"Langs de andere kant, hier is nu niemand en niemand hoeft dit te weten." Ik grinnik zachtjes en knik om hem zijn gelijk te geven. Geen kip is hier en ook al zou er hier iemand zijn, alsof mij dat iets uitmaakt, hoewel ik misschien liever heb dat een onbekende toerist ons ziet dan onze groep. Ik wil niet dat Liam meteen in de problemen komt door mijn fouten, doordat ik mijn zin door wil drijven en misschien dat ik hier en daar zelfs wat aanpassingen moet maken - morgen, of een andere keer.
"Jij durft dat?" vraag ik aan hem, toch nog wat overdondert.
Zonder tegenstribbelen dit keer, druk ik mezelf iets dichter tegen hem aan en geniet van de warmte die door mijn lichaam suist. Wanneer ik zijn lippen op de mijne voel, beantwoord ik zijn kus ditmaal teder, zonder haast, zonder ook nog maar iets logisch na te denken en laat me zachtjes door hem meevoeren, voel het water langs mijn voeten glijden.

[ bericht aangepast op 25 dec 2012 - 23:01 ]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Liam Levy Moore

"Jij durft dat?"
Ik grinnik zachtjes.
"Ja, blijkbaar wel," zeg ik stil.
Glimlachend streel ik met mijn neus langs de hare en sluit mijn ogen wanneer ik mijn lippen weer op de hare plaats. Mijn duim streelt lichtjes over haar wang en een verliefd gevoel trekt door mijn lichaam. Ik breek de kus langzaam af en laat mijn blik naar de plek glijden waar we daarnet vandaan kwamen.
"Kom," zeg ik zacht.
Zonder op antwoord te wachten, trek ik haar zachtjes mee het opkomende water uit, naar de duinen en laat me daar op het zand neerzakken. Zachtjes trek ik haar mee neer en kijk haar glimlachend aan.
"Hier vindt niemand ons, als je daarmee akkoord gaat?"
Wachtend op een antwoord, streel ik met de rug van mijn hand even over haar wang en laat de gebeurtenissen van de afgelopen vijf minuten tot me doordringen. Ik heb zonet aan mezelf, en aan Sierra, toegegeven dat ik haar leuk vind. Ergens knaagt aan me dat ze niet compleet nuchter is, en ik vrees even dat ze het morgen niet meer zal weten. Maar ik geloof haar wel, zoals ze net zei, dat ze goed genoeg weet wat ze momenteel doet.
Nog nooit in mijn leven heb ik de regels overtreden, en vandaag, op dit moment lijkt dat zo gemakkelijk.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Sierra Nevarez
"Ja, blijkbaar wel," Ik weet niet precies wat dit betekend. Dat het me gelukt is, of wat ... Hier zal ik morgenochtend nog maar eens goed over na moeten gaan denken, bedenk ik me. Wanneer ik wél alles op een rijtje kan zetten en ik weer wat opgefrist ben.
Toch ben ik redelijk overdonderd door Liam zijn woorden, had dit niet verwacht om uit zijn mond te horen komen, want tja, eerlijk toegegeven: Hoewel ik hem de leukste en meest interessante persoon van heel dit verdomde kampgedoe vindt, blijf ik het ergens toch wel een heilig boontje vinden. Het zal me niet eens verbazen dat als zijn moeder tegen hem zegt om in een sloot te springen, hij het ook werkelijk doet.
Ik grinnik zachtjes om mezelf en kijk op wanneer ik zijn neus langs de mijne voel strelen en beantwoord willend zijn kus, plaats mijn armen om zijn hals om hem zo iets dichter tegen me aan te trekken.
"Kom," Hoor ik hem bijna fluisterend zeggen en heb moeite met hem te verstaan. Wankel achtervolg ik hem, denk in eerste instantie dat we weer teruggaan naar de anderen en murmel iets in de trend dat ik daar totaal geen zin in heb, maar merk dan dat we naar de duinen toe lopen. Ik volg zijn voorbeeld als hij zich in het zand laat zakken.
"Hier vindt niemand ons, als je daarmee akkoord gaat?" Ik knik vrijwel automatisch, vindt het prima zo. Ik wil hem niet in de problemen brengen, nu nog niet in ieder geval. Daarvoor voel ik me momenteel veel te licht in mijn hoofd en weet niet of ik daar morgen spijt van zal krijgen. Eerst maar eens een goed nachtje over slapen, besluit ik dan.
"Tuurlijk," antwoord ik dan alsnog om hem wat gerust te stellen. Als er één iemand is hier die ik vertrouw, dan is het Liam wel en niemand anders ook. Mijn ogen volgen zijn vingers en kijk hem glimlachend aan als hij met de rug van zijn hand over mijn wang glijd. Vrijwel automatisch laat ik me onderuit zakken en even interesseert het me vrij weinig dat heel mijn haar hierdoor vol met zand en klitten komt te zitten en kijk naar de heldere sterrenhemel.
"Wat ga je hierna doen?" vraag ik dan ineens, om totaal van onderwerp te veranderen en kijk hem benieuwd aan.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Liam Levy Moore

"Tuurlijk."
Glimlachend kijk ik toe hoe ze gaat liggen en de sterren bestudeert. Ongelooflijk dat ik haar eerst een verwend nest vond. Ik ben tevreden dat ik haar een kans heb gegeven.
"Wat ga je hierna doen?"
Haar zachte stem verbreekt mijn gedachten en om de stilte te vullen, ga ik naast haar liggen en streel zachtjes over haar haren, terwijl ik naar de sterren kijk.
"Afstuderen, hoop ik," begin ik. Ik zwijg weer even voordat ik verderga.
"En daarna weet ik nog niet. Ik wil eerst weten waar dit me toe brengt. Nieuwe interesses of weet ik veel wat."
Ja, om eerlijk te zijn weet ik niet wat ik moet verwachten van mijn toekomst. Ik weet niet wat ik wil, helemaal niet. Misschien daarom ook dat ik deze reis mee wilde maken, ik weet het niet.
Ik draai mijn hoofd om haar aan te kijken.
"Wat zijn jouw plannen, dan?" vraag ik geïnteresseerd.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Sierra Nevarez
Zijn hand voel ik door mijn haren glijden waardoor ik zachtjes ril, een klein zelfingenomen glimlachje siert mijn lippen. Nog steeds weet ik niet wat ik ervan moet vinden en bovenal, wat ik ervan vindt, maar laat dat allemaal aan me voorbij gaan.
"Afstuderen, hoop ik," Dan herinner ik me ergens vaag inderdaad dat Liam zijn studie in Londen volgt over weet ik veel wat. Arts, iets waarbij je veel moet praten? Ik gok iets in die trend en het is nou ook weer niet iets waarbij ik lang bij stil blijf staan dus knik begrijpend.
"Lukt je wel," geef ik bemoedigend toe, want ik zie hem inderdaad als een jongen met een succesvolle toekomst. Hij lijkt er tenminste iets van te maken, iets wat ik van veel mensen niet kan zeggen, inclusief ikzelf. Ik moet nog steeds voor een verdomde opleiding gaan kijken en zoeken in de hoop dat ik na dit rottripje eindelijk met een antwoord kom. Zelf was ik namelijk allang met de optie gekomen voor een tussenjaar, maar dat is iets dat mijn ouders niet meer lijken te accepteren.
"En daarna weet ik nog niet. Ik wil eerst weten waar dit me toe brengt. Nieuwe interesses of weet ik veel wat." Ik grinnik en onderdruk een opkomende gaap. Ergens heb ik toch wel zin om te slapen, zo, hier in de buitenlucht, kijken naar de sterrenhemel. Gewoon omdat het kan, we zijn jong en we hebben nog een heel leven voor ons. Natuurlijk zou het fijner zijn met een comfortabel bed, maar aangezien ik toch zit opgescheept met een paar rotkinderen en een luchtbed ook niet je van het is, kan ik het maar beter helemaal primitief doen.
"Wat zijn jouw plannen, dan?" Deze vraag was natuurlijk wel te verwachten, hoewel ik daar vooral nu op dit moment niet helemaal logisch overna kan denken. Ik houd me dus even stil en laat de ideeën aan me voorbij vliegen.
"Ik word prinses," grinnik ik dan, heb het al gezegd voordat ik er logisch bij nadenk en moet lachen om mijn eigen woorden. Prinses, de bijnaam die ik al sinds mijn geboorte draag.
"Morgen kan ik je daar beter antwoord op geven denk ik." zeg ik dan hakkelend en knik nog eens bevestigend. "Ik moet nog met een studie beginnen. Misschien iets met mode, design." roep ik maar wat op en kijk hem dan recht in zijn ogen aan, voor het eerst deze avond.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Liam Levy Moore

"Ik word prinses. Morgen kan ik je daar beter antwoord op geven denk ik. Ik moet nog met een studie beginnen. Misschien iets met mode, design."
"Mode?"
Ik denk er even over na.
"Ja, dat zie ik je misschien nog wel doen," zeg ik glimlachend.
Ik draai mijn hoofd en kijk haar glimlachend aan. Voor het eerst sinds lange tijd voel ik weer vlinders in mijn buik ontstaan en ik hou van het gevoel.
"Sierra," zeg ik zacht.
Mijn hand glijdt naar de hare en ik verstrengel onze vingers. Ik geef een zacht kneepje in haar hand en lik even over mijn lippen voordat ik verderga.
"Wat ik daarnet zei... Ik wil het wel een kans geven, denk ik." zeg ik stil.
Ik ga op zoek naar haar fonkelende ogen en haak mijn blik in de hare.
"Om dit kamp toch nog wat leefbaar te houden, en omdat ik denk dat ik je echt wel leuk vind."
Normaal ben ik niet zo open over mijn gevoelens, maar ik heb schrik dat als ik het niet doe, het te laat is.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

(Alvast topic 2)

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

BOOM!


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

Tijd voor koffie.