[RPG] Battle Of The Bands | 8 - Speeltopics

Jongens:
One Direction
- Harry Edward Styles - 5HELLEY
- Niall James Horan - HurtedHeart
- Louis William Tomlinson - Lamebrain
- Zayn Jawaad Malik - Lamebrain
- Liam James Payne - JustMx1D

Breaking Rules
- Jake Thomas Hamelton - LostMagic
- Drew Nathaniel Hope - BleuHope
- Samuel Wesley - LostMagic
- Daniel Dylan Jason - 0o7
- François Bouchard - 0o7

Meisjes:
Wishfull Thinking
- Allie Veronica Summer |Ex Zayn M.| - LostMagic
- Maxentia Aemillia Korthoef - Sylvesti
- Saphire Jennifer Jonhson |crush op Niall| - BlueHope
- Sophie Amadou |haat 1D|
-

Countless
- Charlotte Selena Evans. - 5HELLEY
- Christina River Knight |bff Louis T.| - BlueHope
- Jessy Evans - JustMx1D
- Jade Katelyn Morgan - LostMagic
- Summer Melody Lockwood - IrishStar



Presentator:
Ian Carl Houston - LostMagic
Jonathan Nath Mason "Jonas" - 0o7

Jury:
Amanda Maria Adams - JustMx1D
Tyler 'Ty' Jay Matthew - 0o7

Regels
- OOC = [] ()
- naamveranderingen doorgeven


Rollentopic

[ bericht aangepast op 7 dec 2012 - 15:59 ]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Lillian Stuart

Pas nadat Lilly had ingezet begon Harry ook te zingen. Niet dat ze het erg vond. Ze had er nooit wat op tegen gehad om in de spotlight te staan, al was ze ook geen wannabe of zoiets. 'Just close your eyes, the sun is going down. You'll be alright, no one can hurt you now. Come morning light. You and I'll be save and sound.' Lilly's gedachten schoten naar een herinnering van de eerste avond zonder ouders. Haar vader was toen precies een week dood, haar moeder voor de eerste avond in de inrichting waar ze in was geplaatst. Zoë wilde niet stoppen met gillen en huilen en slaan en gooien met spullen, Lilly was begonnen met zingen en langzaam was haar zusje weer rustig geworden. Opeens stokte Lilly's adem en stopte ze met zingen. 'Shit! Zoë en Jason zouden vanavond komen, voor de liveshow. En ze zouden blijven slapen!' riep ze uit. Ze greep naar haar hoofd. 'Ik was het vergeten, ik moet ze van de trein halen... Maar ik heb geen auto, en geen geld voor een taxi.' mompelde ze.

---

You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

Max Korthoef
Ik speelde gewoon weer mee. Mijn gedachten dwaalden af naar elders, ver weg. Naar huis, in Cardiff. Dit liedje kende ik vreemd genoeg best goed, dus mijn hoofd had weer vrij spel. Hoe zou het nu met oma gaan? En met mijn broertjes en zusjes? Ik had echt geen idee. Op dat moment hoorde ik Lilly van alles mompelen. Ik stopte met spelen en legde mijn hand op Harry's snaren zodat ik haar kon verstaan, al was dat alleen voor de vorm, want niks was mij ontglipt. "De sleuteltjes van het busje liggen onder mijn kussen. Hij staat op het parkeerterrein van de tv-show crew geparkeert, derde vak van achter links." zei ik tegen haar. Dat mijn familie niet zou kunnen komen was geen reden om haar de hare te ontzeggen. "Wees wel voorzichtig. Het rechter achterwiel zit wat los, maar hij houd het tot nu toe redelijk." Ik was van plan geweest naar de garage te gaan ermee, maar rijden deed het busje nog en we hadden hem nu toch niet echt hard nodig.

---

Bowties were never Cooler

Harry Edward Styles
Halverwege het nummer stopte Lilly abrupt met zingen. Ze begon allerlei dingen te ratelen over Zoë en Jason die ze op moest halen en dat ze geen auto had en geen geld voor een taxi. Nog voor Harry wat kon voorstellen had Max al aangeboden het busje te lenen. "Ik kan je ook brengen," hielp Harry een handje mee. Hij voelde zich wel kinda ego omdat hij een grote zwarte Range Rover had en Max een busje waarvan het achterwiel los zat. Harry keek even van Lilly naar Max om haar reactie te pijlen.

---

kindness is never a burden.

Lillian Stuart

De muziek was gestopt en Max legde uit waar de sleutels en het busje waren. Maar Lilly had nog nooit auto gereden. Ze wilde net protesteren toen Harry voorstelde haar te brengen. 'Zou je dat echt willen doen? Oh, dank je! Dank je! Dank je!' riep ze misschien iets té enthousiast en vloog Harry om z'n nek. Snel liet ze ook weer los en haar wangen kleurden langzaam rood. Ze stond op en probeerde haar gezicht te verbergen achter haar haren terwijl ze haar mobiel pakte. 'Ik bel Jason even dat ik eraan kom.' glimlachte ze kleintjes en toetste het nummer in. 'Jase? Ja ik ben wat later, sorry. Ik kom er nu aan. Tot zo.' ratelde ze door het apparaatje en keerde zich weer met een uitgestreken gezicht naar Max en Harry. 'Zullen we?'

---

You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

Lillian Stuart

De muziek was gestopt en Max legde uit waar de sleutels en het busje waren. Maar Lilly had nog nooit auto gereden. Ze wilde net protesteren toen Harry voorstelde haar te brengen. 'Zou je dat echt willen doen? Oh, dank je! Dank je! Dank je!' riep ze misschien iets té enthousiast en vloog Harry om z'n nek. Snel liet ze ook weer los en haar wangen kleurden langzaam rood. Ze stond op en probeerde haar gezicht te verbergen achter haar haren terwijl ze haar mobiel pakte. 'Ik bel Jason even dat ik eraan kom.' glimlachte ze kleintjes en toetste het nummer in. 'Jase? Ja ik ben wat later, sorry. Ik kom er nu aan. Tot zo.' ratelde ze door het apparaatje en keerde zich weer met een uitgestreken gezicht naar Max en Harry. 'Zullen we?'

---

You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

Lillian Stuart

De muziek was gestopt en Max legde uit waar de sleutels en het busje waren. Maar Lilly had nog nooit auto gereden. Ze wilde net protesteren toen Harry voorstelde haar te brengen. 'Zou je dat echt willen doen? Oh, dank je! Dank je! Dank je!' riep ze misschien iets té enthousiast en vloog Harry om z'n nek. Snel liet ze ook weer los en haar wangen kleurden langzaam rood. Ze stond op en probeerde haar gezicht te verbergen achter haar haren terwijl ze haar mobiel pakte. 'Ik bel Jason even dat ik eraan kom.' glimlachte ze kleintjes en toetste het nummer in. 'Jase? Ja ik ben wat later, sorry. Ik kom er nu aan. Tot zo.' ratelde ze door het apparaatje en keerde zich weer met een uitgestreken gezicht naar Max en Harry. 'Zullen we?'

---

You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

Lillian Stuart

De muziek was gestopt en Max legde uit waar de sleutels en het busje waren. Maar Lilly had nog nooit auto gereden. Ze wilde net protesteren toen Harry voorstelde haar te brengen. 'Zou je dat echt willen doen? Oh, dank je! Dank je! Dank je!' riep ze misschien iets té enthousiast en vloog Harry om z'n nek. Snel liet ze ook weer los en haar wangen kleurden langzaam rood. Ze stond op en probeerde haar gezicht te verbergen achter haar haren terwijl ze haar mobiel pakte. 'Ik bel Jason even dat ik eraan kom.' glimlachte ze kleintjes en toetste het nummer in. 'Jase? Ja ik ben wat later, sorry. Ik kom er nu aan. Tot zo.' ratelde ze door het apparaatje en keerde zich weer met een uitgestreken gezicht naar Max en Harry. 'Zullen we?'

---

You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

Lillian Stuart

De muziek was gestopt en Max legde uit waar de sleutels en het busje waren. Maar Lilly had nog nooit auto gereden. Ze wilde net protesteren toen Harry voorstelde haar te brengen. 'Zou je dat echt willen doen? Oh, dank je! Dank je! Dank je!' riep ze misschien iets té enthousiast en vloog Harry om z'n nek. Snel liet ze ook weer los en haar wangen kleurden langzaam rood. Ze stond op en probeerde haar gezicht te verbergen achter haar haren terwijl ze haar mobiel pakte. 'Ik bel Jason even dat ik eraan kom.' glimlachte ze kleintjes en toetste het nummer in. 'Jase? Ja ik ben wat later, sorry. Ik kom er nu aan. Tot zo.' ratelde ze door het apparaatje en keerde zich weer met een uitgestreken gezicht naar Max en Harry. 'Zullen we?'

---

You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

Whut happened?

---

kindness is never a burden.

[Wow, dit was niet de bedoeling... OOPS. Ik heb echt geen idee wat er is gebeurd... WTF? Sorry...]

---

You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

Max Korthoef
Ik keek naar Harry. Zijn auto was vast beter dan het busje, maar ik was er blij mee, dus het kon me maar weinig schelen. Er zat een lange geschiedenis achter het busje en we hadden zo veel meegemaakt erin. Ik probeerde niet naar Lilly's gesprek te luisteren, hoe onschuldig dat ook was. Het was gewoon niet netjes. Toen ze klaar was vroeg ze of we mee wilden komen. Ik schudde mijn hoofd. "Ga maar. Ik blijf gewoon even spelen." Ik wilde gewoon even tijd voor mezelf. Uitvogelen wat ik zou doen. Ik wilde en moest eigenlijk naar huis, maar ik wilde de band ook niet in de steek laten, hoe begrijpelijk dat ook kon zijn. Ik wilde gewoon even alleen zijn met de muziek om alles uit te vogelen.

---

Bowties were never Cooler

[Moet ik weer reageren... Lijkt me handiger om eerst Harry's reactie te weten...]

[ bericht aangepast op 12 dec 2012 - 17:26 ]

---

You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

Harry Edward Styles
Harry moest lachen toen Lilly hem om de nek vloog. Toen ze hem weer losliet kleurden Lilly's wangen rood wat Harry ontzettend schattig vond. Ze belde haar broer en ondertussen keek Harry naar Max die zonder enige emotie daar zat. "Zullen we?" klonk Lilly stem vervolgens. Max schudde haar hoofd,"Ga maar. Ik blijf gewoon even spelen?" Harry stond op en keek zijn vriendin even wantrouwend aan. "Ben je het zeker?" vroeg hij en haalde ondertussen zijn autosleutels uit zijn broekzak.

---

kindness is never a burden.

Lillian Stuart

"Ga maar. Ik blijf gewoon even spelen?antwoordde Max. Lilly keek haar bezorgt aan. 'Zeker?' vroeg ze en tegelijkertijd met Harry die "Ben je het zeker?" vroeg. Lilly grinnikte even. Harry pakte alvast zijn auto sleutels. Ze trok Max in een knuffel 'Doe geen gekke dingen oké? Geen dingen die ik ook niet zou doen. En ja dat houd ook in drinken!' dat laatste bedoelde ze eigenlijk grappend maar het kwam er best serieus uit. Ze liet Max weer los en glimlachte even naar Harry. 'Kom, we moeten opschieten.' mompelde ze en begon weg te lopen. Ze draaide zich nog heel even om en zwaaide naar Max. Ze voelde zich een beetje schuldig dat ze nu weg moest, maar het kon niet anders.

---

You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

Max Korthoef
Ik knikte naar Harry en beandwoordde Lilly's knuffel met een beetje awkwarde en afstandelijke knuffel terug. Ik liet mijn armen naast me vallen en keek hen aan. Ze zeiden allebij dat ik niks raars moest gaan doen. Ik knikte langzaam. Eerlijk gezegt was ik nog niet zeker wat ik zou doen als ik eenmaal alleen was. Ik wist van mezelf al dat mijn hoofd een hele duistere en gevaarlijke plek kon zijn. Zeker als ik alleen was. Ik keek weer even naar mijn gitaar. Hij had bijna evenveel 'littekens' als mijn armen. Ik had ze al een paar keer over geschildert maar net als de tekens op mijn armen zouden ze nooit voor mij verdwijnen, al zagen omstanders er niks meer van. Ik sloot mijn ogen en leunde achterover tegen de leuning van het bankje terwijl een enkele traan langs mijn wang naar beneden rolde.

---

Bowties were never Cooler