• 4 bands van 4 of 5 personen nemen het tegen elkaar op.
    In elke ronde worden er punten uitgereikt.
    De band die op het einde van de wedstrijd de meeste punten heeft wint.
    De wedstrijd word op tv uitgezonden maar niemand weet precies wat er gebeurt wanneer de camera's niet aanliggen.
    Wraakgevoelens, vriendschap, haat, jaloezie & liefde vullen de lucht.


    Jongens:
    One Direction
    - Harry Edward Styles - 5HELLEY
    - Niall James Horan - HurtedHeart
    - Louis William Tomlinson - Lamebrain
    - Zayn Jawaad Malik - Lamebrain
    - Liam James Payne - JustMx1D

    Breaking Rules
    - Jake Thomas Hamelton - LostMagic
    - Drew Nathaniel Hope - BleuHope
    - Samuel Wesley - LostMagic
    - Daniel Dylan Jason - 0o7
    - François Bouchard - 0o7

    Meisjes:
    Wishfull Thinking
    - Allie Veronica Summer |Ex Zayn M.| - LostMagic
    - Maxentia Aemillia Korthoef - Sylvesti
    - Saphire Jennifer Jonhson |crush op Niall| - BlueHope
    - Sophie Amadou |haat 1D|
    -

    Countless
    - Charlotte Selena Evans. - 5HELLEY
    - Christina River Knight |bff Louis T.| - BlueHope
    - Jessy Evans - JustMx1D
    - Jade Katelyn Morgan - LostMagic
    - Summer Melody Lockwood - IrishStar

    ________________________________


    Presentator:
    Ian Carl Houston - LostMagic
    Jonathan Nath Mason "Jonas" - 0o7

    Jury:
    Amanda Maria Adams - JustMx1D
    Tyler 'Ty' Jay Matthew - 0o7

    Regels
    - OOC = [] ()
    - naamveranderingen doorgeven


    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 7 dec 2012 - 15:59 ]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    LostMagic schreef:
    Jade Morgan
    Ik kruip uit het water en wring mijn kleren uit. 'Maar je krijgt wel een knuffel.' grijns ik en knuffel hem zodat hij ook nat word. 'Voila.' grinnik ik en ga weer naast hem zitten terwijl ik mijn schoenen uit doe en het water eruit giet.


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Sylvesti schreef:
    Max Korthoef
    Ik knikte naar Harry en beandwoordde Lilly's knuffel met een beetje awkwarde en afstandelijke knuffel terug. Ik liet mijn armen naast me vallen en keek hen aan. Ze zeiden allebij dat ik niks raars moest gaan doen. Ik knikte langzaam. Eerlijk gezegt was ik nog niet zeker wat ik zou doen als ik eenmaal alleen was. Ik wist van mezelf al dat mijn hoofd een hele duistere en gevaarlijke plek kon zijn. Zeker als ik alleen was. Ik keek weer even naar mijn gitaar. Hij had bijna evenveel 'littekens' als mijn armen. Ik had ze al een paar keer over geschildert maar net als de tekens op mijn armen zouden ze nooit voor mij verdwijnen, al zagen omstanders er niks meer van. Ik sloot mijn ogen en leunde achterover tegen de leuning van het bankje terwijl een enkele traan langs mijn wang naar beneden rolde.


    Bowties were never Cooler

    Harry Edward Styles
    Harry glimlachte even naar Max en schonk haar nog een snelle knipoog waarna hij Lilly volgde richting zijn auto. Doch stonden Harry's ogen heel erg bezorgd. Hij opende de auto en hield de deur aan Lilly's hand open zodat ze kon instappen. Toen liep hij in een snel tempo om de auto heen en stapte zelf in.
    "Dus het station?" vroeg Harry en stak de autosleutel in het contact. De wagen kwam stil grommend tot levend waar Harry blij om was. Hij haatte oude bakken waarbij je 3 keer moest herstarten voor hij echt wilde werken en je moest schreeuwen om boven de brullende motor te komen. Subtiele verwijzing naar Max' busje. Harry reed de parking af en mengde zich met het verkeer op de grote banen.


    kindness is never a burden.

    Lillian Stuart
    Harry hield de deur voor Lilly open, wat haar weer vlinders bezorgde. "Dus het station?" vroeg hij toen hij ook was in gestapt. Lilly knikte en glimlachte alleen. De auto startte tien keer beter dan Max' oude busje en stiekem was Lilly daar wel heel blij om. Harry bracht de auto op de snelweg en omdat ze toch niks wist te zeggen, hield Lilly haar mond en keek naar buiten. Ze begon er spijt van te krijgen dat ze Max niet had meegenomen. Het voelde voor haar nogal ongemakkelijk, zo.
    Ze kuchte zacht en vroeg toen om de stilte te verbreken 'Heb jij eigenlijk broers of zussen?' Vragend keek ze in Harry's richting.


    You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

    Harry Edward Styles
    Het was even stil in de auto waardoor Harry de radio aanzette en rockmuziek door de auto schalde. Hij schrok even en draaide de volumeknop toen snel om. "Sorry," mompelde hij beschaamd en keek even naar Lilly om zich vervolgens weer op de weg te concentreren.
    "Heb jij eigenlijk broers of zussen?" vroeg Lilly en Harry knikte terwijl zijn hoofd mee bewoog met de muziek. "Één zus, Gemma. Ze is 20."


    kindness is never a burden.

    Lillian Stuart
    Harry zette de muziek aan en het volume stond nogal hard, waardoor Lilly in elkaar kromp van schrik en haar hand greep automatisch naar de volume knop. "Sorry," zei Harry en zijn hand was net iets sneller bij de knop, waardoor haar eigen hand even langs die van Harry gleed. Snel trok ze hem weer terug. 'Maakt niet uit.' mompelde ze. 'Heb jij eigenlijk broers of zussen?' vroeg ze toen om maar wat te zeggen. Vragend keek ze in Harry's richting. Zijn hoofd knikte zachtjes op de maat van de muziek, wat er schattig uitzag. Ze glimlachte in haar zelf. "Één zus, Gemma. Ze is 20." antwoordde Harry. 'Aardig?' vroeg ze. Het was een beetje doelloos, maar beter dan awkward de hele weg stil te zijn.


    You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

    Harry Edward Styles
    Lilly's hand schuurde even langs die van Harry toen ze beiden de volumeknop wilden omdraaien. Een rilling gleed over Harry's ruggengraat terwijl hij zijn hand terug op het stuurt plaatste. "Maakt niet uit," mompelde Lilly en vroeg toen of Gemma aardig was. Harry lachte geamuseerd,"Ze is mijn zus." zei hij. "Ik hoef haar niet aardig te vinden. Maar ik denk wel dat jullie overweg zouden geraken." Harry zag een bordje staan met daarop Station -> en draaide die straat in. Niet veel later kwamen ze aan het grote gebouw aan en Harry parkeerde zijn wagen. "Waar moest je net zijn?"


    kindness is never a burden.

    Lillian Stuart
    "Ze is mijn zus. Ik hoef haar niet aardig te vinden. Maar ik denk wel dat jullie overweg zouden geraken." antwoordde Harry. Lilly grinnikte zachtjes. 'Da's waar. Maar waarom zouden we met elkaar overweg kunnen?' ze leunde met de zijkant van haar hoofd tegen het raam maar hield vanuit haar ooghoeken Harry in de gaten. Het leek wel alsof ze niet meer weg kon kijken. Harry stuurde ondertussen een straat in en het station kwam in zicht. "Waar moest je net zijn?" vroeg hij terwijl de auto stopte. 'Perron 9 of 10 of zo iets. Ik zie het wel.' antwoordde Lilly en ze sprong met een boog uit de auto. Haar All Stars raakten het asfalt en ze zakte een beetje door haar knieën. 'Woohoo, ninja sprong!' lachte ze.


    You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

    Max Korthoef
    Ik speelde mijn vingers rauw binnen no-time, zowel omdat ik echt in een moordend tempo liedjes er doorheen jaste, maar ook omdat ik niet met de stukken vinger speelde waarop er eelt zat, maar net erboven. Toen het bloed uiteindelijk over mijn snaren liep ging ik terug naar ons huisje. Ik waste mijn vingers en snaren voor ik plijsters om mijn vingertoppen wond. Ik ging in het donkere hoekje tussen de bank en de boekenkast zitten en begon stilletjes te huilen. Waarom moest dit nou weer gebeuren? Alles ging net zo goed. Zowel thuis als met de band. En dan dit... Waarom?!


    Bowties were never Cooler

    (Stilte :p)


    Bowties were never Cooler

    [Waiting...]


    You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

    |Sorry ): Maar ik moet eerst mijn wedstrijd afmaken. :/ |


    kindness is never a burden.

    Harry Styles.
    Harry haalde zijn schouders op en keek Lilly terug aan. "Geen idee. Jullie zijn even gek. En even vrolijk." Harry moest even denken aan deze namiddag en Lilly die dan toch niet zo vrolijk was. Toen de auto geparkeerd was vroeg Harry waar Lilly moest zijn. "Perron 9 of 10 of zo iets. Ik zie het wel." Hij moest lachen. Ze wist niet eens waar ze moest zijn. Handig. Toen Lilly uit de auto sprong belandde ze op de grond en zakte even door haar benen. "Woohoo, ninja sprong!" lachte ze en Harry lachte met haar mee. "Kom op, ninja. Je moet je broer en zus ophalen." zei Harry grinnikend en sloot de auto. Hij nam Lilly vast aan de arm en trok haar mee het drukke station in.


    kindness is never a burden.

    [Silence...]


    Bowties were never Cooler

    [OOPS Ik dacht dat ik al gepost had. Er moet iets fout gegaan zijn...]
    Lillian Stuart
    "Kom op, ninja. Je moet je broer en zus ophalen." antwoordde Harry. Lilly lachte en liet zich mee naar binnen trekken. Al snel zag ze haar broer, die best lang was voor een 15 jarige. Hij was minstens zo groot als Harry, en was dan ook al uit gegroeid. Zoë had zich aan Jason's arm vast geklemd, maar ze begon te lachen toen ze Lilly zag. Lilly zakte door haar knieën en Zoë rende op haar af. Ze ving de tien jarige op in haar armen en knuffelde haar kort. Daarna stond ze op en draaide, nog steeds met Zoë in haar armen, een rondje. Zoë's lach galmde door de stations hal. Glimlachend plaatste Lilly haar weer met twee benen op de grond en knuffelde toen Jason. 'Alles oké, Jase?' fluisterde ze ondertussen in zijn oor. 'Alles oké.' antwoordde hij en Lilly stapte weer achteruit. 'Ehm, dit is Harry.' grinnikte Lilly en wees op de jongen naast haar. 'Is dat je vriendje?' giechelde Zoë. 'Nope.' mompelde Lilly en tilde haar zusje op. 'Maar je vind 'm wel leuk!' lachte het meisje nog harder. Lilly bloosde maar zei niks.


    You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.