• 4 bands van 4 of 5 personen nemen het tegen elkaar op.
    In elke ronde worden er punten uitgereikt.
    De band die op het einde van de wedstrijd de meeste punten heeft wint.
    De wedstrijd word op tv uitgezonden maar niemand weet precies wat er gebeurt wanneer de camera's niet aanliggen.
    Wraakgevoelens, vriendschap, haat, jaloezie & liefde vullen de lucht.


    Jongens:
    One Direction
    - Harry Edward Styles - 5HELLEY
    - Niall James Horan - HurtedHeart
    - Louis William Tomlinson - Lamebrain
    - Zayn Jawaad Malik - Lamebrain
    - Liam James Payne - JustMx1D

    Breaking Rules
    - Jake Thomas Hamelton - LostMagic
    - Drew Nathaniel Hope - BleuHope
    - Samuel Wesley - LostMagic
    - Daniel Dylan Jason - 0o7
    - François Bouchard - 0o7

    Meisjes:
    Wishfull Thinking
    - Allie Veronica Summer |Ex Zayn M.| - LostMagic
    - Maxentia Aemillia Korthoef - Sylvesti
    - Saphire Jennifer Jonhson |crush op Niall| - BlueHope
    - Sophie Amadou |haat 1D|
    -

    Countless
    - Charlotte Selena Evans. - 5HELLEY
    - Christina River Knight |bff Louis T.| - BlueHope
    - Jessy Evans - JustMx1D
    - Jade Katelyn Morgan - LostMagic
    - Summer Melody Lockwood - IrishStar

    ________________________________


    Presentator:
    Ian Carl Houston - LostMagic
    Jonathan Nath Mason "Jonas" - 0o7

    Jury:
    Amanda Maria Adams - JustMx1D
    Tyler 'Ty' Jay Matthew - 0o7

    Regels
    - OOC = [] ()
    - naamveranderingen doorgeven


    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 7 dec 2012 - 15:59 ]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    |Gotta go. Bye-a (doeg) |


    kindness is never a burden.

    Max Korthoef
    Ik keek naar Harry. "Zullen we zo nog gaan jammen? Voor we vanavond aardsvijanden moeten lijken." Ik grinnekte bij de gedachte. Harry en ik konden echt goed met elkaar opschieten. Het zou nog moeilijk worden om te doen of we elkaar de prijs niet gunden. Natuurlijk wilde ik winnen, maar als er dan toch een andere band moest winnen, dan wilde ik dat het Harry's band was. Niet omdat ik ze echt goed vond, dat niet want mijn muzieksmaak lag totaal anders, maar gewoon omdat ik die knullies zo gigantisch aardig vond, vooral Harry.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles.
    "Kan ik nog wat krijgen?" vroeg Lilly voorzichtig. Harry lachte,"Natuurlijk." Hij nam Lilly's mok en schonk nog wat koffie in. Toen gaf hij de mok terug aan Lilly en nam zelf een slok van zijn koffie. Max keek naar Harry,"Zullen we zo nog gaan jammen? Voor we vanavond aartsvijanden moeten lijken." Harry klapte in zijn handen,"Goed plan." Harry moest grinniken over Max' aartsvijanden opmerking. "Wij zijn nooit vijanden," zei Harry en gaf Max een speelse duw,"wij zijn frenemies. Friends en Enemies samen."


    kindness is never a burden.

    Max Korthoef
    Ik grijnsde. "Das waar. Frenemies for ever." Ik stond op. "Kom ik met mijn gitaar naar jou veranda, of loop je mee naar onze veranda?" Het maakte mij vrij weinig uit. In bijde huisjes lagen nog mensen te slapen, dus dat was ook geen breekpunt. Hij mocht gewoon kiezen. Ik ging nog eens met mijn hand door mijn haren en keek toen naar de tatoo op de rug van mijn hand. Hij betekende veel voor me en deed me denken aan thuis, een plek hier heel erg ver vandaan. Voor Harry was het eigenlijk hetzelfde verhaal. Deze show speelde in America, maar eigenlijk was een deel gewoon een stelletje Britse kids die hier in bandjes speelde. Ik was de enige uit mijn band uit Groot Britannie, hij had ten minste de anderen nog... En ik had hem. Toch voelde ik me soms heel anders en alleen omdat ik toch dat vreemde Welshe meisje was tussen allemaal Americanen.


    Bowties were never Cooler

    Lillian Ramona Stuart

    Glimlachend pakte ik de weer volle mok van Harry over en nipte er wat van. Stilletjes volgde ik het gesprek tussen Harry en Max. Ik had nooit geweten dat Max en hij zulke goede vrienden waren. Ik had eigenlijk nooit echte vrienden gehad. "Kom ik met mijn gitaar naar jou veranda, of loop je mee naar onze veranda?" vroeg Max en ik twijfelde even... 'Mag ik ook mee doen?' vroeg ik toen. Ik had mezelf weer bij elkaar geraapt - mede dankzij de cafeïne - en ik had mijn oude vertrouwde zelfverzekerde houding weer terug.


    Don't let your hair hang down and kick some ass!

    Max korthoef
    Ik keek naar haar toen ze vroeg of ze mee mocht doen. "Tuurlijk." Nog nooit had iemand gevraagt of ze mee mochten doen, maar ik vond het echt niet erg dat ze mee deed. "Ze mag meedoen, toch Harry?" vroeg ik voor de zekerheid aan hem. Lilly was een van de meisjes uit mijn band die ik wel als een van mijn closest vriendinnen zag. Ze voelde als de enige familie die ik hier had. Ze was als een zusje voor me. Met Harry lag dat toch anders. Wij waren gewoon twee gekke Britten. Dat was ook leuk, maar anders.

    [ bericht aangepast op 12 nov 2012 - 16:00 ]


    Bowties were never Cooler

    [word een beetje inactief hier... :C]


    Don't let your hair hang down and kick some ass!

    |OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOH. Had ik niet gezien. ): Ik reageer meteen, maar eerst nog mijn hoofdstukje afschrijven ^-^ |


    kindness is never a burden.

    [Is goed!]


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles.
    "Kom ik met mijn gitaar naar jou veranda, of loop je mee naar onze veranda?" vroeg Max en Harry haalde zijn schouders op. "Al gelijk." zei hij. "Wat voor jou het best uitkomt." Harry dronk in een speed tempo zijn koffie uit en zette zijn lege mok in de wasbak. "Mag ik ook mee doen?" vroeg Lilly toen een tikkeltje onzeker. "Tuurlijk," zei Max meteen en keerde zich toen naar Harry. "Ze mag meedoen, toch Harry?" vroeg ze voor de zekerheid. "Natuurlijk," zei Harry nogal verontwaardigd omdat Max daar maar aan zou twijfelen. "Moet ik dan mijn kazoo meebrengen?"grapte Harry en woelde even door zijn eigen haar.


    kindness is never a burden.

    Lillian Ramona Stuart

    'Is dat niet zo'n raar toetertje of zo? Haha!' lachte ik toen Harry begon over een kazoo. Ik had er een keer eentje bij de pinguins van madagaskar gezien. Raar dingetje.
    Ik goot mijn koffie in mijn keel en pakte mijn skateboard weer op. Even wierp ik een blik op de onderkant. Het was een soort foto-collage met allemaal foto's van mijn ouders en Jason en Zoë. Uit de tijd dat alles nog goed was. Ik had zelfs Max, met wie ik het uit de band het beste kon vinden, nauwelijks wat vertelt over mijn family-issues. Het enige wat ze wist was dat mijn vader niet meer leefde. De problemen van mijn moeder, mijn overname van haar taak en het schuldgevoel; niemand buiten mijn gezin wist er iets vanaf.


    Don't let your hair hang down and kick some ass!

    Max
    Ik keek naar Harry en toen naar Lilly. "Waarom niet. Als jij dat zo graag wil." Ik keek weer naar Lilly. Ze had het een tijd erg moeilijk gehad met het verlies van haar vader. Hoe het nu ging wist ik niet. Ze probeerde het te laten voorkomen alsof alles goed ging, maar ik had het gevoel alsof dat niet helemaal waar was. Over mijn familie in Whales en alle problemen eromheen wist eigenlijk niemand iets. Dat hield ik liever ook zo. Ik keek toen weer naar Harry. "Zien we je dan zo bij het bankje tussen de huisjes in?" Ik gaf hem een kus op zijn wang en nog een woel door zijn haar voor ik naar de deur liep. "Loop je mee, Lilly? Of blijf je nog even bij Harry hangen?" Ik liet de keus aan haar, want het maakte mij eerlijkgezegt weinig uit.


    Bowties were never Cooler

    Lillian Ramona Stuart

    Ik keek verschrikt op. 'Sorry? Ik was even ergens anders met mijn gedachten geloof ik.' grinnikte ik. "Loop je mee, Lilly? Of blijf je nog even bij Harry hangen?" zei Max. Ik keek van haar naar Harry en dan weer naar haar. Ik had eigenlijk geen reden om hier te blijven en het zou heel weird zijn als ik zou blijven. 'Moet ik nog ergens mee helpen of zo, anders loop ik wel met Max mee.' glimlachte ik, alsof er helemaal geen tweestrijd in mijn hoofd aan te gang was. Ik liet mijn board voorzichtig vallen, zodat de klap niet al te hard was, en zette een voet erop.


    Don't let your hair hang down and kick some ass!

    Harry Styles.
    "Is dat niet zo'n raar toetertje of zo? Haha!" lachte Lilly en Harry keek haar lachend aan. "Néé," zei hij nadrukkelijk,"het is een kazoo." Max keek nu ook naar Harry,"Waarom niet. Als jij dat zo graag wil." Harry wierp zijn armen de lucht in en lachte,"Het was maar een grapje." zei hij en plofte neer in een van de bankstellen. "Geez." Even lekker er wat van chemie tussen Max en Lilly te hangen maar Harry hield wijselijk zijn mond. "Zien we je dan zo bij het bankje tussen de huisjes in?" vroeg Max vervolgens aan Harry terug een drukte een kus op Harry's wang. Ze woelde door zijn haar en geïrriteerd sloeg Harry haar handen weg. "Don't touch the curlies."-"Loop je mee, Lilly? Of blijf je nog even bij Harry hangen?" Lilly keek verschrikt op,"Moet ik nog ergens mee helpen of zo, anders loop ik wel met Max mee." En voor een tweede keer wierp Harry dramatisch zijn armen in de lucht,"Ja, laat me maar alleen. Arme, zielige ik."


    kindness is never a burden.

    Maxentia Aemillia Korthoef
    Ik grinnekte toen hij mijn hand wegsloeg. Hij kon soms zo'n dramaqueen zijn. "Rustig maar, prince Harry. Als je zo rustig naar het bankje loopt zijn wij daar ook al." Ik gooide de deur open en verschillende stralen fel licht schenen het huisje binnen. Opeens werd ik gebelt. Wie kon dat nou zijn. Ik nam op. "Hallo?" vroeg ik voorzichtig. Opeens begon er iemand overstuur in het Welsh tegen me te praten, het was mijn broertje. "Ymdawelu. Beth sy'n bod?" vroeg ik. Mijn moedertaal was ik nooit verloren. Ik moest me vastklampen aan de deurpost om niet daar in te storten. Alleen in mijn ogen zag je de totalen inpack van zijn bericht: 'Mam a dad yn marw.' Ofwel: Mama en papa zijn dood.


    Bowties were never Cooler