• 4 bands van 4 of 5 personen nemen het tegen elkaar op.
    In elke ronde worden er punten uitgereikt.
    De band die op het einde van de wedstrijd de meeste punten heeft wint.
    De wedstrijd word op tv uitgezonden maar niemand weet precies wat er gebeurt wanneer de camera's niet aanliggen.
    Wraakgevoelens, vriendschap, haat, jaloezie & liefde vullen de lucht.


    Jongens:
    One Direction
    - Harry Edward Styles - 5HELLEY
    - Niall James Horan - HurtedHeart
    - Louis William Tomlinson - Lamebrain
    - Zayn Jawaad Malik - Lamebrain
    - Liam James Payne - JustMx1D

    Breaking Rules
    - Jake Thomas Hamelton - LostMagic
    - Drew Nathaniel Hope - BleuHope
    - Samuel Wesley - LostMagic
    - Daniel Dylan Jason - 0o7
    - François Bouchard - 0o7

    Meisjes:
    Wishfull Thinking
    - Allie Veronica Summer |Ex Zayn M.| - LostMagic
    - Maxentia Aemillia Korthoef - Sylvesti
    - Saphire Jennifer Jonhson |crush op Niall| - BlueHope
    - Sophie Amadou |haat 1D|
    -

    Countless
    - Charlotte Selena Evans. - 5HELLEY
    - Christina River Knight |bff Louis T.| - BlueHope
    - Jessy Evans - JustMx1D
    - Jade Katelyn Morgan - LostMagic
    - Summer Melody Lockwood - IrishStar

    ________________________________


    Presentator:
    Ian Carl Houston - LostMagic
    Jonathan Nath Mason "Jonas" - 0o7

    Jury:
    Amanda Maria Adams - JustMx1D
    Tyler 'Ty' Jay Matthew - 0o7

    Regels
    - OOC = [] ()
    - naamveranderingen doorgeven


    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 7 dec 2012 - 15:59 ]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    [...]


    You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

    MrsShelley schreef:
    [OOPS Ik dacht dat ik al gepost had. Er moet iets fout gegaan zijn...]
    Lillian Stuart
    "Kom op, ninja. Je moet je broer en zus ophalen." antwoordde Harry. Lilly lachte en liet zich mee naar binnen trekken. Al snel zag ze haar broer, die best lang was voor een 15 jarige. Hij was minstens zo groot als Harry, en was dan ook al uit gegroeid. Zoë had zich aan Jason's arm vast geklemd, maar ze begon te lachen toen ze Lilly zag. Lilly zakte door haar knieën en Zoë rende op haar af. Ze ving de tien jarige op in haar armen en knuffelde haar kort. Daarna stond ze op en draaide, nog steeds met Zoë in haar armen, een rondje. Zoë's lach galmde door de stations hal. Glimlachend plaatste Lilly haar weer met twee benen op de grond en knuffelde toen Jason. 'Alles oké, Jase?' fluisterde ze ondertussen in zijn oor. 'Alles oké.' antwoordde hij en Lilly stapte weer achteruit. 'Ehm, dit is Harry.' grinnikte Lilly en wees op de jongen naast haar. 'Is dat je vriendje?' giechelde Zoë. 'Nope.' mompelde Lilly en tilde haar zusje op. 'Maar je vind 'm wel leuk!' lachte het meisje nog harder. Lilly bloosde maar zei niks.


    You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

    |Urg. Sorry, maar ik zit nu even in de knoop met al mijn RPG's...|


    kindness is never a burden.

    |OOOOOOOO MYYY! LOGAN! <3 |
    Harry Styles.
    Harry keek vertederd toe naar Lilly en haar zusje en broer waarna ze hen voorstelde aan Harry en omgekeerd. "Is dat je vriendje?" giechelde het kleine meisje en Harry dacht dat haar naam Zoë was. "Nope." antwoordde Lilly en Harry sloeg zijn arm om haar schouder heen. "Dat zou ze wel willen." zei hij met een knipoog richting Zoë. Lilly tilde haar zusje op waardoor Harry's arm van Lilly's schouder viel. "Maar je vind 'm wel leuk!" lachte Zoë. Harry keek lachend van het kleine meisje naar Lilly en merkte dat zij bloosde. Mooi moment om te vertrekken.
    "Zullen we dan maar gaan?" vroeg Harry tactvol. "Lilly moet zich nog voorbereiden op de show deze avond."


    kindness is never a burden.

    Max Korthoef
    Ik weet niet hoe het zo was gekomen, ik kreeg tijdens deze tijden altijd een waas voor mijn ogen, maar ik zat op het kleine badkamertje met een theedoek tegen mijn hoofd. Ik had door het naar voor en naar schter schommelen waarschijnlijk zo vaak mijn hoofd tegen de tafelrand geslagen dat het een redelijk diepe wond was geworden. Dit had ik echt al heel lang niet meer gedaan, en ik dacht dat het achter me lag, maar blijkbaar niet. Hoe kon ik die grote jaap in mijn voorhoofd nou verbergen als Harry en Lilly terug zouden komen. Daarbij kwam dat er nog best veel bloed door het huisje heen lag, gelukkig lagen er stenen, maar alsnog. Ik had hen beloofd dat ik mezelf niks zou aandoen en alsnog had ik nu open liggende vingertoppen en een jaap in mijn voorhoofd. Ik deed het misschien niet met mijn volste aandacht erbij, maar ik wist niet of dat het wel beter maakte, dat ik zonder er bij na te denken liever mijn pijn eruit liet door fyzieke pijn te lijden dan door te huilen. De tranen in mijn ogen waren nu opgedroogt en ik staarde emotieloos voor me uit. Ik wist niet hoe ik vanavond nog op kon, ik voelde er ook niks meer voor... Ik voelde nergens iets meer voor. Ik stond op, wat ervoor zorgde dat de wond op mijn hoofd weer erger ging bloeden en haalde een natte doek. Ik begon met een hand het bloed uit de kamer op te ruimen. Dat moest toch gebeuren.


    Bowties were never Cooler

    Lillian Stuart
    'Is dat je vriendje?' vroeg Zoë en Lilly kon haar wel achter het behang plakken. 'Was het maar waar' 'Nope' antwoordde ze. Op dat moment sloeg Harry zijn arm om haar schouders heen. Het leek wel alsof haar schouders in brand stonden. "Dat zou ze wel willen." knipoogde Harry naar Zoë. Lilly glimlachte ongemakkelijk en tilde Zoë op. Daarmee verdween Harry's arm en gelijk had Lilly spijt van het oppakken van haar zusje. 'Legt hij een keer zijn arm om je schouders...' foeterde ze zichzelf uit in haar hoofd. 'Maar je vind 'm wel leuk!' lachte Zoë vrolijk. Waarom hadden kleine kinderen dat soort dingen altijd zo snel door? Lilly onderdrukte een zucht maar de blosjes op haar wangen kon ze niet voorkomen. Jason keek ze maar even niet aan. Hij mocht dan de lengte van een volwassene hebben, het was en bleef een puber. "Zullen we dan maar gaan?" vroeg Harry toen. Lilly glimlachte opgelucht. "Lilly moet zich nog voorbereiden op de show deze avond." vervolgde Harry 'Oh ja, de show...' mompelde Lilly. 'Daarom zijn we hier, zussie.' grinnikte Jason en Lilly zond hem een boze blik.


    You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

    [...]

    [ bericht aangepast op 13 jan 2013 - 20:44 ]


    You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

    [Owh kom op, het mag hier niet dood gaan...]


    You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

    [Als Ollivander reageert kunnen we verder. Anders wachten we nog een dag en dan skippen we anders gewoon?]


    Bowties were never Cooler

    [MrsShelley = StayGold]


    You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

    Sylvesti schreef:
    [Als Ollivander reageert kunnen we verder. Anders wachten we nog een dag en dan skippen we anders gewoon?]


    |Sorry hoor, maar ik heb het momenteel erg druk. |


    kindness is never a burden.

    [Maakt niet uit, maar het was gewoon heel erg stil hier en dat vond ik heel erg jammer]


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles.
    Harry grinnikte om Lilly's verwarde gedrag en liep alvast naar de uitgang. Hij probeerde een gesprek te knopen met Jason over de wedstrijd maar het leek niet echt te vorderen dus begon Harry Jason maar allerlei vragen te stellen. Over waar ze vandaan komen, wat Jason's hobby's waren. Even later kwamen ze bij Harry's auto aan en iedereen nam plaats waarna Harry de tocht naar het park begon. Toen Kryptonite van 3 Doors Down op de radio kwam zette hij de radio luider en riep,"Ik hou van dit nummer! Lily zing met me mee. I'll keep you by my side with. my superhuman might!"

    | Sorry dat ie kort is. Moet naar de kunstacademie nu. Tekenles. (; |


    kindness is never a burden.

    [Leuk! Veel plezier!]


    Bowties were never Cooler

    Lilly Stuart
    Zoë kwebbelde tegen me aan en ik humde maar wat terug op wat ze allemaal te vertellen had. Achter me hoorde ik Harry tegen Jason praten, maar mijn broer kennende was die sinds de problemen thuis nogal terug getrokken, maar hij leek toch aardig in te gaan op Harry's vragen. Eenmaal bij de auto zorgde ik ervoor dat Zoë goed vast zat en stapte toen naast Harry in. De radio ging gelijk aan en een bekend nummer kwam op de radio. 'Kryptonite!' mompelde ik zacht maar vrolijk. "Ik hou van dit nummer! Lily zing met me mee. I'll keep you by my side with. my superhuman might!" juichte Harry. Ik schoot in de lach en kon de eerste helft van het nummer niet eens mee zingen. Maar daarna zong ik uit volle borst mee. Het kleine schattige stemmetje van Zoë voegde zich ook nog bij ons, en toen ik om keek deed Jason alsof hij er niet was, wat me even deed grinniken.

    [Ik heb het zelf ook nogal druk, dus ik snap het wel :)]

    [ bericht aangepast op 19 jan 2013 - 21:48 ]


    You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.