Hai,
Zoals sommigen van jullie al weten woon ik sinds een tijdje samen met mijn vriend. Alles liep heel goed, tot enkele dagen geleden... Sindsdien heb ik niet meer anders gedaan als geweend en ik heb schrik om mijn vriend dichtbij te laten komen...
Ik zal het even uitleggen:
Sinds eind augustus wonen ik en mijn vriend dus samen op een appartementje, we zijn er heel erg gelukkig. Maar half september, was ik een paar dagen heel erg ziek geweest, veel overgeven enzo... En een weekje later moest ik mijn regels krijgen. Deze bleven helaas uit.. Ik vertelde het onmiddellijk aan mijn vriend en we haalden een test, deze bleek positief...
2 weken geleden gingen we naar de gyneacoloog voor een echo omdat ik rond die periode enorm veel last had van buikpijn. Hier zouden we het slechte nieuws krijgen. Er was geen leven te bespeuren bij de embryo, geen hartslag, niks... De dokter vertelde me dat het wel vaker voorkwam, dat het vrij normaal was. Toch waren zowel ik en mijn vriend er echt kapot van. De dokter wou nog even enkele test doen.
Vorige week kreeg ik telefoon om even langs te gaan, in verband met de tests. In het kantoor van de dokter kregen we toen nog veel slechter nieuws.
Mijn vriend en ik zullen nooit kindjes kunnen krijgen omdat mijn baarmoeder geen slijmvlies aanmaakt. En hier is ook geen remedie tegen... Ik weet echt niet hoe het nu verder moet. ='( we waren zo blij en nu dit... Ik zal nooit zelf kinderen kunnen krijgen, iets erger bestaat er niet voor mij...
sinds die dag sluit ik me op in het appartement en niemand, zelfs mijn vriend niet, mag te dichtbij komen... Ik weet niet wat te doen en voel me nu zo enorm slecht 
Sorry, maar ik moest mijn verhaal ergens kwijt ='(
Xx 
We kunnen niet... - Liefde, Vriendschap & Familie
-
28 okt 2012 - 23:07
29 okt 2012 - 16:56
29 okt 2012 - 23:29
Mordin schreef:
Oeh, da's kut
Maar je moet het je niet uit elkaar laten drijven. Steun op elkaar en deel jullie pijn, dat is de beste manier om het te verwerken, want dan verwerk je het samen. Het verlies van een (ongeboren) kind of dreigende kinderloosheid, vooral op jonge leeftijd, is helaas vaak een reden tot het uiteenvallen van een relatie. En om ook je vriend nog te verliezen zou echt ontzettend jammer zijn denk ik. Dus wees er voor elkaar ^^
Maar nu een vraag uit pure interesse, en je hoeft geen antwoord te geven als je het niet weet/onthouden hebt/het moeilijk voor je is: Weet je hoe de aandoening waardoor je geen baarmoederslijmvlies krijgt heet?
De reden dat ik dit vraag is omdat ik geneeskunde studeer, en iedere keer dat ik een interessante/zeldzame/vreemde ziekte tegenkom ga ik er zoveel mogelijk over lezen. En in dit geval snap ik het mechanisme niet. Menstruatie is het afwerpen van het baarmoederslijmvlies als ik me niet vergis: Dus hoe kon je dan menstrueren zonder slijmvlies? Hoe kan een zwangerschap 6 weken stand houden zonder innesteling? Waarom zou hormoontherapie niet kunnen? Dat zijn allemaal dingen die ik me afvraag, en zoals bij ieder mysterie wil ik graag weten hoe dat zit. Dus als je me kan vertellen hoe het heet dan kan ik mijn boeken even gerichter doorgaan, want snel bladeren door mijn obstetrie boek heeft helaas niks opgeleverd.
Enfin, ik hoop niet dat ik je een moeilijke vraag heb gesteld en ik heb er alle begrip voor als je niet wilt antwoorden ^^
Maar sterkte. Ik hoop dat het jullie lukt om het samen te verwerken, en dat jullie misschien een andere manier vinden om een kind te hebben.
Ik heb geen idee hoe het juist heet. Maar eht houd het volgende in, de baarmoeder maakt een soort slijmvlies aan, maar dit slijmvlies is niet geschikt voor een innesteling. Hoe die zwangerschap is kunnen komen is vrij onduidelijk, laar hij heeft volgens de dokters ook niet echt 6 weken geduurd zoals jij vaststelt, er zat al wat langer geen leven in, dat zou zo zijn sinds de dag dat ik voor het eerst zo'n last had van buikpijn. En een hormoontherapie zou niet werken volgens de dokters omdat het te gevaarlijk is met mijn verleden en de medicaties die ik nu krijg... (hier wijd ik liever niet over uit als het kan, is gewoon niet haalbaar om dit te combineren)/
verder kan ik je enkel zeggen dat het zowel voor ons als voor de dokters een mysterie is hoe zoiets ineens is kunnen gebeuren...30 okt 2012 - 0:16
30 okt 2012 - 9:08
30 okt 2012 - 9:40
30 okt 2012 - 10:32
30 okt 2012 - 12:40
