{RPG} Lingman High ~1~ - Speeltopics

Hoe beginnen we deze RPG?
Je schrijft je personage in. Met elk een andere kracht. 1 kracht kan dus geen 2 keer voorkomen.
De RPG begint op 1 september, wanneer iedereen verzamelt om de trein op te stappen.
Mensen kunnen elkaar al leren kennen en het kan me doorgegeven worden, wie bij wie in de kamer ligt, daarna maak ik een regeling.

[ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 15:03 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

[Ellieee ik heb Melanie? ]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

{Waar is Melanie?}

Don't be like the rest of them, darling

Eric Saade
Ik zat rustig en alleen in een coupé van de trein. Ik luisterde wat muziek en keek naar het landschap dat we voorbij reden toen opeens de deur open ging. Ik keek op en zag dat er een jongen in de coupé stond. Ik deed de oortjes van mijn iPod uit en stak alles weg. Ik keek hem even aan en mompelde dan iets wat op hallo moest lijken.

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Melanie Everett
Ik loop rustig door de trein heen, ik kan nooit zo lang stil blijven zitten. Ik kijk in verschillende coupe's om te zien of er mensen zitten van mijn leeftijd die toevallig ook naar de school zullen gaan. Best mogelijk namelijk. Er zitten sowieso mensen die erheen gaan. Ik doe dan mijn haren in een staart, het hangt anders zo veel voor mijn ogen. Ik blijf dan staan in de trein en kijk uit het raam. Het is een mooi landschap.

[Ergens random in de trein]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Daniël
Ik had een lege coupe gevonden en was daar in gaan zitten en had na een tijdje besloten wat rond te lopen door de trein en schuif de deur van de coupe open om vervolgens de gang op te lopen en de deur achter me weer dicht te doen en zie een stukje verder een meisje staan.

Don't be like the rest of them, darling

Tom Rumble

De jongen mompelt ene begroeting.
'Hallo, ik ben Tom', stel ik mezelf voor.
Ik zet mijn koffer op het rek. Dan plof ik tegen over de jongen neer.

Physics is awesome

Melanie Everett
Ik kijk naar het landschap en hoor dan een coupé open en dicht gaan, de deur ervan tenminste. Ik kijk om en zie een jongen staan. Ik glimlach even naar hem, hij ziet eruit als ongeveer mijn leeftijd. Misschien iets ouder. Dan kijk ik weer voor me, het kan gewoon een passagier zijn, een jongen die naar huis gaat of wat dan ook. Of zou deze trein speciaal voor ons zijn? Geen idee. Maar 1 manier om erachter te komen. 'Ga jij ook naar Lingman High?' Vraag ik hem en kijk dan weer opzij naar hem.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

| Ik? Valt wel mee, hoor. |

Ariana Rosèmary Greymark
Het meisje knikte langzaam, terwijl ze de informatie in zich opnam. Individuele denkers zijn misschien beter af. Ariana bedacht zich echter vrijwel meteen meer na haar woorden: Raoul had waarschijnlijk geen idee over het feit waarin ze sprak, en ze besloot dan ook meteen enige uitleg te delen.
Je kunt worden afgeleid door affectie, of naaste liefde. Het beïnvloed je kracht. Zowel mentaal als fysiek. Het.. brengt zorgen mee die je over jezelf niet zou hebben, of in ieder geval geen waar je op dat moment aan zou denken. Verklaarde ze zacht. Ze betwijfelde sterk of hij het zou begrijpen, maar wie weet. Voor nu leunde het meisje tegen het raam. Haar vingers hadden een in leer gebonden boek uit haar koffer gevist, waar ze nu aandachtig haar ogen over liet glijden. Het was geen dagboek, of één of ander spreukenboek - in feiten was het een informatief verhaal over haar oude woonplaats. Legenden, volkoren en een hoop andere verhalen bijeen gehouden en met de jaren door haar familie vergeven. Het was een boek dat ze uit haar hoofd kende, maar ze wilde haar tijd niet verdoen met het staren naar een afstandelijke jongen. Zijn geest zou wel wennen aan haar ongewone verschijning, als ze besloot met hem te blijven communiceren. Voor nu vond ze zijn minimale gretigheid prettig.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Daniël
Ik zie het meisje glimlachen en ze vraagt vervolgens of ik ook naar Lingman High ga en ik knik, 'En het lijkt me overbodig om te vragen of jij er ook heen gaat?' Zeg ik met een glimlach.

Don't be like the rest of them, darling

|Nee joh. Sinterklaas. -.- Tuurlijk jij. |
Raoul Andreas Roy Weaver | Telekinese
Raoul knikte traag en opende zijn ogen. Hij begreep wel wat ze bedoelde. Half. Ariana had een vreemde manier van spreken. Of denken. Te zien hoe je het bekijkt. Gelukkig voor Raoul verklaarde ze de boel door uitleg te geven. En toch begreep hij het niet helemaal. Ze sprak alsof ze uit een ander tijdperk kwam, wat de conversatie op zich al wat lastiger maakte. Dat ze vreemd was, wist Raoul op dat moment ook maar dat ging hem er niet weerhouden met haar te praten. Vreemde mensen waren leuk. Of toch de meeste. Ariana leunde tegen het raam terwijl ze een boek las. Raoul wist niet welk boek of wat voor een het was, maar het zag eruit als een soort dagboek. Raoul hield van literatuur, maar niet elke dag. Het kan een oplossing zijn als je even weg wil van deze wereld. Ontsnappen uit de werkelijkheid. Dat waren dan natuurlijk geen romantische komedie boekjes, maar thrillers en horrorverhalen van met dan 400 bladzijden.

[ bericht aangepast op 29 okt 2012 - 17:03 ]

kindness is never a burden.

Wat zijn er weinig mensen online D;

Hi. This makes no sence.

Tania schreef:
Wat zijn er weinig mensen online D;

|Ik ben er? |

kindness is never a burden.

haha goed zo. Ga je zo reageren via Bryson. Het word een beetje stil in de coupé LOL.

5HELLEY schreef:
(...)

|Ik ben er? |

Hi. This makes no sence.

Bryson Niklaus Griffin | Lucht
Bryson glimlachte vriendelijk naar Jenna. "Parijs is cool," zei hij. "Ik heb de Eiffeltoren ooit nog eens beklommen met mijn grootouders." zei hij. Het uitzicht was fantastisch. Te mooi voor woorden. Hij haalde zijn mp3-speler uit zijn koffer en zijn oortjes. Ééntje stak hij in zijn oor de andere liet hij langs zijn gezicht bungelen. Hij legde zijn favoriete zanger aller tijden op: Neil Young.

[ bericht aangepast op 29 okt 2012 - 17:25 ]

kindness is never a burden.

Jenna

Ze glimlachtte, dat klonk gaaf. Bryson had het waarschijnlijk niet door dat zijn muziek best hard stond maar ze herkende het toch. The Beatles, In haar ogen de beste groep ooit. Ze hoorde het goed maar kon niet precies horen welk lied het was. Was het Norwegian Wood? Nee, dat was het niet. Rocky Raccoon? Dat zou best wel eens kunnen. Ze wist het niet. Het werd stil in de coupé. Ze pakte haar telefoon ''Je ne sais pas où je vais, mais je suis sur mon chemin'' Smste ze naar haar ouders. '' Ik weet niet waar ik precies heen ga, maar ik ben onderweg'' Dat was precies hoe ze zich op dit moment voelde. Ze was opweg naar een plek, en waarom ze er precies heen moest, geen idee.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

Hi. This makes no sence.