{RPG} Lingman High ~1~ - Speeltopics

Hoe beginnen we deze RPG?
Je schrijft je personage in. Met elk een andere kracht. 1 kracht kan dus geen 2 keer voorkomen.
De RPG begint op 1 september, wanneer iedereen verzamelt om de trein op te stappen.
Mensen kunnen elkaar al leren kennen en het kan me doorgegeven worden, wie bij wie in de kamer ligt, daarna maak ik een regeling.

[ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 15:03 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

Annabeth schreef:
De school bevindt zich in Stockholm. Zweden, denk ik?

Leonardo Julius Amante || Achttien
"Oorspronkelijk uit Engeland," zei Kaya, "maar ik ben een tijdje geleden naar dit land verhuisd. En waar kom jij vandaan?"
"Schotland en daarvoor Italië", antwoordde Leo. "Maar ik heb hier familie wonen, die die mail kregen en dachten dat het... wel iets voor mij zou zijn." Leo probeerde uit alle macht om bij dat laatste niet grimmig te klinken en het kwam er uiteindelijk uit alsof hij het moeilijk vond om uit te spreken of zo.

Physics is awesome

Leonardo Julius Amante || Achttien
"Heb je wel eens een kilt aan gehad?" vroeg Kaya plotseling aan Leo. Hij keek haar even met een opgetrokken wenkbrauw aan en schoot toen in de lach.
"Nee," zei hij nog steeds wat nalachend. "En dat ga ik ook nooit van mijn hele leven doen. Ik woon trouwens nog maar twee jaar in Schotland. Ik heb een vriend van mijn moeder het wel zien dragen op Kerstmis, maar daar houdt mijn kennis over kilten op."

help

Annabeth schreef:
(...)

Aayliah Leighton Hayes || Zeventien
Chad ving de rijstwafel maar net en mompelde een bedankje terwijl hij glimlachte. Hij keek naar de deur waar zijn tweelingbroer was verdwenen. "Straks is hij verdwaald of zo... Ik zie hem er wel voor aan."
Leigh moest even grinniken en at nog een rijstwafel om zich bezig te houden. "Dus... Wat doe je zoal in je vrije tijd?" vroeg ze dan zachtjes om over iets te beginnen.

[Is Chad Jack of Finn?]

“To live will be an awfully big adventure.”

Raoul Andreas Roy Weaver | Telekinese
Haar hand was zacht. Heel erg zacht. Laat ons zeggen, zijdezacht. En dacht wist Raoul ook, hij voelde het verschil tussen andere handdrukken en deze. Deze was zachter. Even bleven haar ogen zweven bij Raouls tattoo die half zichtbaar was. Raoul haalde een wenkbrauw op en trok langzaam zijn hand terug. Raoul wachtte nog steeds op het antwoord van het meisje. Ten minste, hoe ze heette. En toen.. zachtjes, fluisterend sprak een stem in zijn hoofd. Ariana Greymark, zeg maar Aria. Ze glimlachte geheimzinnig. Raoul wist zeker dat zij het was. Hij fronste en keek het meisje aan. "Ariana?" vroeg hij. Het was eerder een bevestiging dan een vraag. Raoul vond het best vreemd, maar hij was niet een persoon die snel over iets begon te flippen.

kindness is never a burden.

Annabeth schreef:
Leonardo Julius Amante || Achttien
"Heb je wel eens een kilt aan gehad?" vroeg Kaya plotseling aan Leo. Hij keek haar even met een opgetrokken wenkbrauw aan en schoot toen in de lach.
"Nee," zei hij nog steeds wat nalachend. "En dat ga ik ook nooit van mijn hele leven doen. Ik woon trouwens nog maar twee jaar in Schotland. Ik heb een vriend van mijn moeder het wel zien dragen op Kerstmis, maar daar houdt mijn kennis over kilten op."

Physics is awesome

[Chad is Jack. ^^]

Aayliah Leighton Hayes || Zeventien
"Euh... Ik... euhm... schaats," zei Chad. Leigh trok geïmponeerd een wenkbrauw op. "En ik maak af en toe wat muziek," mompelde hij dan. "Jij?" Hij glimlachte even.
"Ik doe aan hardlopen en kunst," zegt Leigh glimlachend. "Wat doe je van schaatsen? Sprint of kunstschaatsen? En doe je competitie?" vroeg Leigh, oprecht geïnteresseerd.

help

Azulchica schreef:
(...)

Kaya

Geen kilt jongen dus. Best wel jammer, ik wil wel eens een jongen of een man in een kilt zien. Gewoon om te kijken hoe dat staat bij een jongen of een man.
'En hoe groot is je kennis over doedelzakken?', vraag ik nieuwsgierig.
Doezelzakken vind ik maar vreemde dingen.

help

Ariana Rosèmary Greymark
Ariana knikt langzaam ter bevestiging en werpt vervolgens een blik uit het raam. Haar handen heeft ze opnieuw ineengevouwen op haar schoot.
Wanneer ze haar hoofd echter draait om de jongen aan te kijken, is ze benieuwd naar wat hij denkt. Hij had vast verwacht dat ze hem hooghartig haar volledige naam zou toespreken, of iets in de richting. Haar mondhoeken krullen omhoog tot een uitdagende glimlach waarna ze zacht op haar onderlip bijt.
De enige tegen wie ze sprak op haar manier, was haar broer geweest. Hij was meer een wederhelft te noemen. Het bedroefde haar nog iedere dag dat hij er niet meer was. Hij begreep haar, of ze nu tegen hem sprak, dacht of zweeg en dat miste ze. Ze miste het gevoel van geborgenheid tussen twee sterke armen.
De warmte zorgde voor een zalmroze blos tegen haar lelieblanke wangen en het maakte haar iets minder van porselein. Toch vonden mensen iedere keer opnieuw dat Ariana meer een engel dan een mens was. Haar doorzichtige, zachte huid en zwijgzame vertoning maakten mensen zowel behagelijk als angstig. Het leek namelijk altijd alsof ze in stilte over mensen oordeelde - zonder dit in werkelijkheid te doen. Ach, zo lang ze haar er maar niet mee lastig vielen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Annabeth schreef:
(...)

Leonardo Julius Amante || Achttien
"En hoe groot is je kennis over doedelzakken?" vroeg Kaya nieuwsgierig.
Leo moest even geamuseerd lachen.
"Ik kan het spelen, maar het enige dat ik weet is dat ik er ongelofelijk duizelig en moe van word," zei hij grinnikend. "En het is nogal moeilijk om te spelen... Als je er geen ervaring mee hebt. Zoals ik dus."

Physics is awesome

Chad
"Kunstschaatsen, maar niet in competitie... Ik zit niet in een club of zo. Ik heb het allemaal een beetje zelf geleerd. Er zal dus waarschijnlijk wel een heleboel aan mijn techniek missen en zo." zei ik en glimlachte.
"En doe je een specifieke kunst? Schilderen, beeldhouwen, of gewoon een beetje van alles?"

“To live will be an awfully big adventure.”

Azulchica schreef:
(...)

Kaya

Leo kan dus doedelzak spelen maar niet goed. Het verbaasd mij dat hij verder niks aan mij vraagt. Dan begin ik Bryson zijn gezicht te bestuderen. Iets wat ik ook heel vaak doe, sommige mensen vinden het totaal niet fijn als ik dat doe.

[Ik ben zo weg en ik denk dat het een uurtje duurt, ik dacht meld het even]

Hi. This makes no sence.

Huaso schreef:
Chad
"Kunstschaatsen, maar niet in competitie... Ik zit niet in een club of zo. Ik heb het allemaal een beetje zelf geleerd. Er zal dus waarschijnlijk wel een heleboel aan mijn techniek missen en zo." zei ik en glimlachte.
"En doe je een specifieke kunst? Schilderen, beeldhouwen, of gewoon een beetje van alles?"

help

Jenna:
Toen ze eenmaal '' Hallo'' Had gezegd keken de mensen in de coupé haar aan. Ze slikte, ze vond het niet fijn als mensen zo naar haar keken. Het bleef even stil en toen de jongen zei dat ze erbij mocht komen zitten glimlachte ze blij. '' Echt? Dankje!'' Snel liep ze naar binnen en deed ze deur van de coupé weer dicht. Ze keek waar ze nog kon zitten en ze ging toen snel op een lege plek zitten.

Hi. This makes no sence.

Leonardo Julius Amante || Achttien
"Echt? Dankje!" zei ze blij. Ze liep nogal snel naar binnen en deed de deur van de coupé weer dicht, waarna ze op een lege plek ging zitten. Leo glimlachte even vriendelijk naar haar en keek even naar zijn iPhone of er nog nieuws was van het thuisfront. Niets.
"En hoe mogen we je noemen?" vroeg Leo dan aan het meisje dat net was binnen gekomen.

help

Chad
Ik glimlachte naar haar.
"Dan zullen we een keer samen moet spelen." grijnsde ik. Ik beet nog eens van de rijstwafel en ging ik kleermakerszit zitten. Zo zat ik steeds, het was veel relaxer.
Dat soort dingen waren kleine details waarmee je mij en Chase uit elkaar kon halen. Ik ging steeds in kleermakerszit zitten. Hij lag liefst languit.
Ik had af en toe een serieus gesprek nodig, hij deed gewoon de hele tijd gek.
Ik stond vaak met mijn handen in mijn zakken, hij... nou ja, hij deed zowat vanalles met zijn handen.
En dan natuurlijk zijn hele hand dat vol stond met inktkrabbels.
"En doe jij kickboksen in competitie?" vroeg ik dan aan Melanie

“To live will be an awfully big adventure.”