{RPG} Lingman High ~1~ - Speeltopics

Hoe beginnen we deze RPG?
Je schrijft je personage in. Met elk een andere kracht. 1 kracht kan dus geen 2 keer voorkomen.
De RPG begint op 1 september, wanneer iedereen verzamelt om de trein op te stappen.
Mensen kunnen elkaar al leren kennen en het kan me doorgegeven worden, wie bij wie in de kamer ligt, daarna maak ik een regeling.

[ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 15:03 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

| Raoul. |

Feel the fire, but do not succumb to it.

[Ik moet wel eerst afdrogen]

help

WillNotLearn schreef:
(...)

Daniël
Zelf had ik de mail waarover mijn ouders niet op konder houden niet gelezen, en het enigste wat zij leken te zeggen was dat het een goede school was, van mijn oude school was ik afgetrapt samen met een aantal van mijn vrienden. Ik hate het fijt dat ik hier niemand kende en zelfs niet eens wist waar de school was of hoe het eruit zag. Toen ik uit de taxi stapte -mijn vader en moeder waren beide aan het werk geweest en konden me niet brengen- haalde ik mijn tassen uit de auto en liep ik het station binnen, bijna bij het verzamelpunt liep ik perongeluk tegen een meisje aan. 'Sorry' zei ik vervolgens.

[ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 15:38 ]

Het orakel van Delphi.

{Voor mij maakt het niet uit wie.}

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Leave schreef:
| Raoul. |

|Is Ariana al ergens? |

kindness is never a burden.

mismi schreef:
[is goed . Ik heb haar net gezien bij het rollentopic, maar je kracht, vuur, die is al bezet :p en elke kracht mag maar 1x voorkomen, dus die moet je misschien nog even aanpassen]

Kate Miller
Ik ben samen met mijn ouders onderweg naar het station van Stockholm. Ze hadden ergens bijna tegen het einde van het schooljaar een brief gekregen van Lingman High dat deze school perfect voor mij zou zijn. Het niveau zou hoog liggen, want ik was natuurlijk zogenaamd 'hoogbegaafd'. Ik haalde altijd hoge cijfers, maar niet omdat ik er zo goed voor leerde, nee, ik zag de antwoorden gewoon in de gedachtes van iedereen om me heen en de leraar zelf. Daarnaast kon ik de antwoorden ook gewoon 'zien' op het vragenblad en boeken hoefde ik maar aan te raken en ik wist de hele inhoud al. Niet dat iemand dit wist, nee, zeker niet. Iedereen zou me voor gek verklaren. Zelfs mijn ouders wisten het niet, die dachten gewoon dat ik 'hoogbegaafd' was, maar ik wist wel beter. Na een flinke rit komen we eindelijk aan op het station. Ik stap uit, neem afscheid van mijn ouders, die ik zeker wel ga missen, de hond en loop vervolgens het station in met mijn koffer. Onderweg haal ik een warme chocolademelk en een chocolademuffin bij de Starbucks. Heel veel zin had ik niet om te gaan, ik moest al mijn vrienden en mijn school achterlaten. Ik snap niet waarom ik van mij ouders mijn diploma gewoon op deze school mocht halen. Nee, ik moest en zal naar deze school gaan. Ik betaal mijn warme chocolademelk en muffin en loop vervolgens richting het juiste perron. De school had een soort van eigen trein ofzo omdat het best afgelegen lag. Als ik op het perron aankom zie ik al een paar mensen staan en ik glimlach even vriendelijk. Ik loop door naar een bankje en ga daar op zitten. Ik zet mijn warme chocolademelk op mijn koffer voor me neer en begin van mijn muffin te eten.

Physics is awesome

Undercoverx schreef:
(...)


Jadelynn Dimaros

Ik kijk op naar een, laten we zeggen, enorm knappe jongen. Ik lach mijn tanden bloot en steek mijn hand uit. Die hij maar al te graag aanneemt.
"Geeft niet, ik ben Jadelynn, zeg maar Jade." Zeg ik. "Ik ben Daniël, ga jij ook naar die school, euhm.. hoe heet hij ook alweer?" Mompelt hij. "Lingman High School? Ja, daar ga ik naartoe." Zeg ik lachend. Hij krabt achter zijn hoofd. "Ja, die school. Gelukkig dan ken ik al iemand." Zegt hij. Ik knik. Hij heeft gelijk, en hij kan nog best een goede vriend van mij worden. "Hoelaat komt de trein aan?" Vraag ik. "Weet ik niet. Maar volgens mij zitten in die trein alleen mensen die naar Lingman High gaan." Wow, slim. Ik gniffel. "Zullen we samen in een coupé?" Vraag ik. "Lijkt me een goed idee."
Ik kijk om me heen en zie dat er al meerdere mensen staan.

[Zo? Misschien nog meer mensen die Jadelynn willen meeten?]

{Gelieve niet andere personage's besturen behalve die van jezelf. Wat anderen doen is aan de gene van wie de personage is }

Don't be like the rest of them, darling

5HELLEY schreef:
(...)

|Is Ariana al ergens? |

Feel the fire, but do not succumb to it.

Leave schreef:
(...)

| Nope, kijk maar waar je haar neerzet. Ze draagt hetzelfde als op haar foto, voor het gemak. ^^ |

[ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 13:53 ]

kindness is never a burden.

[Back with carrotcake.]

help

WillNotLearn schreef:
(...)

{Gelieve niet andere personage's besturen behalve die van jezelf. Wat anderen doen is aan de gene van wie de personage is }

Het orakel van Delphi.

Kate Miller
Er komt een meisje met twee koffers deze kant opgelopen. En ik dacht dat ik al veel mee had in mijn extra grote koffer, maar twee koffers.... "Jij bent nogal wat van plan" zeg ik terwijl ik even naar de koffers knik. "Ga je verhuizen?" vraag ik dan en ik lach even. Ondertussen eet ik verder van mijn heerlijke chocolademuffin. Ergens tussendoor neem ik af en toe een slokje van mijn grote warme chocolademelk met slagroom. Ik bekijk even een groepje jongens dat langs loopt, als dat op die school zou zitten zou het al een fink stuk minder erg zijn. Maar de groep loopt zonder te stoppen verder. Jammer, 2 van de 6 zagen mij wel zitten en zij waren ook niet slecht. Ik had bij mij op school de status van grote flirt, niet als slet, want ze wisten allemaal dat ze niet meer kregen. Ik had een grote groep vrienden die ik wel heel erg zou gaan missen. Sommige vonden het oprecht jammer dat ik niet meer terug kwam, andere gaven er niet zoveel om, maar dat kon mijn niks schelen. Van mijn beste vrienden wist ik dat ze me gingen missen en dat ze ook echt vrienden waren. Sommige werden 'vrienden', omdat ze dan hoopten wat populairder te worden.

Annabeth schreef:
Aayliah Leighton Hayes || Zeventien
Nadat Leigh's ouders haar met een traantje eindelijk lieten gaan, was het eerste wat Leigh deed op een bankje gaan zitten en die idiote hakken uitrekken. Ze rommelde even in haar koffer en haalde er haar enkellaarsjes uit. Ze hield ervan om die te dragen, maar de zool was al bijna helemaal afgesleten. Leigh vroeg zich af waarom haar ouders haar altijd jurken en hakken wilden dragen. Het was hier ijskoud. Haar benen stonden al binnen de twee seconden vol met kippenvel en ze trok haar dunne, veel te dure jasje wat dichter tegen haar aan. Had ze niet ergens een dikke winterjas in haar valies gepropt? De bagage die ze mee had, bestond uit een rugzak en een grote rolkoffer. Nadat ze haar jas had gevonden en had aangetrokken, sleurde ze haar spullen mee naar de trein waar al een paar mensen stonden te wachten.

Leonardo Julius Amante || Achttien
Leo was nogal kwaad geweest toen zijn moeder hem vertelde dat naar Lingman High zou gaan. Hij zat zichzelf nu volop in het Italiaans uit te schelden omdat hij zo koppig was geweest om de rest van de week niet tegen haar te praten. Ze had het op een duidelijke toon gezegd. De laatste tijd had Leo het nogal zwaar gehad thuis, omdat de politie zijn moeder en hij per se weer moesten komen ondervragen over twee jaar geleden. Alsof ze niets beter te doen hadden. Maar ja, het was supersonisch belangrijk omdat ze een nieuwe aanwijzing hadden gevonden naar waar die idioot van een schutter die zijn vader had doodgeschoten zou zijn. Hij was namelijk zo'n beetje van de aardbodem verdwenen nadat hij Antonio - zijn vader - had laten doodbloeden. Nijdig hees Leo zijn tas op op zijn schouder, omdat die er een beetje van aan het zakken was. Hij had in zijn rugzak zijn ukelele gepropt omdat hij geen zin had om zonder enig muziekinstrument de rest van het jaar op Lingman zou moeten blijven. Met de oortjes van zijn iPod in zijn oren, liep hij richting de trein en wanneer Life is a Highway begon te spelen, schakelde hij het ding uit.

[Ik was gaan eten.]

[ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 13:59 ]

help

|Ik wel, maar geef me een secondenetje. |

kindness is never a burden.

[Okay, Leensel, ik geef je wel een secondenetje.]

help