• DarrenCrissy schreef:
    Deze RPG is in principe een vervolg op; My school's Glee club. die dood is gelopen.

    Toen kwam er iemand op het idee er nieuw leven in te blazen;
    Vijf jaar later. Iedereen is opgegroeid, nog samen of uit elkaar. Heeft een super baan of juist helemaal niet. Heeft kinderen of studeert nog verder. Woont in een groot huis of in een klein huisje in een achterbuurt.

    Dit speelt zich dus af na hun schooltijd en dezelfde personen.
    -Natuurlijk mag je meedoen, maar doe dan wel een goed verleden met hoe het was op die school en wat die allemaal heeft meegemaakt.-

    Wil je meedoen? Klik dan hier.

    ===================
    Nieuwe mensen;
    -
    -
    -

    De al bestaande mensen;
    - Levi Unknown Ninuturu
    - Michael Thomas Brown Nadal
    - Charlotte Suavez Gancanagh
    - Mary Elizabeth Santiago Calantha
    - Kyle Noah Morgan. MakeMeIrish
    - William Irial Smelting Gancanagh
    - Arion O'Leary Gancanagh
    - Donna Banu Ganj Heimersson - Jalili Nadal
    - André Sean Stenvers MakeMeIrish
    - Maya Hart AroonCat
    - Dimitry Hart AroonCat
    -
    ===================
    Regels;
    *Schrijf gelieve meer dan 5 regels.
    *Ga niet aanstellen of juist niets doen.
    *Speel alleen je eigen personage, niet die van andere.
    *Géén perfecte personen.
    *Wees beleefd -in RPg hoeft dat niet persé-
    *Personen hoeven elkaar niet persé meer te kennen, het kan zijn dat ze elkaar niet meer herkennen of niet willen kennen.

    [ bericht aangepast op 22 nov 2012 - 20:06 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Arion

    "Ik dacht dat ik met je mee naar huis mocht?" zegt Mary, waarop ze haar lippen op de mijne drukt.
    Ik lach zachtjes en besluit het grapje te negeren. Ze weet best wel hoe ik het bedoelde.
    "Noem me nog een keer meneer," fluister ik tegen haar lippen aan.
    Ik maakte geen grapje toen ik zei dat ik het kinky vind, het geeft een beetje een machtsgevoel. Voor ze echter kan doen wat ik vraag, druk ik mijn lippen nog een keer op de hare. Langzaam maar passioneel kus ik haar. Ik bijt even in haar onderlip terwijl ik haar helemaal tegen me aanduw.
    Pottenkijkers kunnen me op dit moment helemaal niks schelen.
    Terwijl de ene hand op haar onderrug rust, laat ik de andere naar haar hals glijden. Vervolgens nestel ik mijn vingers voorzichtig in haar blonde haren.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    "Noem me nog een keer meneer."
    Zijn stem doet me rillen tot in alle hoeken van mijn lichaam.
    "Je maakt me gek, meneer O'Leary," zeg ik zacht.
    En het is ook zo. Ik ben me meer dan bewust van elke beweging die hij maakt, elke plek die hij aanraakt lijkt wel in brand te staan. Ik ga op mijn tenen staan om mijn lippen op de zijne te drukken. Soms vraag ik me af waaraan ik dit heb verdiend. Arion is beter dan de man van mijn dromen, en ik hou van hem, zoveel ik kan.
    Ik trek hem iets dichter tegen me aan, en kreun zacht, zodat enkel hij het hoort.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Kyle

    "Ik ben nogal een workaholic. Hoe erg het ook klinkt, maar ik kan er niets aan doen." zegt Marylin. Ik haal mijn schouders op.
    "Zo erg klinkt dat toch niet?" zeg ik zacht.
    "Waarom ben je eigenlijk naar de reünie gekomen? Voor de leerkrachten?" vraagt ze met een lachje.
    "Helemaal, voor de leerkrachten. Hoe raad je het," zeg ik dan en lach even. "Nee, voor mijn ex-klasgenoten, ik wilde ze toch wel weer even zien. En omdat Irial me eraan herinnerde, want ik was het een beetje vergeten." grinnik ik.
    Ik kijk weer richting Irial. Ik wil echt weg hier, niet dat Marylin slecht gezelschap is. Maar ik wil bij Irial zijn.
    "Vind je het erg als ik-" ik wijs naar Irial. Maar ik vind het ook zo lullig om zo bij haar weg te lopen. "Zullen we even nummers uitwisselen? Dan kunnen we misschien eens met z'n drietjes wat afspreken, dat is wel leuk." zeg ik met en glimlach en haal mijn mobiel tevoorschijn. Ik zend een snel smsje naar Irial die vol spellingfouten staan. 'Gaag we zp>?' Hij begrijpt het wel, denk ik.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Marilyn Carter

    "Nee, ga maar." Lachte ik en haalde ondertussen ook mijn mobieltje boven. "Als de Prince Charming roept, hou ik je niet tegen."
    Ik gaf Kyle mijn nummer, iets wat ik vroeger nooit gedaan zou hebben en stond langzaam op van het bankje terwijl ik mijn glas weer vastnam.
    Ergens vond ik het wel fijn dat hij eens een keer wilde afspreken, misschien was het uiteindelijk toch niet zo'n slecht idee om toch op te dagen hier.
    "Wel dan, ik zie je nog wel een keer?" Ik keek op hem neer aangezien hij nog steeds op het bankje zat en glimlachte haast onzichtbaar. "Laat maar iets weten als je tijd hebt."
    Dan moest ik alleen wel tijd maken, maar wat kon het kwaad voor één keertje?
    Ik mocht immers toch ook eens wat vrije tijd hebben, toch?


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    [Okii, ik wacht nu met reageren tot er weer meerdere gereageerd hebben :3]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Ik reageer morgen weer. Eerst ga ik slapen (:}


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Slaap lekker. :3]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Arion

    "Je maakt me gek, meneer O'Leary."
    Er verschijnt een kleine grijns op mijn gezicht, die Mary er af weet te kussen. Het kleine kreuntje dat ze maakt, doet me kippenvel krijgen over mijn hele lichaam. Nog net op tijd weet ik me te herinneren dat we in een vrij volle gymzaal staan. Ik breng mijn lippen opnieuw naar Mary's oor.
    "We gaan, nu," fluister ik vastberaden. "Tenzij je liever hebt dat ik hier mijn hand onder je je jurkje laat glijden," voeg ik er plagerig aan toe.
    Om haar reactie te peilen laat ik mijn hand naar beneden zakken en neem de rand van het stofje vast. Ik trek hem een milimetertje omhoog terwijl ik zachtjes in haar oor blaas.
    Ik weet niet precies wat het is, maar dit vind ik zo opwindend. Het is spannend. Ik wil zo snel mogelijk naar huis en tegelijk wil ik het zo lang mogelijk rekken.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    "We gaan, nu."
    Grijnzend kijk ik hem aan.
    "Tenzij je liever hebt dat ik hier mijn hand onder je jurkje laat glijden."
    Lipbijtend houd ik zacht zijn hand tegen.
    "Je mag me verleiden en dit mag nog zo aanlokkelijk zijn," zucht ik even, "maar ik heb nog steeds mijn fatsoen."
    Geamuseerd kijk ik hem aan.
    "Good things come to those who wait," zeg ik met een veelbetekenende blik en druk een kusje op zijn wang.
    Als hij mij wil plagen, mag hij dat, maar dan mag ik dat ook doen. En doen zal ik het. Ik geniet er nu al van met volle teugen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Arion

    "Je mag me verleiden en dit mag nog zo aanlokkelijk zijn maar ik heb nog steeds mijn fatsoen. Good things come to those who wait."
    Ik doe een stapje achteruit en neem haar hand in de mijne. Terwijl ik achteruit blijf stappen kijk ik haar recht in de ogen met een brede grijns op mijn gezicht.
    "Hoe lang wil je dan dat ik je laat wachten tot ik je je fatsoen volledig doe vergeten?" zeg ik stil genoeg zodat een ander het niet per ongeluk kan horen.
    Telkens als ze wat dichter komt doe ik weer een paar stappen achteruit.
    Ik breng haar hand naar mijn mond en geef er een kusje op, gevolgd door een kleine maar misschien wat venijnige beet. In mijn gedachten ben ik al het verdere verloop van de avond aan het plannen.
    Ik hoop maar dat Mary afgelopen nacht goed geslapen heeft want ik ben eens we thuis zijn niet van plan haar snel rust te gunnen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    "Hoe lang wil je dan dat ik je laat wachten tot ik je je fatsoen volledig doe vergeten?"
    Mijn blik glijdt even om ons heen en richt zich dan weer op Arion.
    "Wanneer we alleen zijn?" stel ik voor.
    Ik kan het niet laten even te knipogen en bijt op mijn lip wanneer hij een beet in mijn hand zet.
    "En ik stel voor dat dat niet te lang meer duurt?"
    Met een veelbetekenende blik kijk ik hem recht in de ogen aan. Ik mag hier dan wel slecht in doen, ik doe toch mijn uiterste best om hem evengoed te verleiden. Gelukkig dat hij al van mij is, want moest ik het helemaal opnieuw doen, ik zou grandioos falen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Arion

    "Wanneer we alleen zijn? En ik stel voor dat dat niet te lang meer duurt?"
    Ik lach schuintjes. Het was eigenlijk meer een retorische vraag, maar ik vind zelf ook wel dat het niet te lang meer moet duren.
    De blik in haar ogen is heerlijk. Langzaam lik ik even over mijn lippen. Als ik grijns laat ik mijn tong even over de hoekjes van mijn tanden gaan. Met mijn rug duw ik de deur van de gymzaal open en trek Mary eerder ruw tegen me aan. Zodra de deur weer toe is en wij in de gang staan, leun ik tegen een muur met Mary stevig in mijn armen. Ik breng mijn lippen naar haar hals en plaats er een verderlicht kusje in.
    "We zijn alleen," fluister ik ondeugend.
    Natuurlijk ben ik niet van plan hier met haar van bil te gaan, maar dit spelletje is te leuk om er nu al mee op te houden.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    De rillingen lopen over me heen wanneer ik me gedwee laat meetrekken en zijn lippen mijn hals vinden.
    "We zijn alleen."
    Ik kan het niet laten hem even grijnzend aan te kijken.
    "Flinke jongen. Dat heb je goed opgemerkt."
    Lachend neem ik zijn gezicht in mijn handen en druk een tedere kus op zijn lippen.
    "Dan stel ik voor dat we ons begeven naar onze natuurlijke habitat?" vraag ik met een grijns.
    Ik veeg nog even met mijn lippen over de zijne, en druk mijn lichaam dichter tegen hem aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    [Het valt een beetje stil, haha]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Mohawk = Gipsy


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.