Quileute RPG || Twilight || O6 - Speeltopics

‘Another legend claims that we descended from wolves and that the wolves are our brothers still. It’s against tribal law to kill them.’
Jacob Black

In een eeuwenoud indianenreservaat in de Washington, vlakbij het kleine dorpje Forks, wonen de Quileutes. Zoals iedere andere indianenstam vechten zij voor hun bestaan en hun tradities. Houten huisjes, kampvuuravonden, alternatieve leefwijzen en een aparte school voor de jeugd vormen samen een hecht eenheidsgevoel de basis van deze bevolkingsgroep.
Maar zijn de Quileutes wel wat ze lijken – een vreedzame, kleine indianenstam – of verhullen ze verschillende, diepe en grote geheimen die aangeven dat ze legende waar zijn?

'The histories that we always thought were legends. The stories of how we came to be. The first in the story of the spirit warriors.’
Jacob Black

|| ROLLEN
Black Roedel
Jacob Black
Leah Clearwater – Eenhoornpoep
Embry Call – Shooter
Seth Clearwater
Quil Ateara – Shooter

Uley Roedel
Sam Uley – PercyWood
Jared Cameron
Paul Lahote
Brady Fuller – PercyWood
Collin Littlesea – PercyWood

Mensen
Emily Young – Overexposed
Rachel Black
Rebecca Black
Kim Connweller
Claire Young – Simia

Cullens
Carlisle Cullen – PercyWood
Edward Cullen – Shooter
Bella Cullen – Overexposed
Renesmee Cullen – Overexposed

Onbekende personen
Brynn Maddy Danec – Hybride – Eenhoornpoep
Charlie Mila Evergreen – Mens – Tsubaki
Jezebel Odys Fray – Hybride – Material
Eva Aiden Brooks – Mens – VolturiBoss
Raphaël Embriël Fray Call – Hybride/Wolf – Shooter


|| REGELS
Niemand doden zonder toestemming van die persoon.
Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s (beta’s wanneer de alfa’s niet aanwezig/bezet zijn).
Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films.
Vier rollen per account.
Maximaal zeven verzonnen rollen.
Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee – ingeprent, Quil en Claire – ingeprent, Jared en Kim – ingeprent, Paul en Rachel – ingeprent, Embry en Jezebel, Collin en Brady – ingeprent.

De rollen staan uitgelegd in deze link: (http://www.quizlet.nl/stories/101582/rollen-quileute-rpg--twilight/).

[ bericht aangepast op 16 nov 2012 - 18:31 ]

---

•

Jezebel Odys Fray
Ik rol enkele keren om en om wanneer de geur van bloed mijn neus bereikt. Er rolt een protesterende kreun over mijn lippen terwijl ik de deken over mijn gezicht trek. Wanneer ik echter besef dat ik niet een doorgeslagen vampier ben die over bloed droomt - open ik geschrokken mijn ogen.
‘Embry?’ Vraag ik zachtjes wanneer ik hem in de stoel naast het bed zie zitten. De inhoud van de beker in zijn handen zorgt ervoor dat mijn ogen zo groot als schoteltjes worden. Voor ik het weet heb ik mezelf tegen de muur aan de andere kant gedrukt terwijl ik mijn tanden probeer terug te dringen.
‘Wat doe je daarmee?’ Vraag ik hem verward terwijl ik mijn kaken op elkaar klem. De geur van bloed zet mijn keel letterlijk in lichterlaaie.
Er glipt een spoor van bloed langs mijn kin en ik besef dat mijn hoektanden mijn onderlip hebben doorboord.
‘Je wilde dat ik op dierenbloed ging leven. Dat gaat zo niet, hoor.’ Weet ik hem met opeengeklemde kaken toe te fluisteren. Ik voel een rilling langs mijn ruggengraat trekken terwijl ik mijn ogen dichtknijp en de geur van het lonkende bloed uit mijn hoofd probeer te bannen. Damn.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
'Dat wil ik ook,' fluister ik rustig en zachtjes, 'maar na de bevalling, Raphaël moet op krachten komen voor de bevalling en dat kan alleen op deze manier. Dit bloed komt uit het ziekenhuis en er zijn geen mensen voor gedood, Sam - en ik zelf ook - hebben er geen problemen mee.'
Langzaam sta ik op en loop naar de andere kant van de kamer, waar Jezebel zichzelf uit alle macht tegen de muur drukt. Mijn vingertoppen vegen de straaltjes bloed die langs haar mondhoeken lopen weg, kort veeg ik het af aan mijn zwarte spijkerbroek en dan steek ik de beker met mensenbloed vooruit. 'Drink maar, lieverd,' fluister ik liefdevol terwijl ik voorzichtig glimlach.
Ik kon het niet inbrengen om sorry te zeggen, voor het feit dat ik zomaar ben vertrokken en het feit dat ik wegren voor mijn problemen in plaats van ze op te lossen met mijn familie en vrienden. Dit gebeurde me altijd, sinds ik erachter ben gekomen dat het onbekend is wie mijn vader is, maar dat hij ergens in het reservaat rond moet lopen. Ik kon niet goed omgaan met grote problemen, maar dat zou ik nooit tegen iemand durven toegeven.

---

•

Jezebel Odys Fray
Mijn vingers trillen wanneer deze de beker zo voorzichtig mogelijk omsluiten. Ik moet mezelf bijzonder erg inhouden om de inhoud op een degelijke manier naar binnen te kunnen werken voor de ogen van Embry. Ik breng de beker voorzichtig naar mijn lippen waarna ik in langzame slokken het bloed naar binnen laat.
Het bloed smaakt een tikje oud, maar doet het bijzonder goed tegen het vuur in mijn keel. Wanneer de beker zo goed als leeg is, lik ik voorzichtig langs mijn lippen. Embry had dit niet hoeven zien, en ik ben blij dat hij me nooit heeft zien jagen. Dat ziet er niet bepaald.. fris uit. Er verschijnt een ongemakkelijke glimlach rond mijn lippen terwijl ik hem de beker teruggeef. ‘Je beseft toch wel dat het dan enkel moeilijker gaat worden om op dierenbloed te gaan leven? Mensen zijn.. Makkelijk. Dieren vluchten, klauwen van zich af en ik word wat verwend als je me gewoon bloedzakken blijft brengen.’ Prevel ik met een lichte glimlach naar hem toe, waarna ik de kleine afstand tussen ons in verbreek en mijn hoofd tegen zijn borst laat zakken. ‘Beloof je dan samen met mij te gaan jagen?’ Fluister ik hem met een klein stemmetje toe.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Calll
'Je krijgt nu deze zakken om Raphael krachtig en sterk te maken voor de geboorte, na de geboorte gaan jullie samen op een dierenbloed en mensenvoedsel dieet,' grinnik ik zachtjes. Langzaam laat ik mijn handen door haar haren glijden en speel met mijn vingertoppen met haar haarpunten. 'Ik zal iedere keer meegaan jagen, ik zal alles voor jou doen, dat moet je nooit vergeten,' prevel ik zachtjes waarna ik mijn lippen liefkozend tegen haar koude voorhoofd druk. Mijn armen sluiten zich rond haar lichaam en ik laat mezelf achterover op het bed vallen zodat Jezebel bovenop me ligt met haar hoofd op mijn borst. Het kleine, zachte, miniscule tikje tegen mijn onderbuik blijft niet onopgemerkt. 'Was jij dat?' vraag ik verward als ik zie dat Jezebels handen niet eens in de buurt zijn van mijn onderbuik.

---

•

Jezebel Odys Fray
‘Hm? Wat?’ Er verschijnt een frons boven mijn ogen terwijl ik Embry vragend aankijk. Vervolgens verschijnt er een lichte glimlach rond mijn lippen, waarna ik mijn hoofd langzaam schud. ‘Raphaël.’ Vertel ik hem zachtjes. ‘Hij beweegt nogal veel.’ Geef ik toe, waarna ik een klein kusje tegen zijn lippen druk.
Ik kom langzaam overeind waarna ik op zoek ga naar slaapkleding. Na een korte stop in de badkamer om mezelf op te frissen en mijn tanden te poetsen, kruip ik opnieuw tussen de dekens in een pyjama. ‘Hij is erg.. dorstig.’ Voeg ik daar vervolgens voorzichtig aan toe. ‘Ik ben nog nooit de controle kwijt geweest, zelfs niet een beetje. Ik denk echt dat die bloedzakken daar niet echt aan gaan helpen. Bovendien jaag ik zo ver weg omdat het niet bepaald geweldig is om te zien hoe bloed voor mij als chocomelk smaakt.’ Murmel ik zachtjes zuchtend. ‘Ik ga wel bij jagen op dieren, of zo.’ Mompel ik daar zacht aan toe.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Ik laat mezelf naast Jezebel onder de dekens glijden en sla mijn armen rond haar heen om haar de warmte te geven die ze nodig heeft, die Raphaël nodig heeft om genoeg te groeien en nog meer te gaan bewegen. Dat ene kleine schopje had meer in me los gemaakt dan ik had durven dromen en ik was benieuwd wanneer hij weer zou gaan bewegen. Onopvallend leg ik mijn hand op Jezebels buik zodat ik alles kan volgen wat het kleine hummeltje daar aan het doen is. 'Ga eerst maar even slapen schat, dan gaan we straks jagen,' beloof ik met een kus op haar voorhoofd, waarna ik mijn wang op haar hoofd leg. 'Ik zal je helpen, ik weet zeker dat het je gaat lukken, en anders hebben we altijd nog die noodvoorraad thuis in de kelder staan, er zal niets fout gaan, dat beloof ik je Jez,' prevel ik zacht wanneer ik zie dat haar ogen dichtvallen. Mijn gedachten dwalen af naar de momenten dat ik zelf op dieren heb geleefd, in de bergen van Canada. Het was een kwestie van jezelf overgeven aan je instinct, dat had ik geleerd van Jacob en Leah en dat zou ik doorgeven aan Jezebel. Samen zou het gaan lukken, we deden het immers voor Raphaël.

---

•

Jezebel Odys Fray
‘ Nieuwsgierig aagje.’ Grinnik ik wanneer ik zijn hand langs mijn buik voel glijden. Ik druk een zachte kus tegen zijn lippen waarna ik voel hoe mijn ogen langzaam dichtvallen. Het voelt alsof de baby zich aanpast aan mijn leefritme: als ik wakker ben, is hij wakker. Ga ik slapen, gaat hij slapen. Ik ben blij dat hij me nooit wakker houdt: hij beweegt in ieder geval minder dan hij overdag doet. Ik weet zeker dat het een sterk jongetje zal zijn. Een jongetje met vampierkrachten en weerwolven gen. Ik vraag me af hoe hij zal jagen: op mens, of dier. Bij de één gebruik je je uiterlijk, en bij de ander je instinct. Het is niet heel ingewikkeld maar maakt toch een kwestie van kunnen. Er rolt een zachte gaap over mijn lippen voor ik voel hoe de slaap me overmeestert en tot stilte maant.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
De gehele tijd dat Jezebel slaapt lig ik naast haar met geopende ogen, klaarwakker, er niet aan denkend om in slaap te vallen. Het enige wat belangrijk voor me is op dit moment is het vasthouden van Jezebel en mijn handen heel licht over haar buik te laten glijden. Soms leek het alsof Raphaël samen met Jezebel in slaap was gevallen, maar heel af en toe voelde ik een piepklein schopje tegen mijn hand aankomen, alsof hij wist dat Jezebel sliep en zich daarom iets rustiger hield in haar buik. Mijn gedachten gingen de gehele nacht op de vrije loop, beelden van mij en Raphaël schoten door mijn hoofd heen. Rennen op het strand, zwemmen in de zee, op bezoek bij Tiffany, samen in wolvenvorm, samen rennen, zijn eerste biertje en het moment dat hij met zijn eerste vriendinnetje thuis komt. Ik zie hem steeds verder opgroeien en het geval dat ik hem op een dag weer zal moeten loslaten benauwd me nu al verschrikkelijk.
Wanneer de zon langzaam door het raam naar binnen begint te schijnen - een van de redenen waarom ik onze slaapkamer aan deze kant van het huis heb gemaakt - kus ik zachtjes op Jezebel's voorhoofd. 'Wakker worden liefje, er is weer een nieuwe dag aangebroken,' fluister ik zacht in haar oor. Raphaël schopt iets harder tegen mijn hand, waardoor ik zachtjes moest grinniken. 'Raphaël vindt ook dat je wakker moet worden schatje.'

---

•

Leah Clearwater

Ik werd wakker doordat ik uit bed viel. Chagrijnig stond ik op. Even haalde ik diep adem en ik liep naar Embry's en Jezebel's kamer. Zachtjes klopte ik en ik deed de deur op een kier. 'Embry, kan ik je even spreken?' vroeg ik zacht. Ik had het mezelf beloofd, dus zal het moeten gebeuren. Eerst maar even tegen Embry zeggen. Dit was een grote stap om het verleden te vergeten. Ik ging alvast wat naar achter staan, voor als Embry kwam. Opnieuw ademde ik diep in en uit.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Embry Call
Om Jezebel rustig wakker te laten worden drukte ik nog een kus op haar voorhoofd, 'neem je tijd lieverd,' fluister ik zachtjes. Voorzichtig kom ik overeind van het bed terwijl ik Leah vragend aankijk en naar de gang loop, waar ze met haar rug tegen de muur op me staat te wachten. 'Wat is er Lee?' vraag ik verbaasd, als ik de slaapkamerdeur achter me sluit en nonchalant tegen de dichte deur leun.

---

•

Leah Clearwater

'Ik heb geen idee of je je het nog herinnert, dat van mij en Sam. Maar ik heb besloten om het tegen Jezebel te zeggen' mompelde ik. 'Vind je het een goed idee? Ik weet het niet..' zuchtte ik. Naar mijn voeten kijkend, friemelde ik aan mijn shortje. Ik was echt nog nooit nerveus geweest. Het gaf een raar gevoel, niet bepaald een vertrouwd en welkom gevoel.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Jezebel Odys Fray
Er rolt een zachte kreun over mijn lippen wanneer Embry me zachtjes wakker maakt. Vrijwel direct is Raphaël ook bijzonder actief. Er rolt een protesterende kreun over mijn lippen terwijl ik me opnieuw tussen de dekens laat glijden. Er kruipt een hongergevoel naar boven en mijn ogen gaan langzaam open wanneer ik mijn hoektanden tegen mijn onderlip voel drukken. ‘Ja, ja.’ Gaap ik hoofdschuddend tegen het bewegende jongetje in mijn buik, waarna ik mezelf overeind duw en in de badkamer verdwijn om mezelf op te frissen. Wanneer ik echter de gang op loop, kijk ik vragend naar Leah. Ze ziet er in ieder geval uitgeslapen uit.
Van Leah schiet mijn blik naar Embry. ‘Dorst, buiten.’ Mompel ik subtiel tegen de jongen waarna ik naar beneden loop. Ik ben er niet uit of ik nu op mens of dier wil gaan jagen. ‘Je zegt het maar.’ Gebied ik de schopjes die groeien, samen met de dorst.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Glimlachend knik ik naar Jezebel, die slaapdronken met haar handen om haar buik gevouwen en een slaperig gezicht de slaapkamer uit komt gelopen met de mededeling dat er gejaagd moet worden omdat ze dorst heeft. Direct daarna loopt ze de trap af naar beneden terwijl ze zachte woordje murmelt tegen Raphael, die waarschijnlijk op verschillende manieren duidelijk maakt dat hij honger heeft.
Glimlachend knik ik Leah toe en leg mijn hand even op haar schouder, 'ik zou het haar vertellen als ik jou was, ze begrijpt het vast wel Lee, echt waar.' Zachtjes geef ik een kneepje in haar schouder als aanmoediging. 'Maar wel na het jagen anders sta ik niet in voor de dingen die ze met Sam kan doen,' grinnik ik zacht.
Denderend ren ik de trap af en stuif langs Jezebel af naar buiten. Midden in de tuin blijf ik staan en trek mijn t-shirt over mijn hoofd. Samen met mijn broek beland deze over het hekje van de veranda, zodat ik alleen nog in mijn boxershort in de tuin sta. 'Goed kijken hoe papa dat doet Raph,' roep ik met een grote grijns, terwijl ik van het ene op het andere moment in mijn lichtgrijze wolvenvorm verander.

---

•

Jezebel Odys Fray
Er rolt een zachte grinnik over mijn lippen wanneer Embry in zijn wolfvorm veranderd. Mijn vingers glijden zacht over mijn buik terwijl ik mijn hoofd schud. ‘Ik houd je zo lang mogelijk mens, Raph.’ Fluister ik zachtjes tegen de hongerige baby in mijn buik. ‘Bovendien blijf jij maar lekker een eenling. Want als Sam jouw alfa wordt weet ik niet of het dan zo veilig voor hem is in mijn buurt.’ Murmel ik standvastig, waarna ik met een sierlijke boog over het hekje spring en vervolgens een lichte vampiersprint naar de rand van het bos uitoefen. Het is grappig om te zien hoe je op het ene moment bij de deur staat, en het volgende moment heel ergens anders zonder dat het lijkt alsof je iets hebt gedaan. Wanneer ik me omdraai komen de bekende geuren van het bos in mijn longen terecht. Er verschijnt een klein grijnsje rond mijn lippen wanneer ik een wandelaar op mijn tong kan proeven. Nee, Jez. Dieren. Als dat niet smaakt kun je altijd nog achter het echte bloed aan. Vertel ik mezelf zacht terwijl ik me probeer te concentreren op de minder sterke bloedgeuren. Een hert? Mijn mond vertrekt kort wanneer ik het beest voorbij zie schieten en ergens iets.. ongemakkelijk ren ik achter het beest aan. Ik dwing hem met een simpele klap op de grond en trek mijn bovenlip vervolgens op. Die kraaloogjes jagen me ergens de stuipen op het lijf. Wanneer ik mijn tanden in zijn hals laat zinken voel ik het stroperige, bittere goedje langs mijn keel naar beneden lopen. Na enkele seconden trek ik mezelf echter terug en zie toe hoe het beest met haastige, slingerende passen tussen de bosjes verdwijnt. Met de rug van mijn hand veeg ik langs mijn lippen. Dat was echt... verschrikkelijk.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Direct schiet ik achter Jezebel aan, die het eerste beste hert aanvalt dat ze tegenkomt en met een klap op de grond gooit waarna ze het beest oppakt en het naar haar mond toebrengt. Gefascineerd blijf ik toekijken, tot plotseling het hert los wordt gelaten en met grote sprongen de bosjes in verdwijnt. Met mijn kop lichtjes gebogen loop ik op Jezebel af en stoot een vragende grom uit. Haar ogen zeggen echter al genoeg, het was niet goed genoeg, het bloed van dieren - in ieder geval van een hert - was niet goed genoeg voor haar. Zachtjes piepend laat ik mezelf wat lager zakken en druk mijn neus tegen haar wang aan. Kom op Jez, je kan het wel, flitst er continu door mijn gedachten heen.
Zo snel mogelijk ga ik in mijn herinneringen na wat ik de Cullens heb horen zeggen over het jagen op dieren, de kleinere dieren smaakten inderdaad niet heel erg lekker, grotere dieren - zoals een poema en een beer - daarentegen wel. Direct kwam ik overeind en stak mijn neus de lucht in, waarmee ik de geur van iets groters opving, niet ver hiervandaan. Met een korte beweging van mijn hoofd geef ik Jezebel aan dat ze me moet volgen en begin dan door de bossen te sprinten terwijl ik verschillende bomen en takken ontwijk.
Na een tijdje zie ik hem uit mijn ooghoeken, een grote zwarte beer die bezig is met in een boom klimmen. Met een grote grom en een hoge sprong beuk ik hem van de stam, voel een lichte steek bij mijn achterpoot doordat zijn grote klauwen diepe schrammen maken maar zet dan mijn tanden in zijn keel. Instinct, geef je over aan je instinct, hoor ik Jacobs stem zeggen in mijn gedachten, een herinnering die ik heb opgedaan in de tijd dat ik veel in Canada was te vinden. Mijn ogen schieten naar Jezebel als de beer onder me ligt te spartelen - en uiteindelijk niet meer beweegt. Langzaam stap ik achteruit - licht hinkend met mijn rechterachterpoot - en knik ten teken dat ze mag beginnen.

---

•